LOADING DATA
Árstíðir lífsins
Members | |
---|---|
Current | |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Organ, Vocals, Vocals (choirs) (2008-present) |
Member(bands): Carpe Noctem, Helrunar (live), Skendöd, Dysthymia, Igneus, Wöljager | |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs) (2008-present) |
Member(bands): Helrunar (live), Eldborg, Kerbenok, Wöljager, About Fading | |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration (2008-present) |
Member(bands): Helrunar, Pagan Angel, Wöljager | |
Past | |
Georg | Vocals, Vocals (choirs) (2008-2013) |
Member(bands): Drautran |
# | Discography | Type | Year | |
---|---|---|---|---|
1 | Jǫtunheima dolgferð | Full-length | 2010 | Show album |
2 | Vápna lækjar eldr | Full-length | 2012 | Show album |
3 | Fragments - A Mythological Excavation | Split | 2013 | Show album |
4 | Þættir úr sǫgu norðrs | EP | 2014 | Show album |
5 | Aldafǫðr ok munka dróttinn | Full-length | 2014 | Show album |
6 | Heljarkviða | EP | 2016 | Show album |
7 | Saga á tveim tungum I: Vápn ok viðr | Full-length | 2019 | Show album |
8 | Aldrnari | Split | 2020 | Show album |
9 | Saga á tveim tungum II: Eigi fjǫll né firðir | Full-length | 2020 | Show album |
Jǫtunheima dolgferð
Album versions
Release date | Label | Catalog ID | Format | Description |
---|---|---|---|---|
October 8th, 2010 | Ván Records | VÁN045 | 2 12" vinyls | Gatefold |
2010 | Ván Records | VÁN045 | CD | Digibook |
2015 | Ván Records | VÁN045 | 2 12" vinyls | |
January 2015 | Ván Records | VÁN045 | CD | Digipak |
Members | |
---|---|
Band members | |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs) |
Árni | Drums, Viola, Vocals (choirs) |
Georg | Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs) |
Guest/Session | |
Kristófr | Bodhrán |
Sveinn | Keyboards, Effects |
Kristján | Vocals (choirs) |
Þórarinn | Vocals (choirs) |
Colin | Vocals (choirs) |
Lóretta | Vocals (female) |
Miscellaneous staff | |
Tom Kvålsvoll | Mastering |
Stefán | Mixing |
Sven Dinninghoff | Producer |
Tracks | |||
---|---|---|---|
Disc 1 | |||
Side A | |||
1. | Ísa brots blómin milli hnignunar Marnars barna | 01:06 | instrumental |
(loading lyrics...) | |||
2. | Morgunn í grárri vindhjálmars þoku við Berufjörð | 07:59 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Morgunn í grárri vindhjálmars þoku við Berufjörð] Morgunn í grárri vindhjálmars þoku við Berufjǫrð. Kuldi læðist kringum garða mannanna sem sjást varla á jǫtna vegum; steingerð lík jǫtnanna. Ávallt berja brims gamngr á strǫndinni ok sundvǫrpir brimi yfir svarta sanda grunn. Einungis litlir bjarka myrkviðar hringir veita mǫnnum skjól. Annars rísa hallvallar hráleiki ok dǫkkgrænt jarðar hár. Vindrinn fleygir sverð-Njarðar randa blikum sínum inn í fjǫrðinn ok kǫld vindhǫgg umkringja þorp. Þat gránar, þat gránar. Djúpa, langa skerja foldin vaknar meira ok meira til lífs ok sólin skín í gegnum líflaus grá skýin. Skýin gráta til jarðar. Rigningin hamrar ok litar daginn gráan í lǫngum, endalaust lǫngum heimi hins sama. Fyrsta augnablik nýs vetrtals. Kaldir, grábrúnir jǫtnar leggja ilkvisti sína í djúpið af Ymis blóði. Á fótum þeirra finnst eik, nýtt barr. Þat er ekki langt síðan hranna brjótr fylgdi bǫlgum sína leið til veraldar ískǫldi ok brennisteinshita. Erfiðlega dvelja þar mennirnir enn. Vítt ok breitt finnast fyrstu ísa brots blómin milli hnignunar Marnars barna. Andstæður milli vors ok kaldra orms felli. Ek vakna ok frostna í ofbirtu. Mána systir svo skýr, blekkir ekki burtu kaldan vormorgun, vormorguninn þegar nýtt líf reis frá móðurinni. [ENGLISH - A morning under gray skies at Berufjǫrðr] A morning under gray skies at Berufjǫrðr. Coldness is creeping around the small lodging of the few wildly scattered human beings, surrounded by giants who once found their end in stone. Waves are constantly crashing against the shore, spraying the black stones of the ground. Only the mingy forest of birch trees is providing some shelter from the rawness, rubble and black-green moor. The wind is driving its blades into the fjord and their touch is making me shiver to my bones. It is dawning, it is dawning. The deep, long fjord is slowly coming back to life and the sun’s power is breaking through the dreary gray clouds. The first moments of a new life. Cold, brown-grey giants are sinking their feet into the depths of Ýmir. On their feet life is to be found, new life. Not long ago, ships followed the waves to worlds of iciness and sulphur-heat. Still it seems unpleasant for man. Here and there, the first blossoms of spring are blooming among the giants’ decay - the symbol of a new beginning between the cold wings of winter. I awake freezing and blinded by a bright light on this cold, bright spring morning on which new life is rising from the mother’s womb. |
|||
3. | Velkomin í lífið, ávarpar maðr sjálfan sig | 12:41 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Velkomin í lífið, ávarpar maðr sjálfan sig] Velkomin í lífið, ávarpar maðr sjálfan sig. Illviljaðr skólkinnr hatri sínu lýsir yfir fjǫlskyldu minni. Þat slær með dauðanum ok leggr aldr. Sverð drepr, tekr Óðins eiki frá stafr. Kalt hǫgg eftir óréttlæti ok benja kolgu blágammr litar jǫrðina rauða. Sárvǫndr sekkr hann ok deyr í tveggja daga miðlegg. Aldrslit vegna fleina Týs. Faðir segir okkr frá blóðhefndinni sem eltir dalar éls okkar síðan fyrir lǫngu í gǫmlu fjarðarjǫrð. Nú afflækist síðasta reipið úr lundi okkar ok rekr dauðan bróður minn burt. Naðrs ógn tók hann með sér. Þungleikinn nær mér ok ek fell ok mik dreymir. Mik dreymr sundvǫrpuðinn, ægis bróðr! Vegna áeggjanna kaosguðsins drekki ek mér. Blóð ok Vandils jǫrmungrundar reið gera verk sín í flæðandi rytma hafsins. Allt verðr svart ok andi minn verðr þar að engu milli flóðanna. Nótt án morguns í greipum þess kalda. Fleina sævar fúrr, blóðíss! Lyngs fiskr blóði finnar leiðina niðr í hálsins kok ok drekkir aski mínum í kǫldblautum óendanleika. Grimmilega ek berst en gefst samt upp. Fjarlægar Herjans dísir þagna yfir ǫldunum ok yfirgefa mig. Svanvegis snótir raustljótar hátt salma þruma gegnum undirheima. Enginn er velkominn hér. Ek hrapa. Ek vakna ok anda. Morguninn er grár ok himins eisa sendir sína sólstafi yfir jǫtuns kalda Háls undir þjóta Austfjarða. Einungis leikr vindsins heyrist ok kraftr bǫðvar jǫkulsins. Steinar sem henda sér í hafið fram ok til baka. Ský sem dreyfast í fjǫllum. Þat er hlýtt. Vor. Líf. Himins hvél vermir er þat kemr frá hafinu ok botn skýjanna baðast í rauðum litum. Gleymdr er Yggjar báls runns sǫngr. Sverðin munu syngja annars staðar. Þungir hnífar nálgast aðra hálsa, ekki minn. [ENGLISH - Once welcomed to life, man begins to judge and fight] Once welcomed to life, man begins to judge and fight. Ill-will offers a family to the wrath of the wolf. The sword cuts, takes a life. The blade kills, takes the family’s brother. A cold blow after earlier injustice and blood reddens the ground. Bleeding, he sinks down, dies in the night. Death by the blade’s wrath. Father told me about our feud, already begun back in old Norway long ago. Now the last string has been cut and the brother drifts away. Winter has bereft me of him. My soul is heavy and I begin to fall. I fall and I dream. I dream the storm, the storm! Hunted through chaos I drown myself in blood. Blood and icy waves do their cruel deed. Everything gets dark and my spirit fades in the ocean’s grip. A night with no morning. The grip of coldness. Waves of ice, wrath of the sea. The ocean’s snake fills my lungs and pulls me into a cold and wet eternity. I struggle but have to yield. Above the waves, dísir remain silent, vanish. The waves’ roar fills the underworld - no one is welcome here. I wake up and breathe - relieved. A new day dawns and the sun sends his staves to the cold waters of the eastern fjords. Only the sound of wind and waves fills the air. It is warm. Spring. Life. The rising sun warms the clouds, painting them deep red. Forgotten is the cruel blade’s song. Let it be heard in another place - not here. Heavy knives cut other people’s throats, not mine. |
|||
Side B | |||
4. | Haka kleifir berja ok brjóta við enda langrar ferðar sinnar | 05:14 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Haka kleifir berja ok brjóta við enda langrar ferðar sinnar] Haka kleifir berja ok brjóta sjálfar sig við enda langrar ferðar sinnar. Sævar bein. Ránheimr! Þú endalausa djúp, skapað í eilífðinni. Vægðarlaust gleyptir þú svo marga og ert enn ekki mett. Hví átt þú samt enn svo mikið líf? Við siglum á taugar vegi ok hans svala brim kælir þennan langa sumardag sem stefnir í hásumar ársins. Endalausar ǫldr flæða áfram, enn kaldar. Við opnum netin ok horfum upp í skýja skríns skjǫdung. Hverju lofar heims skáli, hvert munu þau fara? Láðs lýr festir sig enn einu sinni í netin ok skapar med dauða sínum líf okkart. Kokhljóð heyrast er sjávardýrið þakið snærum berst um í litlum knerri, nálægt endalokum. Éla ranns rít skín ok Alfaðir gaf okkr góðan feng. Hlés dætr gefast upp gegn varrláð várri og við várar okkar veg í gegnum víðáttana. Ægir var okkr hliðhollr. Jǫrmungandr var rólegr. [ENGLISH - Heavy waves break at the end of their long voyage] Heavy waves break at the end of their long voyage. Oh ocean! Great depth, created in eternity. Why do you bear so much life, although you have cruelly swallowed so many and still are not satisfied. We sail the sea and it’s spray cools the heat of a long summer day that leads us to the middle of the year. The waves pass the ship, always cold. We spread our nets and look at the sky. What will become of these clouds? Fish fills our nets, gasping, jerking, dying - their death, our life. The sun is shining and with Allfather’s help we have made a big catch. Our oars push through the waves and we are on our way. Ægir was well-disposed towards us. Jǫrmungandr remained silent. |
|||
5. | Lifðu með öðrum, með þínum eigin | 05:10 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Lifðu með ǫðrum, með þínum eigin] Lifðu með ǫðrum, með þínum eigin. Njarðar niðjar er mikilvægasti tilgangur lífsins. Bǫrnin gefa Glasis glóbarr framtíð, Sifjar svarðfestar gleði. Hvað gefr þekking gǫmlum manni ef þat er enginn til að nema? Hvað fylgir hugsun þegar enginn vill heyra hana? Maðr deyr ok veit ekki að hann tekr svo mikla visku með sér í dauðann! Við búum í félǫgum, skǫpum okkar eigið ríki ok heimili milli Ægis aldna ok Belja dolgrs akrar. Faðir minn sigldi með fljóts glóða yfir langa, dǫkka blóðughadda. Mikið hvarf í hvítrar Ránar munni ok margir hǫfðu ekki stigið ilkvistum sínum á steinda jǫrð þessarar eyju. Hve vitr við í ljósheimi héldum okkr gegnum ættar spilli! Freyja vertu með okkr á komandi árum, Hliðskjálfar harri gefðu okkr visku. Nú sjá eikinstafir þessa verǫld gegnum gjǫrðir okkar og goðanna. Sumir dóu, en margir lifa. Ánægðr er ek með þekkingu um náttúruna ok okkr, sem ek get gefið erfinyti mínum. Hvað væri eiki án þessa? Ek kann að nota rúnstafi, að lesa í skýin, þekki heimkringlrs ok vindbreytingar, vegi sem ek veit að ek á að taka. Háværir stormar slǫkkva ekki lítinn eld þegar hann er á ǫruggum stað. Lundr er mesta afrek lífs, fljóts glóða skapar framtíð. Freyja er á okkar hlið. [ENGLISH - Life among others, life among your kin] Life among others, life among your kin. Family is life’s only meaning. Children mean the future of the family, the woman happiness. What good is knowledge to an old man if he cannot pass it on? What becomes of a thought that nobody wants to hear? Many have died unaware of the rich knowledge they took with them. We live in communities and forge our own realms and homes between Ægir’s waves and Freyr’s fields. Father sailed across the deep dark sea with our whole family. Much was lost to the ocean and many could never set their feet upon this stony ground. We have been wise throughout generations of our family. Freyja stay with us in the years to come! Óðinn give us your wisdom! Glad I am about my wisdom about Nature and about us which I will pass on to my offspring one day. What would man be without it? Rune-staves I know to use, clouds to read. I know about Nature’s ways, wind I know to respect, paths to tread. Heavy storms may end but never will the flame that is kept protected! Family is the highest good in life, giving future and life. Freyja, you are good to us. |
|||
6. | Eigi hefr á augu, unnskíðs komit síðan | 07:43 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Eigi hefr á augu, unnskíðs komit síðan] Eigi hefr á augu unnskíðs komit síðan - dyggr dó af und eggjar - oddstefnum meir svefnar, síz hræstorðar harðan hjǫrs gerðu styr bǫrvar ótt, ðeirs Áleif létu allsaklausan falla. Ákkat hægt af hægu - hljóð veiti mér sveitir! - enn í elli minni ívegsstafi segja, síz vel hressan vissak vápna Njǫrð at jǫrðu: minn es sonr at sǫnnu, snjállr aflstuðill, fallinn. Efna hygg, þats Yggjar ek hef heitit mǫ́ feita. Sundlíri flýgr sára svangr fyr eyrar tanga. Veitk, at vér munum hljóta - vel ´s fallit þat – allir, - hljómr´s af hjǫrva glaumi- Hallgrímr, farar tíma. Mótreyni klaufk mána malma braks í jaxla, segg létk alms í augu eitt hǫgg staðar leita. Sákat hitt, at hrykki hringmerkðr fetilstingi: hné gunnlogi, Gunnar gjallharðan sák falla. Vér hǫfum felda fjóra - feng telk í því drengjum - brátt, þeirs blóðgan létu Bjargeyjar son deyja. Einn ar órum mǫnnum - Eir vas sollin geira: Þjónn vas hæfðr með hlunni - Hallgrímr kveðr nú fallinn. Brátt gekk sonr, þás sótti Sunnar bliks at runni, - hvatr frák at brá bitum blóðísi – Geirdísar. Enn réð Eyjolfr minnask eggleiks við kyn seggja, geira Baldr, at gjalda gunnbliks fyrir runnum. Heldr hǫfum heiptir goldit, Hallgrímr, saman allir - vígs iðrumk þess þeygi - Þjóðreks sonum stórar. Urðu æski-Nirðir addregns of sǫk vegnir; ǫr þjóða veitk eyði inngjarna Þórbjarnar. Nú´s jafnǫndum fram ganga, varra elds þeirs vilja viggs temjanda fremja. Vesa kveða – hǫgg enn hǫggvin hjǫrs saklaussa bǫrva Ísfirðingum urðu eirlaust – farit trausti. Hlógu herðidraugar hvinnendr of sók minni fróns, þás frænda mínum fellidómr réð bella. Nú tér – vegnir vǫ́ru víg- Njǫrðungar hǫrðu - hafs í hverju bjargi hóts annan veg þjóta! Hallgrímr, skulum heiman - hlítik vætki líta uggi mestu ok ógnir íðvargs – ór stað bíða, enn víg þaus vér vǫ́gum - vildak aldri glalda geira gæti ǫ́ru - gǫrvǫll í strá falla. Varðat viggja Njǫrðum, Valbrands sionum, handan - þess minnumk nú – Þvinnils þvengr vanbundinn lengi, þás, skerfoldar, skyldi - skjalda hlums á sumri garðr svall – gǫfug sólar gefn, míns sonar hefna. Þat mun vestr ok vestan - varð ǫ́r roðin sára - orð til Ísafjarðar oddregns koma þegna, at til geira glettu gunn-nærungar færi - vægr es vǫxtr í augum Valbrands sonum – handan. Nú ´s jódraugum ægis arnar flaug of bauga: Hygg, at heimboð þiggi hangagoðs af vangi. [ENGLISH - No one realises, all the driftwood drifting ashore ever since] No one realises, all the driftwood drifting ashore ever since - loyal people died through evil blades - spearheads stronger than sleep, since swords have brought the curse of war and many corpses, fear brought down all innocent ones. It was customary simply to revenge - silence supports swords! - but evil staves say that it is well-known that Njǫrðr’s weapon is on earth - mine is the son of sons, a good and strong seaman, fallen. Deal the blow, Yggr shall do as I’ve commanded. Fat he shall become. The fish fleas from the wounds, hungry at the end of the sandbank. I know we will suffer - as it is just - everyone - led by the loud feast of swords - Hallgrímr the most. On the other side the moon breaks, metal breaks teeth where the foe aims a blow with this eyes. At the point where the stab of the blade enters his side. Gunnar falls screaming painfully. We four were hiding - come, count the heroes - they let the son of Bjarkey fall, bleeding. He was one of our men - copper, made by the sun: those involved were equally strong in boats - Hallgrímr sends to the fallen. The son climbed to the place where Sunnar came from - to let iron bite the brows - to the Geirdísar. But as Eyjólfr correctly remembers, this way of fighting, the great Baldr, can be called a heroic deed in war. All great sons of Þjódrekr, Hallgrímr, together have brought retaliation - this is never regretted in times of war. The kin of the Æsir was spared such terrible fate; the folk knows about the begin of Þórbjǫrn’s downfall. Now something equally bad happens like their fire’s warning teaches the killing. It is said - blows dealt by swords left the innocent people of Ísafjǫrðr without copper - they went self-confident. Laughing women of the powerful revenants on their quest for the memory of salvation, so that my fallen damned relatives will be treated properly. Now the sea brings safety - since the kin of Njǫrðr is on our side - to everyone on their different ways! Hallgrímr, we should head home - like being on fins and being treated like an evil wolf - from this place where we lingered, but their kin we slew - as it is apt, without the help of others - to finally fall to the straw ourselves. This way it was possible for you to fight, loyal to the sword-wood! Unlike the ash tree, we rise horribly with the sun. I remember the fall of most men on the mountain slide. Those terrible men should be sought in the damned west. The horses of the retainers, Valbrandr’s sons, were expected there - this is now remembered - already bound by fate for a long time, praise to the people from the skerries - cooling their shields at the southern stead - and to the sun for the revenge of my son. Word will come to the west - it was from a reddish wound - over the tips of the waves to Ísafjǫrðr’s people sent to let the struggle grow old - balance grew in the eyes of Valbrandr’s sons. Now eagles, Ægir’s undead horses flew across the waves. Remember that this feast reminds the god of the hanged of the battle field. |
|||
39:53 | |||
Disc 2 | |||
Side A | |||
1. | Margt breytist fyrir orð völvanna | 10:00 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Margt breytist fyrir orð völvanna] Margt breytist fyrir orð vǫlvanna. Margt, jafnvel allt. Hve furðuleg eru ǫrlǫg mannanna sem lenda á vegum sem þeir ætluðu aldrei að fara! Hvers lags óvæntum leiðum þarf maðr að venjast að ganga á? Gamlar skuldir frá tíma afa míns klifra aftr upp til jarðar hárs. Landið, land mitt, goða Þrúðvaldr ok Nirði tileinkaðr fjǫrðr var tekinn af mér. Hann var tekinn á Alþinginu. Systir afa var skuldbundin í gamla Noregi ok við vorum þá hin síðustu af bǫlvaðri ætt hennar. Land þurfti að gefa fyrir land og með stuðningi fárra goða þurfti að gefa réttlæti fyrir óréttlæti. Mannahamrar voru aldrei traustverðir sagði faðir minn mér eitt sinn. Ok hve rétt þat var! Við lifðum hér í sælu með ǫllum nágrǫnnunum í fjǫrðunum sínum. Handan bergsala, já, þar voru svik úlfs fǫðr ekki fjarlæg. En af hverju dvǫldu þau þá ekki lengr í hlǫðvinjar myrkbeina? Margir hauga herrar verða að breytast í steina ok munu brotnir í mola til að gefa heiminum jafnvægi sitt aftr! Ek heyri manna dolga hlátr bergmála í dalnum. Erum ekki lengr heima, dæmd á hausti þessa gamla árs. Sólina myrkvaði fyrir hálfmánuði. Eru mennirnir verk Hropts magana eða eru goðin mannaverk? Hví stóð enginn ragna reinvári mér við hlið? Hver tekr Þórs víf, hvers lags svarta bjargalfr, hvers lags urðar þjótr? Býli sem í tvær kynslóðir var ræktað fyrir þursa þjóðar sjót, yfirgefið verðr þat hér eftir. Við siglum burt með knarrar skeið, marrandi vegna eigna heilla Njǫrðunga. Mikið var gefið ok margt skilið eftir. Við siglum áfram meðfram endalausum svǫrtum strǫndum, sjáum óendanlega hvíta hvelið yfir þeim og fǫrum um suðlæga hornið. Burt, burt til jarðar skarð hafi slétt vestrsins. Burt til hlýs vors strandlengjunnar sem spýtir brennisteinshita frá djúpi Surts. Enn gefr þú varma, dreki! Þú, dreki undirheimanna! [ENGLISH - Much is changed by the doings of the Norns] Much is changed by the doings of the Norns. Much, maybe everything. Fate is inexorable. Struggles from my grandfather’s time have surfaced again and my land, this fjord dedicated to Þórr and Njǫrðr, was taken from me on the Alþing. My grandfather’s sister’s debts in the old country fell upon us, the last living relatives of her cursed family. Land had to be given for land, wrong had to be rightened. As my father once said, one should never trust in man’s doings. And right he was. We lived happily here among our neighbours’ fjords. But across the mountains, Loki’s treachery did linger. Why did it not stay there? Many trolls have to turn to stone and be destroyed! Across the valley, I hear the giants’ laughter. Exiled we are, damnes in the autumn of this year with winter approaching. Is man the creation of the gods? Or are the gods creations of man? Why did no god assist me? Who takes my land? What dark elves, what cruel Landvættir? A farm, a home built over two generations, now lies abandoned. On ships creaking under the possessions of our family we leave. Much is lost, much left behind. We sail past long black beaches, gaze at the white summits above them and sail around the horn of the south, towards the western fjords. Towards warm springs, spitting sulphur from the depths of Surtr. Warmth you give nevertheless, dragon, you dragon of the underworld! |
|||
2. | Við fundum nýtt heimili, langt burtu í vestrinu | 08:53 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Við fundum nýtt heimili, langt burtu í vestrinu] Við fundum nýtt heimili. Langt burtu í vestrinu í djúpum gilum drekahǫfuðsins. Gil, sem hýsa líf milli hárra heima fjǫru þjóðar. Manna sjót er þann veg. Ǫnundarfjǫrðr. Vítt dreyfir þú þér á fótum bergjarla ok ert enn ekki hluti af þeim. Eilífar, langar hendr, eilíf, há fjǫll. Jǫtunheima dolgferð býðr okkar velkomin. Útlæg frá ǫðrum sem voru kyrrir í suðrinu. Við reisum okkr nýjan legver milli krafta bergsalar banda. Gjalfra fjalfs bolmr hindra mannahamra afl ok halda því frá járninu. Við byggðum okkar hús en misstum mikið. Fé dó, vatn fraus ok vallbaugr breytist ekki. Tunglranns gramr litar huga okkar hér eftir. Þat gerðist hratt ok frostið hringsólar tún okkar ok við skelfum úr kulda ok hungri. Leiðin yfir hríðar setr til Vatnsfjarðar sem var eitt sinn full af lífi er hvít ok ekkert er í sporum hennar. Enginn kemr, enginn hjálpar. Við erum alein milli yfirvofandi hættna bjargs skjǫldunga ok djúpra bláfoldar skafla kalds dauða. Þungar Ægis dættr handsama lítinn viðarbát ok koma í veg fyrir dauða fiskanna. Hungr neyðir okkr út á grimman sjóinn, en hvað er í endalausri nótt bak við svartan þrumu tjalda harra? Ekkert lifir ok þannig snúa bátarnir tómir aftr til sárísa stranda. Vindrinn rífr burt alla von og frostið nagar. Roða vágs bróðir, bǫlvaðr veri þú! Fé deyr ok menn farast í lǫngum nóttum án morgna. Vatns-Njǫrðr, hvenær kemr hjálp þín? Hafra dróttinn, hvar eru kraftar þínir? [ENGLISH - We found a new home, far up in the west] We found a new home far up in the west in the gorges of the dragon’s head. These gorges host life between the worlds of the giants and are now our home. Ǫnundarfjǫrðr. You spread at the giants’ feet without yourself being of their kin. Neverending long arms and the highest summits. A world of the giants welcomes us. Driven away by others who remain in the south, we build our home among the forces of the landvættir. Storms keep man’s deeds at bay. We build our homes but have sacrificed a lot. Cattle dies, water freezes and the ground remains cold. The darkness of the moon darkens our souls. It will not be long before the cold creeps around our homesteads. We freeze and we starve. The life-bearing way to Vatnsfjǫrðr remains untread, no traces remain. Nobody comes, nobody helps. We are alone facing the threat of the giants and the waves of cold death. Heavy waves attack our little wooden boat, preventing fish from being caught. Hunger drives us out to sea, not knowing what lays beyond the dark waters. Nothing. Empty boats find their way back to the icy beaches. Ægir be damned! Cattle dies and men perish in long nights without morning. Vatns-Njǫrðr, where is your help? Þórr, where are your powers? |
|||
Side B | |||
3. | Þat er stormr ok bláköld vatnssmíðin litar regna borg | 11:26 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Þat er stormr ok blákǫld vatnssmíðin litar regna borg] Þat er stormr ok blákǫld vatnssmíðin litar regna borg. Verǫldin er í spennu ok regnsals ræsir. Ljós fylgir þrumunni ok minning úr æsku minni fyllir mig af ǫrvæntingu. Niðrfǫr styttir líf. Ísheimr fjarðarins drepr alla von ok ek geng út ok lít eftir því fé sem er eftir. Vindrinn rífr af mér kinnarnar ok eitt sinn heitt blóðs valr frostnar. Stormr ræðr ríkjum. Fjallgylðar þakin snjó lokast ok einangra mannalíf ok hvals búðar húð felr ísheim sjónum. Ægir, þinn ísa akr virðist svo nálægt. Njǫrðr, þín hjálp væri lífsbjǫrg. En þat stormar. Þat dregr ok fleygir allri von burt. Banda vinr, hvar hræðast fjall-Gauts fellir krafta þína nú? Hvar bakka ǫldrnar fyrir birtingu afls þíns? Flóðs ásynja er nærri, svo nærri! Mér er fleygt ok Ránar vegr tekr mig ok ek gefst upp fyrir honum. Ek anda byrmǫrk ok lungnanna lǫmun. Þat verðr svart ok ek berst ekki á móti leiptra grundar stilli. Nótt án morguns í greipum þess kalda. Ísǫldr, háfs mǫrk. Dǫkkblátt tómið slekkr eldinn, þrána um betra líf handa fólki mínu. Milli Ægis dættr, í hrauð í himinn upp glóðum hafs sekkr heimrinn. Skemmdr! Brotinn! Dauflega ek sé á sjóndeildarhringnum fugla. Ek sé svart, þat er kalt, kalt. Gyllt sýndist mér verǫldin, svartblá endar hún milli fyllar fjalla. Brimið tekr kaldan, dáinn líkama með sér til endalausra víðáttna Haddingja lands. Frá hlýjum faðmlǫgum vetrtalsins, niðr í þungleikann. Burt frá heiminum með naglfara segls. Eitt líf slǫkknar í þenna Vindsval mǫg. [ENGLISH - A storm rages and the cold blue water colours the sky] A storm rages and the cold blue water colours the sky. The world is in motion and the storm tears heavily on it. Lightning follows thunder and the memory from my childhood days frightens me. Downfall, time of life dying away. The rimy world of the fjords kills all hope and I go out to look for the remaining cattle. The wind bites my cheeks and the warm blood freezes. The world is under winter’s dominion. Life is surrounded by the snow-covered mountains fo giants. Sheets of ice break the view out on the sea. Ægir, your realm seems so near. Njǫrðr, your help would be a blessing. But still the storm rages on, carrying away all hope. Rán is so very near, so very near. The waves catch me, I am thrown into the waters. Waves surround me - I am theirs. A night without morning in the grip of coldness. Waves of ie, force of the ocean. In a dark blue light, the fire extinguishes as does the thought of a bright future for my family. Between the waves, the world sinks. I can see shadows of birds on the horizon. I see blackness, it is cold, cold. Golden the world seemed to me, blue-black does it end beneath the waves. The ocean carries a cold dead body into the endlessness of it’s realm. Away from life’s warm embrace, down into fathomless depths. Away from the world with the sails of Naglfar. A life extinguishes in winter. |
|||
30:19 |
Vápna lækjar eldr
Album versions
Release date | Label | Catalog ID | Format | Description |
---|---|---|---|---|
May 18th, 2012 | Ván Records | VÁN065 | CD | Limited edition, Artbook |
May 18th, 2012 | Ván Records | VÁN065 | 2 12" vinyls | |
January 2015 | Ván Records | VÁN065 | CD | Digipak |
Members | |
---|---|
Band members | |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals, Vocals (choirs) |
Árni | Drums, Viola, Vocals (choirs) |
Georg | Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs) |
Guest/Session | |
Sveinn | Keyboards, Piano, Effects, Horns |
Kristófr | Percussion, Vocals (choirs) |
Kristín | Organ |
Tómas | Vocals (choirs) |
Teresa Dröfn Njarðvik | Vocals (female) |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Friggjar faðmbyggvir er mér falinn | 04:49 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Friggjar faðmbyggvir er mér falinn] Friggjar faðmbyggvir er mér falinn, tekinn af óþekktum tívum ok sals dreyga. Tekinn til Ránar vegs undir Hlés dætr fyrir framan mig. Hve farsæll hefr verið þú, úlfs faðir! Hve máttvana þið báðir voruð, bǫðvar Njǫrðr ok Jarðar sonr. Hvar dvaldist þú, hvert ferðaðist þú meðan erfiðum svo mikið? Svo virðist sem Njarðar niðjar munu enda. Þrír arfþegar enn eru á lífi, en hvað mun koma? Þetta snáka stríð er hið harðasta, sýrar gráts Njǫrðr, Jarls skýja myrði, þennan þráð er svo kalt að spinna, þetta manna sjót svo erfitt að bæta. Við erum alein milli Jǫtuns krafta ok hins endalausa, djúpa, dǫkkbláa hafs æða ok þerris ósk. Megi hinar ósungnu ævin-Hildir vefja aðra þræði en þá sem við hǫfum lifað. Njǫrðr, Þór ok Freyr. Þið skuluð hjálpa! Njǫrðr, Þór ok Freyr. Gefið þessari menja mjǫrk bjartari framtíð. Njǫrðr, Þór ok Freyr. Haldið Býleists bróðr frá oss. Látið hans fǫlsku ormstungu aldrei mæla aftr í reiðar hljóðgreipar ok heyrnar skildi! Skerið hans góma sverð út, látið hann drekka eitrað sára sund að eilífu. Virðumst hafa gengið inn í hring svika, hræsævar bergja ok fjǫrbrots. Vertu með oss, Móða faðir, lyftu Hrungnis bana í reiði til að mǫlva Jǫtna róm ok Marnars fǫðr. Vápna lækjar eldr. Yggs sverðveðr er að hefjast. [ENGLISH - My husband is gone] My husband is gone, taken by unknown gods and by water. Taken to Rán’s kingdom somewhere under he white daughters before me. How successful you have been so far, Loptr! How powerless you both were, Njǫrðr and Þórr. Where did you stay, where did you travel while we were struggling so hard? The whole kin of Njǫrðr shall end it seems. Three sons are still alive, but what shall come? This Winter is the strongest, Njǫrðr, this thread is so cold to spin, this house so troublesome to repair. We are alone between the Jǫtun’s powers and the endless, deep black-blue sea of the sea queen. May those unsung Norns weave other threads than those that we experienced. Njǫrðr, Þórr and Freyr. You shall help! Njǫrðr, Þórr and Freyr, keep Loptr away from us. Let his Ormstunga never speak again into angry and false ears! Let his tongue be cut out, let him suck poisoned blood eternally. It seems we entered the circle of false words, of evil deeds and death. Be with us, Þórr, raise your hammer in anger to smash giants and evil spirits. |
|||
2. | Frá þögn Rauma grund hefr þessi ætt komið | 08:32 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Frá þǫgn Rauma grund hefr þessi ætt komið] Frá þǫgn Rauma grund hefr þessi ætt komið, en hvað mun koma? Ég mun draga Njǫrðs æri gegnum fimbulvetrinn, þessa orms nótt, en allstaðar leynast ill augu hins ljúgandi, hins hvíslandi. Skýjar slóð, er það þitt ríki? Ýmis niðr halda krǫftum sínum ok senda Fáfnis hvíta gall frá háum stǫðum í þeirra skýjuðu hǫllum. Landvættir ok svartálfar drekahǫfuðsins, ǫndrgoðs fóstra handbendi, leynist í snjónum með ær ok ill brúna undirstǫll. Morðhaukir, Fenris kindir, manna dólgr, álvar ok óséðir andar, frá ykkr hefr aldrei fengist hjálp. Eins ok ljár hafa skýja grjót hokgið niðr vonir oss um endalok draum-Njǫrun ok sǫkkt oss manna sjót dýpra ok dýpra inn í orma nóttina. Linna leitis, Marnar barna þverrir ok hlunnviggs gæti-Njǫrðr, skaparar þessa kyns, hafa Ragnarǫk loks byrjað? Mun líf á Iðavǫllum sárlega vera brennt burt af hlíðar þangs bitsótt? Sá átta ok einnar mæðra mǫgr endinn koma. Hve hátt heyrðist í ljótir Fornjóts synir. Gerðir þú það, ǫrvar áss? Gegnum vægðarlausa kalda sundvǫrpuði í hrafns ævinni úti hefr Haddingja vals hrókr hvíslað orð frá fjarlægum Hræsvelg með sínum vindórum. Rauð eggjar falla frá hans valvǫndr sverð ok sǫkkva aftr niðr á þennan dimma, frosna undirheim. Enn eitrar illr munnr drekans rætr hins bjarta, lifandi Yggdrasils. Þetta finn ék, þetta man ék, þetta sá ék í draumum við tveggja daga miðlegg. Ék heyri orð frá dauðum grunda dǫglingrglamma ferða trǫð, þar sem Loka mær gefr Níðhǫggi gamalt guldum galga valdi Gauts tafn sem skolaði á fjarlægt svart land illsku ok svika. Úlfs faðir, þinn illsti vilji var aldrei skilinn af Njǫrðungum! Tveggja bági, þú beist ekki bara eina hǫnd. [ENGLISH - From the silence of wooden lands this family has come] From the silence of wooden lands this family has come, but what lies ahead? I shall bring this family through the Fimbulvetr but everywhere lurks the evil eyes of the lying one, of the whispering one. Air, is that your kingdom? Giants keep up their power and send the white death from high homesteads of their clouded sky. Landvættir and Svartálfar of the dragon’s head, Giants helpers, you lurk from afar through the white with mad and evil eyes. Ravens, Wolfs, Álvar and invisible spirits, from you help has never been given. Like a scythe have storms cut down our hope for an end of this dark season and let our farm fall deeper and deeper into the white. Njǫrðr, Þórr and Freyr, creators of this kin, has Ragnarǫkr finally begun? Will life at Iðavellir painfully be burned down by fire? Did Heimdallr see the end come? How loud the song of storms is. Did you made it, Ullr? For long nights, through severe cold storms in the darkness outside, Nidhǫggr has whispered words from far away Hræsvelgr with his wings. Red, dead bodies fall from his blades and sink down, back to this gloomy frozen underworld. Still his dragon’s evil mouth poisons the roots of glowing, living Yggdrasill. This I can feel, this I remember, this I saw in dreams at night. I can hear words from a dead kingdom, where a rotten Queen gives Nidhǫggr old flesh from bodies that were washed on to a far and black shore of evil and deceit. Loptr, your most evil will has never been understood by good men! Fenrisúlfr, you bit not but one hand. |
|||
3. | Ék sé framtíð í ísa broti | 09:35 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Ék sé framtíð í ísa broti] Ék sé framtíð í ísa broti! Ék finn alfrǫðl rísa sem sendir engar kaldar fleygiǫ́rar yfir djúp ríki vǫll brimilsins. Ný kringla er loksins byrjuð. Þessi dimmi vandar jǫtunn ok stǫðug hættan á snjóskriðum hjaðnar meir ok meir ok gefr oss nýja von um að lifa af. Þessi úlfs nótt verðr ekki gleymd, þessi hvísluðu orð verða oss alltaf í minni. Enn ólgar byrmǫrk, enn hungrar braut dýrr dreka í vammlaust líf. En ungt jarðar hár læðist gegnum hvíta dauðann ok nýtt ljós frelsar fróns legg vætti frá ís ok snjó. Margir Draupnis niðjar hurfu til óþekkts útgarðs ǫrvar ássins, mikið fé var hirt af ǫrlǫgunum. Haukstalda gramr gaf svanteigs elda orð til að muna, orð sem binda líf mitt til að leiða þessa ætt. Við byggðum brandnór oss aftr, fundum nýjar slóðir til flóðs mana viðr sem voru eigi minna bitin af ylgjar verrs kalda kjafti. En sumir Viðblinda geltir fylgja eigin vegum inn í Ǫnundarfjǫrð, þetta jarðar skarð hafi slétt mitt. Sumir enda ferðalag lífsins á sanda grunni oss. Eins ok faðir sagði oss, þetta veldr alltaf reiði ok styrjǫld. Allar áttir Ingvifreys voru teknir til ríki Loka-dóttr, mǫrg líf bíða enn eftir að falla fyrir hendi þessarar ókunnugu ok þǫglu vætt. Fetum gamlan stíg aftr til Vatnsfjǫrðs ok endrnýjum kynni. Hátt er nú gjaldið ok hærra en áðr! Svo virðist sem goðorð sé ekki alltaf merki um frið ok auðæfi. Hjaldrs bálregns viðir voru jafnvel í fyrnd fjarðarjarðar endalausra skóga helteknir af hlýðni til veraldlegra goða, til að hlýða skínandi Freyju tór kaldra dreyra mæri. Ék man að mikið hrafns vín rann niðr véttrim þeirra. Ék man að Gungnis vǫ́fuðr var alltaf bakvið tjǫldin þegar ofsi leiddi Heljar sónþollr. En erum fǫst fyrir. Ísa brot færir alltaf nýja þekkingu til þeirra sem hafa hvarma skóga stjǫrnr til að sjá. Látum mána hauðrs hvéls geisla lýsa upp myrka afkima falskra orða. [ENGLISH - I can see a future] I can see a future! I can feel a Sun rising that spreads no cold staves over the deep kingdom of water. A new circle has finally started. The dark storms and the steady danger from snowslides more and more fades away and give us new hope to survive. This winter will be remembered, these whispered words will be remembered. Still the ocean boils, still hungry sisters crave for innocent life. But new grass lurks through the white death and new light sets stoned spirits free from snow and ice. Many a man faded away to the unknown outside of Ullr, many cattle were caught by destiny. My father gave my mother words to remember, words that bind my life to lead this family. We built up our homesteads again and found new paths to neighbors that were not less bitten by the wolf’s cold mouth. But some whales follow their ways into Ǫnundarfjǫrðr. Some end their lifes journey on our beaches. As my father told us, this always starts anger and war. Many great families were taken to Hel’s kingdom, many lives still wait for their end that is caused by this alien and silent soul. We find our way back to Vatnsfjǫrðr and renew words. High is now the amount of goods that we are obliged to transfer! It seems a Goðorð is not always a sign for peace and wealth. Good men were already in the old world of eternal woods taken by a false will to obey material gods. For obeying the shining gold of cold blades. I remember that much Blood ran down their fuller. I remember Óðinn was always at hand when fury led men. But we stay. Spring always brings new knowledge to those who have open eyes to see. Let the sun’s rays illuminate the dark corners of false words. |
|||
4. | Blóð-Þorsteinn eystri | 14:10 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Blóð-Þorsteinn eystri] Blóð-Þorsteinn eystri, sonr Helga, nafn sem mælt er með reiði þessa daga. Víðlinda gelti skolaði á land í héraði oss, þar sem mikla grimma hafið faðmar áss hauðr ok gefr oss líf með dauða dýrsins. Úti á jǫtna vegi lá hann dauðr svo tókum kjǫt hans ok gáfum rest aftr til brims vegar. En er það spurðist út gripu menn að austan gæsina, drápu þrælana á heimleið ok stálu kjǫtinu. Réttlæti hefr aldrei verið í hávegum haft í hǫlða grund oss ísheims ok elris garms. Hliðskjálfar grams bǫl var ávallt nærri þegar gróða var að fá. Hǫgna élviðr sem bjuggu bakvið ríki risa í austri, suðri ok norðri héldu ávallt hlustamunni ok brátungli lokuðu er slíkar fréttir bárust í þeirra glamma ferða trǫð friðar ok heilsu. En munum berjast. Ekkert svar er gefið utan Hugins drekka fyrir dolgbrands dǫkk! Engin þǫgn mun finnast fyrr en fǫlsk galdra fles ok orða ǫ́r eru skorin af hatri sárteins míns. Heimdalar hǫfuð heitir sverð! Eitr mun falla ok reipi festa skógar skæðasǫgn á ný. Blóðs valr, kvánar kyn ok hreggskornir þurfa að læra að Njǫrðr er þeim æðri. Hinir hræðilegu Ǫlvaldi, Iði ok Gangr ganga niðr úr heimilum sínum, hvíslandi rúnir til Gungnis vǫ́fuðr ok fæða bara af sér hernað ok geðveiki. Faðir reyndi alltaf að finna leiðir til að sára sigðr héldust í slíðrum sínum. En hann dó, Jǫtnar ok Ægis dætr tóku hann svo Njarðar niðjar breyttu ǫrlǫgum sínum undir minni hendi. Svo færðum ró ok aldrlok yfir líf þjófanna. Megi Níðhǫggr neyta þeirra sárgeimi ok vættir þeirra eyðast í kǫldum andardrætti Nára nipt! Dísir þínar hurfu í þǫgn. Þér, Þorsteinn Helgason, var gefið svar. Stundum þarf að ná réttlæti með hnefa landi, þó vitrir menn þykist vita að gott líf án óréttlætis sé hverjum frjálsum manni gefið. {ENGLISH - Blóð-Þorsteinn of the East] Blóð-Þorsteinn of the East, son of Helgi, a name that is uttered with anger in these days. A whale was washed ashore in our district, where the great cruel sea embraces the human world and gives them life by this animal’s death. Out on the skirts he lay dead and we took his meat. Gave the rest back to the open sea. But when it became known, accomplices of the east took their chance, slew slaves on their way home and stole that meat from us. Justice has never been praised highly in this our world of fire and ice. Óðinn’s doom was always at hand when a benefit seemed so near. Neighbours, families that live behind the giant kingdom at east, south and north. They always kept their ears and eyes shut when such news reached their world of peace and good health. But we shall struggle and fight. No answer is given but blood for blood! No silence shall rise until false tongues are cut by my blade’s hate. Poison shall drop and ropes shall fasten the father of the snake again. Animals of the Battlefield need to learn that Njǫrðr is superior to them. The dreaded Giants come down from their homesteads, only whispering runes to a hanging god and only give birth to warfare and madness. Father always tried to find ways to let blades stay in their scabbard. But he died, giants and Rán took him so that Njǫrðr’s descendants changed their destiny under my rule. So we brought death and calmness to the thieve’s lives. May their flesh be consumed by Nidhǫggr and their spirits perish by the cold breath of Hel! Your Dísir went away in silence. To you, Þorsteinn Helgason, was given an answer. Sometimes, justice has to be gained by hand, even if wise men believe to know how a fair life without injustice is given to every free men. |
|||
5. | Gylðis kind hefr aldrei dvalist á einum stað | 07:27 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Gylðis kind hefr aldrei dvalist á einum stað] Gylðis kind hefr aldrei dvalist á einum stað. Alfǫðrs sonr sat aldrei þǫgull er illindi komu upp. Svo flæðandi víg-Gǫll eins ok foss á regndǫgum var svar við frið ragna reinvára. Á grænum, hlýjum degi ísa brots varð hlíðar þang blóðugt. Nokkrum þrælum var slátrað er skýja skjǫldr gaf dǫkkri hólmgjǫrð lit dagsins. Ok ekkert orð heyrðist frá Vatnsfirði. Á Hválseyri var fundr kallaðr ok Þorkell Gíslason tók málið upp fyrir aðra. Engir afarkostir voru settir en fé ok illkvittin kvenleg slæða boðuðu það sem koma skal. Vorum hljóðlaus, svo þǫglir mánuðir tóku við. Nýtt líf ok gæfa gaf Njarðar niðjum von um tilheyra hjǫrðinni á ný á þessum tímum syngjandi sverða. En dætr húmsins seint um kvǫld hvísluðu til biturra eyrna að aftr þyrfti að myrða. Bors burr var glottandi meðan nýir sáraflóðshverir lituðu jǫrðina frammi fyrir geirveðrs seiðs galdi Vamms stríðkviðjendrs! Glaumsniðjar, Hymis áttrunnr var hlæjandi í gegnum víðan landa heiminn meðan eltum flýjandi hraunskjǫldunga ok vorum þeim sem þurftu að aldrtila. Hrafnblóts góði, þessi vápnboði flaug frá háum blǫðum. Aldrei á að treysta óþekktum orðvegum ok þannig urðu lygar raunveruleiki Gandvíks mellu vina sem sækja hefnd fyrir kjǫt. Fyrir Viðblinda svín sem fundum á oss eigin jǫtna dólgs móðr. Hrungnis haussprengir, megir þú granda óvinum sem senda bǫlvanir yfir jǫtna vegi. Vorum dregin á ný inn í Vandils jǫrmungrund banvænna deila ok vígaferla, sársauka ok reiði. Njǫrðr, Þór ok Freyr, hjálp! Njǫrðr, Þór ok Freyr, verið með oss. Njǫrðr, Þór ok Freyr, hjálp. Njǫrðr, Þór ok Freyr, látið Herjans æði ekki leiða oss í gegnum þessa daga. [ENGLISH - The wolf has never stayed at one place] The wolf has never stayed at one place. Þórr never sat silent when trouble arose. So flooding blood like a great cascade on rainy days was an answer to Heimdallr’s peace. On a green warm day of spring, grass turned to clammy soil. Several slaves were slaughtered when the sun gave the dark sea the colour of day. And no word was heard from our Góði. At Hválseyri a meeting was convoked and Þorkell Gíslason took up the case for others. No final answer was given but goods and an effeminate veil for deeds that should come. We stayed silent, so months of silence followed. New life and fortune gave Njǫrðr’s kin hope of being accepted again in these times of singing swords. But as daughters of dusk on a late day whispered to angry ears, killing needed to be done again. Óðinn was grinning while new fountains of blood spilled on the ground before Þórr’s hands! Giants were laughing through the wide valleys when we pursued the fleeing warriors and gave death to them, to those who needed. Óðinn, this blood flew from high edges. Unknown ways of words are never to be trusted and so lies became reality for people who seek revenge for meat. For a whale that we found on our very land. Þórr, may you smash our foes who send curses over the mountains. We were taken again into a maelstrom of deadly feuds, of pain and anger. Njǫrðr, Þórr and Freyr, help. Njǫrðr, Þórr and Freyr, be with us! Njǫrðr, Þórr and Freyr, help! Njǫrðr, Þórr and Freyr, let Óðinn’s mania not lead us in these days. |
|||
6. | Samkoma um sumar var sett á Þingeyri | 08:33 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Samkoma um sumar var sett á Þingeyri] Samkoma um sumar var sett á Þingeyri fyrir hanga heimþingaðar mót ok hatr. Hve fjarri guðirnir voru oss. Bræðr voru útlægir gerðir, til skóggǫngu dæmdir. Galdrs hapt arma farmr, þín svikula tunga var sigrsæl þessa myrku sumardaga. Hafa Goða varnendr eigi hegnt þér fyrir fyrirlitningarorð þín? En vilji þinn lifir. Svo bræðr á brims lakki sigla, fylgja dýrðarkalli í hinni gǫmlu Engla ættjǫrð ok Írlandi. Eylúðrs níu brúðir fylgja þeim, skartandi hvítum kórónum, dúks bǫl bar þær með bláum skýja gráti. Dyggar Ægis dætr sem senda hríðar skær til fjarlægra stranda frægðar ok feigðar. Sundvǫrpuðir sem eru bræðr undirheima flóðs ásynju. Margir vitrir menn með lærðar tungr sǫgðu oss sǫgr af fjarlægjum ríkjum. Fólki með álnir í suðri, af gunnum fyrir fé ok vegsemd í norðri. Af lǫngum viðar Heljar sjǫtum í Lade þar sem faðir oss eitt sinn bjó. Miklum steinhúsum í suðri þar sem skildir eru gerðir úr Ægis eldi ok sverð úr leggjar íss. Samþykkjar søkkvir, linns blóði. Af framandi nykra borg langt í suðri, þar sem aðeins mistr leiðir sunda skjær á staði hunangs ok víns. Langt, langt handan hins djúpa, djúpa ríkis þessa jǫkla akrs. Fyrir ykkr, bræðr, virtust hin kǫldu jarðar skaflof Orkneya lands svo nærri, hin grýtta strǫnd svo bjóðandi. En þið dóuð, bræðr. Teknir af Hropts hyrr í bardaga ok Blóðughadda á sjó, teknir til ríkja sem verða mér ókunn á lífi. Báleygs viðr, sævar rǫðuls, hvað mun verða um þetta hlíðþang er hafið horfið frá þessum heimi? Hveðrungs mær, gef þá aftr! Hermóðr, sigðis látrs, stefnir þú niðr á við? Aldrlok eru allt sem ég skynja. Fjǫrtal er allt sem ég sé. Dauðinn hefr vafið ǫrmum sínum um Njarðar megir frá deginum sem það fæddist í þennan heim. [ENGLISH - A meeting at Þingeyri in summertime was set] A meeting at Þingeyri in summertime was set for killing and hate. Brothers were outlawed and sent to the woods. Loptr, your cheating tongue was successful in these dark days of summer. Have the gods not punished you for your speech of contempt? But your spirit lives. So my brothers entered a ship to sail and followed the call for glory in old England and Ire. Waves followed them by wearing white crowns, winds carried them with blue rainclouds. Waves that loyally send ships to far away shores of fame and death. Winds that are brothers to the underworld of Rán. Many wise men with learned tongues told us stories of far away kingdoms. Of rich people down south, of battles for goods and glory up north. Long wooden halls at the place at lade where our grandfather once lived. Great stone-walled houses down south where shields are made of gold and swords of silver. Of foreign sea animals to the far west, where only fok leads ships to places of honey and wine. Far, far over the deep, deep kingdom of Rán. For you, brothers, the cold grey stones of the Orkneys seemed so near, the rocky beach so easy to enter! But you died, brothers. You were taken by Óðinn in battle and Rán at sea, taken to kingdoms unknown to me in life. Valbrand, Gísli, what shall become of this family now that you are gone from this world? Hel, give them back! Hermóðr, are you on your downward way? Death is everything I feel. Death is everything I see. Death has embraced Njǫrðr’s kin since the day it was born to this world. |
|||
7. | Mjök erum tregt tungu | 03:59 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Mjǫk erum tregt tungu] Mjǫk erum tregt tungu at hræra eðr loptvætt ljóðpundara, era nú vænt um Viðrs þúfi né hógdrægt ór hugar fylgnsi. Era auðþeystr, því at ekki veldr hǫfugligr, ór hyggju stað fagnafundr Friggjar niðja ár borinn ór jǫtunheimum. Opt kemr mér mána bjarnar í byrvind bræðraleysi, hyggjumk um er hildr þróask, nysumk hins ok hygg at því. Hverr mér hugaðr á hlíð standi annarr þegn við óðræði. Þarf ek þess opt of þvergǫrum, verð ek varfleygr er vinir þverra. Mjǫk hefir Rán ryskt um mik, em ek ofsnauðr at ástvinum, sleit marr bǫnd minnar ættar, snaran þátt af sjálfum mér. Veiztu um þá sǫk sverði of rækak, var ǫlsmiðr allra tíma, hroða vágs bræðr ef vega mættak, færa ek andvígr Ægis mani. En mér fens í fǫstrum þokk hrosta hilmir á hendi stendr, máka ek upp jǫrðu grímu, rýnnis reið, réttri halda. Mjǫk er torfyndr sá er trúa knegum of alþjóð Elgar gálga, því at niflgóðr niðja steypir bróðr hrør við baugum selr. [ENGLISH - My tongue is sluggish] My tongue is sluggish for me to move, my poem’s scales ponderous to raise. The god’s prize is beyond my grasp, tough to drag out from my mind’s haunts. Since heavy sobbing is the cause - how hard to pour forth from the mind’s root the prize that Njǫrðr’s prokeny found, borne of old from the world of giants. My lack of brothers often enters my thoughts where the winds of moon-bear rage, I think of the others as the battle grows, scout around and wonder which other valiant warrior stands by my side in the peril; I often need him when facing foes. When friends dwindle I am wary to soar. The sea-goddess has ruffled me, stripped me bare of my loved ones. The ocean severed my family’s bonds, the tight knot that ties me down. If by sword I might avenged that deed, the brewer of waves would meet her end. Smite the wind’s brother that dashes the bay, do battle against the seagod’s wife. But the lord of the sea, brewer of storms, seems to oppose me, his mind set. I cannot hold my head upright, the ground of my face, my thoughts’ steed every since the raging surf of heat. It is rare to find one to trust amongst men who dwell beneath Óðinn’s gallows. |
|||
8. | Svo lengi sem Sutrs ætt ok ásmegir aðhafast, mun þessi jörð í ringulreið elta | 09:11 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Svo lengi sem Sutrs ætt ok ásmegir aðhafast, mun þessi jörð í ringulreið elta] Svo lengi sem Sutrs ætt ok ásmegir aðhafast, mun þessi jǫrð í ringulreið elta er ulfs hnitbróðir hreyfir við landa heimi ok jǫtuns hals undum. Engin lǫng orð þarf að heyra til að sjá hvernig orðanna sannindi myrða von oss um friðsæld. Flóðs ásynja blóði var aðeins hjálparhella, Hliðskjalfar harri aðeins áhorfandi. Erlendir menn gáfu ráð ok voru drepnir af þeim sem við tǫldum vini. En dalar éls askr verðr að dveljast þar sem hjarta salr er, þó hefndarhugr í gollor hǫll ǫskri eftir orrustu. Á þessum kǫldu dǫgum þarf stutt að fara til misgerðamanna. Svo við lituðum skítug gólf rauð aftr með stolti ok fljúgandi undafleinum ok hylltum ok glǫddum Sígtý. Sonr Þorsteins eystra missti hǫfuð! Banda vinr, þér heilsum við á þessum blóðugu tímum ofsa ok ótta. Megir þú dveljast, megir sjá. Blóð-Þorsteinn, til þín sendi ék þessi skilaboð. Þig mun dolgsvǫlu barma elta. Hve langt, hve djúpt skalt þú nú skríða í þínum sverða sverrifǫrðr laufa tára ok bensævar ranna! Sverða svip-Hlakkar, hjǫrgaldrs Njǫrðr, færðu storma, láttu hafsjó brjóta þeirra hús. Vilja bróðir, blástu Yggs ærum þínum geðveiki í brjóst. Megi fjandmenn oss blindast af þinni dalnauð ok heila borg. En úlfa gráðar eyðir sendi engin orð. Þǫglir dagar ok vikr fylgdu ok enn heyrðist ekkert svar. Aðeins vandar jǫtunn sagði sína hljóðlátu sǫgu ok kuldinn kom með hljóðlausar snjóflygsr á land oss. Vetrinn kom ok valtr, sviksamr friðr hvíslaði gegnum vindinn ok ǫldrnar. Óǫruggt fellr hǫfuð mitt niðr af óvissu um hvað muni gerast á þessum dǫgum tómsins. [ENGLISH - As long as gods act, this world spins on in circles] As long as gods act, this world spins on in circles as the snake stirs up the land and sea. No long words need to be heard to see how the word’s truth kills our hope for peace. Rán was just a helper. Óðinn just a watcher. Foreign men gave advice and got killed by people we knew as friends. But a brave man has to stay where the heart is, even if revenge in that man’s heart screams out for battle. In these already cold days no long was need to be traveled to people who did wrong. So we reddened a muddy floor again with pride and flesh slicing swords, hailed Óðinn and gave him joy. Þorsteinn the east’s son lost his head! Þórr, to you we hail in these bloody times of anger and fear. May you stay, may you watch. Blód-Þorsteinn, to you I send this message. To you death shall follow. How far, how deep you now shall creep in your sea of blood and entrails! Njǫrdr, bring storms to let water break into their houses. Óðinn, let your madness enrich the minds of warriors who fight for you. May our foes be blinded by your hand and spirit. But Blóð-Þorsteinn sent no words. Silent days and weeks followed and still no answer was heard. Only the Wind tells his quiet song and the coldness comes with soundless snowflakes back to this land of ours. No words were sent, no contact was given since men were sent to Hel and Niflheimr. The winter comes and an unstable and false peace whispers through winds and waves. Insecure my head falls down for not knowing what will happen in this days of nothingness. |
|||
9. | Fjörbann var mér alltaf við hlið er ófriðr kom upp | 11:30 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Fjǫrbann var mér alltaf við hlið er ófriðr kom upp] Fjǫrbann var mér alltaf við hlið er ófriðr kom upp. Ægis hestr sǫkk til botns, íss gunns skjaldar vindr féllu líkt ok Báleygs viðr ok ferðuðust til Yggs setrs. En aldrei þekktist orrusta sem útrýmdi ǫldu elds vápn áðr en frægð hennar fæddist. Bræðr drukku drykk bláfoldar skafls ok voru faðmaðir af hennar dætrum áðr en Dvalins hanga biðkvæn tók þá í sitt eilífa, kalda, hǫrmulega ríki. Eins ok Valkastar veðrbliks herði var sendr í helferð af blindni Baldrs andskota ok geðveiki Fenris fǫðr. En deilr enda aldrei, deilr enda aldrei. Landvættir hvísla, hafa hvíslað með reiðum rǫddum skapadóm oss síðan ǫldu vegr var hlýr ok jarðar haddr grænn. Nú kemr hið vægðarlausa, hvíta aftr úr sjónum. Úr fjarlægð lýsa viðar hundar dalinn upp ok afhjúpa menn of marga til að telja. Rauðar ok brúnar birtast flíkr þeirra í þessari heiðskýru, kǫldu húns nótt ok hræða þá oddregns æski Nirði sem enn anda. Mikill fjǫldi kyndla úr fjarska færir aldrei góðar fréttir. Ok hungr bergrisa bróðr var ávallt botnlaust er grimmd manna var leidd af guð einskis góðs. Ragna reinvári, Belja dolgr, þú vakir yfir velferð annarra staða en oss. Svo birkisóttin flýgr að þǫkum oss svo útjaðrar dalsins skína eins ok brennandi, sǫkkvandi skip við hrauð í himin upp glóðum hafs. Vein deyjandi lífs mæta hlátri bergrisans! Fé ok þrælar æpa er þakið fellr niðr. Sjónbraut mín, svefna ker, blindast af brennandi birtu ok aldrhnigna hjarta borg fellr niðr í þessum miskunnarlausa hita. Synir surts, húsbrjótar, bergrisa bræðr, viðar hrotgarmar, hví var Ýmir klofinn svo snemma til að skapa þetta grimma Hárs víf? Ék sá aðeins unga syni mína tvo flýja frá Hǫ́alfs bana áðr en lungun stǫðvuðu sitt verk. Gaf minn Hropts hyrðreini aftr til þessa fjandsamlega Dúrnis niðja sals að neðan. Eytt af elris sveiti, gekk veginn í Múspellsheim. Yfirgaf þennan stað ráðabruggs ok ranglætis vinar Hænis. Horfinn frá Svǫlnis ekkju sem var stjórnað af illgjǫrnum óvinum ok goðum. [ENGLISH - Death was always at my side when trouble arose in these days] Death was always at my side when trouble arose in these days. Ships sank to the ground, warriors fell like trees and travelled to a hall of shields. But there has never been a battle that killed a family who’s legacy ended even before it began! Brothers drank the drink of Rán and were embraced by her daughters before Hel took them into her cold and rotten kingdom eternally. Just as Baldr that was sent to the Helvegr by Hǫðr’s blindness and Loptr’s insanity. But a feud never ends, but a feud never ends. Landvættir whisper. Whispered with angry voices our doom since times when oceans were warm and grassed lands green. Now the merciless white came back from the sea. From afar, torches illuminate the valley and reveal men too many to count. Red and brown their garments appear in this cloudless cold night and scare those of Njǫrðr’s kin who still live. A great number of torches at night never bring good news from afar. And Surtr’s hunger was always endless when men’s fury was led by the god of no good. Heimdallr, Freyr, you watch other place’s welfare than ours. So the torches fly to our roofs and let the outskirts of these valleys shine like a burning, sinking ship at a waveless dawntime. Screams of dying life meet the giant’s laughter! Sheep and slaves yelled as the roof fell down. My eyes became blind by the burning light and my aged body sank down in this inexorable heat. Sons of Surtr, Giants of flames, why was Ymir cleaved so early to create this cruel world? I only saw my two young sons flee from the flames. Then the lungs stopped their work; Gave my body back to this hostile world below. Consumed by fire, I followed the way to Muspellheimr. For leaving this place of Loptr’s intrigues and inequity. Gone from a world that was ruled by ill-willed enemies and gods. |
|||
01:17:46 |
Fragments - A Mythological Excavation
Album versions
Release date | Label | Catalog ID | Format | Description |
---|---|---|---|---|
July 5th, 2013 | Ván Records | VÁN093/WOLF 056 | 2CD | Digipak, Limited edition |
July 5th, 2013 | Lupus Lounge | WOLF 056LP | 12" vinyl | Limited edition, Gatefold |
Members | |
---|---|
Band members | |
Helrunar | |
Alsvartr | Drums, Bass |
Skald Draugir | Vocals, Vocals (choirs) |
Discordius | Guitars, Vocals (choirs) |
Árstíðir lífsins | |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals, Vocals (choirs), Songwriting, Lyrics, Translation |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Vocals, Vocals (choirs), Songwriting |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Georg | Vocals |
Guest/Session | |
Hildr Valkyrie | Vocals (female) |
Sveinn | Keyboards |
Ísak Ríkharðsson | Violin |
Pétur Björnsson | Violin |
Guðbjartur Hákonarsson | Viola |
Hrafnhildur Marta Guðmundsdóttir | Cello |
Miscellaneous staff | |
Markus Stock | Recording, Mixing, Mastering |
Markus Stock | Mixing, Mastering |
Ch. Duis | Layout |
Tracks | |||
---|---|---|---|
Disc 1 | |||
1. | Helrunar - Οἶνος πρὸ τοῦ Πολυφήμου | 15:02 | Show lyrics |
"πῶς ἂν ἔπειτ’ Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην, ὃς περὶ μὲν νόον ἐστὶ βροτῶν, περὶ δ’ ἱρὰ θεοῖσιν ἀθανάτοισιν ἔδωκε, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν; ἀλλὰ Ποσειδάων γαιήοχος ἀσκελὲς αἰὲν Κύκλωπος κεχόλωται, ὃν ὀφθαλμοῦ ἀλάωσεν, ἀντίθεον Πολύφημον." (Homer, Odyssee, 1. Gesang, 65-70) Unsere Ruder schlugen das graue Salz fremder Gezeiten. Ein Spiegel zähen Wolkenbleis. Wo ist Heimat in all diesem Meer? Wo sind Gesang der Zikaden und dunkler Erde kühle Schatten von ungezähmtem wildem Wein und thronendem Zypressenhain? Wie sie wollten wir sein und waren nur Gesträuch am Wellenhang. Was ist der Krieger wenn niemand seine Taten singt? Wie gering ist sein Tod, unbeweint (in der Fremde) "ἔνθα κατεπλέομεν, καί τις θεὸς ἡγεμόνευε νύκτα δι’ ὀρφναίην, οὐδὲ προὐφαίνετ’ ἰδέσθαι· ἀὴρ γὰρ περὶ νηυσὶ βαθεῖ’ ἦν, οὐδὲ σελήνη οὐρανόθεν προὔφαινε, κατείχετο δὲ νεφέεσσιν." (Homer, Odyssee, 9. Gesang, 142-145) Und siehe, das Auge schließt den Leib. Und wir Totgeborgenen sind Fleisch und Blut und Blut und Milch und Fleisch, Hirn und Gebein. Was bleibt wenn alles überfließt? Fleisch und Milch, Milch und Fleisch und Wein. Wir tranken und tranken und blieben doch sterblich, konnten nicht rühren den Stein des ἄρχων. Wir kamen als Gäste und wurden Vieh. Ein Erbe des Kρόνος bewohnt den chthonischen Leib wie ein Höhlengeruch verloschener Glut. Ein stetes Verschlingen, ein lautes Vergessen. Nur ein ewiges Jetzt bleibt. (Und siehe, das Auge ist hungrig) Die starrende Stirn zerrt nach kronischer Manier die Jungen zum Schlund. Das Innere tränkt den Grund. Und bitter brachten wir den Wein, er war dunkel wie gebärende Erde, schattenkühl schläfernd wie Zikadensang, herb wie verloschene Höhlenglut. Tückisch rauschte er wie all das Meer ein leises Lotosvergessen. Singend schenkten wir ein und zerrten den Ölbaumpfahl. Oἶνος πρὸ τοῦ Πολύφημον! Wein, Wein für Polyphem! "ὣς τοῦ ἐν ὀφθαλμῷ πυριήκεα μοχλὸν ἑλόντες δινέομεν, τὸν δ’ αἷμα περίρρεε θερμὸν ἐόντα. πάντα δέ οἱ βλέφαρ’ ἀμφὶ καὶ ὀφρύας εὗσεν ἀυτμὴ γλήνης καιομένης· σφαραγεῦντο δέ οἱ πυρὶ ῥίζαι." (Homer, Odyssee, 9. Gesang, 387-390) Und in der Frühe erschien uns Ἠώς blutfingrig als die stygische Erde uns als Herde gebar. Ein leeres Auge rachsucht uns im grauen Salz. Doch wir sind viele. Und wir sind niemand. |
|||
15:02 | |||
Disc 2 | |||
1. | Árstíðir lífsins - Vindsvalarmál | 19:42 | |
(loading lyrics...) | |||
19:42 |
Þættir úr sǫgu norðrs
Album versions
Release date | Label | Catalog ID | Format | Description |
---|---|---|---|---|
March 21st, 2014 | Ván Records | VÁN108 | CD | Digipak |
March 21st, 2014 | Ván Records | Digital | Bandcamp | |
March 21st, 2014 | Ván Records | VÁN108 | 12" vinyl |
Members | |
---|---|
Band members | |
Árni | Drums, Viola, Cello, Vocals, Vocals (choirs) |
Georg | Vocals, Vocals (choirs), Lyrics |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals, Vocals (choirs) |
Guest/Session | |
Sveinn | Keyboards, Horns, Effects |
Guðbjartur | Violin, Viola |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Þórsdrápa I | 06:36 | |
(loading lyrics...) | |||
2. | Þórsdrápa II | 07:27 | |
(loading lyrics...) | |||
3. | Hrafns þáttr réttláta | 08:52 | Show lyrics |
Ástvinamissir Hrafns hins réttláta gerðisk í síðustu ljóstýru ungs naðra deyðis, tíma furðulegra harðinda ok bitrar hungrsneyðar í fjǫrðinum oss. Hví þurfti hann at deyja? Vei, þokan liggr yfir skarar háfjǫllum sem fylgjask með oss, mǫnnum jafnt ok fé; ok þokan liggr yfir feigðarboða sem svanvangs ǫndr spilar á þessum tímum. Hver meðal Hrópts mǫgra sendir oss þetta hyggju stríð? Með hans lífdvala felli kom ný ǫld meginsára fáreldingar. Daginn sem faðir oss, afi ok eiginmaðr dó var nótt vaxandi mána. Sumum fannsk skammarlegt at svo virðulegr maðr, nafn- tokaðr hófsmaðr, skyldi ekki hafa fallit í bardaga heldr vera fórnarlamb launmorðs, með sverðs eggja spor nǫðru. Hann var á hadds mjallar hristi er hann var stunginn með hrafna veigar hníf skít-ugrar þjónshandar – en hinn fláraði hugr var einhvers annars. Vit þekkjum hina sǫnnu morðingja, oss hǫtuðu heiptmegi. Týr, hví lét Hrafn nornirnar gráta? At deyja í beði holdfúa ok andask í hryllilegum sótthitadraumum? Megi Hliðskjáldar harri sýna honum þá virðingu sem hann á fyllilega skilit. Fyrir oss, hann ættingja, er einungis harmr – ok einlæg ósk um hefnd. Hrafn var vitr bóndi, með óviðjafnanlega orðheppni, glæsibrag ok sanngjarna tungu. Sem faðir ok hǫfðingi var hann réttlátr ok ǫrlatr, ok hans mesta vopn var sjálfsagi. Hver einn ok einasti maðr í landsfjórðingnum vissi þat. Hans orðstír sem gerðardómsmaðr var framúrskarandi, svo hans óvinir ok öfundarmenn voru óteljandi. Goðarnir óttuðusk hann. Eigi at síðr sóttu margir í leiðsögn hans. Vit suma var hann góðlegr, vit suma strangr. Aðeins veikustu ok illviljuðustu hugar tǫluðu niðrandi um hann. En þegar hann fyrst þorði at ásaka ǫmrlegan flokk goðanna um sviksemi ok barda-gafýsn var hann lǫgsóttr á þinginu. Ok orð urðu særandi sem vopn. En enginn úrskurðr var felldr. Daginn sem vit grófum hann var loftit þykkt af hlátrar banni. Okkar kyn hafði þurft at þola svo margt. Hans greftrun ok moldbúa hús voru verð hans mannvirðingar. Minningarhátíðin var lǫng. En hvassir krunkandi gokgar náhaukanna at ofan settu sitt ógnvænlega mark á atburðinn. Starandi aug-naráð þeirra hræ. Þegar voldugt rǫðuls rann mun loks þrá að senda hennar bjǫrtu geisla á þessi hrjóstrugu lǫnd ok rauðu regnhǫll, mun hugardrungi oss kannski dvína. Ok skuggarnir sem skríða um þennan bǫlvaða kaupstað munu draga tjǫldin frá lǫngun oss til a hefna heiptgjarns hugar. Ok megi þá sverð oss skera niðr fjandmennina, megi hefnd oss vera jafn vægðarlaus ǫndum þeirra ok þeirra græðgi, valdavilji ok fjandskapr. Þetta er hvorki tími miskunnar né samninga, þetta er nýr tími Glaums niðja, kveðandi nás orð gegn okkar kyni – ný hrælinns forshefnd stendr andspænis oss. | |||
22:55 |
Aldafǫðr ok munka dróttinn
Album versions
Release date | Label | Catalog ID | Format | Description |
---|---|---|---|---|
December 11th, 2014 | Ván Records | VÁN120 | 2CD | Digipak |
December 11th, 2014 | Ván Records | VÁN120 | 2 12" vinyls | Limited edition |
January 15th, 2015 | Ván Records | Digital | Bandcamp |
Members | |
---|---|
Band members | |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals (choirs) |
Árni | Drums, Viola, Cello, Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Guest/Session | |
Sveinn | Keyboards, Horns, Samples |
Guðbjartur Hákonarsson | Violin, Viola |
Teresa Dröfn Njarðvik | Narration |
Miscellaneous staff | |
Markus Stock | Mixing, Mastering |
Tracks | |||
---|---|---|---|
Disc 1 | |||
1. | Kastar heljar brenna fjarri ofan Ǫnundarfirðinum | 12:11 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Kastar heljar brenna fjarri ofan Ǫnundarfirðinum] Kastar heljar brenna fjarri ofan Ǫnundarfirðinum ok fylgir manna dolgs hungri, glóandi ásýndum. Níðhǫggr, þetta er máltíð þín. Bræðr tveir, Hǫskuldr ok Sigfús, synir Aðalsteins, hafa undan. Ǫrlǫg svanfolda sólar hǫkta enn þótt slokkni fjarðar elgs vangs hæsta sjarna. Baugar Baldrs sem grasbítr, auðr sem bú, víðsbál sem fjara, marka bǫl, allt til heljar sent. Þá, gunnr alls viðars hers við Vindsvals kǫldu hendr, Himintǫrgu vargr tekr úlfs bága mála, gengr með kǫst heljar at mǫrkunum. Vindahlés hjálms fyllr, þú ert vitni mitt á þessari grettis sótt hrægeitungs flugs. Þessi heila borg er tekin, sá fyrri álfoldar eldr slokknaðr ok minna Alda garðs hyrja skýja grjót af hjǫrlegi útþynntr. Markar meinþjófi hefi ek þǫgn gefit ok með markar bǫli farit um svá erfa megi landrif þetta. Landvætti skal leiða fyrir mín bráu tungl. Dæla dróttinn harla ok hrekktir á brott af Úlfljóts lǫgmætu vitneskju þeir ungu synir hjarna háturns sem berjask sín á milli um skarar fjǫll. Hjarar Baldr, Héðins snót, hverri lýsheims eisu skal fylgja? Hvert skulu Niptir leiða oss á hvítum sléttum lígalla? Víðisbǫl svarar skerandi hjlóði ok dregr Hǫskuldar freðit glaumberg inn um handrar tjǫlg aldrslita. Ránar miskunnarlausu dætr eru eins nærri ok hafa verit brimis draugi fjǫlð hrafnára fyrr. En þetta unga hold flýr myrkrit. Manns hǫnd dregr hans sævar bál úr ægis hirð, aptr til landa heims skóga. Ragna kunnfára siglir heim til alls viðar hers. Aptr til fjarðjarðar arfleið hafnar fýra. En gullhringa geymir, kaldr af langri leiðar þvengs sútar gǫrgu, finnr lýs bæjar log at hálsi ormsins. Í þǫgn ok í laun, Sigfúss heyrir sǫgur um nýtt upphaf foldar beina af vǫrum Þorvalds Konráðssonar ins víðfǫrla. [ENGLISH - Fire burns from afar over the Ǫnundarfjǫrðr] Fire burns from afar over the Ǫnundarfjǫrðr and supports Surtr’s hunger with a glowing presence. Níðhǫggr, this is your meal. Two brothers, Hǫskuldr and Sigfúss, sons of Aðalsteinn, are able to flee. The family’s fate lives on, but all other life extinguishes at the fjord’s highest star. Kin and animals, wealth and home, ground and shore, spirits and ghosts, all sent to the underworld. As the fire is fought by Vindsvalr’s cold hands, Blóð-Þorsteinn overtakes the scorched ground by walking with a torch at it’s borders. Heimdallr, you are my witness in these winters of raven flights. The land is taken, it’s former owner extinguished and my son’s deadly rain of headless blood outweighed. With fire I have given silence and with fire I walk to inherit this earth. Landvættir shall be led by my fearless eyes. Homeless and chased away by Úlfljótr’s lawful knowledge, young sons of Aðalsteinn fight themselves over giant heads. Killed father, burned mother, what sprit shall we follow? To where will the norns guide us in white plains of death? The wind answers with a howling sound and drags Hǫskuldr’s freezing body into the fjord’s arm of roaring death. Rán’s merciless daughters are as near as they were to grandfather’s spirit many years ago. But this young flesh flees from the dark. A human hand drags his blue body out of Ægir’s kingdom, back to worlds of wood. This ship sails back to the old wooden kingdom. Back to Norway’s lineage of the family. But the second son, cold from a long and lonesome winter walk, finds a foster family at the dragon’s neck. In silence and hidden, Sigfúss listens to stories about a new beginning of the world told by Þorvaldr Konráðsson inn víðfǫrli. |
|||
2. | Knǫrr siglandi birtisk á lǫngu bláu yfirborði | 08:16 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Knǫrr siglandi birtisk á lǫngu bláu yfirborði] Knǫrr siglandi birtisk á lǫngu bláu yfirborði inna ótǫldu bituls skokra ofan ægis rǫmmu raust systra. Markar myrkaurriði, þetta eru þín marfjǫll. Rekinn af hamra vífs byrs hauðtjǫldum, lauks glæsidýr ber Hǫskuld til Gauts vina at Hlǫðum. Jarðar þráðs undgerðir ok háir eru grundvellir hvar hann er sendr. Orma fellis gjálfars grundar grand undir ok grimmar minningar hrekja burt allan ánægjuvott úr andliti hans er Hákon jarl Sigurðarson Sæmings niðji bauð hann velkominn. Hǫskuldr, óttalaus son Aðalsteins. Þín linna vangs er mér þekkt. Yggjar báls runnr granrækja. Kormákr Ǫgmundarson, skáld Hrungnis ilja þilja askr, mér sagðir margt um ætt þína áðr en faðir minn vart bráð vandar bǫls nærri Aglo ok vegin af inum bráða grundar tyggi Haraldi gráfeld, son Eiríks blóðaxar. Ljós hefr ætíð fundit leið sína til þinnar Hǫgna meyjar víðar oddlǫ́. Þeirra helgu rastar knǫrr roða enga valtýs brúði eina sér. Herjans hattar sút syngr opt sǫngva sína í þinni gunneldu fornu. Dólga fangs buri velkomin með miklum mundarjǫkli frá Birni hofgoða ok Auði af Hofi við Ránarveg. Í Hlés vita várs Auðr býsk til fórnar til at fagna endurkomu. Bors niðja beðja. Fyrir þetta bið ek þik svá: Veiztu, hvé rísta skal? Veiztu, hvé ráða skal? Veiztu, hvé fáa skal? Veiztu, hvé freista skal? Veiztu, hvé biðja skal? Veiztu, hvé blóta skal? Veiztu, hvé senda skal? Veiztu, hvé sóa skal? Þú skalt læra ok bera vort horna hátún þetta blóðarra barr fleina flóðs. Skarpr skal vit þíns morðrǫðull þegar heims dó-mari verðr á leið þinni. Margir bǫðserkjar boðnir, gefa smáa lófu elda áss til Óskar vífs frammi fyrir ǫndvegissúlum bárum af Óðins eiki. Ok á þeim fjarðar degi, þrjá helga hjarðar vísa skal losa við jǫkulhǫfuð falla niðr í vápnlauðra boga. Þrisvar var máls heilsa fyllt, þrisvar sǫðuldýr gefin á bráa vǫllu. Á lǫngum bakka Hristar éls bið endr ok mundar fagrvita grund sitja, dansa, sitja at sumbli, drekka bituls skoks sóknbáru, matask á okhreinum þess í óðri helgun. Þrisvar fjǫrsegi eru fengin mér, þrisvar hugins ferðar verð bjóðr elda lauðri. Róðinn sé ek Bjǫrn hofgoða bera náðahanda glóða á lopt, helgat er birki. Fyrir ísa brots Hugins buru ok friðar komu! Lengi þess orms tregi réð en langt skal þetta Hugins ferðar vetr vera. [ENGLISH - A sailing knǫrr appears on the long blue surface] A sailing knǫrr appears on the long blue surface of the countless white horses above Ægir’s deep labyrinths. Jǫrmungandr, these are your abyssal paths. Driven by dark clouds of the rightous spirits, the ship carries Hǫskuldr to old grounds of Hlaðir. Made of wood and high is the hall where he is sent to. Winter winds and cruel memories wipes away every feeling of joy from his face when he is welcomed by Hákon jarl Sigurðarson, descendent of Sæmingr. Hǫskuldr, fearless son of Aðalsteinn. Your family is known to me, fighter of the winds. KormÁkr Ǫgmundarson, skald of my wise father, told me much about your lineage before my father was consumed by fire at near Aglo and killed by the fierceful king Haraldr gráfeldr, son of Eiríkr blóðøx. A light always found it’s way to your family rings of power. Their hallowed horses redden no gold-gleaming ground from alone. Axes often sing their songs in your lineage of old. Hǫskuldr is welcomed with great treasures by Bjǫrn hofgoði and Auðr from Hof at the waterfall. In the early days of spring, Auðr prepares a sacrifice to welcome the renewal of the seasons. For this I ask you the following: Do you know how to carve? Do you know how to interpret? Do you know how to stain? Do you know how to test out? Do you know how to ask? Do you know how to sacrifice? Do you know how to dispatch? Do you know how to slaughter? You shall learn and bring forth our wisdom in these heavy years of struggle. Sharp be your knowledge’s knife when the white Christ crosses your way. Many guests are invited, giving small golden plates to the ground before the high wooden pillers with reginnaglar. The hall of Bjǫrn is entirely carved with stories of our forefathers. And at the day, three sacred horses loose their watchful heads, falling down in bloodful spirals. Three times the bowl is filled, three times animals given to wooden sculptures. On long banks men and women sit, dance, feast, drink the horse’s blood, eat it’s meat in furious dedication. Three times hearts are given to me, three times blood. Reddened I see Bjǫrn hofgoði holding a golden ring upright, consecrating the assembled. For the new year and peace to come! Long this winter was but long this year shall be. |
|||
3. | Þeir heilags dóms hirðar | 13:42 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Þeir heilags dóms hirðar] Þeir heilags dóms hirðar, Þorvaldr Konráðsson inn víðfǫrli ok Stefnir Þorgilsson, lærðir dróttins hirðmenn sǫgðu hjálma buru mjǫk af þeirri fornu ok miskunnríku trú. Lagar mána askr tók trú, fengu allir skírn ok reistu svá patres dei píslar mark. En sem þeir ferðask snævi þakin lǫnd villutrúar mæta þau herskáru andstefni. Hildi var heygð er dróttins liði var meinat at vera. Bestlu rúðs forsar hoggnir ok ins hvíta krists menn af landi hraktir. Eru þetta endalok tímans í synd ok valdleysi gegn Loka? Hú-mit dregr fram drýsla með hvapta hvítgeira, beitta sem vígleiptr, kalda hvítvǫllu rauða sem glóandi álfrǫðul ok tanna hvarf jafn ógeðfellt sem galdra smiðja elds heima. En at Gautavík í Berufirði hvar hið gamla bú brann til Gauts vina, þar Kristni stýrir ok Klerkageymir eru sendir af Rauma Grundu lands stýranda. Skulu þeir gefa ormsins búk nýja trú ok siði. Á helgum degi Mikjáls erki engils tók Síðu-Hallr við skírn. Armdrósar eisu élrunnr kynnti nokkrum arinkjólum sem eggmóts ljós ǫllum um land allt ina nýju trú, en er neyddr til hólmgǫngu við Þorkel frá Stafafelli. Aðeins Krists marks makt gat geira lundr vegit heiðingjann en á þó meira bǫl í vændum. Fórn mikla gjǫrði Galdra-Héðinn sem ok lagði Unfress ǫ́rr sem hann reið yfir Mýrdalssanda. Á Viðblinda galtar svalteigarrafi birtask kvíðvænlegir undirheimar. Yfirborð þundar beðja opnask ok gleypir heilann Niðar Vargs Lunds þrumseila Várar hval en leyfir dróttins vin til lífs. Þá lostar kuldans hungraða hjǫr eptir Þorvaldi inum veila. Hregg-Mímir liggr á orms váða eiðu frammi fyrir ýta dróttins ástvinar axlar fót. Ryðfjónar gekk reynir randa suðr á landi beðs í boenar smiðju Baldrs sig-tólum halda; siðreynir lét síðan snjallr morðhamar gjalla hauðrs í hattar steðja hjaldrs Vetrliða skaldi. En hafskíðsstafr gefr sína bǫrðu braut til Ránar at Búlandsnesi. Steinunn Refsdóttir, móðir Hofgarða-Refs Gestssonar lét sitt svarðar land fljúga af brand-askers Fálkni. Braut fyr bjǫllu gæti bǫnd rǫ́ku Val Strandar mǫgfellandi mellu mǫ́stalls vísund allan; hlífðit Kristr, þás kneyfði knǫrr, málmfeta varrar; lítt hykk at goð gætti Gylfa hreins at einu. Þórr brá Þvinnils dýri Þangbrands ór stað lǫngu, hristi búss ok beysti barðs ok laust við jǫrðu; munat skíð um sæ síðan sundfært Atals grundar, hregg því at hart tók leggja. [ENGLISH - The missionaries] The missionaries Þorvaldr Konráðsson inn víðfǫrli and Stefnir Þórgilsson, learned monks told the foster family much about the old and mercyful religion. After we started to believe, they baptized all and erected a cross. But as they traveled around snow white lands of profane believers they spotted armed resistance. A fight arose when the missionaries were refused to stay. Men were killed and the white Christ’s supporters driven off land. Is this the end of time in sin and powerlessness against Loki? A dark horizon brings forth demons with blinking teeth, sharp as singing swords, eyes as red as the glowing sun and wide jaws as abhorrent as the abyssal mouth of hell. But to Gautavík in Berufjǫrðr where the old farm burned to the ground, Þangbrandr and Guðleifr Arason are sent by the Norwegian king. They shall give the dragon’s body a new faith and order. On the holy feastday of archangel Michael Siðu-Hallr is baptized. Þangbrandr brings the new faith to several farmers and chieftains around the land, but is forced to a duel by Þorkell from Stafafell. With only the power of his cross he is able to kill the heathen but faces further problems. A great sacrifice is made by Galdra-Héðinn who bewitches Þangbrandr while he rides through Mýrdalssandi. On a cold day the feared underworld appears. The surface of the wet ground opens and swallows Þangbrandr’s horse but leaves him out alive. Then the cold blade’s hunger lusts for Þorvaldr inn veili. Slaughtered he lies on the ground before the preacher’s hands. The tester of shields took his victory-tools south to smite the Balder of weapons in his smithy of prayers; brave battler for faith brought down with a clang his axe of awful death on the anvil of Vetrliði’s head. But Þangbrandr gives his wood to Rán at Bulandsnes. Steinunn Refsdóttir, mother of Hofgarða-Refr Gestsson, let her venomous tongues fly towards the crushed ship’s owner. The shaping gods drove ashore the ship of the keeper of bells the slayer of the son of the giantess smashed Bison on the Seagull’s rest; no help came from Christ when the sea’s horse was crashed; I don’t think God was guarding Gylfi’s reindeer at all. Þorr drove Þangbrandr’s beast of Þvinnil far from it’s place, he shook and shattered the ship and slammed it ashore; never will that oak of Atal’s field be up to seafaring again, the storm, sent by him, smashed it so hard into bits. |
|||
4. | Úlfs veðrit er ið CMXCIX | 08:35 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Úlfs veðrit er ið CMXCIX] Úlfs veðrit er ið níuhundruð nítíu ok níunda ok vargs leifar skulu brátt fylgjask til þessar svarðar rǫðu óttalegra atburða. Lærdómsins prýðir ko eptir tveggja vetra harðindi á verǫld væna af fljú-gandi tungu í fiska dalsmiskunn Þrándheims, nýtt bú foldar valds. Sagði hann Óláfi at djǫfla díki væri Hǫars drífu boða veðrs gefit. Kristr mun aldri ganga um þat heiðar jótr. Brást Óláfr inn versti við, hæðir þann líns kenni ok tekr mála hnǫggvir svartra sandar. Geira hreggr reisir sitt hatrsfulla blóð-kerti. Ok þeir Niðar vargar úr Fjalla Finns ótemju flokk skulu brátt mæta inu skerandi hljóði hræsæ-var bergja blóðorru. Þínar hrapmunna handa skal kljúfa, þína illvegs kiljur skulu falla, þín svarðar strǫnd skal fjúka inn í hyldýpi kvǫl heima tanna garðs. Þinn hugstrandar hallr skal gefinn Hænis hugreynanda aftígum ok þitt sárgeimi gefit Vígi sem hann undan þér rífr helsærðan pung. Iðr munu flæða niðr þorns svíra snerriblóð þar til þinn vágs hyrsenda ǫrlǫg ǫll út þurrkuð af alls dróttins himsins rítar túni réttlætis ok reglu. Aðeins Gizzur hvíti ok Hjalti fá lægt Sogns grams bræði. Kǫld þǫgn trónir yfir norðsæta gætis suðra miði. Enginn grædis elgr skal úthalda, enginn óðar smiðr fer til mímis vinar rúnar. Á þúsundustu úlfs tuggu sigla Gizzur ok Hjalti ásamt Þormóði Krists hirðmanni til at leiða upp norðr ok komu þrem fimmtum fyrir Alþingi at inum vinbǫrðu brunns byggjum suðrs, sem eitt sinn hýstu hella hrǫnn Dúrins niðja sagvorðuða úr vestri. Hér, at Hǫrgeyri byggðu þeir úr við Pétrs knǫrr mikit á fyrrum Svǫlnis ekkju, helguð var sú grund heilǫgum Klemenz. Enginn þǫgn beið er þeir riðu til þings ok reistu hǫlda hjálpar stólpa. Ok þann næsta dag héldu Gizzur hvíti ok Hjalti at Lǫgbergi ok gjǫrðu erindi sitt kunngjǫrt. [ENGLISH - The year is 999] The year is 999 and doom shall soon follow to this soil of fightful events. The missionary arrives after 2 years of struggle in the vivid world of the flying tongues in the summer at Þrándheimr, new home of the king. He tells Ólafr Tryggvason that Iceland is given to the one-eyed wargod of madness. Christ will never walk on that crumbling earth. Ólafr turns frantic, scolds the missionary and takes hostages of the black sand. Ólafr rises his hateful sword. And the descendents of this uncontrollable flock of Óðinn, shall soon meet the crushing sound of the raven’s hunger. Your arms shall be chopped, your legs shall fall, your heads shall fly into the deep depths of the devil’s mouth. Your hearts shall be given to Loki’s consuming spawn and your sprinkling blood given to Vígi as he rips off your lacerated testicles. Guts will flow down Nið until your kin’s fates are wiped away from God’s kingdom of justice and order. Only Gizzur hvíti and Hjalti are able to cool the king’s anger. A cold silence thrones over the king’s words. No ship is able to set sail, no messenger arrives at the black shores. In the year 1000, Gizzur and Hjalti set sail with the priest Þormoðr to lead up north and arrive two weeks before Alþingi at the stormy southern isles, that once were inhabited by revolting slaves from the west. Here, at Hǫrgaeyrr they build a wooden church on formerly heathen ground, dedicated to holy Clemens. No silence awaits when they ride to the assembly and raise crosses. And the next day, Gizzur hvíti and Hjalti went to Lǫgberg, and announced their mission. |
|||
5. | Máni, bróðir Sólar ok Mundilfara | 04:31 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Máni, bróðir Sólar ok Mundilfara] Máni, bróðir Sólar ok Mundilfara sonr reis með myrkum ǫrmum yfir Þingvelli. Úr fjarskanum rennr Ǫxará stríðri Áta jǫrðu yfir efri brún dalsins niðr í láglendit. Allt er þetta nærri Lǫgbergi, þeim æðsta stað réttlætis ok mælsku sem nokkurn tíma prýddi þessa þriðju biðkvǫn án brjálaðs handar tjólgs. Kringum Almannagjá, dalar éls aska búðir uppljó-maðar elris garmi. En þetta vondslot er þǫglara þó blikr af mannaróm heyrisk í fjarska. Þorgeir hylr sitt Heimdallar hjǫrr undir feldi, mælir til ends heima undir ok landvætta þeirra er byggja þann hólmlegg ofan. Einsamall Draupnis dǫggvar hlunnr losar sitt bensævar rann ok ferðask um, leitar svars við spurn þeirri hvert hǫlda grund þessa leið. Fyrr vas hitt, es harra Hliðskjálfar gatk sjalfan, skipt er á gumna giftu, geðskótan vel blóta. Ǫll hefr ætt til hylli Óðins skipat ljóðum, algilda mank, aldar iðju várra niðja, en trauðr, þvít vel Viðris vald hugnaðisk skal-di, legg ek á frumver Friggjar fjón. Verðum flest at forðask fornhaldin skǫp norna; Láta allir ýtar Óðins orð fyr róða. Var Helgi magri á réttri braut at halda bæði Þórr ok munka dróttinn? [ENGLISH - Máni, brother of Sól and Mundilfara] Máni, brother of Sól and son of Mundilfara, rises with dark arms over Þingvellir. From a distance Ǫxará bursts her vivid streams over the upper valley’s edge into the lowlands. All this is near Lǫgberg, the highest place for justice and conciliation that ever was on this ground of no raging royal hand. Around the Almannagjá, the booths of chieftains are lighted by small fires. But this night is more silent and talks are barely audible from afar. Þorgeirr covers his head with a cloak, speaks to dark worlds beneath and landvættir that populate the earth above. In solitude he frees from his body and starts to travel, searching for an answer to the question to where this soil shall be led. It was different in former days, when I could worthily sacrifice to the mind-swift, there is change in the fortunes of men, Lord of Hliðskálf himself. The whole race of men to win Óðinn’s grace has wrought poems. I recall the exquisite works of my forebears, but with sorrow, for well did Viðrir’s power please the poet, do I conceive hate for the first husband of Frigg. We must renounce many an anciently held decree of norns; All mankind casts Óðinn’s clan to the winds. Was Helgi magri right in believing both in Þorr and munka dróttinn? |
|||
47:15 | |||
Disc 2 | |||
1. | Tími er kominn at kveða fyrir þér | 08:35 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Tími er kominn at kveða fyrir þér] Tími er kominn at kveða fyrir þér, Hǫskuldr, kvæði þat er ort var hér áðr inn nýji foldar hallar dróttinn kom heill at Hlǫðum. Þar segir af Hákoni góða, syni Haralds hárfagra ok Þóru Morstrstǫng, greipa glóðar Gerði er Nóregs gætir fékk af Hǫrða-Kára. Jǫfra-dróttinn lésk þá at Fitjum, veginn af þrem breka sunnu ǫskum hálf bróðr hans Eiríks blóðaxar. Hákon þessi var einnig fóstrson Engla ættlanda þengils Aðalsteins, sem lét skíra hann. En vér Óðins eikit at Hlǫðum. Hneigðum ekki voru hei-lu borg. Eitt af skáldum Hákons, Eyvindr Finnsson, gjǫrði svá heldr ekki ok orkti þá kvæði til heiðrs Hákoni góða. Nú þegar nokkrir nǫðru deyðar hafa liðit síðan vígaglaðr jarl Hákon Sigurðarson var veginn af þræli sínum Þormóði Karki at Rimul, víga-Freyr skal vita ǫrlǫg konungs jarls. Hákon-armál [ENGLISH - It is time for me to tell you] It is time for me to tell you, Hǫskuldr, a poem that was composed before the new god came entirely to Hlaðir. It tells of Hákon goði, son of Haraldr hárfagri and Þora Morstrstǫng, a woman he got from Horða-Kari. He died at Fitjar, killed by three sons of his half-brother Eiríkr blóðøx. Hákon was likewise the fosterson of English king Aðalsteinn, who let him baptized. But we people of Hlaðir did not bow our heads. One of Hákon’s skalds, Eyvindr Finnsson, did not as well and composed a poem in honour of Hákon goði. Now that several winters have passed since battle-approved jarl Hákon Sigurðarson was killed by his own slave Þormóðr Karkr at Rimul you shall know about Hákon goði’s destiny. Hákonarmál. |
|||
2. | Norðsæta gætis, herforingja Ormsins langa | 06:10 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Norðsæta gætis, herforingja Ormsins langa] Norðsæta gætis, herforingja Ormsins langa ok vígsburi margs Haddings éls, endi þar líf sitt at sjávar beinum Land-Rǫgnir hvarf at benvargs hreggjum Svǫldrs at ǫldu heimi Wendlanda. Sveinn tjúguskeggr, son Haralds blátǫnn Gorms-sonar, Óláfr sænski, son Eiríks ins sigrsæla ok Einar Hákonarson jarl at Hlǫðum hertóku Óláfs ellifu branda elga með sínum sjátigum ok steyptu vegtaugar jóts grundar tyggi niðr til Ránar dætra. Var sá hergrimmi hjarls dróttinn af úneyttum laufa társ lǫngli drukknan? Dæla dróttins verki at br-jóta aptr ása jaðars andstefni er lokit ok Draupnis dǫggvar hlynr er laus lands ráðanda bræði. Mikill er landstýrandi Hǫrða foldar vǫrðr, en úmyldr konungr. Nú er knǫrr búit, færandi malmdyns hlyn Aðalsteins aptr at vinkers botnum Íslands. Á því fyrra ylgjar tafni grímu galdr fylktisk at leika yggjar bála él við jǫtuns eyki. Eptir lagarmána ok hafs daga Haddingja vals hróka flugs Ánars mær verðr at landa heimi. Fáum fimtum áðr sá geit Týs máli tók við þeim nýja grams róða ok margr breka sunnu askr lét skírask. Hǫrga herr goðabrennir, vargsbrǫðar lǫgsǫgumaðr, réð fyrir guðs ástvinum ok setti reglur strangar gegn hertýgðri blóta fægis andstefni. Mikill hrotta hreggr ríkir á hólmgjarðar nagla. Mǫrg hænahús byggð skjaldaviði úr Haralds haukey, en enginn mið máttr stýrir dróttins liði. Hǫskuldr kemr at garði Kjartans í suðri af orm-sins fálmandi líki. Á siggjar linda fólksstara fangs kringlu mikil fórn var færð. Þrír oksbirnir leystu sitt svarðar strǫnd sem oddbreki þeirra roðar fljóts glóða elris hring ok fyllir steininn. Dreyra fylltir Háars þegnar goða varnendr! Hlóriði, veit oss þursa týs burir. Belja dólgr veit oss sólheima. Hjalma hríðir leid þú þangs lat fyrir oss sjásk hvergi er Krists mark leitar á rauðs uppskeru athǫfn. Því þetta er fyrir fróms legg gjǫrt ok hamra vífs buru forna. [ENGLISH - The king’s life, commander of Ormurin langi] The king’s life, commander of Ormurin langi and good fighter in many battles, found it’s end at sea. Óláfr Tryggvason disappeared at the battle of Svǫldr at the coasts of the Wendlands. Sveinn tjúguskeggr, son of Haraldr blátǫnn Gormsson, Óláfr sænski, son of Eiríkr inn sigrsæli and Eiríkr Hákonarson, earl of Hlaðir, conquered Óláf’s 11 ships by their 70 and brought the sea king beneath Rán’s daughters. Did the fierce king of the useless bow drown? His mission to break the heathen resistance finally comes to an end and Hǫskuldr is released from Óláfr’s anger. A great king he was, but a merciless ruler. Now a knǫrr is set, bringing the son of Aðalsteinn back to the dark clouds of Iceland. In the old year storms gather to play a wild game with sea horses. But after nights and days of raven flights the wooden ground becomes black ground. Some weeks ago this kingless land accepted the new faith and many chieftains were baptized. Heathen Þorgeirr, long time lǫgsǫgumaðr, decided for the Christians and set strong rules against the armed heathen resistance. Great dispute reigns the isle. Many churches are build with wood from Norway, but no central power reigns the followers. Hǫskuldr travels to the farm of Kjartan í suðri of the dragon’s struggling body. In the first days of the old year’s circle, a great sacrifice is made. Three oxes loose their heards as their blood reddens the chieftain’s ring and fills the stone. Bloodful we hail ye! Þorr, bring power to us. Freyr, bring growth to us. Njǫrðr, lead life to us. This sacrifice is for the wooden gods and for a peaceful future of this agitated soil. Fylgjur of ours, do not appear when the cross confronts our ritual of the red harvest. For this is for the earth and gods of old. |
|||
3. | Bituls skokra benvargs hreggjar á sér stað | 08:21 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Bituls skokra benvargs hreggjar á sér stað] Bituls skokra benvargs hreggjar á sér stað at manna ýta sjǫti þessa flein-galdrvala fóðrs. En sem Héðins drífa hefsk ber mannadýrs lund hettu-klæddan at friðbands stað ok mælir gegn þeim vápna hríð. Þá safnisk hvala herr at þessum syn-duga orms váða eiði fallina gilda ok afvega hjal-déls frǫmuðra. Mǫrg hjǫrþings bura hefr miklar mætr á Belja bǫlverðungar fjǫrspilli ok hafask við at hæða hristni fyrir manns mæli. Bǫðgarðar asks fjúkandi hamartrǫll þaggar Jesú þjóms rǫddu ok gunnelda buri veitir svá aldrtilan með sínum hví-nandi meginsára fárelding bengjálfars blágjóðra. Þegar Loka bǫlkveitir ferðask norðr eptir, Sólstillis vinr bróðir Hræstorðar asks fregnir af Hildagarðs hríðum sem fǫðr lýsu þriggjar, aski-askr er neyddr til hefnda ýta dróttins ástvinar aldar lofum. Brunns byrri val aldri án laga ok hjaldr mǫ́s krǫ́s aldri gley-misk. Þinn úhræddr herkju stormr, dýrðar váttr, skal atsótt þá mínar banvænu valdstǫðr mæta sárgeimi þínum. Hǫfnum, hǫlða reifir, hrafnblóts goða nafni, þess‘s ól við lof lýða lóm, ór heiðnum dómi. Mér skyli Freyr ok Freyja, fjǫrð lætk ǫðul Njarðar, lík-nisk grǫm við Grímni, gramr, ok Þór enn ramma; Krist vilk allrar ástar, erum leið sonar reiði, vald es á frægt und foldar eðr, einn ok goð kveðja. En þann næsta márreitar dag þat gamla úlfa ok ara ferðar ár, Rǫðuls tyggja vinr stefndi Krist limu at sækja laga heptenda hinstu ǫnd. Svana dals dǫgun skapa nokkrum síðar fer eski-askr suðr fyrir. Hljǫðvinja myrkbein marka komu kaldrar draum-Njǫrunar ok fylgjandi markar sunnu. Hélaðr skýja grátr faldar jarðrar hadd hertyggðdum dróttins hirðmǫnnum úr Norðr fjǫrðungi. [ENGLISH - A horse fight at the farm takes place in this year] A horse fight at the farm takes place in this year. But as the fight begins a preacher with a cloak appears on the fighting area and speaks about the sinful kind of this game - about the way this gathers demons in this sinful world of fallen moralities and misguided humans. Many of the people are strong believers of Þorr and begin to mock the missionary’s speech. Kjartan’s flying axe ends the preacher’s voice and Helgi Þráinsson delivers the death blow with his singing sword of dead ravens. When Loki’s tongues traveled up north, Sigfúss, brother of Hǫskuldr learns about the killing. As the father of three lights, aski-askr is forced to avenge his death. The island was never lawless and a manslaugther never forgotten. Your fearless spirit, Þjóðrekr, shall be retaliated when my deadly hands meet your executers. I am neutral, patron of heroes, towards the name of the raven-rite’s priest, of him who repaid men’s praise with fraud from heathen times. Against me Freyr and Freyja, last year I abandoned Njǫrðr’s offspring, let fiends ask mercy from Grímnir, will bear fury, and the mighty Þorr; From Christ alone will I beg all love, hateful to me is the son’s anger, he holds famous power under the father of earth and from God. But on the next day in the old year, Sigfúss summoned supporters to bring the assassins the last breath. After several days of reckoning Sigfúss travels down south. The dark earth announces an upcoming cold night and the following day. Frozen rain covers the fields of the armed riders from the Northern quarters. |
|||
4. | Sem lengsk vánar lopts ljósgimu hvarfs dregr nærri | 10:46 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Sem lengsk vánar lopts ljósgimu hvarfs dregr nærri ] Sem lengsk vánar lopts ljósgimu hvarfs dregr nærri, táintautar Týr ok blótmaðr búask til miðsvetrarblóts. En sem hǫrga her at komu á ósa rǫfi Goðs vinr hamrar at brandnóri. Er skjalda almr kennir síns dróttins vinar máls stýri eiskrar, hræva-Gautr rís upp frá ǫlknerri. Bróðir, undrar mik at sjá þik at blóti þessu en dalar éls askr veit allt um selskap þinn við þann dróttins vin sem fékk endi freistað á þrymseilar vǫ́ru. En sem goðsþræll stǫðvar Héðins byrr, vígslu njótr sjálfr hlaut þat banvæna hræ-ljóma hrím. Ærna mælir sá er æva þegir staðlausu stafi; Hraðmælt tunga, nema haldendr eigi, oft sér ógott of gelr. Fróðr þykkisk, sá er flótta tekr, gestr at gest hæðinn; veit-a gǫrla, sá er of verði glissir, þótt hann með grǫmum glami. Eski-askr dregr sinn morðrǫndul. Jafnvel þó Yggjar gǫtva runnr ok fylginautr dróttins hjarðar freistaði þess at stilla milli beggja dólga fangsbura án árangrs. Guðs játari neyðir morðteins meið til hólmgǫngu at lagar beinum sem manna sjót skal eigi saurga með reiðum Hugins drekka. Úr fjarska dísir beg-gja bensævar ranna kveða ǫrlaga malmhríðar spá yfir jǫtna dólgs móðr. Bræðr munu berjask ok at bǫnum verðask. Fyrir Skǫgla borðs skelfihríðina birtisk kona Ægis blika, dóttir hjalpar meinstolpa ok freistar þess at afstýra Yggs gnýhreggi. En ǫrlǫg eru úflúin. Í mestu hvarfi heiðs hyrjar ráðask sy-nir Aðalsteins at hvor ǫðrum bruggnum almdrósar ísum í óðri nadda róðs innu. Eptir fáein hǫgg sker heiptar hvessir djúpt í hjaldrs slíðrs axlar meiði er hann sjálfr særðr at hugins hofi at bǫðvarðar þreytis randar mána valkyrju hlátrs. Svarðar strǫnd grípr í dýrðar vátts fjǫlnis hlið. En sem græðis glóða buri fellir guðs ǫ́rra styrjǫkul skersk víga mætis galdra smiðja ok mætti hann þar sárum bana í sára sogns mágrenni kulnaðs hlíðar þangs. Heit úlfs nótt vætir freðna járna þrumu rauða mjǫll. Saman moldarbúar skjǫgra um draughús inna réttlátu til veislu. Freyju hvarmþeyr lagði undan með jarðar þráðs undgerða alma frá ǫrlagaríkri Gnitaheiði. Sem sýrar grátr skilr við, birkikǫstr er lagðr at hólmhjarðar nagla, sem veitir Freyju tǫri úglaða kveðju. [ENGLISH - As the longest day of the sun’s absence draws near] As the longest day of the sun’s absence draws near, Hǫskuldr and Kjartan prepare for midwinter’s blót. But when guests come at the day, Sigfúss hammers at the house. When Hǫskuldr realises that his brother’s voice screams, he stands up from the table. Brother, I am surprised to see you at this blót but I know about your ties to the man that tried to stop the horses. But as he stopped the fight, he himself received the deadly consequence. Quite enough senseless words are spoken by the man never silent; A quick tongue, unless it’s owner keeps watch on it, often talks itself into trouble. Wise the man seems, who retreats, when no guest is insulting another; the man who mocks others at a feast doesn’t really know whether he’s shooting off his mouth amid enemies. Sigfúss pulls his sword. Even if Kjartan and the escort of Sigfúss tries to intermediate between both brothers they achieve no success. Sigfúss forces Hǫskuldr for a holmgang at the sea as the hall shall not be putrified with angered blood. From afar dísir of both brothers chant fateful words over the earth. Brother will fight brother and be his slayer. Before the battle the wife of Sigfúss, daughter of Þjóðrekr, appears and tries to stop the fight. But a destiny is inescapable: In the most absence of the sun the sons of Aðalsteinn attack each other with their flying swords in a fierce battle. After several blows Sigfúss cuts a deep wound into Hǫskuldr arm while he himself is wounded at his breast from Hǫskuldr’s slicing sword of valkyrie’s laughter. Hǫskuldr stabs Sigfúss in the head. But as he falls Sigfúss’ sword cuts Hǫskuldr’s throat and kills him painfully at battle of yellow grass. Warm blood soaks the frozen ground. Together they wander to the hill of the rightous to feast. Gunnhildr Þjóðreksdóttir fleed with the children from this fateful place. As she leaves, fires are set at the coast, giving her a cheerless farewell. |
|||
33:52 |
Heljarkviða
Album versions
Release date | Label | Catalog ID | Format | Description |
---|---|---|---|---|
December 19th, 2016 | Ván Records | VÁN179 | CD | |
December 19th, 2016 | Ván Records | VÁN179 | 12" vinyl | |
December 19th, 2016 | Ván Records | Digital | Bandcamp |
Members | |
---|---|
Band members | |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Organ, Vocals, Vocals (choirs), Effects |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs) |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs), Lyrics, Translation |
Guest/Session | |
Teresa Dröfn Njarðvik | Vocals (female), Lyrics, Translation |
Miscellaneous staff | |
Árni Bergur | Mixing, Mastering |
Christopher Duis | Artwork |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Heljarkviða I: Á helvegi | 19:59 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Á helvegi] Fleygði Óðinn ok í folk of skaut, þat var enn folkvíg fyrst í heimi (Vǫluspá 24) Hófusk svá leggja aldr ok naðrs ógn með ásynjum sem ok Háars þegnum líkum. Farit hefi ek blóðgum brandi svá at mér benþiðurr fylgði, ok gjallanda geiri; gangr var harðr af víkingum. Gjǫrðum reiðir róstu rann eldr of sjǫt manna, ek lét blóðga búka í borghliðum sæfask (Egils saga, ch. 48) Roðit vas sverð, en sverða sverð-Rǫgnir mik gerði. Vǫ́ru reynd í rǫndum rangálkn fyrir ver handan. Blóðug hygg ek í blóði blóðgǫgl of skǫ stóðu. Sárfíkinn hlaut sára sárgammr enn ǭ þramma. (Gunnlaugs saga ormstungu, ch. 13) Hér holmleggjar viðr er á vargs verðra hjardrlandi. Þrumugnýr bersk úr veðra hǫll jǫtun vegs. Geirs dróttinn, Yggjar valbygg færir at limláta glamm! Njóts rann, þín ǫrva drífa ræðr fyrir Svǫlnis ekkju. Váfaðar váðir inna níu, Gauts gǫtvar inna níu, víkinga máni inna níu, megi hrafns víns hreggr færa á glatan augna tungskæðra orma. Bǫrðumk ek einn við níu, en við ellifu tysvar, svá fingum val vargi; varð ek einnbani þeira. Skiptumsk hart af heiptum hlífar skelfiknífum. Lét ek af Emblu aski eld valbasta kastat. (Egils saga, ch. 80) En er ofnir tónar úr Nornanna skjálftafullum hvítum hǫrpum hleypa dísum gǫndum, bersk gunnhvata glamr at svá vakni hjartasalir óttaligrar bǫlrannar. Svá urðu draum-Njǫrvar. Eldingaflaugar Bors burs þruma leidd af rǫmmu afli skorinna Sverða sverrifjarða. Mín lungnatorg, mín gollarhǫll, byrgðar stallar af gunngjǫrnum eski, drifið hjararflóði. Sárgammr varð sóknbára, brátungl at fjarlagi. Svá urð draum-Njǫrvar. Mundilfari, dóttir þín horfin. Ýmir, þinn beinkofi hulinn sjónarbergi eggjabrodds hjara. Viðar morð heyrða þá glamm hlátr valkyrja at ofan ok kring. En aðrir áttu þar valfall. Svá bǫðgerðar eski stilliliga renna niðr Árnars mæri undir. Kǫld ok dimm her-Gauts vin skal oss færa helvegar til. Gegnum Gnitaheiðar litlausra yndisheima ulfs tuggvum sǫkkti sem ok fǫrumǫnnum. Sjá Yggdrasils rætr þjrár, orð Hrímþursa ok Mennskra manna óma kring ver setrs fram fyr sjónum. Ofar dynr hljóðan frá rǫmmum raustum systra. Sem byrmǫrk af kvikynda sýndusk sú vápn. Vína heitir ein, ǫnnur Vegsvinn, þriðja Þjóðnuma, Nyt ok Nǫt, Nǫnn ok Hrǫnn, Slíð ok Hríð, Sylgr ok Ylgr, Víð ok Ván, Vǫnd ok Strǫnd, Gjǫll ok Leiftr, þær falla gumnum nær, er falla til Heljar heðan. (Grímnismál 28) Sal sá hann standa sólu fjarri Nástrǫndu á norðr horfa dyrr; falla eitrdropar inn um ljóra, sá er undinn salr orma hryggjum. (Vǫluspá 38) Níðhǫggr rífr ok tætir hjarta stíga sundr meðan blá half en half með hǫrundar lit Loka eignardóttir býðr vargs leifum til hennar Eljúðna, alla hǫðla grunn ofan. Hel nefnisk þat land er fjǫlbyggt vápnefldri rotinni valbráð. Haldi Hel því er hefir uns Naglfar skríðr. [ENGLISH - On the Road to Hel] Óðinn short a spear, huled it over the host; that was still the first war in the worlds. (Vǫluspá 24) And so death and madness began to reign gods and humans alike. I have wielded a blood-stained sword and howling spear; the bird of carrion followed me when the Vikings pressed forth; In fury we fought battles, fire swept through men’s homes I made bloody bodies slump dead by city gates. (Egils saga, ch. 48) My sword was stained with gore, but the Óðinn of swords Sword-swiped me too; on shields shield-giants were tried overseas. I think there stood blood-stained blood-goslings in blood round my brain. Once more the wound-eager wound-raven wound-river is fated to wade. (Gunnlaugs saga ormstungu, ch. 13) Here I am on the battle ground of battle grounds. Thunder roars from the home of the giants. Óðinn, bring the slashing sound of chopped extremities! Óðinn, your spear of madness reigns this blood soaked ground. Axes of the nine, swords of the nine, blood streams of the nine, may Óðinn bring doom to the flying eyes of the serpent’s doomed tongue. I fought alone with nine, and twice with eleven. I fed the wolf with corpses, killed them all myself. Fiercely we swapped blades that shiver through shields. From the tree of my arm I tossed the plated fire of death. (Egils saga, ch. 80) But when the spinning music from the Norn’s osseous white harps starts to let our Dísir wander, the changing sounds of fate begin to awaken the old soul of feared Hel in pleasance. And so the night became. The nightning of Þórr’s thunders is led by a strong force of cutting axes. My lungs my throat, the shoulders of the axe-wielding ash tree, all filled with spilling blood. Wounds become seas, eyes became dead. And so the night became. Mundilfara, your daughter vanished. Ýmir, your body was no longer visible to the eyes of the mountain-etched sword blade. I hear the fierce laughter of Valkyries from above and from aside. But others are chosen. So we slowly start to sink into the blood-wetted ground below. Cold and dark the foul earth let us pass to the netherworlds below. Through fields of colourless and poisonous lands we sink and wander alike. Yggdrasill’s three roots we see, the words of Hrímþursar and Menskir menn aside the devastated lands that lie before us. From afar the roaring sound of insidious rivers is heard. Streams of bestial weapons they are. Vina is one’s name another Vegsvinn, a third Þjóðnuma, Nyt and Nǫt, Nǫnn and Hrǫnn, Slíðr and Hríð, Sylgr and Ylgr, Víðr and Ván, Vǫnd and Strǫnd, Giǫll and Leiftr, they fall close to men, and flow down from here to Hel. (Grímnismál 28) A hall he saw standing far from the sun, on Nástrǫnd, its doors look north; drops of poison fall in through the roof-vents, the hall is woven of serpent’s spines. (Vǫluspá 38) Níðhǫggr rips and tears victims asunder while the half rotten queen welcomes new doomed warriors in her dark hall, all fallen in worlds above. Hel this land is called, populated by countless sword-bladed decaying bodies. Let Hel hold what she has until Naglfar sails. |
|||
2. | Heljarkviða II: Helgrindr brotnar | 23:59 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Helgrindr brotnar] Óðins sonr andvana at Haðars hǫndum ok Lopts vilja, eftir sitja sigtíva synir ok heimakyn veglaus í svalheimi ofan. Bragar kvónar hvarma hrynregns herjar á mellu dólgs móðr æ síðan ok fjǫrtál magnask krafti með sorta gullslegins alar Forseta. Stála æski-Baldr kom heim. Nú hrings setr liggr frammi fyr inni sem blá half en half með hǫrundar lit sitr at Eljúðnum, skjálfti er markaðr þessu kalda votlendi aldrstila. Þá er Sleipnir snart Helgrindr, þá er hjaraflóð gjǫll rísa ok hylja eyðilendr með dǫkkrauðu eitri, þá er Nástǫnd ber ofgótt fǫlra gunnhvata náa. Þpa er Helgrindr brotnar niðr! Herþruma ok dolgeisa í dǫkkvandi regns hátunni, flækt i Ýmis skýja slóð, afhjúpa grimm ǫrlǫg guma! Fyllisk fjǫrvi feigra manna, rýðr ragna sjǫt rauðum dreyra; svǫrt verða sólskin um sumur eftir, veðr ǫll válynd. (Vǫluspá 41) Gól of ásum Gullinkambi, sá vekr hǫlða at Herjafǫðrs; en annarr gelr fyr jǫrð neðan sótrauðr hani at sǫlum Heljar. (Vǫluspá 43) Hvellt hljóð klýfr þá níu heima sem þyngsk bǫnd bresta sundr ok kveldríðu stóð Varðrúnar viggja renna undan viðþolslaust. Garmr er sá nefndr, sem frá vatnsmynni Gnipahellis tveggja bági rennr til at færa at fjǫrslit þess eineygða áss gunnhvata óðann ok hans herlið frá Valhǫllu. Nú skelfr Jarðar hals ok linns blóðar miklask upp eftit, linna ei Ratatǫski at færa hergamms orð at Níðhǫggi. Jólna sumbl renna saman ok dolga fangs barr bersk hvor við annan. Nú hefsk Herjans tuggu leikr. Nú rís vagna græðir. Nú blæs ragna reinvári í sitt Gjallarhorn ok skilr við Himinbjǫrg hinsta sinni. Hrymr ekr austan, hefisk lind fyrir, snýsk Jǫrmungandr í jǫtunmóði; ormr knýr unnir, en ari hlakkar, slítr nái niðfǫlr, Naglfar losnar. (Vǫluspá 50) En Fenrisúlfr ferr með gapandi munn, ok er inn neðri kjǫftr við jǫrðu, en in efri við himin. Eldar brenna ór augum hans ok nǫsum. Miðgarðsormr blæss svá eitrinu, at hann dreifir loft ǫll ok lǫg, ok er hann á aðra hlið úlfinum. (Gylfaginning 51) Frá austri ok frá suðri, frá bǫlrǫnn ok frá illskáu hermagni Niflheljar undirheima, Lokabǫrn ok Surts ætt, ǫll magna grimmiligt élregn umlykjandi glatan. Troða halir helveg, en himinn klofnar. (Vǫluspá 52) Hropts hjalmeldar gildar ok kvikyndi, Vana guðir ok Ymis niðjar, goð ok frumberi uppskorna visku, Einherjar at Valhǫll ok blóðorra bǫrr frá svǫrtum strǫndum, allir valbráð þeirrar miklu orrustu við Ragnarǫk. Ok þá skar Surtr Bifrǫst Surtarloga, dǫkkva slegin brátungl Marnars fǫðr, skipar at hrótgarmi ok mélar þau bensævar rǫnn sem dreyfask um jǫtna dolgs móðr. Sól tér sortna, sígr fold í mar, hverfa af himni heiðar stjǫrnur; geisar eimi ok aldrnari, leikr hár hiti við himin sjalfan. (Vǫluspá 57) En nú nýr elds heimr rís. Æsir snúa aftr ok Yggjar brúðr skal græn á ný verða. En þá er Níðhǫggr snýr aftr, sá allra landa endiseiðr, flýgr hann yfir vǫllu ok ber rauðs eggjar á vindǫr sinni. Valbráð ulfs tugga mun skjǫgra helvegar manns mjǫtvið á ný. Niðurum ok þvert á lífs heima, niðurum í hrollkalda dauða heima. [ENGLISH - Helgrindr bursts asunder] Baldr died by Hǫðr’s hands and Loki’s will, leaving gods and humans lost in worlds above. Rivers of tears bursting into lands ever since and mischief gains power by darkening the golden-shielded halls of Forseti. Baldr came home. Now he lies before the half-rotten queen of the snake hall, shivering engraved in this cold and wet lands of death. This is when Sleipnir touches Helgrindr. This is when sword-filled Gjǫll rises and covers the wastelands with dark-red poison. This is when Nástrǫnd is most filled with bleak-faced corpses of shielded sword-arms. This is when Helgrindr bursts asunder! Thunder and lightning in dark clouds, entangled in Ýmir’s brain, unveil the bleak future of mankind! The corpses of doomed men fall, the gods’ dwellings are reddened with crimson blood; sunshine becomes black the next summer all weather is vicious. (Vǫluspá 41) Golden-comb crowed for the Æsir, he wakens the warriors at the Father of Hosts’; and another crows down below the earth, a sooty-red cock In the halls of Hel. (Vǫluspá 43) A roaring sound shatters the nine worlds as the heaviest wrist bursts asunder and the wolf of wolves starts to run without resistance. Garmr he is called, from the water’s mouth at Gnipahellr he runs to bring death to the one-eyed god of war-madness and his army from Valhǫll. Now Yggdrasill trembles and snakes gorge their way upwards, giving Ratatǫskr no chance to bring the eagle’s words down to Niðhǫggr. Words collide and brothers slay each other. Now axes start to play their game. Now waters starts to rise. Now Heimdallr blows Gjallahorn and leaves Himinbjǫrg forever. Hrymr drives from the east, he has his shield before him, Jǫrmungandr writhes in giant rage; the serpent churns the waves, the eagle shrieks in anticipation, pale-beaked he tears the corpse, Naglfar breaks loose. (Vǫluspá 50) Fenris shall advance with gaping mouth, and his lower jaw shall be against the earth, but the upper against heaven. Fires blaze from his eyes and nostrils. Jǫrmungandr shall blow venom so that he shall sprinkle all the air and water, and shall be on one side of the Wolf. (Gylfaginning 51) From the east and from the south, from Hel and from Niflhel fierceful armies of the underworlds, Children of Loki and Muspell’s people, all raise the furious storm of impending doom. Men tread the road to Hel, and the sky spits apart. (Vǫluspá 52) Æsir and beasts, Vanir and giants, gods and primordial harvester of wisdom, worriors at Valhǫll and murderers from the black sands, all die in the furious battle of Ragnarǫk. And then Surtr cuts Bifrǫst with Surtalogi, darkens the thrown eyes of Þjazi, commands the hasty one and smashes all remaining bodies to the scourged ground below. The sun turns black, earth sinks into the sea, the bright stars vanish from the sky; steam rises up in the conflagration, a high flame plays against heaven itself. (Vǫluspá 57) But a new sun rises. Æsir return and the earth becomes all green again. But when Niðhǫggr returns, the flying serpent, he flies over the plain and carries corpses on his wings. Slain people will wander the path to Hel again. Downwards and reversed to worlds alive, downwards to gloomy worlds of death. |
|||
43:58 |
Saga á tveim tungum I: Vápn ok viðr
Album versions
Release date | Label | Catalog ID | Format | Description |
---|---|---|---|---|
April 26th, 2019 | Ván Records | VÁN261 | CD | Digipak |
April 26th, 2019 | Ván Records | VÁN261 | Digital | Bandcamp |
April 26th, 2019 | Ván Records | VÁN261 | 2 12" vinyls | Limited edition |
April 26th, 2019 | Ván Records | VÁN261 | 2 12" vinyls | Colour vinyls |
Members | |
---|---|
Band members | |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Organ, Vocals, Vocals (choirs), Songwriting |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs), Songwriting, Lyrics |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Miscellaneous staff | |
Markus Stock | Mastering, Mixing |
Christopher Duis | Artwork |
Jóhanna Ólafsdóttir | Photography |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Fornjóts synir ljótir at Haddingja lands lynláðum | 04:52 | |
(loading lyrics...) | |||
2. | Sundvǫrpuðir ok áraþytr | 04:40 | |
(loading lyrics...) | |||
3. | Morðbál á flugi ok klofin mundriða hjól | 07:15 | |
(loading lyrics...) | |||
4. | Líf á milli hveinandi bloðkerta | 10:16 | |
(loading lyrics...) | |||
5. | Stǫng óð gylld fyr gǫngum ræfi | 11:05 | |
(loading lyrics...) | |||
6. | Siðar heilags brá sólar ljósi | 04:50 | |
(loading lyrics...) | |||
7. | Vandar jǫtunn reisti fiska upp af vǫtnum | 08:47 | |
(loading lyrics...) | |||
8. | Fregit hefk satt | 03:21 | |
(loading lyrics...) | |||
9. | Haldi oss frá eldi, eilífr skapa deilir | 14:48 | |
(loading lyrics...) | |||
01:09:54 |
Aldrnari
Album versions
Release date | Label | Catalog ID | Format | Description |
---|---|---|---|---|
April 24th, 2020 | Ván Records | VÁN284 | CD | Digipak |
April 24th, 2020 | Ván Records | 12" vinyl | ||
April 24th, 2020 | Ván Records | Digital |
Members | |
---|---|
Band members | |
Carpe Noctem | |
Helgi | Drums, Percussion |
Andri | Guitars |
Alexander | Vocals, Lyrics |
Tómas | Guitars |
Árni | Bass |
Árstíðir lífsins | |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Organ, Vocals, Vocals (choirs) |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Miscellaneous staff | |
Artem Grigoryev | Artwork |
Schwadorf | Mixing, Mastering |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Árstíðir lífsins - Hvers Viðar Bani | 22:53 | Show lyrics |
Hyrr sé ek brenna, en hauð loga. Ek hreinsa allt, ek birti sýn. Ek er köstr heljar, limdolgr ok vandar böl. Ek er hvers viðar bani. Minn markar meinþjófr ljóslifandi, minn lindar váði svá bjartleitr, ber ek morðröðla Surtar sefa mér í skauti. Bjartleikr er ek lifanda, ösgrúi er ek hverfanda, ey lifi þótt hræstorðar buri til Heljar sendi. Hétumk hrótgarmr, hétumk birkisótt, fýriskógar garmr ok hlíðar þangs bitsótt. Eldr heitumk með mönnum, en með ásum funi, kallak vág vanir, frekan jötnar, en forbrenni dvergar, kallak hröðuð í helju. Storðar úlfr, alls viðar herr, Hamdi framdi, Geirum eirum, Gotna flotna; Hreytir neytir, Hodda brodda, Brendiz endiz, Báli stáli. Ek veit, að ní neitar. Nytju logs, því er flytja, Meiðar geirings, vinds bróðir, fjarðloga runni. Ek, flytjandi himins eisna Ymis höfuðs! Ek, hvílandi naðrs ógn! Ek, færandi ok gefandi jafnt. Böðgerðar ask veit ek standa, Fljóts glóða elri veit ek felldan, böðserkja bjarkir bitnar váru hrækerti mínu ok skjalda almar fólgnir bitri Hel. Þú es hvers viðar bani, glæðis glóða börr vel öll vitum, tekin váru fjöld hjarar fjörva forðum. Við vitum hvar markar meinþjófr dvelr. Salr er á háu, Hindafjalli, allr er hann útan, eldi sveipinn, þann hafa horskir, halir of görvan, ór ódökkum Ógnar ljóma. Máni skínn af mæni, Moldar hofs um foldir, Alla stund, emðan endiz, Ævi lands ok sævar. Veit ek fielaga fljótum, Fróns prýði vel þjóna; þeim vitu eigi ýtar auðið lífs nie dauða. Þat er fyr elda, er éarn dreyma. Svalinn heitir, hann stendr sólu fyrir, skjöldr, skínandi goði; björg ok brim, ek veit, at brenna skulu, ef hann fellr í frá. Stála éls börr erumk, fjölð í baugstalls lundi, en tafn eitt allt saman. Hart flugu hjálmreyr erumk, skerpt með ísarni og borinn af elris sveita bræðrum. Fleina tíva við vitum, eru várir bræðr. Utan eitt laufa tár. Branna brennu Baldr hét hann, bjartaztr tíva, sigri ræntur af Baldrs andskota ok til Heljar gengin. Dauði hans safnar rekkum við glóða garm. Myrk eru hin kommandi vindflota brot: Æsirnar tóku lík Baldrs ok fluttu til sævar. Þá var borit út á skipit lík Baldrs, ok er þat sá kona hans, Nanna Nepsdóttir, þá sprakk hon af harmi ok dó. Var hon borin á bálit ok slegit í eldi. Ok meir þaðan menvörð bituls dolgrögni dró til dauðs skokkr. Sýnir ek skapa ok fram leiði Múspells syni Eld, Eimni, Loga, Brandingja, ok Surt hinn þrúðugazta. Skelfr Yggdrasils, alskr standandi, ymr it aldna tré, en jötunn losnar; hræðask allir á helvegum, áðr Surtar þann, sefi of gleypir. Surtr ferr sunnan með sviga lævi, skínn af sverði sól valtíva. Þér, vígleptir manna dólgar, knúnir mætti, keyrið ólgandi freyrunga sóknbáruna að þöglum Ymis niðja hlátri. Þér, hiti Múspellsheims ok leiftr hrings hnitsólar, ok hlíðar þangs bitsótt! Spretta kámir klettar, knýr víðis böl hlíðir, aurr tekr upp at færask undarligr ór grundu. Hörgs munu höldar margir, himinn rifnar þá, lifna, rignir mest, at regni røkkr, áðr heimrinn søkkvisk, røkkr, áðr heimrinn søkkvisk. |
|||
2. | Carpe Noctem - Hrækyndill | 22:33 | Show lyrics |
Úr hjarta hringiðunnar sprettur hinn fyrsti eldur frumvera sem logar lífsins bál Án vits né sinnu brennur hún hömlulaust óseðjandi hungur í lífsins vegna eld eldsins vegna Vél án tilgangs en haglega gerð af þremur násmiðum geymir í iðrum sér logandi hryðju frumjötuns Úr morknum rekaviði á svartri ströndu mótuðu þeir þig Þú ert offur bálsins skurðgoð sem þjáist með hverjum anda Með þulu voru þræddar festar logans sem fæðir þig Alúðlega heftir hann þig með fölskum vonarorðum Alelda af lífsins loga þú dansaðir þig til ösku brennandi líkneski Þú brannst dýrlega skínandi öskrandi lifandi Svartur himinninn sindraði af ösku þinni í eina nótt Allt verður að sömu mold Skerðu lykil úr myrkri brennimerktan með innsigli haturs og fyrirlitningar á rekaviðnum sem fæðir þig Vefðu loga um hendi þér slitinn úr rótum anda þíns stolinn úr smiðju násmiða alinn á blóði þinu Bergmálið áður hunsað og grafið í hávaða og styr mun leiða þig um auðnina sem umlykur þig Áður en kulnuð glóð verður aftur vakin til ólgandi lífs verður höfuð ormsins sem étur sjálfan sig afskorið Lausnarorðin renna af tungu þinni leyndardómurinn sem þú varðveittir frá logandi augum og heldur þér vakandi í vitskertri martröð Elfur rennur úr vitum þínum rætur spretta úr svartri eðju og kæfa stjórnlaust bál með þessum fagnaðarsöng: „Eldur sem fæðir sem elur af sér yl og brennir með sóti á enni þér hitann og heiftina sem slítur festi og fjötra sem brýtur bein og gnístir tönnum flettir húð og spinnur garn úr iðrum eftir stendur aska sem man gleðina og þjáninguna fýkur ok þekur jörðina Regn sem fellur sem ummyndar súrt og eitrað nærir fræ í moldu keyrir undnar rætur sem leita rótfestu og breyra svörtum sand í eitrað haf grænt víti sem drekkir minnisvörðum í illgresi óminni ýviðarins þorstinn sem mun gnísta og blæða blómstra og fæða glóðina Stríð sem deyfir sem deyðir neistann sem knýr vítishryðjuna sem spýr og hrækir og rekur vélina og drepur vilja til lausnar en stormar sem geisa ala orma höggvandi rætur afsprengi kyrrðar og moldar afættur sem eitra og naga og veita lausn“ |
|||
45:26 |
Saga á tveim tungum II: Eigi fjǫll né firðir
Album versions
Release date | Label | Catalog ID | Format | Description |
---|---|---|---|---|
May 22nd, 2020 | Ván Records | CD | ||
May 22nd, 2020 | Ván Records | Digital | Bandcamp |
Members | |
---|---|
Band members | |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Effects, Vocals, Vocals (choirs) |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Miscellaneous staff | |
Schwadorf | Mixing, Mastering |
Christopher Duis | Layout |
Rakel Erna Skarphéðinsdóttir | Photography |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Ek býð þik velkominn | 06:10 | |
(loading lyrics...) | |||
2. | Bróðir, var þat þín hǫnd | 03:53 | |
(loading lyrics...) | |||
3. | Sem járnklær nætr dragask nærri | 10:09 | |
(loading lyrics...) | |||
4. | Gamalt ríki faðmar þá grænu ok svǫrtu hringi lífs ok aldrslita | 07:59 | |
(loading lyrics...) | |||
5. | Um nætr reika skepnr | 05:54 | |
(loading lyrics...) | |||
6. | Heiftum skal mána kveðja | 05:30 | |
(loading lyrics...) | |||
7. | Er hin gullna stjarna skýjar slóðar rennr rauð | 08:43 | |
(loading lyrics...) | |||
8. | Um nóttu, mér dreymir þursa þjóðar sjǫt brennandi | 08:19 | |
(loading lyrics...) | |||
9. | Ek sá halr at Hóars veðri hǫsvan serk Hrísgrísnis bar | 17:40 | |
(loading lyrics...) | |||
01:14:17 |
Jǫtunheima dolgferð
Members | |
---|---|
Band members | |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs) |
Árni | Drums, Viola, Vocals (choirs) |
Georg | Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs) |
Guest/Session | |
Kristófr | Bodhrán |
Sveinn | Keyboards, Effects |
Kristján | Vocals (choirs) |
Þórarinn | Vocals (choirs) |
Colin | Vocals (choirs) |
Lóretta | Vocals (female) |
Miscellaneous staff | |
Tom Kvålsvoll | Mastering |
Stefán | Mixing |
Sven Dinninghoff | Producer |
Tracks | |||
---|---|---|---|
Disc 1 | |||
Side A | |||
1. | Ísa brots blómin milli hnignunar Marnars barna | 01:06 | instrumental |
(loading lyrics...) | |||
2. | Morgunn í grárri vindhjálmars þoku við Berufjörð | 07:59 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Morgunn í grárri vindhjálmars þoku við Berufjörð] Morgunn í grárri vindhjálmars þoku við Berufjǫrð. Kuldi læðist kringum garða mannanna sem sjást varla á jǫtna vegum; steingerð lík jǫtnanna. Ávallt berja brims gamngr á strǫndinni ok sundvǫrpir brimi yfir svarta sanda grunn. Einungis litlir bjarka myrkviðar hringir veita mǫnnum skjól. Annars rísa hallvallar hráleiki ok dǫkkgrænt jarðar hár. Vindrinn fleygir sverð-Njarðar randa blikum sínum inn í fjǫrðinn ok kǫld vindhǫgg umkringja þorp. Þat gránar, þat gránar. Djúpa, langa skerja foldin vaknar meira ok meira til lífs ok sólin skín í gegnum líflaus grá skýin. Skýin gráta til jarðar. Rigningin hamrar ok litar daginn gráan í lǫngum, endalaust lǫngum heimi hins sama. Fyrsta augnablik nýs vetrtals. Kaldir, grábrúnir jǫtnar leggja ilkvisti sína í djúpið af Ymis blóði. Á fótum þeirra finnst eik, nýtt barr. Þat er ekki langt síðan hranna brjótr fylgdi bǫlgum sína leið til veraldar ískǫldi ok brennisteinshita. Erfiðlega dvelja þar mennirnir enn. Vítt ok breitt finnast fyrstu ísa brots blómin milli hnignunar Marnars barna. Andstæður milli vors ok kaldra orms felli. Ek vakna ok frostna í ofbirtu. Mána systir svo skýr, blekkir ekki burtu kaldan vormorgun, vormorguninn þegar nýtt líf reis frá móðurinni. [ENGLISH - A morning under gray skies at Berufjǫrðr] A morning under gray skies at Berufjǫrðr. Coldness is creeping around the small lodging of the few wildly scattered human beings, surrounded by giants who once found their end in stone. Waves are constantly crashing against the shore, spraying the black stones of the ground. Only the mingy forest of birch trees is providing some shelter from the rawness, rubble and black-green moor. The wind is driving its blades into the fjord and their touch is making me shiver to my bones. It is dawning, it is dawning. The deep, long fjord is slowly coming back to life and the sun’s power is breaking through the dreary gray clouds. The first moments of a new life. Cold, brown-grey giants are sinking their feet into the depths of Ýmir. On their feet life is to be found, new life. Not long ago, ships followed the waves to worlds of iciness and sulphur-heat. Still it seems unpleasant for man. Here and there, the first blossoms of spring are blooming among the giants’ decay - the symbol of a new beginning between the cold wings of winter. I awake freezing and blinded by a bright light on this cold, bright spring morning on which new life is rising from the mother’s womb. |
|||
3. | Velkomin í lífið, ávarpar maðr sjálfan sig | 12:41 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Velkomin í lífið, ávarpar maðr sjálfan sig] Velkomin í lífið, ávarpar maðr sjálfan sig. Illviljaðr skólkinnr hatri sínu lýsir yfir fjǫlskyldu minni. Þat slær með dauðanum ok leggr aldr. Sverð drepr, tekr Óðins eiki frá stafr. Kalt hǫgg eftir óréttlæti ok benja kolgu blágammr litar jǫrðina rauða. Sárvǫndr sekkr hann ok deyr í tveggja daga miðlegg. Aldrslit vegna fleina Týs. Faðir segir okkr frá blóðhefndinni sem eltir dalar éls okkar síðan fyrir lǫngu í gǫmlu fjarðarjǫrð. Nú afflækist síðasta reipið úr lundi okkar ok rekr dauðan bróður minn burt. Naðrs ógn tók hann með sér. Þungleikinn nær mér ok ek fell ok mik dreymir. Mik dreymr sundvǫrpuðinn, ægis bróðr! Vegna áeggjanna kaosguðsins drekki ek mér. Blóð ok Vandils jǫrmungrundar reið gera verk sín í flæðandi rytma hafsins. Allt verðr svart ok andi minn verðr þar að engu milli flóðanna. Nótt án morguns í greipum þess kalda. Fleina sævar fúrr, blóðíss! Lyngs fiskr blóði finnar leiðina niðr í hálsins kok ok drekkir aski mínum í kǫldblautum óendanleika. Grimmilega ek berst en gefst samt upp. Fjarlægar Herjans dísir þagna yfir ǫldunum ok yfirgefa mig. Svanvegis snótir raustljótar hátt salma þruma gegnum undirheima. Enginn er velkominn hér. Ek hrapa. Ek vakna ok anda. Morguninn er grár ok himins eisa sendir sína sólstafi yfir jǫtuns kalda Háls undir þjóta Austfjarða. Einungis leikr vindsins heyrist ok kraftr bǫðvar jǫkulsins. Steinar sem henda sér í hafið fram ok til baka. Ský sem dreyfast í fjǫllum. Þat er hlýtt. Vor. Líf. Himins hvél vermir er þat kemr frá hafinu ok botn skýjanna baðast í rauðum litum. Gleymdr er Yggjar báls runns sǫngr. Sverðin munu syngja annars staðar. Þungir hnífar nálgast aðra hálsa, ekki minn. [ENGLISH - Once welcomed to life, man begins to judge and fight] Once welcomed to life, man begins to judge and fight. Ill-will offers a family to the wrath of the wolf. The sword cuts, takes a life. The blade kills, takes the family’s brother. A cold blow after earlier injustice and blood reddens the ground. Bleeding, he sinks down, dies in the night. Death by the blade’s wrath. Father told me about our feud, already begun back in old Norway long ago. Now the last string has been cut and the brother drifts away. Winter has bereft me of him. My soul is heavy and I begin to fall. I fall and I dream. I dream the storm, the storm! Hunted through chaos I drown myself in blood. Blood and icy waves do their cruel deed. Everything gets dark and my spirit fades in the ocean’s grip. A night with no morning. The grip of coldness. Waves of ice, wrath of the sea. The ocean’s snake fills my lungs and pulls me into a cold and wet eternity. I struggle but have to yield. Above the waves, dísir remain silent, vanish. The waves’ roar fills the underworld - no one is welcome here. I wake up and breathe - relieved. A new day dawns and the sun sends his staves to the cold waters of the eastern fjords. Only the sound of wind and waves fills the air. It is warm. Spring. Life. The rising sun warms the clouds, painting them deep red. Forgotten is the cruel blade’s song. Let it be heard in another place - not here. Heavy knives cut other people’s throats, not mine. |
|||
Side B | |||
4. | Haka kleifir berja ok brjóta við enda langrar ferðar sinnar | 05:14 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Haka kleifir berja ok brjóta við enda langrar ferðar sinnar] Haka kleifir berja ok brjóta sjálfar sig við enda langrar ferðar sinnar. Sævar bein. Ránheimr! Þú endalausa djúp, skapað í eilífðinni. Vægðarlaust gleyptir þú svo marga og ert enn ekki mett. Hví átt þú samt enn svo mikið líf? Við siglum á taugar vegi ok hans svala brim kælir þennan langa sumardag sem stefnir í hásumar ársins. Endalausar ǫldr flæða áfram, enn kaldar. Við opnum netin ok horfum upp í skýja skríns skjǫdung. Hverju lofar heims skáli, hvert munu þau fara? Láðs lýr festir sig enn einu sinni í netin ok skapar med dauða sínum líf okkart. Kokhljóð heyrast er sjávardýrið þakið snærum berst um í litlum knerri, nálægt endalokum. Éla ranns rít skín ok Alfaðir gaf okkr góðan feng. Hlés dætr gefast upp gegn varrláð várri og við várar okkar veg í gegnum víðáttana. Ægir var okkr hliðhollr. Jǫrmungandr var rólegr. [ENGLISH - Heavy waves break at the end of their long voyage] Heavy waves break at the end of their long voyage. Oh ocean! Great depth, created in eternity. Why do you bear so much life, although you have cruelly swallowed so many and still are not satisfied. We sail the sea and it’s spray cools the heat of a long summer day that leads us to the middle of the year. The waves pass the ship, always cold. We spread our nets and look at the sky. What will become of these clouds? Fish fills our nets, gasping, jerking, dying - their death, our life. The sun is shining and with Allfather’s help we have made a big catch. Our oars push through the waves and we are on our way. Ægir was well-disposed towards us. Jǫrmungandr remained silent. |
|||
5. | Lifðu með öðrum, með þínum eigin | 05:10 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Lifðu með ǫðrum, með þínum eigin] Lifðu með ǫðrum, með þínum eigin. Njarðar niðjar er mikilvægasti tilgangur lífsins. Bǫrnin gefa Glasis glóbarr framtíð, Sifjar svarðfestar gleði. Hvað gefr þekking gǫmlum manni ef þat er enginn til að nema? Hvað fylgir hugsun þegar enginn vill heyra hana? Maðr deyr ok veit ekki að hann tekr svo mikla visku með sér í dauðann! Við búum í félǫgum, skǫpum okkar eigið ríki ok heimili milli Ægis aldna ok Belja dolgrs akrar. Faðir minn sigldi með fljóts glóða yfir langa, dǫkka blóðughadda. Mikið hvarf í hvítrar Ránar munni ok margir hǫfðu ekki stigið ilkvistum sínum á steinda jǫrð þessarar eyju. Hve vitr við í ljósheimi héldum okkr gegnum ættar spilli! Freyja vertu með okkr á komandi árum, Hliðskjálfar harri gefðu okkr visku. Nú sjá eikinstafir þessa verǫld gegnum gjǫrðir okkar og goðanna. Sumir dóu, en margir lifa. Ánægðr er ek með þekkingu um náttúruna ok okkr, sem ek get gefið erfinyti mínum. Hvað væri eiki án þessa? Ek kann að nota rúnstafi, að lesa í skýin, þekki heimkringlrs ok vindbreytingar, vegi sem ek veit að ek á að taka. Háværir stormar slǫkkva ekki lítinn eld þegar hann er á ǫruggum stað. Lundr er mesta afrek lífs, fljóts glóða skapar framtíð. Freyja er á okkar hlið. [ENGLISH - Life among others, life among your kin] Life among others, life among your kin. Family is life’s only meaning. Children mean the future of the family, the woman happiness. What good is knowledge to an old man if he cannot pass it on? What becomes of a thought that nobody wants to hear? Many have died unaware of the rich knowledge they took with them. We live in communities and forge our own realms and homes between Ægir’s waves and Freyr’s fields. Father sailed across the deep dark sea with our whole family. Much was lost to the ocean and many could never set their feet upon this stony ground. We have been wise throughout generations of our family. Freyja stay with us in the years to come! Óðinn give us your wisdom! Glad I am about my wisdom about Nature and about us which I will pass on to my offspring one day. What would man be without it? Rune-staves I know to use, clouds to read. I know about Nature’s ways, wind I know to respect, paths to tread. Heavy storms may end but never will the flame that is kept protected! Family is the highest good in life, giving future and life. Freyja, you are good to us. |
|||
6. | Eigi hefr á augu, unnskíðs komit síðan | 07:43 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Eigi hefr á augu, unnskíðs komit síðan] Eigi hefr á augu unnskíðs komit síðan - dyggr dó af und eggjar - oddstefnum meir svefnar, síz hræstorðar harðan hjǫrs gerðu styr bǫrvar ótt, ðeirs Áleif létu allsaklausan falla. Ákkat hægt af hægu - hljóð veiti mér sveitir! - enn í elli minni ívegsstafi segja, síz vel hressan vissak vápna Njǫrð at jǫrðu: minn es sonr at sǫnnu, snjállr aflstuðill, fallinn. Efna hygg, þats Yggjar ek hef heitit mǫ́ feita. Sundlíri flýgr sára svangr fyr eyrar tanga. Veitk, at vér munum hljóta - vel ´s fallit þat – allir, - hljómr´s af hjǫrva glaumi- Hallgrímr, farar tíma. Mótreyni klaufk mána malma braks í jaxla, segg létk alms í augu eitt hǫgg staðar leita. Sákat hitt, at hrykki hringmerkðr fetilstingi: hné gunnlogi, Gunnar gjallharðan sák falla. Vér hǫfum felda fjóra - feng telk í því drengjum - brátt, þeirs blóðgan létu Bjargeyjar son deyja. Einn ar órum mǫnnum - Eir vas sollin geira: Þjónn vas hæfðr með hlunni - Hallgrímr kveðr nú fallinn. Brátt gekk sonr, þás sótti Sunnar bliks at runni, - hvatr frák at brá bitum blóðísi – Geirdísar. Enn réð Eyjolfr minnask eggleiks við kyn seggja, geira Baldr, at gjalda gunnbliks fyrir runnum. Heldr hǫfum heiptir goldit, Hallgrímr, saman allir - vígs iðrumk þess þeygi - Þjóðreks sonum stórar. Urðu æski-Nirðir addregns of sǫk vegnir; ǫr þjóða veitk eyði inngjarna Þórbjarnar. Nú´s jafnǫndum fram ganga, varra elds þeirs vilja viggs temjanda fremja. Vesa kveða – hǫgg enn hǫggvin hjǫrs saklaussa bǫrva Ísfirðingum urðu eirlaust – farit trausti. Hlógu herðidraugar hvinnendr of sók minni fróns, þás frænda mínum fellidómr réð bella. Nú tér – vegnir vǫ́ru víg- Njǫrðungar hǫrðu - hafs í hverju bjargi hóts annan veg þjóta! Hallgrímr, skulum heiman - hlítik vætki líta uggi mestu ok ógnir íðvargs – ór stað bíða, enn víg þaus vér vǫ́gum - vildak aldri glalda geira gæti ǫ́ru - gǫrvǫll í strá falla. Varðat viggja Njǫrðum, Valbrands sionum, handan - þess minnumk nú – Þvinnils þvengr vanbundinn lengi, þás, skerfoldar, skyldi - skjalda hlums á sumri garðr svall – gǫfug sólar gefn, míns sonar hefna. Þat mun vestr ok vestan - varð ǫ́r roðin sára - orð til Ísafjarðar oddregns koma þegna, at til geira glettu gunn-nærungar færi - vægr es vǫxtr í augum Valbrands sonum – handan. Nú ´s jódraugum ægis arnar flaug of bauga: Hygg, at heimboð þiggi hangagoðs af vangi. [ENGLISH - No one realises, all the driftwood drifting ashore ever since] No one realises, all the driftwood drifting ashore ever since - loyal people died through evil blades - spearheads stronger than sleep, since swords have brought the curse of war and many corpses, fear brought down all innocent ones. It was customary simply to revenge - silence supports swords! - but evil staves say that it is well-known that Njǫrðr’s weapon is on earth - mine is the son of sons, a good and strong seaman, fallen. Deal the blow, Yggr shall do as I’ve commanded. Fat he shall become. The fish fleas from the wounds, hungry at the end of the sandbank. I know we will suffer - as it is just - everyone - led by the loud feast of swords - Hallgrímr the most. On the other side the moon breaks, metal breaks teeth where the foe aims a blow with this eyes. At the point where the stab of the blade enters his side. Gunnar falls screaming painfully. We four were hiding - come, count the heroes - they let the son of Bjarkey fall, bleeding. He was one of our men - copper, made by the sun: those involved were equally strong in boats - Hallgrímr sends to the fallen. The son climbed to the place where Sunnar came from - to let iron bite the brows - to the Geirdísar. But as Eyjólfr correctly remembers, this way of fighting, the great Baldr, can be called a heroic deed in war. All great sons of Þjódrekr, Hallgrímr, together have brought retaliation - this is never regretted in times of war. The kin of the Æsir was spared such terrible fate; the folk knows about the begin of Þórbjǫrn’s downfall. Now something equally bad happens like their fire’s warning teaches the killing. It is said - blows dealt by swords left the innocent people of Ísafjǫrðr without copper - they went self-confident. Laughing women of the powerful revenants on their quest for the memory of salvation, so that my fallen damned relatives will be treated properly. Now the sea brings safety - since the kin of Njǫrðr is on our side - to everyone on their different ways! Hallgrímr, we should head home - like being on fins and being treated like an evil wolf - from this place where we lingered, but their kin we slew - as it is apt, without the help of others - to finally fall to the straw ourselves. This way it was possible for you to fight, loyal to the sword-wood! Unlike the ash tree, we rise horribly with the sun. I remember the fall of most men on the mountain slide. Those terrible men should be sought in the damned west. The horses of the retainers, Valbrandr’s sons, were expected there - this is now remembered - already bound by fate for a long time, praise to the people from the skerries - cooling their shields at the southern stead - and to the sun for the revenge of my son. Word will come to the west - it was from a reddish wound - over the tips of the waves to Ísafjǫrðr’s people sent to let the struggle grow old - balance grew in the eyes of Valbrandr’s sons. Now eagles, Ægir’s undead horses flew across the waves. Remember that this feast reminds the god of the hanged of the battle field. |
|||
39:53 | |||
Disc 2 | |||
Side A | |||
1. | Margt breytist fyrir orð völvanna | 10:00 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Margt breytist fyrir orð völvanna] Margt breytist fyrir orð vǫlvanna. Margt, jafnvel allt. Hve furðuleg eru ǫrlǫg mannanna sem lenda á vegum sem þeir ætluðu aldrei að fara! Hvers lags óvæntum leiðum þarf maðr að venjast að ganga á? Gamlar skuldir frá tíma afa míns klifra aftr upp til jarðar hárs. Landið, land mitt, goða Þrúðvaldr ok Nirði tileinkaðr fjǫrðr var tekinn af mér. Hann var tekinn á Alþinginu. Systir afa var skuldbundin í gamla Noregi ok við vorum þá hin síðustu af bǫlvaðri ætt hennar. Land þurfti að gefa fyrir land og með stuðningi fárra goða þurfti að gefa réttlæti fyrir óréttlæti. Mannahamrar voru aldrei traustverðir sagði faðir minn mér eitt sinn. Ok hve rétt þat var! Við lifðum hér í sælu með ǫllum nágrǫnnunum í fjǫrðunum sínum. Handan bergsala, já, þar voru svik úlfs fǫðr ekki fjarlæg. En af hverju dvǫldu þau þá ekki lengr í hlǫðvinjar myrkbeina? Margir hauga herrar verða að breytast í steina ok munu brotnir í mola til að gefa heiminum jafnvægi sitt aftr! Ek heyri manna dolga hlátr bergmála í dalnum. Erum ekki lengr heima, dæmd á hausti þessa gamla árs. Sólina myrkvaði fyrir hálfmánuði. Eru mennirnir verk Hropts magana eða eru goðin mannaverk? Hví stóð enginn ragna reinvári mér við hlið? Hver tekr Þórs víf, hvers lags svarta bjargalfr, hvers lags urðar þjótr? Býli sem í tvær kynslóðir var ræktað fyrir þursa þjóðar sjót, yfirgefið verðr þat hér eftir. Við siglum burt með knarrar skeið, marrandi vegna eigna heilla Njǫrðunga. Mikið var gefið ok margt skilið eftir. Við siglum áfram meðfram endalausum svǫrtum strǫndum, sjáum óendanlega hvíta hvelið yfir þeim og fǫrum um suðlæga hornið. Burt, burt til jarðar skarð hafi slétt vestrsins. Burt til hlýs vors strandlengjunnar sem spýtir brennisteinshita frá djúpi Surts. Enn gefr þú varma, dreki! Þú, dreki undirheimanna! [ENGLISH - Much is changed by the doings of the Norns] Much is changed by the doings of the Norns. Much, maybe everything. Fate is inexorable. Struggles from my grandfather’s time have surfaced again and my land, this fjord dedicated to Þórr and Njǫrðr, was taken from me on the Alþing. My grandfather’s sister’s debts in the old country fell upon us, the last living relatives of her cursed family. Land had to be given for land, wrong had to be rightened. As my father once said, one should never trust in man’s doings. And right he was. We lived happily here among our neighbours’ fjords. But across the mountains, Loki’s treachery did linger. Why did it not stay there? Many trolls have to turn to stone and be destroyed! Across the valley, I hear the giants’ laughter. Exiled we are, damnes in the autumn of this year with winter approaching. Is man the creation of the gods? Or are the gods creations of man? Why did no god assist me? Who takes my land? What dark elves, what cruel Landvættir? A farm, a home built over two generations, now lies abandoned. On ships creaking under the possessions of our family we leave. Much is lost, much left behind. We sail past long black beaches, gaze at the white summits above them and sail around the horn of the south, towards the western fjords. Towards warm springs, spitting sulphur from the depths of Surtr. Warmth you give nevertheless, dragon, you dragon of the underworld! |
|||
2. | Við fundum nýtt heimili, langt burtu í vestrinu | 08:53 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Við fundum nýtt heimili, langt burtu í vestrinu] Við fundum nýtt heimili. Langt burtu í vestrinu í djúpum gilum drekahǫfuðsins. Gil, sem hýsa líf milli hárra heima fjǫru þjóðar. Manna sjót er þann veg. Ǫnundarfjǫrðr. Vítt dreyfir þú þér á fótum bergjarla ok ert enn ekki hluti af þeim. Eilífar, langar hendr, eilíf, há fjǫll. Jǫtunheima dolgferð býðr okkar velkomin. Útlæg frá ǫðrum sem voru kyrrir í suðrinu. Við reisum okkr nýjan legver milli krafta bergsalar banda. Gjalfra fjalfs bolmr hindra mannahamra afl ok halda því frá járninu. Við byggðum okkar hús en misstum mikið. Fé dó, vatn fraus ok vallbaugr breytist ekki. Tunglranns gramr litar huga okkar hér eftir. Þat gerðist hratt ok frostið hringsólar tún okkar ok við skelfum úr kulda ok hungri. Leiðin yfir hríðar setr til Vatnsfjarðar sem var eitt sinn full af lífi er hvít ok ekkert er í sporum hennar. Enginn kemr, enginn hjálpar. Við erum alein milli yfirvofandi hættna bjargs skjǫldunga ok djúpra bláfoldar skafla kalds dauða. Þungar Ægis dættr handsama lítinn viðarbát ok koma í veg fyrir dauða fiskanna. Hungr neyðir okkr út á grimman sjóinn, en hvað er í endalausri nótt bak við svartan þrumu tjalda harra? Ekkert lifir ok þannig snúa bátarnir tómir aftr til sárísa stranda. Vindrinn rífr burt alla von og frostið nagar. Roða vágs bróðir, bǫlvaðr veri þú! Fé deyr ok menn farast í lǫngum nóttum án morgna. Vatns-Njǫrðr, hvenær kemr hjálp þín? Hafra dróttinn, hvar eru kraftar þínir? [ENGLISH - We found a new home, far up in the west] We found a new home far up in the west in the gorges of the dragon’s head. These gorges host life between the worlds of the giants and are now our home. Ǫnundarfjǫrðr. You spread at the giants’ feet without yourself being of their kin. Neverending long arms and the highest summits. A world of the giants welcomes us. Driven away by others who remain in the south, we build our home among the forces of the landvættir. Storms keep man’s deeds at bay. We build our homes but have sacrificed a lot. Cattle dies, water freezes and the ground remains cold. The darkness of the moon darkens our souls. It will not be long before the cold creeps around our homesteads. We freeze and we starve. The life-bearing way to Vatnsfjǫrðr remains untread, no traces remain. Nobody comes, nobody helps. We are alone facing the threat of the giants and the waves of cold death. Heavy waves attack our little wooden boat, preventing fish from being caught. Hunger drives us out to sea, not knowing what lays beyond the dark waters. Nothing. Empty boats find their way back to the icy beaches. Ægir be damned! Cattle dies and men perish in long nights without morning. Vatns-Njǫrðr, where is your help? Þórr, where are your powers? |
|||
Side B | |||
3. | Þat er stormr ok bláköld vatnssmíðin litar regna borg | 11:26 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Þat er stormr ok blákǫld vatnssmíðin litar regna borg] Þat er stormr ok blákǫld vatnssmíðin litar regna borg. Verǫldin er í spennu ok regnsals ræsir. Ljós fylgir þrumunni ok minning úr æsku minni fyllir mig af ǫrvæntingu. Niðrfǫr styttir líf. Ísheimr fjarðarins drepr alla von ok ek geng út ok lít eftir því fé sem er eftir. Vindrinn rífr af mér kinnarnar ok eitt sinn heitt blóðs valr frostnar. Stormr ræðr ríkjum. Fjallgylðar þakin snjó lokast ok einangra mannalíf ok hvals búðar húð felr ísheim sjónum. Ægir, þinn ísa akr virðist svo nálægt. Njǫrðr, þín hjálp væri lífsbjǫrg. En þat stormar. Þat dregr ok fleygir allri von burt. Banda vinr, hvar hræðast fjall-Gauts fellir krafta þína nú? Hvar bakka ǫldrnar fyrir birtingu afls þíns? Flóðs ásynja er nærri, svo nærri! Mér er fleygt ok Ránar vegr tekr mig ok ek gefst upp fyrir honum. Ek anda byrmǫrk ok lungnanna lǫmun. Þat verðr svart ok ek berst ekki á móti leiptra grundar stilli. Nótt án morguns í greipum þess kalda. Ísǫldr, háfs mǫrk. Dǫkkblátt tómið slekkr eldinn, þrána um betra líf handa fólki mínu. Milli Ægis dættr, í hrauð í himinn upp glóðum hafs sekkr heimrinn. Skemmdr! Brotinn! Dauflega ek sé á sjóndeildarhringnum fugla. Ek sé svart, þat er kalt, kalt. Gyllt sýndist mér verǫldin, svartblá endar hún milli fyllar fjalla. Brimið tekr kaldan, dáinn líkama með sér til endalausra víðáttna Haddingja lands. Frá hlýjum faðmlǫgum vetrtalsins, niðr í þungleikann. Burt frá heiminum með naglfara segls. Eitt líf slǫkknar í þenna Vindsval mǫg. [ENGLISH - A storm rages and the cold blue water colours the sky] A storm rages and the cold blue water colours the sky. The world is in motion and the storm tears heavily on it. Lightning follows thunder and the memory from my childhood days frightens me. Downfall, time of life dying away. The rimy world of the fjords kills all hope and I go out to look for the remaining cattle. The wind bites my cheeks and the warm blood freezes. The world is under winter’s dominion. Life is surrounded by the snow-covered mountains fo giants. Sheets of ice break the view out on the sea. Ægir, your realm seems so near. Njǫrðr, your help would be a blessing. But still the storm rages on, carrying away all hope. Rán is so very near, so very near. The waves catch me, I am thrown into the waters. Waves surround me - I am theirs. A night without morning in the grip of coldness. Waves of ie, force of the ocean. In a dark blue light, the fire extinguishes as does the thought of a bright future for my family. Between the waves, the world sinks. I can see shadows of birds on the horizon. I see blackness, it is cold, cold. Golden the world seemed to me, blue-black does it end beneath the waves. The ocean carries a cold dead body into the endlessness of it’s realm. Away from life’s warm embrace, down into fathomless depths. Away from the world with the sails of Naglfar. A life extinguishes in winter. |
|||
30:19 |
Jǫtunheima dolgferð
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs) |
Árni | Drums, Viola, Vocals (choirs) |
Georg | Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs) |
Guest/Session | |
Lóretta | Vocals (female) |
Sveinn | Keyboards, Effects |
Kristófr | Bodhrán |
Kristján | Vocals (choirs) |
Þórarinn | Vocals (choirs) |
Colin | Vocals (choirs) |
Miscellaneous staff | |
Tom Kvålsvoll | Mastering |
Stefán | Mixing |
Sven Dinninghoff | Producer |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Ísa brots blómin milli hnignunar Marnars barna | 01:06 | instrumental |
(loading lyrics...) | |||
2. | Morgunn í grárri vindhjálmars þoku við Berufjörð | 07:59 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Morgunn í grárri vindhjálmars þoku við Berufjörð] Morgunn í grárri vindhjálmars þoku við Berufjǫrð. Kuldi læðist kringum garða mannanna sem sjást varla á jǫtna vegum; steingerð lík jǫtnanna. Ávallt berja brims gamngr á strǫndinni ok sundvǫrpir brimi yfir svarta sanda grunn. Einungis litlir bjarka myrkviðar hringir veita mǫnnum skjól. Annars rísa hallvallar hráleiki ok dǫkkgrænt jarðar hár. Vindrinn fleygir sverð-Njarðar randa blikum sínum inn í fjǫrðinn ok kǫld vindhǫgg umkringja þorp. Þat gránar, þat gránar. Djúpa, langa skerja foldin vaknar meira ok meira til lífs ok sólin skín í gegnum líflaus grá skýin. Skýin gráta til jarðar. Rigningin hamrar ok litar daginn gráan í lǫngum, endalaust lǫngum heimi hins sama. Fyrsta augnablik nýs vetrtals. Kaldir, grábrúnir jǫtnar leggja ilkvisti sína í djúpið af Ymis blóði. Á fótum þeirra finnst eik, nýtt barr. Þat er ekki langt síðan hranna brjótr fylgdi bǫlgum sína leið til veraldar ískǫldi ok brennisteinshita. Erfiðlega dvelja þar mennirnir enn. Vítt ok breitt finnast fyrstu ísa brots blómin milli hnignunar Marnars barna. Andstæður milli vors ok kaldra orms felli. Ek vakna ok frostna í ofbirtu. Mána systir svo skýr, blekkir ekki burtu kaldan vormorgun, vormorguninn þegar nýtt líf reis frá móðurinni. [ENGLISH - A morning under gray skies at Berufjǫrðr] A morning under gray skies at Berufjǫrðr. Coldness is creeping around the small lodging of the few wildly scattered human beings, surrounded by giants who once found their end in stone. Waves are constantly crashing against the shore, spraying the black stones of the ground. Only the mingy forest of birch trees is providing some shelter from the rawness, rubble and black-green moor. The wind is driving its blades into the fjord and their touch is making me shiver to my bones. It is dawning, it is dawning. The deep, long fjord is slowly coming back to life and the sun’s power is breaking through the dreary gray clouds. The first moments of a new life. Cold, brown-grey giants are sinking their feet into the depths of Ýmir. On their feet life is to be found, new life. Not long ago, ships followed the waves to worlds of iciness and sulphur-heat. Still it seems unpleasant for man. Here and there, the first blossoms of spring are blooming among the giants’ decay - the symbol of a new beginning between the cold wings of winter. I awake freezing and blinded by a bright light on this cold, bright spring morning on which new life is rising from the mother’s womb. |
|||
3. | Velkomin í lífið, ávarpar maðr sjálfan sig | 12:41 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Velkomin í lífið, ávarpar maðr sjálfan sig] Velkomin í lífið, ávarpar maðr sjálfan sig. Illviljaðr skólkinnr hatri sínu lýsir yfir fjǫlskyldu minni. Þat slær með dauðanum ok leggr aldr. Sverð drepr, tekr Óðins eiki frá stafr. Kalt hǫgg eftir óréttlæti ok benja kolgu blágammr litar jǫrðina rauða. Sárvǫndr sekkr hann ok deyr í tveggja daga miðlegg. Aldrslit vegna fleina Týs. Faðir segir okkr frá blóðhefndinni sem eltir dalar éls okkar síðan fyrir lǫngu í gǫmlu fjarðarjǫrð. Nú afflækist síðasta reipið úr lundi okkar ok rekr dauðan bróður minn burt. Naðrs ógn tók hann með sér. Þungleikinn nær mér ok ek fell ok mik dreymir. Mik dreymr sundvǫrpuðinn, ægis bróðr! Vegna áeggjanna kaosguðsins drekki ek mér. Blóð ok Vandils jǫrmungrundar reið gera verk sín í flæðandi rytma hafsins. Allt verðr svart ok andi minn verðr þar að engu milli flóðanna. Nótt án morguns í greipum þess kalda. Fleina sævar fúrr, blóðíss! Lyngs fiskr blóði finnar leiðina niðr í hálsins kok ok drekkir aski mínum í kǫldblautum óendanleika. Grimmilega ek berst en gefst samt upp. Fjarlægar Herjans dísir þagna yfir ǫldunum ok yfirgefa mig. Svanvegis snótir raustljótar hátt salma þruma gegnum undirheima. Enginn er velkominn hér. Ek hrapa. Ek vakna ok anda. Morguninn er grár ok himins eisa sendir sína sólstafi yfir jǫtuns kalda Háls undir þjóta Austfjarða. Einungis leikr vindsins heyrist ok kraftr bǫðvar jǫkulsins. Steinar sem henda sér í hafið fram ok til baka. Ský sem dreyfast í fjǫllum. Þat er hlýtt. Vor. Líf. Himins hvél vermir er þat kemr frá hafinu ok botn skýjanna baðast í rauðum litum. Gleymdr er Yggjar báls runns sǫngr. Sverðin munu syngja annars staðar. Þungir hnífar nálgast aðra hálsa, ekki minn. [ENGLISH - Once welcomed to life, man begins to judge and fight] Once welcomed to life, man begins to judge and fight. Ill-will offers a family to the wrath of the wolf. The sword cuts, takes a life. The blade kills, takes the family’s brother. A cold blow after earlier injustice and blood reddens the ground. Bleeding, he sinks down, dies in the night. Death by the blade’s wrath. Father told me about our feud, already begun back in old Norway long ago. Now the last string has been cut and the brother drifts away. Winter has bereft me of him. My soul is heavy and I begin to fall. I fall and I dream. I dream the storm, the storm! Hunted through chaos I drown myself in blood. Blood and icy waves do their cruel deed. Everything gets dark and my spirit fades in the ocean’s grip. A night with no morning. The grip of coldness. Waves of ice, wrath of the sea. The ocean’s snake fills my lungs and pulls me into a cold and wet eternity. I struggle but have to yield. Above the waves, dísir remain silent, vanish. The waves’ roar fills the underworld - no one is welcome here. I wake up and breathe - relieved. A new day dawns and the sun sends his staves to the cold waters of the eastern fjords. Only the sound of wind and waves fills the air. It is warm. Spring. Life. The rising sun warms the clouds, painting them deep red. Forgotten is the cruel blade’s song. Let it be heard in another place - not here. Heavy knives cut other people’s throats, not mine. |
|||
4. | Haka kleifir berja ok brjóta við enda langrar ferðar sinnar | 05:14 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Haka kleifir berja ok brjóta við enda langrar ferðar sinnar] Haka kleifir berja ok brjóta sjálfar sig við enda langrar ferðar sinnar. Sævar bein. Ránheimr! Þú endalausa djúp, skapað í eilífðinni. Vægðarlaust gleyptir þú svo marga og ert enn ekki mett. Hví átt þú samt enn svo mikið líf? Við siglum á taugar vegi ok hans svala brim kælir þennan langa sumardag sem stefnir í hásumar ársins. Endalausar ǫldr flæða áfram, enn kaldar. Við opnum netin ok horfum upp í skýja skríns skjǫdung. Hverju lofar heims skáli, hvert munu þau fara? Láðs lýr festir sig enn einu sinni í netin ok skapar med dauða sínum líf okkart. Kokhljóð heyrast er sjávardýrið þakið snærum berst um í litlum knerri, nálægt endalokum. Éla ranns rít skín ok Alfaðir gaf okkr góðan feng. Hlés dætr gefast upp gegn varrláð várri og við várar okkar veg í gegnum víðáttana. Ægir var okkr hliðhollr. Jǫrmungandr var rólegr. [ENGLISH - Heavy waves break at the end of their long voyage] Heavy waves break at the end of their long voyage. Oh ocean! Great depth, created in eternity. Why do you bear so much life, although you have cruelly swallowed so many and still are not satisfied. We sail the sea and it’s spray cools the heat of a long summer day that leads us to the middle of the year. The waves pass the ship, always cold. We spread our nets and look at the sky. What will become of these clouds? Fish fills our nets, gasping, jerking, dying - their death, our life. The sun is shining and with Allfather’s help we have made a big catch. Our oars push through the waves and we are on our way. Ægir was well-disposed towards us. Jǫrmungandr remained silent. |
|||
5. | Lifðu með öðrum, með þínum eigin | 05:10 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Lifðu með ǫðrum, með þínum eigin] Lifðu með ǫðrum, með þínum eigin. Njarðar niðjar er mikilvægasti tilgangur lífsins. Bǫrnin gefa Glasis glóbarr framtíð, Sifjar svarðfestar gleði. Hvað gefr þekking gǫmlum manni ef þat er enginn til að nema? Hvað fylgir hugsun þegar enginn vill heyra hana? Maðr deyr ok veit ekki að hann tekr svo mikla visku með sér í dauðann! Við búum í félǫgum, skǫpum okkar eigið ríki ok heimili milli Ægis aldna ok Belja dolgrs akrar. Faðir minn sigldi með fljóts glóða yfir langa, dǫkka blóðughadda. Mikið hvarf í hvítrar Ránar munni ok margir hǫfðu ekki stigið ilkvistum sínum á steinda jǫrð þessarar eyju. Hve vitr við í ljósheimi héldum okkr gegnum ættar spilli! Freyja vertu með okkr á komandi árum, Hliðskjálfar harri gefðu okkr visku. Nú sjá eikinstafir þessa verǫld gegnum gjǫrðir okkar og goðanna. Sumir dóu, en margir lifa. Ánægðr er ek með þekkingu um náttúruna ok okkr, sem ek get gefið erfinyti mínum. Hvað væri eiki án þessa? Ek kann að nota rúnstafi, að lesa í skýin, þekki heimkringlrs ok vindbreytingar, vegi sem ek veit að ek á að taka. Háværir stormar slǫkkva ekki lítinn eld þegar hann er á ǫruggum stað. Lundr er mesta afrek lífs, fljóts glóða skapar framtíð. Freyja er á okkar hlið. [ENGLISH - Life among others, life among your kin] Life among others, life among your kin. Family is life’s only meaning. Children mean the future of the family, the woman happiness. What good is knowledge to an old man if he cannot pass it on? What becomes of a thought that nobody wants to hear? Many have died unaware of the rich knowledge they took with them. We live in communities and forge our own realms and homes between Ægir’s waves and Freyr’s fields. Father sailed across the deep dark sea with our whole family. Much was lost to the ocean and many could never set their feet upon this stony ground. We have been wise throughout generations of our family. Freyja stay with us in the years to come! Óðinn give us your wisdom! Glad I am about my wisdom about Nature and about us which I will pass on to my offspring one day. What would man be without it? Rune-staves I know to use, clouds to read. I know about Nature’s ways, wind I know to respect, paths to tread. Heavy storms may end but never will the flame that is kept protected! Family is the highest good in life, giving future and life. Freyja, you are good to us. |
|||
6. | Eigi hefr á augu, unnskíðs komit síðan | 07:43 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Eigi hefr á augu, unnskíðs komit síðan] Eigi hefr á augu unnskíðs komit síðan - dyggr dó af und eggjar - oddstefnum meir svefnar, síz hræstorðar harðan hjǫrs gerðu styr bǫrvar ótt, ðeirs Áleif létu allsaklausan falla. Ákkat hægt af hægu - hljóð veiti mér sveitir! - enn í elli minni ívegsstafi segja, síz vel hressan vissak vápna Njǫrð at jǫrðu: minn es sonr at sǫnnu, snjállr aflstuðill, fallinn. Efna hygg, þats Yggjar ek hef heitit mǫ́ feita. Sundlíri flýgr sára svangr fyr eyrar tanga. Veitk, at vér munum hljóta - vel ´s fallit þat – allir, - hljómr´s af hjǫrva glaumi- Hallgrímr, farar tíma. Mótreyni klaufk mána malma braks í jaxla, segg létk alms í augu eitt hǫgg staðar leita. Sákat hitt, at hrykki hringmerkðr fetilstingi: hné gunnlogi, Gunnar gjallharðan sák falla. Vér hǫfum felda fjóra - feng telk í því drengjum - brátt, þeirs blóðgan létu Bjargeyjar son deyja. Einn ar órum mǫnnum - Eir vas sollin geira: Þjónn vas hæfðr með hlunni - Hallgrímr kveðr nú fallinn. Brátt gekk sonr, þás sótti Sunnar bliks at runni, - hvatr frák at brá bitum blóðísi – Geirdísar. Enn réð Eyjolfr minnask eggleiks við kyn seggja, geira Baldr, at gjalda gunnbliks fyrir runnum. Heldr hǫfum heiptir goldit, Hallgrímr, saman allir - vígs iðrumk þess þeygi - Þjóðreks sonum stórar. Urðu æski-Nirðir addregns of sǫk vegnir; ǫr þjóða veitk eyði inngjarna Þórbjarnar. Nú´s jafnǫndum fram ganga, varra elds þeirs vilja viggs temjanda fremja. Vesa kveða – hǫgg enn hǫggvin hjǫrs saklaussa bǫrva Ísfirðingum urðu eirlaust – farit trausti. Hlógu herðidraugar hvinnendr of sók minni fróns, þás frænda mínum fellidómr réð bella. Nú tér – vegnir vǫ́ru víg- Njǫrðungar hǫrðu - hafs í hverju bjargi hóts annan veg þjóta! Hallgrímr, skulum heiman - hlítik vætki líta uggi mestu ok ógnir íðvargs – ór stað bíða, enn víg þaus vér vǫ́gum - vildak aldri glalda geira gæti ǫ́ru - gǫrvǫll í strá falla. Varðat viggja Njǫrðum, Valbrands sionum, handan - þess minnumk nú – Þvinnils þvengr vanbundinn lengi, þás, skerfoldar, skyldi - skjalda hlums á sumri garðr svall – gǫfug sólar gefn, míns sonar hefna. Þat mun vestr ok vestan - varð ǫ́r roðin sára - orð til Ísafjarðar oddregns koma þegna, at til geira glettu gunn-nærungar færi - vægr es vǫxtr í augum Valbrands sonum – handan. Nú ´s jódraugum ægis arnar flaug of bauga: Hygg, at heimboð þiggi hangagoðs af vangi. [ENGLISH - No one realises, all the driftwood drifting ashore ever since] No one realises, all the driftwood drifting ashore ever since - loyal people died through evil blades - spearheads stronger than sleep, since swords have brought the curse of war and many corpses, fear brought down all innocent ones. It was customary simply to revenge - silence supports swords! - but evil staves say that it is well-known that Njǫrðr’s weapon is on earth - mine is the son of sons, a good and strong seaman, fallen. Deal the blow, Yggr shall do as I’ve commanded. Fat he shall become. The fish fleas from the wounds, hungry at the end of the sandbank. I know we will suffer - as it is just - everyone - led by the loud feast of swords - Hallgrímr the most. On the other side the moon breaks, metal breaks teeth where the foe aims a blow with this eyes. At the point where the stab of the blade enters his side. Gunnar falls screaming painfully. We four were hiding - come, count the heroes - they let the son of Bjarkey fall, bleeding. He was one of our men - copper, made by the sun: those involved were equally strong in boats - Hallgrímr sends to the fallen. The son climbed to the place where Sunnar came from - to let iron bite the brows - to the Geirdísar. But as Eyjólfr correctly remembers, this way of fighting, the great Baldr, can be called a heroic deed in war. All great sons of Þjódrekr, Hallgrímr, together have brought retaliation - this is never regretted in times of war. The kin of the Æsir was spared such terrible fate; the folk knows about the begin of Þórbjǫrn’s downfall. Now something equally bad happens like their fire’s warning teaches the killing. It is said - blows dealt by swords left the innocent people of Ísafjǫrðr without copper - they went self-confident. Laughing women of the powerful revenants on their quest for the memory of salvation, so that my fallen damned relatives will be treated properly. Now the sea brings safety - since the kin of Njǫrðr is on our side - to everyone on their different ways! Hallgrímr, we should head home - like being on fins and being treated like an evil wolf - from this place where we lingered, but their kin we slew - as it is apt, without the help of others - to finally fall to the straw ourselves. This way it was possible for you to fight, loyal to the sword-wood! Unlike the ash tree, we rise horribly with the sun. I remember the fall of most men on the mountain slide. Those terrible men should be sought in the damned west. The horses of the retainers, Valbrandr’s sons, were expected there - this is now remembered - already bound by fate for a long time, praise to the people from the skerries - cooling their shields at the southern stead - and to the sun for the revenge of my son. Word will come to the west - it was from a reddish wound - over the tips of the waves to Ísafjǫrðr’s people sent to let the struggle grow old - balance grew in the eyes of Valbrandr’s sons. Now eagles, Ægir’s undead horses flew across the waves. Remember that this feast reminds the god of the hanged of the battle field. |
|||
7. | Margt breytist fyrir orð völvanna | 10:00 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Margt breytist fyrir orð völvanna] Margt breytist fyrir orð vǫlvanna. Margt, jafnvel allt. Hve furðuleg eru ǫrlǫg mannanna sem lenda á vegum sem þeir ætluðu aldrei að fara! Hvers lags óvæntum leiðum þarf maðr að venjast að ganga á? Gamlar skuldir frá tíma afa míns klifra aftr upp til jarðar hárs. Landið, land mitt, goða Þrúðvaldr ok Nirði tileinkaðr fjǫrðr var tekinn af mér. Hann var tekinn á Alþinginu. Systir afa var skuldbundin í gamla Noregi ok við vorum þá hin síðustu af bǫlvaðri ætt hennar. Land þurfti að gefa fyrir land og með stuðningi fárra goða þurfti að gefa réttlæti fyrir óréttlæti. Mannahamrar voru aldrei traustverðir sagði faðir minn mér eitt sinn. Ok hve rétt þat var! Við lifðum hér í sælu með ǫllum nágrǫnnunum í fjǫrðunum sínum. Handan bergsala, já, þar voru svik úlfs fǫðr ekki fjarlæg. En af hverju dvǫldu þau þá ekki lengr í hlǫðvinjar myrkbeina? Margir hauga herrar verða að breytast í steina ok munu brotnir í mola til að gefa heiminum jafnvægi sitt aftr! Ek heyri manna dolga hlátr bergmála í dalnum. Erum ekki lengr heima, dæmd á hausti þessa gamla árs. Sólina myrkvaði fyrir hálfmánuði. Eru mennirnir verk Hropts magana eða eru goðin mannaverk? Hví stóð enginn ragna reinvári mér við hlið? Hver tekr Þórs víf, hvers lags svarta bjargalfr, hvers lags urðar þjótr? Býli sem í tvær kynslóðir var ræktað fyrir þursa þjóðar sjót, yfirgefið verðr þat hér eftir. Við siglum burt með knarrar skeið, marrandi vegna eigna heilla Njǫrðunga. Mikið var gefið ok margt skilið eftir. Við siglum áfram meðfram endalausum svǫrtum strǫndum, sjáum óendanlega hvíta hvelið yfir þeim og fǫrum um suðlæga hornið. Burt, burt til jarðar skarð hafi slétt vestrsins. Burt til hlýs vors strandlengjunnar sem spýtir brennisteinshita frá djúpi Surts. Enn gefr þú varma, dreki! Þú, dreki undirheimanna! [ENGLISH - Much is changed by the doings of the Norns] Much is changed by the doings of the Norns. Much, maybe everything. Fate is inexorable. Struggles from my grandfather’s time have surfaced again and my land, this fjord dedicated to Þórr and Njǫrðr, was taken from me on the Alþing. My grandfather’s sister’s debts in the old country fell upon us, the last living relatives of her cursed family. Land had to be given for land, wrong had to be rightened. As my father once said, one should never trust in man’s doings. And right he was. We lived happily here among our neighbours’ fjords. But across the mountains, Loki’s treachery did linger. Why did it not stay there? Many trolls have to turn to stone and be destroyed! Across the valley, I hear the giants’ laughter. Exiled we are, damnes in the autumn of this year with winter approaching. Is man the creation of the gods? Or are the gods creations of man? Why did no god assist me? Who takes my land? What dark elves, what cruel Landvættir? A farm, a home built over two generations, now lies abandoned. On ships creaking under the possessions of our family we leave. Much is lost, much left behind. We sail past long black beaches, gaze at the white summits above them and sail around the horn of the south, towards the western fjords. Towards warm springs, spitting sulphur from the depths of Surtr. Warmth you give nevertheless, dragon, you dragon of the underworld! |
|||
8. | Við fundum nýtt heimili, langt burtu í vestrinu | 08:53 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Við fundum nýtt heimili, langt burtu í vestrinu] Við fundum nýtt heimili. Langt burtu í vestrinu í djúpum gilum drekahǫfuðsins. Gil, sem hýsa líf milli hárra heima fjǫru þjóðar. Manna sjót er þann veg. Ǫnundarfjǫrðr. Vítt dreyfir þú þér á fótum bergjarla ok ert enn ekki hluti af þeim. Eilífar, langar hendr, eilíf, há fjǫll. Jǫtunheima dolgferð býðr okkar velkomin. Útlæg frá ǫðrum sem voru kyrrir í suðrinu. Við reisum okkr nýjan legver milli krafta bergsalar banda. Gjalfra fjalfs bolmr hindra mannahamra afl ok halda því frá járninu. Við byggðum okkar hús en misstum mikið. Fé dó, vatn fraus ok vallbaugr breytist ekki. Tunglranns gramr litar huga okkar hér eftir. Þat gerðist hratt ok frostið hringsólar tún okkar ok við skelfum úr kulda ok hungri. Leiðin yfir hríðar setr til Vatnsfjarðar sem var eitt sinn full af lífi er hvít ok ekkert er í sporum hennar. Enginn kemr, enginn hjálpar. Við erum alein milli yfirvofandi hættna bjargs skjǫldunga ok djúpra bláfoldar skafla kalds dauða. Þungar Ægis dættr handsama lítinn viðarbát ok koma í veg fyrir dauða fiskanna. Hungr neyðir okkr út á grimman sjóinn, en hvað er í endalausri nótt bak við svartan þrumu tjalda harra? Ekkert lifir ok þannig snúa bátarnir tómir aftr til sárísa stranda. Vindrinn rífr burt alla von og frostið nagar. Roða vágs bróðir, bǫlvaðr veri þú! Fé deyr ok menn farast í lǫngum nóttum án morgna. Vatns-Njǫrðr, hvenær kemr hjálp þín? Hafra dróttinn, hvar eru kraftar þínir? [ENGLISH - We found a new home, far up in the west] We found a new home far up in the west in the gorges of the dragon’s head. These gorges host life between the worlds of the giants and are now our home. Ǫnundarfjǫrðr. You spread at the giants’ feet without yourself being of their kin. Neverending long arms and the highest summits. A world of the giants welcomes us. Driven away by others who remain in the south, we build our home among the forces of the landvættir. Storms keep man’s deeds at bay. We build our homes but have sacrificed a lot. Cattle dies, water freezes and the ground remains cold. The darkness of the moon darkens our souls. It will not be long before the cold creeps around our homesteads. We freeze and we starve. The life-bearing way to Vatnsfjǫrðr remains untread, no traces remain. Nobody comes, nobody helps. We are alone facing the threat of the giants and the waves of cold death. Heavy waves attack our little wooden boat, preventing fish from being caught. Hunger drives us out to sea, not knowing what lays beyond the dark waters. Nothing. Empty boats find their way back to the icy beaches. Ægir be damned! Cattle dies and men perish in long nights without morning. Vatns-Njǫrðr, where is your help? Þórr, where are your powers? |
|||
9. | Þat er stormr ok bláköld vatnssmíðin litar regna borg | 11:26 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Þat er stormr ok blákǫld vatnssmíðin litar regna borg] Þat er stormr ok blákǫld vatnssmíðin litar regna borg. Verǫldin er í spennu ok regnsals ræsir. Ljós fylgir þrumunni ok minning úr æsku minni fyllir mig af ǫrvæntingu. Niðrfǫr styttir líf. Ísheimr fjarðarins drepr alla von ok ek geng út ok lít eftir því fé sem er eftir. Vindrinn rífr af mér kinnarnar ok eitt sinn heitt blóðs valr frostnar. Stormr ræðr ríkjum. Fjallgylðar þakin snjó lokast ok einangra mannalíf ok hvals búðar húð felr ísheim sjónum. Ægir, þinn ísa akr virðist svo nálægt. Njǫrðr, þín hjálp væri lífsbjǫrg. En þat stormar. Þat dregr ok fleygir allri von burt. Banda vinr, hvar hræðast fjall-Gauts fellir krafta þína nú? Hvar bakka ǫldrnar fyrir birtingu afls þíns? Flóðs ásynja er nærri, svo nærri! Mér er fleygt ok Ránar vegr tekr mig ok ek gefst upp fyrir honum. Ek anda byrmǫrk ok lungnanna lǫmun. Þat verðr svart ok ek berst ekki á móti leiptra grundar stilli. Nótt án morguns í greipum þess kalda. Ísǫldr, háfs mǫrk. Dǫkkblátt tómið slekkr eldinn, þrána um betra líf handa fólki mínu. Milli Ægis dættr, í hrauð í himinn upp glóðum hafs sekkr heimrinn. Skemmdr! Brotinn! Dauflega ek sé á sjóndeildarhringnum fugla. Ek sé svart, þat er kalt, kalt. Gyllt sýndist mér verǫldin, svartblá endar hún milli fyllar fjalla. Brimið tekr kaldan, dáinn líkama með sér til endalausra víðáttna Haddingja lands. Frá hlýjum faðmlǫgum vetrtalsins, niðr í þungleikann. Burt frá heiminum með naglfara segls. Eitt líf slǫkknar í þenna Vindsval mǫg. [ENGLISH - A storm rages and the cold blue water colours the sky] A storm rages and the cold blue water colours the sky. The world is in motion and the storm tears heavily on it. Lightning follows thunder and the memory from my childhood days frightens me. Downfall, time of life dying away. The rimy world of the fjords kills all hope and I go out to look for the remaining cattle. The wind bites my cheeks and the warm blood freezes. The world is under winter’s dominion. Life is surrounded by the snow-covered mountains fo giants. Sheets of ice break the view out on the sea. Ægir, your realm seems so near. Njǫrðr, your help would be a blessing. But still the storm rages on, carrying away all hope. Rán is so very near, so very near. The waves catch me, I am thrown into the waters. Waves surround me - I am theirs. A night without morning in the grip of coldness. Waves of ie, force of the ocean. In a dark blue light, the fire extinguishes as does the thought of a bright future for my family. Between the waves, the world sinks. I can see shadows of birds on the horizon. I see blackness, it is cold, cold. Golden the world seemed to me, blue-black does it end beneath the waves. The ocean carries a cold dead body into the endlessness of it’s realm. Away from life’s warm embrace, down into fathomless depths. Away from the world with the sails of Naglfar. A life extinguishes in winter. |
|||
01:10:12 |
Jǫtunheima dolgferð
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs) |
Árni | Drums, Viola, Vocals (choirs) |
Georg | Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs) |
Guest/Session | |
Lóretta | Vocals (female) |
Sveinn | Keyboards, Effects |
Kristófr | Bodhrán |
Kristján | Vocals (choirs) |
Þórarinn | Vocals (choirs) |
Colin | Vocals (choirs) |
Miscellaneous staff | |
Tom Kvålsvoll | Mastering |
Stefán | Mixing |
Sven Dinninghoff | Producer |
Tracks | |||
---|---|---|---|
Disc 1 | |||
Side A | |||
1. | Ísa brots blómin milli hnignunar Marnars barna | 01:06 | instrumental |
(loading lyrics...) | |||
2. | Morgunn í grárri vindhjálmars þoku við Berufjörð | 07:59 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Morgunn í grárri vindhjálmars þoku við Berufjörð] Morgunn í grárri vindhjálmars þoku við Berufjǫrð. Kuldi læðist kringum garða mannanna sem sjást varla á jǫtna vegum; steingerð lík jǫtnanna. Ávallt berja brims gamngr á strǫndinni ok sundvǫrpir brimi yfir svarta sanda grunn. Einungis litlir bjarka myrkviðar hringir veita mǫnnum skjól. Annars rísa hallvallar hráleiki ok dǫkkgrænt jarðar hár. Vindrinn fleygir sverð-Njarðar randa blikum sínum inn í fjǫrðinn ok kǫld vindhǫgg umkringja þorp. Þat gránar, þat gránar. Djúpa, langa skerja foldin vaknar meira ok meira til lífs ok sólin skín í gegnum líflaus grá skýin. Skýin gráta til jarðar. Rigningin hamrar ok litar daginn gráan í lǫngum, endalaust lǫngum heimi hins sama. Fyrsta augnablik nýs vetrtals. Kaldir, grábrúnir jǫtnar leggja ilkvisti sína í djúpið af Ymis blóði. Á fótum þeirra finnst eik, nýtt barr. Þat er ekki langt síðan hranna brjótr fylgdi bǫlgum sína leið til veraldar ískǫldi ok brennisteinshita. Erfiðlega dvelja þar mennirnir enn. Vítt ok breitt finnast fyrstu ísa brots blómin milli hnignunar Marnars barna. Andstæður milli vors ok kaldra orms felli. Ek vakna ok frostna í ofbirtu. Mána systir svo skýr, blekkir ekki burtu kaldan vormorgun, vormorguninn þegar nýtt líf reis frá móðurinni. [ENGLISH - A morning under gray skies at Berufjǫrðr] A morning under gray skies at Berufjǫrðr. Coldness is creeping around the small lodging of the few wildly scattered human beings, surrounded by giants who once found their end in stone. Waves are constantly crashing against the shore, spraying the black stones of the ground. Only the mingy forest of birch trees is providing some shelter from the rawness, rubble and black-green moor. The wind is driving its blades into the fjord and their touch is making me shiver to my bones. It is dawning, it is dawning. The deep, long fjord is slowly coming back to life and the sun’s power is breaking through the dreary gray clouds. The first moments of a new life. Cold, brown-grey giants are sinking their feet into the depths of Ýmir. On their feet life is to be found, new life. Not long ago, ships followed the waves to worlds of iciness and sulphur-heat. Still it seems unpleasant for man. Here and there, the first blossoms of spring are blooming among the giants’ decay - the symbol of a new beginning between the cold wings of winter. I awake freezing and blinded by a bright light on this cold, bright spring morning on which new life is rising from the mother’s womb. |
|||
3. | Velkomin í lífið, ávarpar maðr sjálfan sig | 12:41 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Velkomin í lífið, ávarpar maðr sjálfan sig] Velkomin í lífið, ávarpar maðr sjálfan sig. Illviljaðr skólkinnr hatri sínu lýsir yfir fjǫlskyldu minni. Þat slær með dauðanum ok leggr aldr. Sverð drepr, tekr Óðins eiki frá stafr. Kalt hǫgg eftir óréttlæti ok benja kolgu blágammr litar jǫrðina rauða. Sárvǫndr sekkr hann ok deyr í tveggja daga miðlegg. Aldrslit vegna fleina Týs. Faðir segir okkr frá blóðhefndinni sem eltir dalar éls okkar síðan fyrir lǫngu í gǫmlu fjarðarjǫrð. Nú afflækist síðasta reipið úr lundi okkar ok rekr dauðan bróður minn burt. Naðrs ógn tók hann með sér. Þungleikinn nær mér ok ek fell ok mik dreymir. Mik dreymr sundvǫrpuðinn, ægis bróðr! Vegna áeggjanna kaosguðsins drekki ek mér. Blóð ok Vandils jǫrmungrundar reið gera verk sín í flæðandi rytma hafsins. Allt verðr svart ok andi minn verðr þar að engu milli flóðanna. Nótt án morguns í greipum þess kalda. Fleina sævar fúrr, blóðíss! Lyngs fiskr blóði finnar leiðina niðr í hálsins kok ok drekkir aski mínum í kǫldblautum óendanleika. Grimmilega ek berst en gefst samt upp. Fjarlægar Herjans dísir þagna yfir ǫldunum ok yfirgefa mig. Svanvegis snótir raustljótar hátt salma þruma gegnum undirheima. Enginn er velkominn hér. Ek hrapa. Ek vakna ok anda. Morguninn er grár ok himins eisa sendir sína sólstafi yfir jǫtuns kalda Háls undir þjóta Austfjarða. Einungis leikr vindsins heyrist ok kraftr bǫðvar jǫkulsins. Steinar sem henda sér í hafið fram ok til baka. Ský sem dreyfast í fjǫllum. Þat er hlýtt. Vor. Líf. Himins hvél vermir er þat kemr frá hafinu ok botn skýjanna baðast í rauðum litum. Gleymdr er Yggjar báls runns sǫngr. Sverðin munu syngja annars staðar. Þungir hnífar nálgast aðra hálsa, ekki minn. [ENGLISH - Once welcomed to life, man begins to judge and fight] Once welcomed to life, man begins to judge and fight. Ill-will offers a family to the wrath of the wolf. The sword cuts, takes a life. The blade kills, takes the family’s brother. A cold blow after earlier injustice and blood reddens the ground. Bleeding, he sinks down, dies in the night. Death by the blade’s wrath. Father told me about our feud, already begun back in old Norway long ago. Now the last string has been cut and the brother drifts away. Winter has bereft me of him. My soul is heavy and I begin to fall. I fall and I dream. I dream the storm, the storm! Hunted through chaos I drown myself in blood. Blood and icy waves do their cruel deed. Everything gets dark and my spirit fades in the ocean’s grip. A night with no morning. The grip of coldness. Waves of ice, wrath of the sea. The ocean’s snake fills my lungs and pulls me into a cold and wet eternity. I struggle but have to yield. Above the waves, dísir remain silent, vanish. The waves’ roar fills the underworld - no one is welcome here. I wake up and breathe - relieved. A new day dawns and the sun sends his staves to the cold waters of the eastern fjords. Only the sound of wind and waves fills the air. It is warm. Spring. Life. The rising sun warms the clouds, painting them deep red. Forgotten is the cruel blade’s song. Let it be heard in another place - not here. Heavy knives cut other people’s throats, not mine. |
|||
Side B | |||
4. | Haka kleifir berja ok brjóta við enda langrar ferðar sinnar | 05:14 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Haka kleifir berja ok brjóta við enda langrar ferðar sinnar] Haka kleifir berja ok brjóta sjálfar sig við enda langrar ferðar sinnar. Sævar bein. Ránheimr! Þú endalausa djúp, skapað í eilífðinni. Vægðarlaust gleyptir þú svo marga og ert enn ekki mett. Hví átt þú samt enn svo mikið líf? Við siglum á taugar vegi ok hans svala brim kælir þennan langa sumardag sem stefnir í hásumar ársins. Endalausar ǫldr flæða áfram, enn kaldar. Við opnum netin ok horfum upp í skýja skríns skjǫdung. Hverju lofar heims skáli, hvert munu þau fara? Láðs lýr festir sig enn einu sinni í netin ok skapar med dauða sínum líf okkart. Kokhljóð heyrast er sjávardýrið þakið snærum berst um í litlum knerri, nálægt endalokum. Éla ranns rít skín ok Alfaðir gaf okkr góðan feng. Hlés dætr gefast upp gegn varrláð várri og við várar okkar veg í gegnum víðáttana. Ægir var okkr hliðhollr. Jǫrmungandr var rólegr. [ENGLISH - Heavy waves break at the end of their long voyage] Heavy waves break at the end of their long voyage. Oh ocean! Great depth, created in eternity. Why do you bear so much life, although you have cruelly swallowed so many and still are not satisfied. We sail the sea and it’s spray cools the heat of a long summer day that leads us to the middle of the year. The waves pass the ship, always cold. We spread our nets and look at the sky. What will become of these clouds? Fish fills our nets, gasping, jerking, dying - their death, our life. The sun is shining and with Allfather’s help we have made a big catch. Our oars push through the waves and we are on our way. Ægir was well-disposed towards us. Jǫrmungandr remained silent. |
|||
5. | Lifðu með öðrum, með þínum eigin | 05:10 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Lifðu með ǫðrum, með þínum eigin] Lifðu með ǫðrum, með þínum eigin. Njarðar niðjar er mikilvægasti tilgangur lífsins. Bǫrnin gefa Glasis glóbarr framtíð, Sifjar svarðfestar gleði. Hvað gefr þekking gǫmlum manni ef þat er enginn til að nema? Hvað fylgir hugsun þegar enginn vill heyra hana? Maðr deyr ok veit ekki að hann tekr svo mikla visku með sér í dauðann! Við búum í félǫgum, skǫpum okkar eigið ríki ok heimili milli Ægis aldna ok Belja dolgrs akrar. Faðir minn sigldi með fljóts glóða yfir langa, dǫkka blóðughadda. Mikið hvarf í hvítrar Ránar munni ok margir hǫfðu ekki stigið ilkvistum sínum á steinda jǫrð þessarar eyju. Hve vitr við í ljósheimi héldum okkr gegnum ættar spilli! Freyja vertu með okkr á komandi árum, Hliðskjálfar harri gefðu okkr visku. Nú sjá eikinstafir þessa verǫld gegnum gjǫrðir okkar og goðanna. Sumir dóu, en margir lifa. Ánægðr er ek með þekkingu um náttúruna ok okkr, sem ek get gefið erfinyti mínum. Hvað væri eiki án þessa? Ek kann að nota rúnstafi, að lesa í skýin, þekki heimkringlrs ok vindbreytingar, vegi sem ek veit að ek á að taka. Háværir stormar slǫkkva ekki lítinn eld þegar hann er á ǫruggum stað. Lundr er mesta afrek lífs, fljóts glóða skapar framtíð. Freyja er á okkar hlið. [ENGLISH - Life among others, life among your kin] Life among others, life among your kin. Family is life’s only meaning. Children mean the future of the family, the woman happiness. What good is knowledge to an old man if he cannot pass it on? What becomes of a thought that nobody wants to hear? Many have died unaware of the rich knowledge they took with them. We live in communities and forge our own realms and homes between Ægir’s waves and Freyr’s fields. Father sailed across the deep dark sea with our whole family. Much was lost to the ocean and many could never set their feet upon this stony ground. We have been wise throughout generations of our family. Freyja stay with us in the years to come! Óðinn give us your wisdom! Glad I am about my wisdom about Nature and about us which I will pass on to my offspring one day. What would man be without it? Rune-staves I know to use, clouds to read. I know about Nature’s ways, wind I know to respect, paths to tread. Heavy storms may end but never will the flame that is kept protected! Family is the highest good in life, giving future and life. Freyja, you are good to us. |
|||
6. | Eigi hefr á augu, unnskíðs komit síðan | 07:43 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Eigi hefr á augu, unnskíðs komit síðan] Eigi hefr á augu unnskíðs komit síðan - dyggr dó af und eggjar - oddstefnum meir svefnar, síz hræstorðar harðan hjǫrs gerðu styr bǫrvar ótt, ðeirs Áleif létu allsaklausan falla. Ákkat hægt af hægu - hljóð veiti mér sveitir! - enn í elli minni ívegsstafi segja, síz vel hressan vissak vápna Njǫrð at jǫrðu: minn es sonr at sǫnnu, snjállr aflstuðill, fallinn. Efna hygg, þats Yggjar ek hef heitit mǫ́ feita. Sundlíri flýgr sára svangr fyr eyrar tanga. Veitk, at vér munum hljóta - vel ´s fallit þat – allir, - hljómr´s af hjǫrva glaumi- Hallgrímr, farar tíma. Mótreyni klaufk mána malma braks í jaxla, segg létk alms í augu eitt hǫgg staðar leita. Sákat hitt, at hrykki hringmerkðr fetilstingi: hné gunnlogi, Gunnar gjallharðan sák falla. Vér hǫfum felda fjóra - feng telk í því drengjum - brátt, þeirs blóðgan létu Bjargeyjar son deyja. Einn ar órum mǫnnum - Eir vas sollin geira: Þjónn vas hæfðr með hlunni - Hallgrímr kveðr nú fallinn. Brátt gekk sonr, þás sótti Sunnar bliks at runni, - hvatr frák at brá bitum blóðísi – Geirdísar. Enn réð Eyjolfr minnask eggleiks við kyn seggja, geira Baldr, at gjalda gunnbliks fyrir runnum. Heldr hǫfum heiptir goldit, Hallgrímr, saman allir - vígs iðrumk þess þeygi - Þjóðreks sonum stórar. Urðu æski-Nirðir addregns of sǫk vegnir; ǫr þjóða veitk eyði inngjarna Þórbjarnar. Nú´s jafnǫndum fram ganga, varra elds þeirs vilja viggs temjanda fremja. Vesa kveða – hǫgg enn hǫggvin hjǫrs saklaussa bǫrva Ísfirðingum urðu eirlaust – farit trausti. Hlógu herðidraugar hvinnendr of sók minni fróns, þás frænda mínum fellidómr réð bella. Nú tér – vegnir vǫ́ru víg- Njǫrðungar hǫrðu - hafs í hverju bjargi hóts annan veg þjóta! Hallgrímr, skulum heiman - hlítik vætki líta uggi mestu ok ógnir íðvargs – ór stað bíða, enn víg þaus vér vǫ́gum - vildak aldri glalda geira gæti ǫ́ru - gǫrvǫll í strá falla. Varðat viggja Njǫrðum, Valbrands sionum, handan - þess minnumk nú – Þvinnils þvengr vanbundinn lengi, þás, skerfoldar, skyldi - skjalda hlums á sumri garðr svall – gǫfug sólar gefn, míns sonar hefna. Þat mun vestr ok vestan - varð ǫ́r roðin sára - orð til Ísafjarðar oddregns koma þegna, at til geira glettu gunn-nærungar færi - vægr es vǫxtr í augum Valbrands sonum – handan. Nú ´s jódraugum ægis arnar flaug of bauga: Hygg, at heimboð þiggi hangagoðs af vangi. [ENGLISH - No one realises, all the driftwood drifting ashore ever since] No one realises, all the driftwood drifting ashore ever since - loyal people died through evil blades - spearheads stronger than sleep, since swords have brought the curse of war and many corpses, fear brought down all innocent ones. It was customary simply to revenge - silence supports swords! - but evil staves say that it is well-known that Njǫrðr’s weapon is on earth - mine is the son of sons, a good and strong seaman, fallen. Deal the blow, Yggr shall do as I’ve commanded. Fat he shall become. The fish fleas from the wounds, hungry at the end of the sandbank. I know we will suffer - as it is just - everyone - led by the loud feast of swords - Hallgrímr the most. On the other side the moon breaks, metal breaks teeth where the foe aims a blow with this eyes. At the point where the stab of the blade enters his side. Gunnar falls screaming painfully. We four were hiding - come, count the heroes - they let the son of Bjarkey fall, bleeding. He was one of our men - copper, made by the sun: those involved were equally strong in boats - Hallgrímr sends to the fallen. The son climbed to the place where Sunnar came from - to let iron bite the brows - to the Geirdísar. But as Eyjólfr correctly remembers, this way of fighting, the great Baldr, can be called a heroic deed in war. All great sons of Þjódrekr, Hallgrímr, together have brought retaliation - this is never regretted in times of war. The kin of the Æsir was spared such terrible fate; the folk knows about the begin of Þórbjǫrn’s downfall. Now something equally bad happens like their fire’s warning teaches the killing. It is said - blows dealt by swords left the innocent people of Ísafjǫrðr without copper - they went self-confident. Laughing women of the powerful revenants on their quest for the memory of salvation, so that my fallen damned relatives will be treated properly. Now the sea brings safety - since the kin of Njǫrðr is on our side - to everyone on their different ways! Hallgrímr, we should head home - like being on fins and being treated like an evil wolf - from this place where we lingered, but their kin we slew - as it is apt, without the help of others - to finally fall to the straw ourselves. This way it was possible for you to fight, loyal to the sword-wood! Unlike the ash tree, we rise horribly with the sun. I remember the fall of most men on the mountain slide. Those terrible men should be sought in the damned west. The horses of the retainers, Valbrandr’s sons, were expected there - this is now remembered - already bound by fate for a long time, praise to the people from the skerries - cooling their shields at the southern stead - and to the sun for the revenge of my son. Word will come to the west - it was from a reddish wound - over the tips of the waves to Ísafjǫrðr’s people sent to let the struggle grow old - balance grew in the eyes of Valbrandr’s sons. Now eagles, Ægir’s undead horses flew across the waves. Remember that this feast reminds the god of the hanged of the battle field. |
|||
39:53 | |||
Disc 2 | |||
Side A | |||
1. | Margt breytist fyrir orð völvanna | 10:00 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Margt breytist fyrir orð völvanna] Margt breytist fyrir orð vǫlvanna. Margt, jafnvel allt. Hve furðuleg eru ǫrlǫg mannanna sem lenda á vegum sem þeir ætluðu aldrei að fara! Hvers lags óvæntum leiðum þarf maðr að venjast að ganga á? Gamlar skuldir frá tíma afa míns klifra aftr upp til jarðar hárs. Landið, land mitt, goða Þrúðvaldr ok Nirði tileinkaðr fjǫrðr var tekinn af mér. Hann var tekinn á Alþinginu. Systir afa var skuldbundin í gamla Noregi ok við vorum þá hin síðustu af bǫlvaðri ætt hennar. Land þurfti að gefa fyrir land og með stuðningi fárra goða þurfti að gefa réttlæti fyrir óréttlæti. Mannahamrar voru aldrei traustverðir sagði faðir minn mér eitt sinn. Ok hve rétt þat var! Við lifðum hér í sælu með ǫllum nágrǫnnunum í fjǫrðunum sínum. Handan bergsala, já, þar voru svik úlfs fǫðr ekki fjarlæg. En af hverju dvǫldu þau þá ekki lengr í hlǫðvinjar myrkbeina? Margir hauga herrar verða að breytast í steina ok munu brotnir í mola til að gefa heiminum jafnvægi sitt aftr! Ek heyri manna dolga hlátr bergmála í dalnum. Erum ekki lengr heima, dæmd á hausti þessa gamla árs. Sólina myrkvaði fyrir hálfmánuði. Eru mennirnir verk Hropts magana eða eru goðin mannaverk? Hví stóð enginn ragna reinvári mér við hlið? Hver tekr Þórs víf, hvers lags svarta bjargalfr, hvers lags urðar þjótr? Býli sem í tvær kynslóðir var ræktað fyrir þursa þjóðar sjót, yfirgefið verðr þat hér eftir. Við siglum burt með knarrar skeið, marrandi vegna eigna heilla Njǫrðunga. Mikið var gefið ok margt skilið eftir. Við siglum áfram meðfram endalausum svǫrtum strǫndum, sjáum óendanlega hvíta hvelið yfir þeim og fǫrum um suðlæga hornið. Burt, burt til jarðar skarð hafi slétt vestrsins. Burt til hlýs vors strandlengjunnar sem spýtir brennisteinshita frá djúpi Surts. Enn gefr þú varma, dreki! Þú, dreki undirheimanna! [ENGLISH - Much is changed by the doings of the Norns] Much is changed by the doings of the Norns. Much, maybe everything. Fate is inexorable. Struggles from my grandfather’s time have surfaced again and my land, this fjord dedicated to Þórr and Njǫrðr, was taken from me on the Alþing. My grandfather’s sister’s debts in the old country fell upon us, the last living relatives of her cursed family. Land had to be given for land, wrong had to be rightened. As my father once said, one should never trust in man’s doings. And right he was. We lived happily here among our neighbours’ fjords. But across the mountains, Loki’s treachery did linger. Why did it not stay there? Many trolls have to turn to stone and be destroyed! Across the valley, I hear the giants’ laughter. Exiled we are, damnes in the autumn of this year with winter approaching. Is man the creation of the gods? Or are the gods creations of man? Why did no god assist me? Who takes my land? What dark elves, what cruel Landvættir? A farm, a home built over two generations, now lies abandoned. On ships creaking under the possessions of our family we leave. Much is lost, much left behind. We sail past long black beaches, gaze at the white summits above them and sail around the horn of the south, towards the western fjords. Towards warm springs, spitting sulphur from the depths of Surtr. Warmth you give nevertheless, dragon, you dragon of the underworld! |
|||
2. | Við fundum nýtt heimili, langt burtu í vestrinu | 08:53 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Við fundum nýtt heimili, langt burtu í vestrinu] Við fundum nýtt heimili. Langt burtu í vestrinu í djúpum gilum drekahǫfuðsins. Gil, sem hýsa líf milli hárra heima fjǫru þjóðar. Manna sjót er þann veg. Ǫnundarfjǫrðr. Vítt dreyfir þú þér á fótum bergjarla ok ert enn ekki hluti af þeim. Eilífar, langar hendr, eilíf, há fjǫll. Jǫtunheima dolgferð býðr okkar velkomin. Útlæg frá ǫðrum sem voru kyrrir í suðrinu. Við reisum okkr nýjan legver milli krafta bergsalar banda. Gjalfra fjalfs bolmr hindra mannahamra afl ok halda því frá járninu. Við byggðum okkar hús en misstum mikið. Fé dó, vatn fraus ok vallbaugr breytist ekki. Tunglranns gramr litar huga okkar hér eftir. Þat gerðist hratt ok frostið hringsólar tún okkar ok við skelfum úr kulda ok hungri. Leiðin yfir hríðar setr til Vatnsfjarðar sem var eitt sinn full af lífi er hvít ok ekkert er í sporum hennar. Enginn kemr, enginn hjálpar. Við erum alein milli yfirvofandi hættna bjargs skjǫldunga ok djúpra bláfoldar skafla kalds dauða. Þungar Ægis dættr handsama lítinn viðarbát ok koma í veg fyrir dauða fiskanna. Hungr neyðir okkr út á grimman sjóinn, en hvað er í endalausri nótt bak við svartan þrumu tjalda harra? Ekkert lifir ok þannig snúa bátarnir tómir aftr til sárísa stranda. Vindrinn rífr burt alla von og frostið nagar. Roða vágs bróðir, bǫlvaðr veri þú! Fé deyr ok menn farast í lǫngum nóttum án morgna. Vatns-Njǫrðr, hvenær kemr hjálp þín? Hafra dróttinn, hvar eru kraftar þínir? [ENGLISH - We found a new home, far up in the west] We found a new home far up in the west in the gorges of the dragon’s head. These gorges host life between the worlds of the giants and are now our home. Ǫnundarfjǫrðr. You spread at the giants’ feet without yourself being of their kin. Neverending long arms and the highest summits. A world of the giants welcomes us. Driven away by others who remain in the south, we build our home among the forces of the landvættir. Storms keep man’s deeds at bay. We build our homes but have sacrificed a lot. Cattle dies, water freezes and the ground remains cold. The darkness of the moon darkens our souls. It will not be long before the cold creeps around our homesteads. We freeze and we starve. The life-bearing way to Vatnsfjǫrðr remains untread, no traces remain. Nobody comes, nobody helps. We are alone facing the threat of the giants and the waves of cold death. Heavy waves attack our little wooden boat, preventing fish from being caught. Hunger drives us out to sea, not knowing what lays beyond the dark waters. Nothing. Empty boats find their way back to the icy beaches. Ægir be damned! Cattle dies and men perish in long nights without morning. Vatns-Njǫrðr, where is your help? Þórr, where are your powers? |
|||
Side B | |||
3. | Þat er stormr ok bláköld vatnssmíðin litar regna borg | 11:26 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Þat er stormr ok blákǫld vatnssmíðin litar regna borg] Þat er stormr ok blákǫld vatnssmíðin litar regna borg. Verǫldin er í spennu ok regnsals ræsir. Ljós fylgir þrumunni ok minning úr æsku minni fyllir mig af ǫrvæntingu. Niðrfǫr styttir líf. Ísheimr fjarðarins drepr alla von ok ek geng út ok lít eftir því fé sem er eftir. Vindrinn rífr af mér kinnarnar ok eitt sinn heitt blóðs valr frostnar. Stormr ræðr ríkjum. Fjallgylðar þakin snjó lokast ok einangra mannalíf ok hvals búðar húð felr ísheim sjónum. Ægir, þinn ísa akr virðist svo nálægt. Njǫrðr, þín hjálp væri lífsbjǫrg. En þat stormar. Þat dregr ok fleygir allri von burt. Banda vinr, hvar hræðast fjall-Gauts fellir krafta þína nú? Hvar bakka ǫldrnar fyrir birtingu afls þíns? Flóðs ásynja er nærri, svo nærri! Mér er fleygt ok Ránar vegr tekr mig ok ek gefst upp fyrir honum. Ek anda byrmǫrk ok lungnanna lǫmun. Þat verðr svart ok ek berst ekki á móti leiptra grundar stilli. Nótt án morguns í greipum þess kalda. Ísǫldr, háfs mǫrk. Dǫkkblátt tómið slekkr eldinn, þrána um betra líf handa fólki mínu. Milli Ægis dættr, í hrauð í himinn upp glóðum hafs sekkr heimrinn. Skemmdr! Brotinn! Dauflega ek sé á sjóndeildarhringnum fugla. Ek sé svart, þat er kalt, kalt. Gyllt sýndist mér verǫldin, svartblá endar hún milli fyllar fjalla. Brimið tekr kaldan, dáinn líkama með sér til endalausra víðáttna Haddingja lands. Frá hlýjum faðmlǫgum vetrtalsins, niðr í þungleikann. Burt frá heiminum með naglfara segls. Eitt líf slǫkknar í þenna Vindsval mǫg. [ENGLISH - A storm rages and the cold blue water colours the sky] A storm rages and the cold blue water colours the sky. The world is in motion and the storm tears heavily on it. Lightning follows thunder and the memory from my childhood days frightens me. Downfall, time of life dying away. The rimy world of the fjords kills all hope and I go out to look for the remaining cattle. The wind bites my cheeks and the warm blood freezes. The world is under winter’s dominion. Life is surrounded by the snow-covered mountains fo giants. Sheets of ice break the view out on the sea. Ægir, your realm seems so near. Njǫrðr, your help would be a blessing. But still the storm rages on, carrying away all hope. Rán is so very near, so very near. The waves catch me, I am thrown into the waters. Waves surround me - I am theirs. A night without morning in the grip of coldness. Waves of ie, force of the ocean. In a dark blue light, the fire extinguishes as does the thought of a bright future for my family. Between the waves, the world sinks. I can see shadows of birds on the horizon. I see blackness, it is cold, cold. Golden the world seemed to me, blue-black does it end beneath the waves. The ocean carries a cold dead body into the endlessness of it’s realm. Away from life’s warm embrace, down into fathomless depths. Away from the world with the sails of Naglfar. A life extinguishes in winter. |
|||
30:19 |
Jǫtunheima dolgferð
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs) |
Árni | Drums, Viola, Vocals (choirs) |
Georg | Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs) |
Guest/Session | |
Lóretta | Vocals (female) |
Kristófr | Bodhrán |
Sveinn | Keyboards, Effects |
Kristján | Vocals (choirs) |
Þórarinn | Vocals (choirs) |
Colin | Vocals (choirs) |
Miscellaneous staff | |
Tom Kvålsvoll | Mastering |
Stefán | Mixing |
Sven Dinninghoff | Producer |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Ísa brots blómin milli hnignunar Marnars barna | 01:06 | instrumental |
(loading lyrics...) | |||
2. | Morgunn í grárri vindhjálmars þoku við Berufjǫrð | 08:00 | Show lyrics |
Morgunn í grárri vindhjálmars þoku við Berufjǫrð. Kuldi læðist kringum garða mannanna sem sjást varla á jǫtna vegum; steingerð lík jǫtnanna. Ávallt berja brims gamngr á strǫndinni ok sundvǫrpir brimi yfir svarta sanda grunn. Einungis litlir bjarka myrkviðar hringir veita mǫnnum skjól. Annars rísa hallvallar hráleiki ok dǫkkgrænt jarðar hár. Vindrinn fleygir sverð-Njarðar randa blikum sínum inn í fjǫrðinn ok kǫld vindhǫgg umkringja þorp. Þat gránar, þat gránar. Djúpa, langa skerja foldin vaknar meira ok meira til lífs ok sólin skín í gegnum líflaus grá skýin. Skýin gráta til jarðar. Rigningin hamrar ok litar daginn gráan í lǫngum, endalaust lǫngum heimi hins sama. Fyrsta augnablik nýs vetrtals. Kaldir, grábrúnir jǫtnar leggja ilkvisti sína í djúpið af Ymis blóði. Á fótum þeirra finnst eik, nýtt barr. Þat er ekki langt síðan hranna brjótr fylgdi bǫlgum sína leið til veraldar ískǫldi ok brennisteinshita. Erfiðlega dvelja þar mennirnir enn. Vítt ok breitt finnast fyrstu ísa brots blómin milli hnignunar Marnars barna. Andstæður milli vors ok kaldra orms felli. Ek vakna ok frostna í ofbirtu. Mána systir svo skýr, blekkir ekki burtu kaldan vormorgun, vormorguninn þegar nýtt líf reis frá móðurinni. | |||
3. | Velkomin í lífið, ávarpar maðr sjálfan sig | 12:42 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Velkomin í lífið, ávarpar maðr sjálfan sig] Velkomin í lífið, ávarpar maðr sjálfan sig. Illviljaðr skólkinnr hatri sínu lýsir yfir fjǫlskyldu minni. Þat slær með dauðanum ok leggr aldr. Sverð drepr, tekr Óðins eiki frá stafr. Kalt hǫgg eftir óréttlæti ok benja kolgu blágammr litar jǫrðina rauða. Sárvǫndr sekkr hann ok deyr í tveggja daga miðlegg. Aldrslit vegna fleina Týs. Faðir segir okkr frá blóðhefndinni sem eltir dalar éls okkar síðan fyrir lǫngu í gǫmlu fjarðarjǫrð. Nú afflækist síðasta reipið úr lundi okkar ok rekr dauðan bróður minn burt. Naðrs ógn tók hann með sér. Þungleikinn nær mér ok ek fell ok mik dreymir. Mik dreymr sundvǫrpuðinn, ægis bróðr! Vegna áeggjanna kaosguðsins drekki ek mér. Blóð ok Vandils jǫrmungrundar reið gera verk sín í flæðandi rytma hafsins. Allt verðr svart ok andi minn verðr þar að engu milli flóðanna. Nótt án morguns í greipum þess kalda. Fleina sævar fúrr, blóðíss! Lyngs fiskr blóði finnar leiðina niðr í hálsins kok ok drekkir aski mínum í kǫldblautum óendanleika. Grimmilega ek berst en gefst samt upp. Fjarlægar Herjans dísir þagna yfir ǫldunum ok yfirgefa mig. Svanvegis snótir raustljótar hátt salma þruma gegnum undirheima. Enginn er velkominn hér. Ek hrapa. Ek vakna ok anda. Morguninn er grár ok himins eisa sendir sína sólstafi yfir jǫtuns kalda Háls undir þjóta Austfjarða. Einungis leikr vindsins heyrist ok kraftr bǫðvar jǫkulsins. Steinar sem henda sér í hafið fram ok til baka. Ský sem dreyfast í fjǫllum. Þat er hlýtt. Vor. Líf. Himins hvél vermir er þat kemr frá hafinu ok botn skýjanna baðast í rauðum litum. Gleymdr er Yggjar báls runns sǫngr. Sverðin munu syngja annars staðar. Þungir hnífar nálgast aðra hálsa, ekki minn. [ENGLISH - Once welcomed to life, man begins to judge and fight] Once welcomed to life, man begins to judge and fight. Ill-will offers a family to the wrath of the wolf. The sword cuts, takes a life. The blade kills, takes the family’s brother. A cold blow after earlier injustice and blood reddens the ground. Bleeding, he sinks down, dies in the night. Death by the blade’s wrath. Father told me about our feud, already begun back in old Norway long ago. Now the last string has been cut and the brother drifts away. Winter has bereft me of him. My soul is heavy and I begin to fall. I fall and I dream. I dream the storm, the storm! Hunted through chaos I drown myself in blood. Blood and icy waves do their cruel deed. Everything gets dark and my spirit fades in the ocean’s grip. A night with no morning. The grip of coldness. Waves of ice, wrath of the sea. The ocean’s snake fills my lungs and pulls me into a cold and wet eternity. I struggle but have to yield. Above the waves, dísir remain silent, vanish. The waves’ roar fills the underworld - no one is welcome here. I wake up and breathe - relieved. A new day dawns and the sun sends his staves to the cold waters of the eastern fjords. Only the sound of wind and waves fills the air. It is warm. Spring. Life. The rising sun warms the clouds, painting them deep red. Forgotten is the cruel blade’s song. Let it be heard in another place - not here. Heavy knives cut other people’s throats, not mine. |
|||
4. | Haka kleifir berja ok brjóta við enda langrar ferðar sinnar | 05:15 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Haka kleifir berja ok brjóta við enda langrar ferðar sinnar] Haka kleifir berja ok brjóta sjálfar sig við enda langrar ferðar sinnar. Sævar bein. Ránheimr! Þú endalausa djúp, skapað í eilífðinni. Vægðarlaust gleyptir þú svo marga og ert enn ekki mett. Hví átt þú samt enn svo mikið líf? Við siglum á taugar vegi ok hans svala brim kælir þennan langa sumardag sem stefnir í hásumar ársins. Endalausar ǫldr flæða áfram, enn kaldar. Við opnum netin ok horfum upp í skýja skríns skjǫdung. Hverju lofar heims skáli, hvert munu þau fara? Láðs lýr festir sig enn einu sinni í netin ok skapar med dauða sínum líf okkart. Kokhljóð heyrast er sjávardýrið þakið snærum berst um í litlum knerri, nálægt endalokum. Éla ranns rít skín ok Alfaðir gaf okkr góðan feng. Hlés dætr gefast upp gegn varrláð várri og við várar okkar veg í gegnum víðáttana. Ægir var okkr hliðhollr. Jǫrmungandr var rólegr. [ENGLISH - Heavy waves break at the end of their long voyage] Heavy waves break at the end of their long voyage. Oh ocean! Great depth, created in eternity. Why do you bear so much life, although you have cruelly swallowed so many and still are not satisfied. We sail the sea and it’s spray cools the heat of a long summer day that leads us to the middle of the year. The waves pass the ship, always cold. We spread our nets and look at the sky. What will become of these clouds? Fish fills our nets, gasping, jerking, dying - their death, our life. The sun is shining and with Allfather’s help we have made a big catch. Our oars push through the waves and we are on our way. Ægir was well-disposed towards us. Jǫrmungandr remained silent. |
|||
5. | Lifðu með ǫðrum, með þínum eigin | 05:10 | Show lyrics |
Lifðu með ǫðrum, með þínum eigin. Njarðar niðjar er mikilvægasti tilgangur lífsins. Bǫrnin gefa Glasis glóbarr framtíð, Sifjar svarðfestar gleði. Hvað gefr þekking gǫmlum manni ef þat er enginn til að nema? Hvað fylgir hugsun þegar enginn vill heyra hana? Maðr deyr ok veit ekki að hann tekr svo mikla visku með sér í dauðann! Við búum í félǫgum, skǫpum okkar eigið ríki ok heimili milli Ægis aldna ok Belja dolgrs akrar. Faðir minn sigldi með fljóts glóða yfir langa, dǫkka blóðughadda. Mikið hvarf í hvítrar Ránar munni ok margir hǫfðu ekki stigið ilkvistum sínum á steinda jǫrð þessarar eyju. Hve vitr við í ljósheimi héldum okkr gegnum ættar spilli! Freyja vertu með okkr á komandi árum, Hliðskjálfar harri gefðu okkr visku. Nú sjá eikinstafir þessa verǫld gegnum gjǫrðir okkar og goðanna. Sumir dóu, en margir lifa. Ánægðr er ek með þekkingu um náttúruna ok okkr, sem ek get gefið erfinyti mínum. Hvað væri eiki án þessa? Ek kann að nota rúnstafi, að lesa í skýin, þekki heimkringlrs ok vindbreytingar, vegi sem ek veit að ek á að taka. Háværir stormar slǫkkva ekki lítinn eld þegar hann er á ǫruggum stað. Lundr er mesta afrek lífs, fljóts glóða skapar framtíð. Freyja er á okkar hlið. | |||
6. | Eigi hefr á augu, unnskíðs komit síðan | 07:44 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Eigi hefr á augu, unnskíðs komit síðan] Eigi hefr á augu unnskíðs komit síðan - dyggr dó af und eggjar - oddstefnum meir svefnar, síz hræstorðar harðan hjǫrs gerðu styr bǫrvar ótt, ðeirs Áleif létu allsaklausan falla. Ákkat hægt af hægu - hljóð veiti mér sveitir! - enn í elli minni ívegsstafi segja, síz vel hressan vissak vápna Njǫrð at jǫrðu: minn es sonr at sǫnnu, snjállr aflstuðill, fallinn. Efna hygg, þats Yggjar ek hef heitit mǫ́ feita. Sundlíri flýgr sára svangr fyr eyrar tanga. Veitk, at vér munum hljóta - vel ´s fallit þat – allir, - hljómr´s af hjǫrva glaumi- Hallgrímr, farar tíma. Mótreyni klaufk mána malma braks í jaxla, segg létk alms í augu eitt hǫgg staðar leita. Sákat hitt, at hrykki hringmerkðr fetilstingi: hné gunnlogi, Gunnar gjallharðan sák falla. Vér hǫfum felda fjóra - feng telk í því drengjum - brátt, þeirs blóðgan létu Bjargeyjar son deyja. Einn ar órum mǫnnum - Eir vas sollin geira: Þjónn vas hæfðr með hlunni - Hallgrímr kveðr nú fallinn. Brátt gekk sonr, þás sótti Sunnar bliks at runni, - hvatr frák at brá bitum blóðísi – Geirdísar. Enn réð Eyjolfr minnask eggleiks við kyn seggja, geira Baldr, at gjalda gunnbliks fyrir runnum. Heldr hǫfum heiptir goldit, Hallgrímr, saman allir - vígs iðrumk þess þeygi - Þjóðreks sonum stórar. Urðu æski-Nirðir addregns of sǫk vegnir; ǫr þjóða veitk eyði inngjarna Þórbjarnar. Nú´s jafnǫndum fram ganga, varra elds þeirs vilja viggs temjanda fremja. Vesa kveða – hǫgg enn hǫggvin hjǫrs saklaussa bǫrva Ísfirðingum urðu eirlaust – farit trausti. Hlógu herðidraugar hvinnendr of sók minni fróns, þás frænda mínum fellidómr réð bella. Nú tér – vegnir vǫ́ru víg- Njǫrðungar hǫrðu - hafs í hverju bjargi hóts annan veg þjóta! Hallgrímr, skulum heiman - hlítik vætki líta uggi mestu ok ógnir íðvargs – ór stað bíða, enn víg þaus vér vǫ́gum - vildak aldri glalda geira gæti ǫ́ru - gǫrvǫll í strá falla. Varðat viggja Njǫrðum, Valbrands sionum, handan - þess minnumk nú – Þvinnils þvengr vanbundinn lengi, þás, skerfoldar, skyldi - skjalda hlums á sumri garðr svall – gǫfug sólar gefn, míns sonar hefna. Þat mun vestr ok vestan - varð ǫ́r roðin sára - orð til Ísafjarðar oddregns koma þegna, at til geira glettu gunn-nærungar færi - vægr es vǫxtr í augum Valbrands sonum – handan. Nú ´s jódraugum ægis arnar flaug of bauga: Hygg, at heimboð þiggi hangagoðs af vangi. [ENGLISH - No one realises, all the driftwood drifting ashore ever since] No one realises, all the driftwood drifting ashore ever since - loyal people died through evil blades - spearheads stronger than sleep, since swords have brought the curse of war and many corpses, fear brought down all innocent ones. It was customary simply to revenge - silence supports swords! - but evil staves say that it is well-known that Njǫrðr’s weapon is on earth - mine is the son of sons, a good and strong seaman, fallen. Deal the blow, Yggr shall do as I’ve commanded. Fat he shall become. The fish fleas from the wounds, hungry at the end of the sandbank. I know we will suffer - as it is just - everyone - led by the loud feast of swords - Hallgrímr the most. On the other side the moon breaks, metal breaks teeth where the foe aims a blow with this eyes. At the point where the stab of the blade enters his side. Gunnar falls screaming painfully. We four were hiding - come, count the heroes - they let the son of Bjarkey fall, bleeding. He was one of our men - copper, made by the sun: those involved were equally strong in boats - Hallgrímr sends to the fallen. The son climbed to the place where Sunnar came from - to let iron bite the brows - to the Geirdísar. But as Eyjólfr correctly remembers, this way of fighting, the great Baldr, can be called a heroic deed in war. All great sons of Þjódrekr, Hallgrímr, together have brought retaliation - this is never regretted in times of war. The kin of the Æsir was spared such terrible fate; the folk knows about the begin of Þórbjǫrn’s downfall. Now something equally bad happens like their fire’s warning teaches the killing. It is said - blows dealt by swords left the innocent people of Ísafjǫrðr without copper - they went self-confident. Laughing women of the powerful revenants on their quest for the memory of salvation, so that my fallen damned relatives will be treated properly. Now the sea brings safety - since the kin of Njǫrðr is on our side - to everyone on their different ways! Hallgrímr, we should head home - like being on fins and being treated like an evil wolf - from this place where we lingered, but their kin we slew - as it is apt, without the help of others - to finally fall to the straw ourselves. This way it was possible for you to fight, loyal to the sword-wood! Unlike the ash tree, we rise horribly with the sun. I remember the fall of most men on the mountain slide. Those terrible men should be sought in the damned west. The horses of the retainers, Valbrandr’s sons, were expected there - this is now remembered - already bound by fate for a long time, praise to the people from the skerries - cooling their shields at the southern stead - and to the sun for the revenge of my son. Word will come to the west - it was from a reddish wound - over the tips of the waves to Ísafjǫrðr’s people sent to let the struggle grow old - balance grew in the eyes of Valbrandr’s sons. Now eagles, Ægir’s undead horses flew across the waves. Remember that this feast reminds the god of the hanged of the battle field. |
|||
7. | Margt breytist fyrir orð vǫlvanna | 09:59 | Show lyrics |
Margt breytist fyrir orð vǫlvanna. Margt, jafnvel allt. Hve furðuleg eru ǫrlǫg mannanna sem lenda á vegum sem þeir ætluðu aldrei að fara! Hvers lags óvæntum leiðum þarf maðr að venjast að ganga á? Gamlar skuldir frá tíma afa míns klifra aftr upp til jarðar hárs. Landið, land mitt, goða Þrúðvaldr ok Nirði tileinkaðr fjǫrðr var tekinn af mér. Hann var tekinn á Alþinginu. Systir afa var skuldbundin í gamla Noregi ok við vorum þá hin síðustu af bǫlvaðri ætt hennar. Land þurfti að gefa fyrir land og með stuðningi fárra goða þurfti að gefa réttlæti fyrir óréttlæti. Mannahamrar voru aldrei traustverðir sagði faðir minn mér eitt sinn. Ok hve rétt þat var! Við lifðum hér í sælu með ǫllum nágrǫnnunum í fjǫrðunum sínum. Handan bergsala, já, þar voru svik úlfs fǫðr ekki fjarlæg. En af hverju dvǫldu þau þá ekki lengr í hlǫðvinjar myrkbeina? Margir hauga herrar verða að breytast í steina ok munu brotnir í mola til að gefa heiminum jafnvægi sitt aftr! Ek heyri manna dolga hlátr bergmála í dalnum. Erum ekki lengr heima, dæmd á hausti þessa gamla árs. Sólina myrkvaði fyrir hálfmánuði. Eru mennirnir verk Hropts magana eða eru goðin mannaverk? Hví stóð enginn ragna reinvári mér við hlið? Hver tekr Þórs víf, hvers lags svarta bjargalfr, hvers lags urðar þjótr? Býli sem í tvær kynslóðir var ræktað fyrir þursa þjóðar sjót, yfirgefið verðr þat hér eftir. Við siglum burt með knarrar skeið, marrandi vegna eigna heilla Njǫrðunga. Mikið var gefið ok margt skilið eftir. Við siglum áfram meðfram endalausum svǫrtum strǫndum, sjáum óendanlega hvíta hvelið yfir þeim og fǫrum um suðlæga hornið. Burt, burt til jarðar skarð hafi slétt vestrsins. Burt til hlýs vors strandlengjunnar sem spýtir brennisteinshita frá djúpi Surts. Enn gefr þú varma, dreki! Þú, dreki undirheimanna! | |||
8. | Við fundum nýtt heimili, langt burtu í vestrinu | 08:52 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Við fundum nýtt heimili, langt burtu í vestrinu] Við fundum nýtt heimili. Langt burtu í vestrinu í djúpum gilum drekahǫfuðsins. Gil, sem hýsa líf milli hárra heima fjǫru þjóðar. Manna sjót er þann veg. Ǫnundarfjǫrðr. Vítt dreyfir þú þér á fótum bergjarla ok ert enn ekki hluti af þeim. Eilífar, langar hendr, eilíf, há fjǫll. Jǫtunheima dolgferð býðr okkar velkomin. Útlæg frá ǫðrum sem voru kyrrir í suðrinu. Við reisum okkr nýjan legver milli krafta bergsalar banda. Gjalfra fjalfs bolmr hindra mannahamra afl ok halda því frá járninu. Við byggðum okkar hús en misstum mikið. Fé dó, vatn fraus ok vallbaugr breytist ekki. Tunglranns gramr litar huga okkar hér eftir. Þat gerðist hratt ok frostið hringsólar tún okkar ok við skelfum úr kulda ok hungri. Leiðin yfir hríðar setr til Vatnsfjarðar sem var eitt sinn full af lífi er hvít ok ekkert er í sporum hennar. Enginn kemr, enginn hjálpar. Við erum alein milli yfirvofandi hættna bjargs skjǫldunga ok djúpra bláfoldar skafla kalds dauða. Þungar Ægis dættr handsama lítinn viðarbát ok koma í veg fyrir dauða fiskanna. Hungr neyðir okkr út á grimman sjóinn, en hvað er í endalausri nótt bak við svartan þrumu tjalda harra? Ekkert lifir ok þannig snúa bátarnir tómir aftr til sárísa stranda. Vindrinn rífr burt alla von og frostið nagar. Roða vágs bróðir, bǫlvaðr veri þú! Fé deyr ok menn farast í lǫngum nóttum án morgna. Vatns-Njǫrðr, hvenær kemr hjálp þín? Hafra dróttinn, hvar eru kraftar þínir? [ENGLISH - We found a new home, far up in the west] We found a new home far up in the west in the gorges of the dragon’s head. These gorges host life between the worlds of the giants and are now our home. Ǫnundarfjǫrðr. You spread at the giants’ feet without yourself being of their kin. Neverending long arms and the highest summits. A world of the giants welcomes us. Driven away by others who remain in the south, we build our home among the forces of the landvættir. Storms keep man’s deeds at bay. We build our homes but have sacrificed a lot. Cattle dies, water freezes and the ground remains cold. The darkness of the moon darkens our souls. It will not be long before the cold creeps around our homesteads. We freeze and we starve. The life-bearing way to Vatnsfjǫrðr remains untread, no traces remain. Nobody comes, nobody helps. We are alone facing the threat of the giants and the waves of cold death. Heavy waves attack our little wooden boat, preventing fish from being caught. Hunger drives us out to sea, not knowing what lays beyond the dark waters. Nothing. Empty boats find their way back to the icy beaches. Ægir be damned! Cattle dies and men perish in long nights without morning. Vatns-Njǫrðr, where is your help? Þórr, where are your powers? |
|||
9. | Þat er stormr ok blákǫld vatnssmíðin litar regna borg | 11:27 | Show lyrics |
Þat er stormr ok blákǫld vatnssmíðin litar regna borg. Verǫldin er í spennu ok regnsals ræsir. Ljós fylgir þrumunni ok minning úr æsku minni fyllir mig af ǫrvæntingu. Niðrfǫr styttir líf. Ísheimr fjarðarins drepr alla von ok ek geng út ok lít eftir því fé sem er eftir. Vindrinn rífr af mér kinnarnar ok eitt sinn heitt blóðs valr frostnar. Stormr ræðr ríkjum. Fjallgylðar þakin snjó lokast ok einangra mannalíf ok hvals búðar húð felr ísheim sjónum. Ægir, þinn ísa akr virðist svo nálægt. Njǫrðr, þín hjálp væri lífsbjǫrg. En þat stormar. Þat dregr ok fleygir allri von burt. Banda vinr, hvar hræðast fjall-Gauts fellir krafta þína nú? Hvar bakka ǫldrnar fyrir birtingu afls þíns? Flóðs ásynja er nærri, svo nærri! Mér er fleygt ok Ránar vegr tekr mig ok ek gefst upp fyrir honum. Ek anda byrmǫrk ok lungnanna lǫmun. Þat verðr svart ok ek berst ekki á móti leiptra grundar stilli. Nótt án morguns í greipum þess kalda. Ísǫldr, háfs mǫrk. Dǫkkblátt tómið slekkr eldinn, þrána um betra líf handa fólki mínu. Milli Ægis dættr, í hrauð í himinn upp glóðum hafs sekkr heimrinn. Skemmdr! Brotinn! Dauflega ek sé á sjóndeildarhringnum fugla. Ek sé svart, þat er kalt, kalt. Gyllt sýndist mér verǫldin, svartblá endar hún milli fyllar fjalla. Brimið tekr kaldan, dáinn líkama með sér til endalausra víðáttna Haddingja lands. Frá hlýjum faðmlǫgum vetrtalsins, niðr í þungleikann. Burt frá heiminum með naglfara segls. Eitt líf slǫkknar í þenna Vindsval mǫg. | |||
01:10:15 |
Vápna lækjar eldr
Members | |
---|---|
Band members | |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals, Vocals (choirs) |
Árni | Drums, Viola, Vocals (choirs) |
Georg | Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs) |
Guest/Session | |
Sveinn | Keyboards, Piano, Effects, Horns |
Kristófr | Percussion, Vocals (choirs) |
Kristín | Organ |
Tómas | Vocals (choirs) |
Teresa Dröfn Njarðvik | Vocals (female) |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Friggjar faðmbyggvir er mér falinn | 04:49 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Friggjar faðmbyggvir er mér falinn] Friggjar faðmbyggvir er mér falinn, tekinn af óþekktum tívum ok sals dreyga. Tekinn til Ránar vegs undir Hlés dætr fyrir framan mig. Hve farsæll hefr verið þú, úlfs faðir! Hve máttvana þið báðir voruð, bǫðvar Njǫrðr ok Jarðar sonr. Hvar dvaldist þú, hvert ferðaðist þú meðan erfiðum svo mikið? Svo virðist sem Njarðar niðjar munu enda. Þrír arfþegar enn eru á lífi, en hvað mun koma? Þetta snáka stríð er hið harðasta, sýrar gráts Njǫrðr, Jarls skýja myrði, þennan þráð er svo kalt að spinna, þetta manna sjót svo erfitt að bæta. Við erum alein milli Jǫtuns krafta ok hins endalausa, djúpa, dǫkkbláa hafs æða ok þerris ósk. Megi hinar ósungnu ævin-Hildir vefja aðra þræði en þá sem við hǫfum lifað. Njǫrðr, Þór ok Freyr. Þið skuluð hjálpa! Njǫrðr, Þór ok Freyr. Gefið þessari menja mjǫrk bjartari framtíð. Njǫrðr, Þór ok Freyr. Haldið Býleists bróðr frá oss. Látið hans fǫlsku ormstungu aldrei mæla aftr í reiðar hljóðgreipar ok heyrnar skildi! Skerið hans góma sverð út, látið hann drekka eitrað sára sund að eilífu. Virðumst hafa gengið inn í hring svika, hræsævar bergja ok fjǫrbrots. Vertu með oss, Móða faðir, lyftu Hrungnis bana í reiði til að mǫlva Jǫtna róm ok Marnars fǫðr. Vápna lækjar eldr. Yggs sverðveðr er að hefjast. [ENGLISH - My husband is gone] My husband is gone, taken by unknown gods and by water. Taken to Rán’s kingdom somewhere under he white daughters before me. How successful you have been so far, Loptr! How powerless you both were, Njǫrðr and Þórr. Where did you stay, where did you travel while we were struggling so hard? The whole kin of Njǫrðr shall end it seems. Three sons are still alive, but what shall come? This Winter is the strongest, Njǫrðr, this thread is so cold to spin, this house so troublesome to repair. We are alone between the Jǫtun’s powers and the endless, deep black-blue sea of the sea queen. May those unsung Norns weave other threads than those that we experienced. Njǫrðr, Þórr and Freyr. You shall help! Njǫrðr, Þórr and Freyr, keep Loptr away from us. Let his Ormstunga never speak again into angry and false ears! Let his tongue be cut out, let him suck poisoned blood eternally. It seems we entered the circle of false words, of evil deeds and death. Be with us, Þórr, raise your hammer in anger to smash giants and evil spirits. |
|||
2. | Frá þögn Rauma grund hefr þessi ætt komið | 08:32 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Frá þǫgn Rauma grund hefr þessi ætt komið] Frá þǫgn Rauma grund hefr þessi ætt komið, en hvað mun koma? Ég mun draga Njǫrðs æri gegnum fimbulvetrinn, þessa orms nótt, en allstaðar leynast ill augu hins ljúgandi, hins hvíslandi. Skýjar slóð, er það þitt ríki? Ýmis niðr halda krǫftum sínum ok senda Fáfnis hvíta gall frá háum stǫðum í þeirra skýjuðu hǫllum. Landvættir ok svartálfar drekahǫfuðsins, ǫndrgoðs fóstra handbendi, leynist í snjónum með ær ok ill brúna undirstǫll. Morðhaukir, Fenris kindir, manna dólgr, álvar ok óséðir andar, frá ykkr hefr aldrei fengist hjálp. Eins ok ljár hafa skýja grjót hokgið niðr vonir oss um endalok draum-Njǫrun ok sǫkkt oss manna sjót dýpra ok dýpra inn í orma nóttina. Linna leitis, Marnar barna þverrir ok hlunnviggs gæti-Njǫrðr, skaparar þessa kyns, hafa Ragnarǫk loks byrjað? Mun líf á Iðavǫllum sárlega vera brennt burt af hlíðar þangs bitsótt? Sá átta ok einnar mæðra mǫgr endinn koma. Hve hátt heyrðist í ljótir Fornjóts synir. Gerðir þú það, ǫrvar áss? Gegnum vægðarlausa kalda sundvǫrpuði í hrafns ævinni úti hefr Haddingja vals hrókr hvíslað orð frá fjarlægum Hræsvelg með sínum vindórum. Rauð eggjar falla frá hans valvǫndr sverð ok sǫkkva aftr niðr á þennan dimma, frosna undirheim. Enn eitrar illr munnr drekans rætr hins bjarta, lifandi Yggdrasils. Þetta finn ék, þetta man ék, þetta sá ék í draumum við tveggja daga miðlegg. Ék heyri orð frá dauðum grunda dǫglingrglamma ferða trǫð, þar sem Loka mær gefr Níðhǫggi gamalt guldum galga valdi Gauts tafn sem skolaði á fjarlægt svart land illsku ok svika. Úlfs faðir, þinn illsti vilji var aldrei skilinn af Njǫrðungum! Tveggja bági, þú beist ekki bara eina hǫnd. [ENGLISH - From the silence of wooden lands this family has come] From the silence of wooden lands this family has come, but what lies ahead? I shall bring this family through the Fimbulvetr but everywhere lurks the evil eyes of the lying one, of the whispering one. Air, is that your kingdom? Giants keep up their power and send the white death from high homesteads of their clouded sky. Landvættir and Svartálfar of the dragon’s head, Giants helpers, you lurk from afar through the white with mad and evil eyes. Ravens, Wolfs, Álvar and invisible spirits, from you help has never been given. Like a scythe have storms cut down our hope for an end of this dark season and let our farm fall deeper and deeper into the white. Njǫrðr, Þórr and Freyr, creators of this kin, has Ragnarǫkr finally begun? Will life at Iðavellir painfully be burned down by fire? Did Heimdallr see the end come? How loud the song of storms is. Did you made it, Ullr? For long nights, through severe cold storms in the darkness outside, Nidhǫggr has whispered words from far away Hræsvelgr with his wings. Red, dead bodies fall from his blades and sink down, back to this gloomy frozen underworld. Still his dragon’s evil mouth poisons the roots of glowing, living Yggdrasill. This I can feel, this I remember, this I saw in dreams at night. I can hear words from a dead kingdom, where a rotten Queen gives Nidhǫggr old flesh from bodies that were washed on to a far and black shore of evil and deceit. Loptr, your most evil will has never been understood by good men! Fenrisúlfr, you bit not but one hand. |
|||
3. | Ék sé framtíð í ísa broti | 09:35 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Ék sé framtíð í ísa broti] Ék sé framtíð í ísa broti! Ék finn alfrǫðl rísa sem sendir engar kaldar fleygiǫ́rar yfir djúp ríki vǫll brimilsins. Ný kringla er loksins byrjuð. Þessi dimmi vandar jǫtunn ok stǫðug hættan á snjóskriðum hjaðnar meir ok meir ok gefr oss nýja von um að lifa af. Þessi úlfs nótt verðr ekki gleymd, þessi hvísluðu orð verða oss alltaf í minni. Enn ólgar byrmǫrk, enn hungrar braut dýrr dreka í vammlaust líf. En ungt jarðar hár læðist gegnum hvíta dauðann ok nýtt ljós frelsar fróns legg vætti frá ís ok snjó. Margir Draupnis niðjar hurfu til óþekkts útgarðs ǫrvar ássins, mikið fé var hirt af ǫrlǫgunum. Haukstalda gramr gaf svanteigs elda orð til að muna, orð sem binda líf mitt til að leiða þessa ætt. Við byggðum brandnór oss aftr, fundum nýjar slóðir til flóðs mana viðr sem voru eigi minna bitin af ylgjar verrs kalda kjafti. En sumir Viðblinda geltir fylgja eigin vegum inn í Ǫnundarfjǫrð, þetta jarðar skarð hafi slétt mitt. Sumir enda ferðalag lífsins á sanda grunni oss. Eins ok faðir sagði oss, þetta veldr alltaf reiði ok styrjǫld. Allar áttir Ingvifreys voru teknir til ríki Loka-dóttr, mǫrg líf bíða enn eftir að falla fyrir hendi þessarar ókunnugu ok þǫglu vætt. Fetum gamlan stíg aftr til Vatnsfjǫrðs ok endrnýjum kynni. Hátt er nú gjaldið ok hærra en áðr! Svo virðist sem goðorð sé ekki alltaf merki um frið ok auðæfi. Hjaldrs bálregns viðir voru jafnvel í fyrnd fjarðarjarðar endalausra skóga helteknir af hlýðni til veraldlegra goða, til að hlýða skínandi Freyju tór kaldra dreyra mæri. Ék man að mikið hrafns vín rann niðr véttrim þeirra. Ék man að Gungnis vǫ́fuðr var alltaf bakvið tjǫldin þegar ofsi leiddi Heljar sónþollr. En erum fǫst fyrir. Ísa brot færir alltaf nýja þekkingu til þeirra sem hafa hvarma skóga stjǫrnr til að sjá. Látum mána hauðrs hvéls geisla lýsa upp myrka afkima falskra orða. [ENGLISH - I can see a future] I can see a future! I can feel a Sun rising that spreads no cold staves over the deep kingdom of water. A new circle has finally started. The dark storms and the steady danger from snowslides more and more fades away and give us new hope to survive. This winter will be remembered, these whispered words will be remembered. Still the ocean boils, still hungry sisters crave for innocent life. But new grass lurks through the white death and new light sets stoned spirits free from snow and ice. Many a man faded away to the unknown outside of Ullr, many cattle were caught by destiny. My father gave my mother words to remember, words that bind my life to lead this family. We built up our homesteads again and found new paths to neighbors that were not less bitten by the wolf’s cold mouth. But some whales follow their ways into Ǫnundarfjǫrðr. Some end their lifes journey on our beaches. As my father told us, this always starts anger and war. Many great families were taken to Hel’s kingdom, many lives still wait for their end that is caused by this alien and silent soul. We find our way back to Vatnsfjǫrðr and renew words. High is now the amount of goods that we are obliged to transfer! It seems a Goðorð is not always a sign for peace and wealth. Good men were already in the old world of eternal woods taken by a false will to obey material gods. For obeying the shining gold of cold blades. I remember that much Blood ran down their fuller. I remember Óðinn was always at hand when fury led men. But we stay. Spring always brings new knowledge to those who have open eyes to see. Let the sun’s rays illuminate the dark corners of false words. |
|||
4. | Blóð-Þorsteinn eystri | 14:10 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Blóð-Þorsteinn eystri] Blóð-Þorsteinn eystri, sonr Helga, nafn sem mælt er með reiði þessa daga. Víðlinda gelti skolaði á land í héraði oss, þar sem mikla grimma hafið faðmar áss hauðr ok gefr oss líf með dauða dýrsins. Úti á jǫtna vegi lá hann dauðr svo tókum kjǫt hans ok gáfum rest aftr til brims vegar. En er það spurðist út gripu menn að austan gæsina, drápu þrælana á heimleið ok stálu kjǫtinu. Réttlæti hefr aldrei verið í hávegum haft í hǫlða grund oss ísheims ok elris garms. Hliðskjálfar grams bǫl var ávallt nærri þegar gróða var að fá. Hǫgna élviðr sem bjuggu bakvið ríki risa í austri, suðri ok norðri héldu ávallt hlustamunni ok brátungli lokuðu er slíkar fréttir bárust í þeirra glamma ferða trǫð friðar ok heilsu. En munum berjast. Ekkert svar er gefið utan Hugins drekka fyrir dolgbrands dǫkk! Engin þǫgn mun finnast fyrr en fǫlsk galdra fles ok orða ǫ́r eru skorin af hatri sárteins míns. Heimdalar hǫfuð heitir sverð! Eitr mun falla ok reipi festa skógar skæðasǫgn á ný. Blóðs valr, kvánar kyn ok hreggskornir þurfa að læra að Njǫrðr er þeim æðri. Hinir hræðilegu Ǫlvaldi, Iði ok Gangr ganga niðr úr heimilum sínum, hvíslandi rúnir til Gungnis vǫ́fuðr ok fæða bara af sér hernað ok geðveiki. Faðir reyndi alltaf að finna leiðir til að sára sigðr héldust í slíðrum sínum. En hann dó, Jǫtnar ok Ægis dætr tóku hann svo Njarðar niðjar breyttu ǫrlǫgum sínum undir minni hendi. Svo færðum ró ok aldrlok yfir líf þjófanna. Megi Níðhǫggr neyta þeirra sárgeimi ok vættir þeirra eyðast í kǫldum andardrætti Nára nipt! Dísir þínar hurfu í þǫgn. Þér, Þorsteinn Helgason, var gefið svar. Stundum þarf að ná réttlæti með hnefa landi, þó vitrir menn þykist vita að gott líf án óréttlætis sé hverjum frjálsum manni gefið. {ENGLISH - Blóð-Þorsteinn of the East] Blóð-Þorsteinn of the East, son of Helgi, a name that is uttered with anger in these days. A whale was washed ashore in our district, where the great cruel sea embraces the human world and gives them life by this animal’s death. Out on the skirts he lay dead and we took his meat. Gave the rest back to the open sea. But when it became known, accomplices of the east took their chance, slew slaves on their way home and stole that meat from us. Justice has never been praised highly in this our world of fire and ice. Óðinn’s doom was always at hand when a benefit seemed so near. Neighbours, families that live behind the giant kingdom at east, south and north. They always kept their ears and eyes shut when such news reached their world of peace and good health. But we shall struggle and fight. No answer is given but blood for blood! No silence shall rise until false tongues are cut by my blade’s hate. Poison shall drop and ropes shall fasten the father of the snake again. Animals of the Battlefield need to learn that Njǫrðr is superior to them. The dreaded Giants come down from their homesteads, only whispering runes to a hanging god and only give birth to warfare and madness. Father always tried to find ways to let blades stay in their scabbard. But he died, giants and Rán took him so that Njǫrðr’s descendants changed their destiny under my rule. So we brought death and calmness to the thieve’s lives. May their flesh be consumed by Nidhǫggr and their spirits perish by the cold breath of Hel! Your Dísir went away in silence. To you, Þorsteinn Helgason, was given an answer. Sometimes, justice has to be gained by hand, even if wise men believe to know how a fair life without injustice is given to every free men. |
|||
5. | Gylðis kind hefr aldrei dvalist á einum stað | 07:27 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Gylðis kind hefr aldrei dvalist á einum stað] Gylðis kind hefr aldrei dvalist á einum stað. Alfǫðrs sonr sat aldrei þǫgull er illindi komu upp. Svo flæðandi víg-Gǫll eins ok foss á regndǫgum var svar við frið ragna reinvára. Á grænum, hlýjum degi ísa brots varð hlíðar þang blóðugt. Nokkrum þrælum var slátrað er skýja skjǫldr gaf dǫkkri hólmgjǫrð lit dagsins. Ok ekkert orð heyrðist frá Vatnsfirði. Á Hválseyri var fundr kallaðr ok Þorkell Gíslason tók málið upp fyrir aðra. Engir afarkostir voru settir en fé ok illkvittin kvenleg slæða boðuðu það sem koma skal. Vorum hljóðlaus, svo þǫglir mánuðir tóku við. Nýtt líf ok gæfa gaf Njarðar niðjum von um tilheyra hjǫrðinni á ný á þessum tímum syngjandi sverða. En dætr húmsins seint um kvǫld hvísluðu til biturra eyrna að aftr þyrfti að myrða. Bors burr var glottandi meðan nýir sáraflóðshverir lituðu jǫrðina frammi fyrir geirveðrs seiðs galdi Vamms stríðkviðjendrs! Glaumsniðjar, Hymis áttrunnr var hlæjandi í gegnum víðan landa heiminn meðan eltum flýjandi hraunskjǫldunga ok vorum þeim sem þurftu að aldrtila. Hrafnblóts góði, þessi vápnboði flaug frá háum blǫðum. Aldrei á að treysta óþekktum orðvegum ok þannig urðu lygar raunveruleiki Gandvíks mellu vina sem sækja hefnd fyrir kjǫt. Fyrir Viðblinda svín sem fundum á oss eigin jǫtna dólgs móðr. Hrungnis haussprengir, megir þú granda óvinum sem senda bǫlvanir yfir jǫtna vegi. Vorum dregin á ný inn í Vandils jǫrmungrund banvænna deila ok vígaferla, sársauka ok reiði. Njǫrðr, Þór ok Freyr, hjálp! Njǫrðr, Þór ok Freyr, verið með oss. Njǫrðr, Þór ok Freyr, hjálp. Njǫrðr, Þór ok Freyr, látið Herjans æði ekki leiða oss í gegnum þessa daga. [ENGLISH - The wolf has never stayed at one place] The wolf has never stayed at one place. Þórr never sat silent when trouble arose. So flooding blood like a great cascade on rainy days was an answer to Heimdallr’s peace. On a green warm day of spring, grass turned to clammy soil. Several slaves were slaughtered when the sun gave the dark sea the colour of day. And no word was heard from our Góði. At Hválseyri a meeting was convoked and Þorkell Gíslason took up the case for others. No final answer was given but goods and an effeminate veil for deeds that should come. We stayed silent, so months of silence followed. New life and fortune gave Njǫrðr’s kin hope of being accepted again in these times of singing swords. But as daughters of dusk on a late day whispered to angry ears, killing needed to be done again. Óðinn was grinning while new fountains of blood spilled on the ground before Þórr’s hands! Giants were laughing through the wide valleys when we pursued the fleeing warriors and gave death to them, to those who needed. Óðinn, this blood flew from high edges. Unknown ways of words are never to be trusted and so lies became reality for people who seek revenge for meat. For a whale that we found on our very land. Þórr, may you smash our foes who send curses over the mountains. We were taken again into a maelstrom of deadly feuds, of pain and anger. Njǫrðr, Þórr and Freyr, help. Njǫrðr, Þórr and Freyr, be with us! Njǫrðr, Þórr and Freyr, help! Njǫrðr, Þórr and Freyr, let Óðinn’s mania not lead us in these days. |
|||
6. | Samkoma um sumar var sett á Þingeyri | 08:33 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Samkoma um sumar var sett á Þingeyri] Samkoma um sumar var sett á Þingeyri fyrir hanga heimþingaðar mót ok hatr. Hve fjarri guðirnir voru oss. Bræðr voru útlægir gerðir, til skóggǫngu dæmdir. Galdrs hapt arma farmr, þín svikula tunga var sigrsæl þessa myrku sumardaga. Hafa Goða varnendr eigi hegnt þér fyrir fyrirlitningarorð þín? En vilji þinn lifir. Svo bræðr á brims lakki sigla, fylgja dýrðarkalli í hinni gǫmlu Engla ættjǫrð ok Írlandi. Eylúðrs níu brúðir fylgja þeim, skartandi hvítum kórónum, dúks bǫl bar þær með bláum skýja gráti. Dyggar Ægis dætr sem senda hríðar skær til fjarlægra stranda frægðar ok feigðar. Sundvǫrpuðir sem eru bræðr undirheima flóðs ásynju. Margir vitrir menn með lærðar tungr sǫgðu oss sǫgr af fjarlægjum ríkjum. Fólki með álnir í suðri, af gunnum fyrir fé ok vegsemd í norðri. Af lǫngum viðar Heljar sjǫtum í Lade þar sem faðir oss eitt sinn bjó. Miklum steinhúsum í suðri þar sem skildir eru gerðir úr Ægis eldi ok sverð úr leggjar íss. Samþykkjar søkkvir, linns blóði. Af framandi nykra borg langt í suðri, þar sem aðeins mistr leiðir sunda skjær á staði hunangs ok víns. Langt, langt handan hins djúpa, djúpa ríkis þessa jǫkla akrs. Fyrir ykkr, bræðr, virtust hin kǫldu jarðar skaflof Orkneya lands svo nærri, hin grýtta strǫnd svo bjóðandi. En þið dóuð, bræðr. Teknir af Hropts hyrr í bardaga ok Blóðughadda á sjó, teknir til ríkja sem verða mér ókunn á lífi. Báleygs viðr, sævar rǫðuls, hvað mun verða um þetta hlíðþang er hafið horfið frá þessum heimi? Hveðrungs mær, gef þá aftr! Hermóðr, sigðis látrs, stefnir þú niðr á við? Aldrlok eru allt sem ég skynja. Fjǫrtal er allt sem ég sé. Dauðinn hefr vafið ǫrmum sínum um Njarðar megir frá deginum sem það fæddist í þennan heim. [ENGLISH - A meeting at Þingeyri in summertime was set] A meeting at Þingeyri in summertime was set for killing and hate. Brothers were outlawed and sent to the woods. Loptr, your cheating tongue was successful in these dark days of summer. Have the gods not punished you for your speech of contempt? But your spirit lives. So my brothers entered a ship to sail and followed the call for glory in old England and Ire. Waves followed them by wearing white crowns, winds carried them with blue rainclouds. Waves that loyally send ships to far away shores of fame and death. Winds that are brothers to the underworld of Rán. Many wise men with learned tongues told us stories of far away kingdoms. Of rich people down south, of battles for goods and glory up north. Long wooden halls at the place at lade where our grandfather once lived. Great stone-walled houses down south where shields are made of gold and swords of silver. Of foreign sea animals to the far west, where only fok leads ships to places of honey and wine. Far, far over the deep, deep kingdom of Rán. For you, brothers, the cold grey stones of the Orkneys seemed so near, the rocky beach so easy to enter! But you died, brothers. You were taken by Óðinn in battle and Rán at sea, taken to kingdoms unknown to me in life. Valbrand, Gísli, what shall become of this family now that you are gone from this world? Hel, give them back! Hermóðr, are you on your downward way? Death is everything I feel. Death is everything I see. Death has embraced Njǫrðr’s kin since the day it was born to this world. |
|||
7. | Mjök erum tregt tungu | 03:59 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Mjǫk erum tregt tungu] Mjǫk erum tregt tungu at hræra eðr loptvætt ljóðpundara, era nú vænt um Viðrs þúfi né hógdrægt ór hugar fylgnsi. Era auðþeystr, því at ekki veldr hǫfugligr, ór hyggju stað fagnafundr Friggjar niðja ár borinn ór jǫtunheimum. Opt kemr mér mána bjarnar í byrvind bræðraleysi, hyggjumk um er hildr þróask, nysumk hins ok hygg at því. Hverr mér hugaðr á hlíð standi annarr þegn við óðræði. Þarf ek þess opt of þvergǫrum, verð ek varfleygr er vinir þverra. Mjǫk hefir Rán ryskt um mik, em ek ofsnauðr at ástvinum, sleit marr bǫnd minnar ættar, snaran þátt af sjálfum mér. Veiztu um þá sǫk sverði of rækak, var ǫlsmiðr allra tíma, hroða vágs bræðr ef vega mættak, færa ek andvígr Ægis mani. En mér fens í fǫstrum þokk hrosta hilmir á hendi stendr, máka ek upp jǫrðu grímu, rýnnis reið, réttri halda. Mjǫk er torfyndr sá er trúa knegum of alþjóð Elgar gálga, því at niflgóðr niðja steypir bróðr hrør við baugum selr. [ENGLISH - My tongue is sluggish] My tongue is sluggish for me to move, my poem’s scales ponderous to raise. The god’s prize is beyond my grasp, tough to drag out from my mind’s haunts. Since heavy sobbing is the cause - how hard to pour forth from the mind’s root the prize that Njǫrðr’s prokeny found, borne of old from the world of giants. My lack of brothers often enters my thoughts where the winds of moon-bear rage, I think of the others as the battle grows, scout around and wonder which other valiant warrior stands by my side in the peril; I often need him when facing foes. When friends dwindle I am wary to soar. The sea-goddess has ruffled me, stripped me bare of my loved ones. The ocean severed my family’s bonds, the tight knot that ties me down. If by sword I might avenged that deed, the brewer of waves would meet her end. Smite the wind’s brother that dashes the bay, do battle against the seagod’s wife. But the lord of the sea, brewer of storms, seems to oppose me, his mind set. I cannot hold my head upright, the ground of my face, my thoughts’ steed every since the raging surf of heat. It is rare to find one to trust amongst men who dwell beneath Óðinn’s gallows. |
|||
8. | Svo lengi sem Sutrs ætt ok ásmegir aðhafast, mun þessi jörð í ringulreið elta | 09:11 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Svo lengi sem Sutrs ætt ok ásmegir aðhafast, mun þessi jörð í ringulreið elta] Svo lengi sem Sutrs ætt ok ásmegir aðhafast, mun þessi jǫrð í ringulreið elta er ulfs hnitbróðir hreyfir við landa heimi ok jǫtuns hals undum. Engin lǫng orð þarf að heyra til að sjá hvernig orðanna sannindi myrða von oss um friðsæld. Flóðs ásynja blóði var aðeins hjálparhella, Hliðskjalfar harri aðeins áhorfandi. Erlendir menn gáfu ráð ok voru drepnir af þeim sem við tǫldum vini. En dalar éls askr verðr að dveljast þar sem hjarta salr er, þó hefndarhugr í gollor hǫll ǫskri eftir orrustu. Á þessum kǫldu dǫgum þarf stutt að fara til misgerðamanna. Svo við lituðum skítug gólf rauð aftr með stolti ok fljúgandi undafleinum ok hylltum ok glǫddum Sígtý. Sonr Þorsteins eystra missti hǫfuð! Banda vinr, þér heilsum við á þessum blóðugu tímum ofsa ok ótta. Megir þú dveljast, megir sjá. Blóð-Þorsteinn, til þín sendi ék þessi skilaboð. Þig mun dolgsvǫlu barma elta. Hve langt, hve djúpt skalt þú nú skríða í þínum sverða sverrifǫrðr laufa tára ok bensævar ranna! Sverða svip-Hlakkar, hjǫrgaldrs Njǫrðr, færðu storma, láttu hafsjó brjóta þeirra hús. Vilja bróðir, blástu Yggs ærum þínum geðveiki í brjóst. Megi fjandmenn oss blindast af þinni dalnauð ok heila borg. En úlfa gráðar eyðir sendi engin orð. Þǫglir dagar ok vikr fylgdu ok enn heyrðist ekkert svar. Aðeins vandar jǫtunn sagði sína hljóðlátu sǫgu ok kuldinn kom með hljóðlausar snjóflygsr á land oss. Vetrinn kom ok valtr, sviksamr friðr hvíslaði gegnum vindinn ok ǫldrnar. Óǫruggt fellr hǫfuð mitt niðr af óvissu um hvað muni gerast á þessum dǫgum tómsins. [ENGLISH - As long as gods act, this world spins on in circles] As long as gods act, this world spins on in circles as the snake stirs up the land and sea. No long words need to be heard to see how the word’s truth kills our hope for peace. Rán was just a helper. Óðinn just a watcher. Foreign men gave advice and got killed by people we knew as friends. But a brave man has to stay where the heart is, even if revenge in that man’s heart screams out for battle. In these already cold days no long was need to be traveled to people who did wrong. So we reddened a muddy floor again with pride and flesh slicing swords, hailed Óðinn and gave him joy. Þorsteinn the east’s son lost his head! Þórr, to you we hail in these bloody times of anger and fear. May you stay, may you watch. Blód-Þorsteinn, to you I send this message. To you death shall follow. How far, how deep you now shall creep in your sea of blood and entrails! Njǫrdr, bring storms to let water break into their houses. Óðinn, let your madness enrich the minds of warriors who fight for you. May our foes be blinded by your hand and spirit. But Blóð-Þorsteinn sent no words. Silent days and weeks followed and still no answer was heard. Only the Wind tells his quiet song and the coldness comes with soundless snowflakes back to this land of ours. No words were sent, no contact was given since men were sent to Hel and Niflheimr. The winter comes and an unstable and false peace whispers through winds and waves. Insecure my head falls down for not knowing what will happen in this days of nothingness. |
|||
9. | Fjörbann var mér alltaf við hlið er ófriðr kom upp | 11:30 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Fjǫrbann var mér alltaf við hlið er ófriðr kom upp] Fjǫrbann var mér alltaf við hlið er ófriðr kom upp. Ægis hestr sǫkk til botns, íss gunns skjaldar vindr féllu líkt ok Báleygs viðr ok ferðuðust til Yggs setrs. En aldrei þekktist orrusta sem útrýmdi ǫldu elds vápn áðr en frægð hennar fæddist. Bræðr drukku drykk bláfoldar skafls ok voru faðmaðir af hennar dætrum áðr en Dvalins hanga biðkvæn tók þá í sitt eilífa, kalda, hǫrmulega ríki. Eins ok Valkastar veðrbliks herði var sendr í helferð af blindni Baldrs andskota ok geðveiki Fenris fǫðr. En deilr enda aldrei, deilr enda aldrei. Landvættir hvísla, hafa hvíslað með reiðum rǫddum skapadóm oss síðan ǫldu vegr var hlýr ok jarðar haddr grænn. Nú kemr hið vægðarlausa, hvíta aftr úr sjónum. Úr fjarlægð lýsa viðar hundar dalinn upp ok afhjúpa menn of marga til að telja. Rauðar ok brúnar birtast flíkr þeirra í þessari heiðskýru, kǫldu húns nótt ok hræða þá oddregns æski Nirði sem enn anda. Mikill fjǫldi kyndla úr fjarska færir aldrei góðar fréttir. Ok hungr bergrisa bróðr var ávallt botnlaust er grimmd manna var leidd af guð einskis góðs. Ragna reinvári, Belja dolgr, þú vakir yfir velferð annarra staða en oss. Svo birkisóttin flýgr að þǫkum oss svo útjaðrar dalsins skína eins ok brennandi, sǫkkvandi skip við hrauð í himin upp glóðum hafs. Vein deyjandi lífs mæta hlátri bergrisans! Fé ok þrælar æpa er þakið fellr niðr. Sjónbraut mín, svefna ker, blindast af brennandi birtu ok aldrhnigna hjarta borg fellr niðr í þessum miskunnarlausa hita. Synir surts, húsbrjótar, bergrisa bræðr, viðar hrotgarmar, hví var Ýmir klofinn svo snemma til að skapa þetta grimma Hárs víf? Ék sá aðeins unga syni mína tvo flýja frá Hǫ́alfs bana áðr en lungun stǫðvuðu sitt verk. Gaf minn Hropts hyrðreini aftr til þessa fjandsamlega Dúrnis niðja sals að neðan. Eytt af elris sveiti, gekk veginn í Múspellsheim. Yfirgaf þennan stað ráðabruggs ok ranglætis vinar Hænis. Horfinn frá Svǫlnis ekkju sem var stjórnað af illgjǫrnum óvinum ok goðum. [ENGLISH - Death was always at my side when trouble arose in these days] Death was always at my side when trouble arose in these days. Ships sank to the ground, warriors fell like trees and travelled to a hall of shields. But there has never been a battle that killed a family who’s legacy ended even before it began! Brothers drank the drink of Rán and were embraced by her daughters before Hel took them into her cold and rotten kingdom eternally. Just as Baldr that was sent to the Helvegr by Hǫðr’s blindness and Loptr’s insanity. But a feud never ends, but a feud never ends. Landvættir whisper. Whispered with angry voices our doom since times when oceans were warm and grassed lands green. Now the merciless white came back from the sea. From afar, torches illuminate the valley and reveal men too many to count. Red and brown their garments appear in this cloudless cold night and scare those of Njǫrðr’s kin who still live. A great number of torches at night never bring good news from afar. And Surtr’s hunger was always endless when men’s fury was led by the god of no good. Heimdallr, Freyr, you watch other place’s welfare than ours. So the torches fly to our roofs and let the outskirts of these valleys shine like a burning, sinking ship at a waveless dawntime. Screams of dying life meet the giant’s laughter! Sheep and slaves yelled as the roof fell down. My eyes became blind by the burning light and my aged body sank down in this inexorable heat. Sons of Surtr, Giants of flames, why was Ymir cleaved so early to create this cruel world? I only saw my two young sons flee from the flames. Then the lungs stopped their work; Gave my body back to this hostile world below. Consumed by fire, I followed the way to Muspellheimr. For leaving this place of Loptr’s intrigues and inequity. Gone from a world that was ruled by ill-willed enemies and gods. |
|||
01:17:46 |
Vápna lækjar eldr
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals, Vocals (choirs) |
Árni | Drums, Viola, Vocals (choirs) |
Georg | Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs) |
Guest/Session | |
Teresa Dröfn Njarðvik | Vocals (female) |
Kristófr | Percussion, Vocals (choirs) |
Kristín | Organ |
Tómas | Vocals (choirs) |
Sveinn | Keyboards, Piano, Effects, Horns |
Tracks | |||
---|---|---|---|
Disc 1 | |||
Side A | |||
1. | Friggjar faðmbyggvir er mér falinn | 04:49 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Friggjar faðmbyggvir er mér falinn] Friggjar faðmbyggvir er mér falinn, tekinn af óþekktum tívum ok sals dreyga. Tekinn til Ránar vegs undir Hlés dætr fyrir framan mig. Hve farsæll hefr verið þú, úlfs faðir! Hve máttvana þið báðir voruð, bǫðvar Njǫrðr ok Jarðar sonr. Hvar dvaldist þú, hvert ferðaðist þú meðan erfiðum svo mikið? Svo virðist sem Njarðar niðjar munu enda. Þrír arfþegar enn eru á lífi, en hvað mun koma? Þetta snáka stríð er hið harðasta, sýrar gráts Njǫrðr, Jarls skýja myrði, þennan þráð er svo kalt að spinna, þetta manna sjót svo erfitt að bæta. Við erum alein milli Jǫtuns krafta ok hins endalausa, djúpa, dǫkkbláa hafs æða ok þerris ósk. Megi hinar ósungnu ævin-Hildir vefja aðra þræði en þá sem við hǫfum lifað. Njǫrðr, Þór ok Freyr. Þið skuluð hjálpa! Njǫrðr, Þór ok Freyr. Gefið þessari menja mjǫrk bjartari framtíð. Njǫrðr, Þór ok Freyr. Haldið Býleists bróðr frá oss. Látið hans fǫlsku ormstungu aldrei mæla aftr í reiðar hljóðgreipar ok heyrnar skildi! Skerið hans góma sverð út, látið hann drekka eitrað sára sund að eilífu. Virðumst hafa gengið inn í hring svika, hræsævar bergja ok fjǫrbrots. Vertu með oss, Móða faðir, lyftu Hrungnis bana í reiði til að mǫlva Jǫtna róm ok Marnars fǫðr. Vápna lækjar eldr. Yggs sverðveðr er að hefjast. [ENGLISH - My husband is gone] My husband is gone, taken by unknown gods and by water. Taken to Rán’s kingdom somewhere under he white daughters before me. How successful you have been so far, Loptr! How powerless you both were, Njǫrðr and Þórr. Where did you stay, where did you travel while we were struggling so hard? The whole kin of Njǫrðr shall end it seems. Three sons are still alive, but what shall come? This Winter is the strongest, Njǫrðr, this thread is so cold to spin, this house so troublesome to repair. We are alone between the Jǫtun’s powers and the endless, deep black-blue sea of the sea queen. May those unsung Norns weave other threads than those that we experienced. Njǫrðr, Þórr and Freyr. You shall help! Njǫrðr, Þórr and Freyr, keep Loptr away from us. Let his Ormstunga never speak again into angry and false ears! Let his tongue be cut out, let him suck poisoned blood eternally. It seems we entered the circle of false words, of evil deeds and death. Be with us, Þórr, raise your hammer in anger to smash giants and evil spirits. |
|||
2. | Frá þögn Rauma grund hefr þessi ætt komið | 08:32 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Frá þǫgn Rauma grund hefr þessi ætt komið] Frá þǫgn Rauma grund hefr þessi ætt komið, en hvað mun koma? Ég mun draga Njǫrðs æri gegnum fimbulvetrinn, þessa orms nótt, en allstaðar leynast ill augu hins ljúgandi, hins hvíslandi. Skýjar slóð, er það þitt ríki? Ýmis niðr halda krǫftum sínum ok senda Fáfnis hvíta gall frá háum stǫðum í þeirra skýjuðu hǫllum. Landvættir ok svartálfar drekahǫfuðsins, ǫndrgoðs fóstra handbendi, leynist í snjónum með ær ok ill brúna undirstǫll. Morðhaukir, Fenris kindir, manna dólgr, álvar ok óséðir andar, frá ykkr hefr aldrei fengist hjálp. Eins ok ljár hafa skýja grjót hokgið niðr vonir oss um endalok draum-Njǫrun ok sǫkkt oss manna sjót dýpra ok dýpra inn í orma nóttina. Linna leitis, Marnar barna þverrir ok hlunnviggs gæti-Njǫrðr, skaparar þessa kyns, hafa Ragnarǫk loks byrjað? Mun líf á Iðavǫllum sárlega vera brennt burt af hlíðar þangs bitsótt? Sá átta ok einnar mæðra mǫgr endinn koma. Hve hátt heyrðist í ljótir Fornjóts synir. Gerðir þú það, ǫrvar áss? Gegnum vægðarlausa kalda sundvǫrpuði í hrafns ævinni úti hefr Haddingja vals hrókr hvíslað orð frá fjarlægum Hræsvelg með sínum vindórum. Rauð eggjar falla frá hans valvǫndr sverð ok sǫkkva aftr niðr á þennan dimma, frosna undirheim. Enn eitrar illr munnr drekans rætr hins bjarta, lifandi Yggdrasils. Þetta finn ék, þetta man ék, þetta sá ék í draumum við tveggja daga miðlegg. Ék heyri orð frá dauðum grunda dǫglingrglamma ferða trǫð, þar sem Loka mær gefr Níðhǫggi gamalt guldum galga valdi Gauts tafn sem skolaði á fjarlægt svart land illsku ok svika. Úlfs faðir, þinn illsti vilji var aldrei skilinn af Njǫrðungum! Tveggja bági, þú beist ekki bara eina hǫnd. [ENGLISH - From the silence of wooden lands this family has come] From the silence of wooden lands this family has come, but what lies ahead? I shall bring this family through the Fimbulvetr but everywhere lurks the evil eyes of the lying one, of the whispering one. Air, is that your kingdom? Giants keep up their power and send the white death from high homesteads of their clouded sky. Landvættir and Svartálfar of the dragon’s head, Giants helpers, you lurk from afar through the white with mad and evil eyes. Ravens, Wolfs, Álvar and invisible spirits, from you help has never been given. Like a scythe have storms cut down our hope for an end of this dark season and let our farm fall deeper and deeper into the white. Njǫrðr, Þórr and Freyr, creators of this kin, has Ragnarǫkr finally begun? Will life at Iðavellir painfully be burned down by fire? Did Heimdallr see the end come? How loud the song of storms is. Did you made it, Ullr? For long nights, through severe cold storms in the darkness outside, Nidhǫggr has whispered words from far away Hræsvelgr with his wings. Red, dead bodies fall from his blades and sink down, back to this gloomy frozen underworld. Still his dragon’s evil mouth poisons the roots of glowing, living Yggdrasill. This I can feel, this I remember, this I saw in dreams at night. I can hear words from a dead kingdom, where a rotten Queen gives Nidhǫggr old flesh from bodies that were washed on to a far and black shore of evil and deceit. Loptr, your most evil will has never been understood by good men! Fenrisúlfr, you bit not but one hand. |
|||
3. | Ék sé framtíð í ísa broti | 09:35 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Ék sé framtíð í ísa broti] Ék sé framtíð í ísa broti! Ék finn alfrǫðl rísa sem sendir engar kaldar fleygiǫ́rar yfir djúp ríki vǫll brimilsins. Ný kringla er loksins byrjuð. Þessi dimmi vandar jǫtunn ok stǫðug hættan á snjóskriðum hjaðnar meir ok meir ok gefr oss nýja von um að lifa af. Þessi úlfs nótt verðr ekki gleymd, þessi hvísluðu orð verða oss alltaf í minni. Enn ólgar byrmǫrk, enn hungrar braut dýrr dreka í vammlaust líf. En ungt jarðar hár læðist gegnum hvíta dauðann ok nýtt ljós frelsar fróns legg vætti frá ís ok snjó. Margir Draupnis niðjar hurfu til óþekkts útgarðs ǫrvar ássins, mikið fé var hirt af ǫrlǫgunum. Haukstalda gramr gaf svanteigs elda orð til að muna, orð sem binda líf mitt til að leiða þessa ætt. Við byggðum brandnór oss aftr, fundum nýjar slóðir til flóðs mana viðr sem voru eigi minna bitin af ylgjar verrs kalda kjafti. En sumir Viðblinda geltir fylgja eigin vegum inn í Ǫnundarfjǫrð, þetta jarðar skarð hafi slétt mitt. Sumir enda ferðalag lífsins á sanda grunni oss. Eins ok faðir sagði oss, þetta veldr alltaf reiði ok styrjǫld. Allar áttir Ingvifreys voru teknir til ríki Loka-dóttr, mǫrg líf bíða enn eftir að falla fyrir hendi þessarar ókunnugu ok þǫglu vætt. Fetum gamlan stíg aftr til Vatnsfjǫrðs ok endrnýjum kynni. Hátt er nú gjaldið ok hærra en áðr! Svo virðist sem goðorð sé ekki alltaf merki um frið ok auðæfi. Hjaldrs bálregns viðir voru jafnvel í fyrnd fjarðarjarðar endalausra skóga helteknir af hlýðni til veraldlegra goða, til að hlýða skínandi Freyju tór kaldra dreyra mæri. Ék man að mikið hrafns vín rann niðr véttrim þeirra. Ék man að Gungnis vǫ́fuðr var alltaf bakvið tjǫldin þegar ofsi leiddi Heljar sónþollr. En erum fǫst fyrir. Ísa brot færir alltaf nýja þekkingu til þeirra sem hafa hvarma skóga stjǫrnr til að sjá. Látum mána hauðrs hvéls geisla lýsa upp myrka afkima falskra orða. [ENGLISH - I can see a future] I can see a future! I can feel a Sun rising that spreads no cold staves over the deep kingdom of water. A new circle has finally started. The dark storms and the steady danger from snowslides more and more fades away and give us new hope to survive. This winter will be remembered, these whispered words will be remembered. Still the ocean boils, still hungry sisters crave for innocent life. But new grass lurks through the white death and new light sets stoned spirits free from snow and ice. Many a man faded away to the unknown outside of Ullr, many cattle were caught by destiny. My father gave my mother words to remember, words that bind my life to lead this family. We built up our homesteads again and found new paths to neighbors that were not less bitten by the wolf’s cold mouth. But some whales follow their ways into Ǫnundarfjǫrðr. Some end their lifes journey on our beaches. As my father told us, this always starts anger and war. Many great families were taken to Hel’s kingdom, many lives still wait for their end that is caused by this alien and silent soul. We find our way back to Vatnsfjǫrðr and renew words. High is now the amount of goods that we are obliged to transfer! It seems a Goðorð is not always a sign for peace and wealth. Good men were already in the old world of eternal woods taken by a false will to obey material gods. For obeying the shining gold of cold blades. I remember that much Blood ran down their fuller. I remember Óðinn was always at hand when fury led men. But we stay. Spring always brings new knowledge to those who have open eyes to see. Let the sun’s rays illuminate the dark corners of false words. |
|||
Side B | |||
4. | Blóð-Þorsteinn eystri | 14:10 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Blóð-Þorsteinn eystri] Blóð-Þorsteinn eystri, sonr Helga, nafn sem mælt er með reiði þessa daga. Víðlinda gelti skolaði á land í héraði oss, þar sem mikla grimma hafið faðmar áss hauðr ok gefr oss líf með dauða dýrsins. Úti á jǫtna vegi lá hann dauðr svo tókum kjǫt hans ok gáfum rest aftr til brims vegar. En er það spurðist út gripu menn að austan gæsina, drápu þrælana á heimleið ok stálu kjǫtinu. Réttlæti hefr aldrei verið í hávegum haft í hǫlða grund oss ísheims ok elris garms. Hliðskjálfar grams bǫl var ávallt nærri þegar gróða var að fá. Hǫgna élviðr sem bjuggu bakvið ríki risa í austri, suðri ok norðri héldu ávallt hlustamunni ok brátungli lokuðu er slíkar fréttir bárust í þeirra glamma ferða trǫð friðar ok heilsu. En munum berjast. Ekkert svar er gefið utan Hugins drekka fyrir dolgbrands dǫkk! Engin þǫgn mun finnast fyrr en fǫlsk galdra fles ok orða ǫ́r eru skorin af hatri sárteins míns. Heimdalar hǫfuð heitir sverð! Eitr mun falla ok reipi festa skógar skæðasǫgn á ný. Blóðs valr, kvánar kyn ok hreggskornir þurfa að læra að Njǫrðr er þeim æðri. Hinir hræðilegu Ǫlvaldi, Iði ok Gangr ganga niðr úr heimilum sínum, hvíslandi rúnir til Gungnis vǫ́fuðr ok fæða bara af sér hernað ok geðveiki. Faðir reyndi alltaf að finna leiðir til að sára sigðr héldust í slíðrum sínum. En hann dó, Jǫtnar ok Ægis dætr tóku hann svo Njarðar niðjar breyttu ǫrlǫgum sínum undir minni hendi. Svo færðum ró ok aldrlok yfir líf þjófanna. Megi Níðhǫggr neyta þeirra sárgeimi ok vættir þeirra eyðast í kǫldum andardrætti Nára nipt! Dísir þínar hurfu í þǫgn. Þér, Þorsteinn Helgason, var gefið svar. Stundum þarf að ná réttlæti með hnefa landi, þó vitrir menn þykist vita að gott líf án óréttlætis sé hverjum frjálsum manni gefið. {ENGLISH - Blóð-Þorsteinn of the East] Blóð-Þorsteinn of the East, son of Helgi, a name that is uttered with anger in these days. A whale was washed ashore in our district, where the great cruel sea embraces the human world and gives them life by this animal’s death. Out on the skirts he lay dead and we took his meat. Gave the rest back to the open sea. But when it became known, accomplices of the east took their chance, slew slaves on their way home and stole that meat from us. Justice has never been praised highly in this our world of fire and ice. Óðinn’s doom was always at hand when a benefit seemed so near. Neighbours, families that live behind the giant kingdom at east, south and north. They always kept their ears and eyes shut when such news reached their world of peace and good health. But we shall struggle and fight. No answer is given but blood for blood! No silence shall rise until false tongues are cut by my blade’s hate. Poison shall drop and ropes shall fasten the father of the snake again. Animals of the Battlefield need to learn that Njǫrðr is superior to them. The dreaded Giants come down from their homesteads, only whispering runes to a hanging god and only give birth to warfare and madness. Father always tried to find ways to let blades stay in their scabbard. But he died, giants and Rán took him so that Njǫrðr’s descendants changed their destiny under my rule. So we brought death and calmness to the thieve’s lives. May their flesh be consumed by Nidhǫggr and their spirits perish by the cold breath of Hel! Your Dísir went away in silence. To you, Þorsteinn Helgason, was given an answer. Sometimes, justice has to be gained by hand, even if wise men believe to know how a fair life without injustice is given to every free men. |
|||
37:06 | |||
Disc 2 | |||
Side A | |||
1. | Gylðis kind hefr aldrei dvalist á einum stað | 07:27 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Gylðis kind hefr aldrei dvalist á einum stað] Gylðis kind hefr aldrei dvalist á einum stað. Alfǫðrs sonr sat aldrei þǫgull er illindi komu upp. Svo flæðandi víg-Gǫll eins ok foss á regndǫgum var svar við frið ragna reinvára. Á grænum, hlýjum degi ísa brots varð hlíðar þang blóðugt. Nokkrum þrælum var slátrað er skýja skjǫldr gaf dǫkkri hólmgjǫrð lit dagsins. Ok ekkert orð heyrðist frá Vatnsfirði. Á Hválseyri var fundr kallaðr ok Þorkell Gíslason tók málið upp fyrir aðra. Engir afarkostir voru settir en fé ok illkvittin kvenleg slæða boðuðu það sem koma skal. Vorum hljóðlaus, svo þǫglir mánuðir tóku við. Nýtt líf ok gæfa gaf Njarðar niðjum von um tilheyra hjǫrðinni á ný á þessum tímum syngjandi sverða. En dætr húmsins seint um kvǫld hvísluðu til biturra eyrna að aftr þyrfti að myrða. Bors burr var glottandi meðan nýir sáraflóðshverir lituðu jǫrðina frammi fyrir geirveðrs seiðs galdi Vamms stríðkviðjendrs! Glaumsniðjar, Hymis áttrunnr var hlæjandi í gegnum víðan landa heiminn meðan eltum flýjandi hraunskjǫldunga ok vorum þeim sem þurftu að aldrtila. Hrafnblóts góði, þessi vápnboði flaug frá háum blǫðum. Aldrei á að treysta óþekktum orðvegum ok þannig urðu lygar raunveruleiki Gandvíks mellu vina sem sækja hefnd fyrir kjǫt. Fyrir Viðblinda svín sem fundum á oss eigin jǫtna dólgs móðr. Hrungnis haussprengir, megir þú granda óvinum sem senda bǫlvanir yfir jǫtna vegi. Vorum dregin á ný inn í Vandils jǫrmungrund banvænna deila ok vígaferla, sársauka ok reiði. Njǫrðr, Þór ok Freyr, hjálp! Njǫrðr, Þór ok Freyr, verið með oss. Njǫrðr, Þór ok Freyr, hjálp. Njǫrðr, Þór ok Freyr, látið Herjans æði ekki leiða oss í gegnum þessa daga. [ENGLISH - The wolf has never stayed at one place] The wolf has never stayed at one place. Þórr never sat silent when trouble arose. So flooding blood like a great cascade on rainy days was an answer to Heimdallr’s peace. On a green warm day of spring, grass turned to clammy soil. Several slaves were slaughtered when the sun gave the dark sea the colour of day. And no word was heard from our Góði. At Hválseyri a meeting was convoked and Þorkell Gíslason took up the case for others. No final answer was given but goods and an effeminate veil for deeds that should come. We stayed silent, so months of silence followed. New life and fortune gave Njǫrðr’s kin hope of being accepted again in these times of singing swords. But as daughters of dusk on a late day whispered to angry ears, killing needed to be done again. Óðinn was grinning while new fountains of blood spilled on the ground before Þórr’s hands! Giants were laughing through the wide valleys when we pursued the fleeing warriors and gave death to them, to those who needed. Óðinn, this blood flew from high edges. Unknown ways of words are never to be trusted and so lies became reality for people who seek revenge for meat. For a whale that we found on our very land. Þórr, may you smash our foes who send curses over the mountains. We were taken again into a maelstrom of deadly feuds, of pain and anger. Njǫrðr, Þórr and Freyr, help. Njǫrðr, Þórr and Freyr, be with us! Njǫrðr, Þórr and Freyr, help! Njǫrðr, Þórr and Freyr, let Óðinn’s mania not lead us in these days. |
|||
2. | Samkoma um sumar var sett á Þingeyri | 08:33 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Samkoma um sumar var sett á Þingeyri] Samkoma um sumar var sett á Þingeyri fyrir hanga heimþingaðar mót ok hatr. Hve fjarri guðirnir voru oss. Bræðr voru útlægir gerðir, til skóggǫngu dæmdir. Galdrs hapt arma farmr, þín svikula tunga var sigrsæl þessa myrku sumardaga. Hafa Goða varnendr eigi hegnt þér fyrir fyrirlitningarorð þín? En vilji þinn lifir. Svo bræðr á brims lakki sigla, fylgja dýrðarkalli í hinni gǫmlu Engla ættjǫrð ok Írlandi. Eylúðrs níu brúðir fylgja þeim, skartandi hvítum kórónum, dúks bǫl bar þær með bláum skýja gráti. Dyggar Ægis dætr sem senda hríðar skær til fjarlægra stranda frægðar ok feigðar. Sundvǫrpuðir sem eru bræðr undirheima flóðs ásynju. Margir vitrir menn með lærðar tungr sǫgðu oss sǫgr af fjarlægjum ríkjum. Fólki með álnir í suðri, af gunnum fyrir fé ok vegsemd í norðri. Af lǫngum viðar Heljar sjǫtum í Lade þar sem faðir oss eitt sinn bjó. Miklum steinhúsum í suðri þar sem skildir eru gerðir úr Ægis eldi ok sverð úr leggjar íss. Samþykkjar søkkvir, linns blóði. Af framandi nykra borg langt í suðri, þar sem aðeins mistr leiðir sunda skjær á staði hunangs ok víns. Langt, langt handan hins djúpa, djúpa ríkis þessa jǫkla akrs. Fyrir ykkr, bræðr, virtust hin kǫldu jarðar skaflof Orkneya lands svo nærri, hin grýtta strǫnd svo bjóðandi. En þið dóuð, bræðr. Teknir af Hropts hyrr í bardaga ok Blóðughadda á sjó, teknir til ríkja sem verða mér ókunn á lífi. Báleygs viðr, sævar rǫðuls, hvað mun verða um þetta hlíðþang er hafið horfið frá þessum heimi? Hveðrungs mær, gef þá aftr! Hermóðr, sigðis látrs, stefnir þú niðr á við? Aldrlok eru allt sem ég skynja. Fjǫrtal er allt sem ég sé. Dauðinn hefr vafið ǫrmum sínum um Njarðar megir frá deginum sem það fæddist í þennan heim. [ENGLISH - A meeting at Þingeyri in summertime was set] A meeting at Þingeyri in summertime was set for killing and hate. Brothers were outlawed and sent to the woods. Loptr, your cheating tongue was successful in these dark days of summer. Have the gods not punished you for your speech of contempt? But your spirit lives. So my brothers entered a ship to sail and followed the call for glory in old England and Ire. Waves followed them by wearing white crowns, winds carried them with blue rainclouds. Waves that loyally send ships to far away shores of fame and death. Winds that are brothers to the underworld of Rán. Many wise men with learned tongues told us stories of far away kingdoms. Of rich people down south, of battles for goods and glory up north. Long wooden halls at the place at lade where our grandfather once lived. Great stone-walled houses down south where shields are made of gold and swords of silver. Of foreign sea animals to the far west, where only fok leads ships to places of honey and wine. Far, far over the deep, deep kingdom of Rán. For you, brothers, the cold grey stones of the Orkneys seemed so near, the rocky beach so easy to enter! But you died, brothers. You were taken by Óðinn in battle and Rán at sea, taken to kingdoms unknown to me in life. Valbrand, Gísli, what shall become of this family now that you are gone from this world? Hel, give them back! Hermóðr, are you on your downward way? Death is everything I feel. Death is everything I see. Death has embraced Njǫrðr’s kin since the day it was born to this world. |
|||
3. | Mjök erum tregt tungu | 03:59 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Mjǫk erum tregt tungu] Mjǫk erum tregt tungu at hræra eðr loptvætt ljóðpundara, era nú vænt um Viðrs þúfi né hógdrægt ór hugar fylgnsi. Era auðþeystr, því at ekki veldr hǫfugligr, ór hyggju stað fagnafundr Friggjar niðja ár borinn ór jǫtunheimum. Opt kemr mér mána bjarnar í byrvind bræðraleysi, hyggjumk um er hildr þróask, nysumk hins ok hygg at því. Hverr mér hugaðr á hlíð standi annarr þegn við óðræði. Þarf ek þess opt of þvergǫrum, verð ek varfleygr er vinir þverra. Mjǫk hefir Rán ryskt um mik, em ek ofsnauðr at ástvinum, sleit marr bǫnd minnar ættar, snaran þátt af sjálfum mér. Veiztu um þá sǫk sverði of rækak, var ǫlsmiðr allra tíma, hroða vágs bræðr ef vega mættak, færa ek andvígr Ægis mani. En mér fens í fǫstrum þokk hrosta hilmir á hendi stendr, máka ek upp jǫrðu grímu, rýnnis reið, réttri halda. Mjǫk er torfyndr sá er trúa knegum of alþjóð Elgar gálga, því at niflgóðr niðja steypir bróðr hrør við baugum selr. [ENGLISH - My tongue is sluggish] My tongue is sluggish for me to move, my poem’s scales ponderous to raise. The god’s prize is beyond my grasp, tough to drag out from my mind’s haunts. Since heavy sobbing is the cause - how hard to pour forth from the mind’s root the prize that Njǫrðr’s prokeny found, borne of old from the world of giants. My lack of brothers often enters my thoughts where the winds of moon-bear rage, I think of the others as the battle grows, scout around and wonder which other valiant warrior stands by my side in the peril; I often need him when facing foes. When friends dwindle I am wary to soar. The sea-goddess has ruffled me, stripped me bare of my loved ones. The ocean severed my family’s bonds, the tight knot that ties me down. If by sword I might avenged that deed, the brewer of waves would meet her end. Smite the wind’s brother that dashes the bay, do battle against the seagod’s wife. But the lord of the sea, brewer of storms, seems to oppose me, his mind set. I cannot hold my head upright, the ground of my face, my thoughts’ steed every since the raging surf of heat. It is rare to find one to trust amongst men who dwell beneath Óðinn’s gallows. |
|||
Side B | |||
4. | Svo lengi sem Sutrs ætt ok ásmegir aðhafast, mun þessi jörð í ringulreið elta | 09:11 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Svo lengi sem Sutrs ætt ok ásmegir aðhafast, mun þessi jörð í ringulreið elta] Svo lengi sem Sutrs ætt ok ásmegir aðhafast, mun þessi jǫrð í ringulreið elta er ulfs hnitbróðir hreyfir við landa heimi ok jǫtuns hals undum. Engin lǫng orð þarf að heyra til að sjá hvernig orðanna sannindi myrða von oss um friðsæld. Flóðs ásynja blóði var aðeins hjálparhella, Hliðskjalfar harri aðeins áhorfandi. Erlendir menn gáfu ráð ok voru drepnir af þeim sem við tǫldum vini. En dalar éls askr verðr að dveljast þar sem hjarta salr er, þó hefndarhugr í gollor hǫll ǫskri eftir orrustu. Á þessum kǫldu dǫgum þarf stutt að fara til misgerðamanna. Svo við lituðum skítug gólf rauð aftr með stolti ok fljúgandi undafleinum ok hylltum ok glǫddum Sígtý. Sonr Þorsteins eystra missti hǫfuð! Banda vinr, þér heilsum við á þessum blóðugu tímum ofsa ok ótta. Megir þú dveljast, megir sjá. Blóð-Þorsteinn, til þín sendi ék þessi skilaboð. Þig mun dolgsvǫlu barma elta. Hve langt, hve djúpt skalt þú nú skríða í þínum sverða sverrifǫrðr laufa tára ok bensævar ranna! Sverða svip-Hlakkar, hjǫrgaldrs Njǫrðr, færðu storma, láttu hafsjó brjóta þeirra hús. Vilja bróðir, blástu Yggs ærum þínum geðveiki í brjóst. Megi fjandmenn oss blindast af þinni dalnauð ok heila borg. En úlfa gráðar eyðir sendi engin orð. Þǫglir dagar ok vikr fylgdu ok enn heyrðist ekkert svar. Aðeins vandar jǫtunn sagði sína hljóðlátu sǫgu ok kuldinn kom með hljóðlausar snjóflygsr á land oss. Vetrinn kom ok valtr, sviksamr friðr hvíslaði gegnum vindinn ok ǫldrnar. Óǫruggt fellr hǫfuð mitt niðr af óvissu um hvað muni gerast á þessum dǫgum tómsins. [ENGLISH - As long as gods act, this world spins on in circles] As long as gods act, this world spins on in circles as the snake stirs up the land and sea. No long words need to be heard to see how the word’s truth kills our hope for peace. Rán was just a helper. Óðinn just a watcher. Foreign men gave advice and got killed by people we knew as friends. But a brave man has to stay where the heart is, even if revenge in that man’s heart screams out for battle. In these already cold days no long was need to be traveled to people who did wrong. So we reddened a muddy floor again with pride and flesh slicing swords, hailed Óðinn and gave him joy. Þorsteinn the east’s son lost his head! Þórr, to you we hail in these bloody times of anger and fear. May you stay, may you watch. Blód-Þorsteinn, to you I send this message. To you death shall follow. How far, how deep you now shall creep in your sea of blood and entrails! Njǫrdr, bring storms to let water break into their houses. Óðinn, let your madness enrich the minds of warriors who fight for you. May our foes be blinded by your hand and spirit. But Blóð-Þorsteinn sent no words. Silent days and weeks followed and still no answer was heard. Only the Wind tells his quiet song and the coldness comes with soundless snowflakes back to this land of ours. No words were sent, no contact was given since men were sent to Hel and Niflheimr. The winter comes and an unstable and false peace whispers through winds and waves. Insecure my head falls down for not knowing what will happen in this days of nothingness. |
|||
5. | Fjörbann var mér alltaf við hlið er ófriðr kom upp | 11:30 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Fjǫrbann var mér alltaf við hlið er ófriðr kom upp] Fjǫrbann var mér alltaf við hlið er ófriðr kom upp. Ægis hestr sǫkk til botns, íss gunns skjaldar vindr féllu líkt ok Báleygs viðr ok ferðuðust til Yggs setrs. En aldrei þekktist orrusta sem útrýmdi ǫldu elds vápn áðr en frægð hennar fæddist. Bræðr drukku drykk bláfoldar skafls ok voru faðmaðir af hennar dætrum áðr en Dvalins hanga biðkvæn tók þá í sitt eilífa, kalda, hǫrmulega ríki. Eins ok Valkastar veðrbliks herði var sendr í helferð af blindni Baldrs andskota ok geðveiki Fenris fǫðr. En deilr enda aldrei, deilr enda aldrei. Landvættir hvísla, hafa hvíslað með reiðum rǫddum skapadóm oss síðan ǫldu vegr var hlýr ok jarðar haddr grænn. Nú kemr hið vægðarlausa, hvíta aftr úr sjónum. Úr fjarlægð lýsa viðar hundar dalinn upp ok afhjúpa menn of marga til að telja. Rauðar ok brúnar birtast flíkr þeirra í þessari heiðskýru, kǫldu húns nótt ok hræða þá oddregns æski Nirði sem enn anda. Mikill fjǫldi kyndla úr fjarska færir aldrei góðar fréttir. Ok hungr bergrisa bróðr var ávallt botnlaust er grimmd manna var leidd af guð einskis góðs. Ragna reinvári, Belja dolgr, þú vakir yfir velferð annarra staða en oss. Svo birkisóttin flýgr að þǫkum oss svo útjaðrar dalsins skína eins ok brennandi, sǫkkvandi skip við hrauð í himin upp glóðum hafs. Vein deyjandi lífs mæta hlátri bergrisans! Fé ok þrælar æpa er þakið fellr niðr. Sjónbraut mín, svefna ker, blindast af brennandi birtu ok aldrhnigna hjarta borg fellr niðr í þessum miskunnarlausa hita. Synir surts, húsbrjótar, bergrisa bræðr, viðar hrotgarmar, hví var Ýmir klofinn svo snemma til að skapa þetta grimma Hárs víf? Ék sá aðeins unga syni mína tvo flýja frá Hǫ́alfs bana áðr en lungun stǫðvuðu sitt verk. Gaf minn Hropts hyrðreini aftr til þessa fjandsamlega Dúrnis niðja sals að neðan. Eytt af elris sveiti, gekk veginn í Múspellsheim. Yfirgaf þennan stað ráðabruggs ok ranglætis vinar Hænis. Horfinn frá Svǫlnis ekkju sem var stjórnað af illgjǫrnum óvinum ok goðum. [ENGLISH - Death was always at my side when trouble arose in these days] Death was always at my side when trouble arose in these days. Ships sank to the ground, warriors fell like trees and travelled to a hall of shields. But there has never been a battle that killed a family who’s legacy ended even before it began! Brothers drank the drink of Rán and were embraced by her daughters before Hel took them into her cold and rotten kingdom eternally. Just as Baldr that was sent to the Helvegr by Hǫðr’s blindness and Loptr’s insanity. But a feud never ends, but a feud never ends. Landvættir whisper. Whispered with angry voices our doom since times when oceans were warm and grassed lands green. Now the merciless white came back from the sea. From afar, torches illuminate the valley and reveal men too many to count. Red and brown their garments appear in this cloudless cold night and scare those of Njǫrðr’s kin who still live. A great number of torches at night never bring good news from afar. And Surtr’s hunger was always endless when men’s fury was led by the god of no good. Heimdallr, Freyr, you watch other place’s welfare than ours. So the torches fly to our roofs and let the outskirts of these valleys shine like a burning, sinking ship at a waveless dawntime. Screams of dying life meet the giant’s laughter! Sheep and slaves yelled as the roof fell down. My eyes became blind by the burning light and my aged body sank down in this inexorable heat. Sons of Surtr, Giants of flames, why was Ymir cleaved so early to create this cruel world? I only saw my two young sons flee from the flames. Then the lungs stopped their work; Gave my body back to this hostile world below. Consumed by fire, I followed the way to Muspellheimr. For leaving this place of Loptr’s intrigues and inequity. Gone from a world that was ruled by ill-willed enemies and gods. |
|||
40:40 |
Vápna lækjar eldr
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals, Vocals (choirs) |
Árni | Drums, Viola, Vocals (choirs) |
Georg | Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs) |
Guest/Session | |
Teresa Dröfn Njarðvik | Vocals (female) |
Kristófr | Percussion, Vocals (choirs) |
Kristín | Organ |
Tómas | Vocals (choirs) |
Sveinn | Keyboards, Piano, Effects, Horns |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Friggjar faðmbyggvir er mér falinn | 04:49 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Friggjar faðmbyggvir er mér falinn] Friggjar faðmbyggvir er mér falinn, tekinn af óþekktum tívum ok sals dreyga. Tekinn til Ránar vegs undir Hlés dætr fyrir framan mig. Hve farsæll hefr verið þú, úlfs faðir! Hve máttvana þið báðir voruð, bǫðvar Njǫrðr ok Jarðar sonr. Hvar dvaldist þú, hvert ferðaðist þú meðan erfiðum svo mikið? Svo virðist sem Njarðar niðjar munu enda. Þrír arfþegar enn eru á lífi, en hvað mun koma? Þetta snáka stríð er hið harðasta, sýrar gráts Njǫrðr, Jarls skýja myrði, þennan þráð er svo kalt að spinna, þetta manna sjót svo erfitt að bæta. Við erum alein milli Jǫtuns krafta ok hins endalausa, djúpa, dǫkkbláa hafs æða ok þerris ósk. Megi hinar ósungnu ævin-Hildir vefja aðra þræði en þá sem við hǫfum lifað. Njǫrðr, Þór ok Freyr. Þið skuluð hjálpa! Njǫrðr, Þór ok Freyr. Gefið þessari menja mjǫrk bjartari framtíð. Njǫrðr, Þór ok Freyr. Haldið Býleists bróðr frá oss. Látið hans fǫlsku ormstungu aldrei mæla aftr í reiðar hljóðgreipar ok heyrnar skildi! Skerið hans góma sverð út, látið hann drekka eitrað sára sund að eilífu. Virðumst hafa gengið inn í hring svika, hræsævar bergja ok fjǫrbrots. Vertu með oss, Móða faðir, lyftu Hrungnis bana í reiði til að mǫlva Jǫtna róm ok Marnars fǫðr. Vápna lækjar eldr. Yggs sverðveðr er að hefjast. [ENGLISH - My husband is gone] My husband is gone, taken by unknown gods and by water. Taken to Rán’s kingdom somewhere under he white daughters before me. How successful you have been so far, Loptr! How powerless you both were, Njǫrðr and Þórr. Where did you stay, where did you travel while we were struggling so hard? The whole kin of Njǫrðr shall end it seems. Three sons are still alive, but what shall come? This Winter is the strongest, Njǫrðr, this thread is so cold to spin, this house so troublesome to repair. We are alone between the Jǫtun’s powers and the endless, deep black-blue sea of the sea queen. May those unsung Norns weave other threads than those that we experienced. Njǫrðr, Þórr and Freyr. You shall help! Njǫrðr, Þórr and Freyr, keep Loptr away from us. Let his Ormstunga never speak again into angry and false ears! Let his tongue be cut out, let him suck poisoned blood eternally. It seems we entered the circle of false words, of evil deeds and death. Be with us, Þórr, raise your hammer in anger to smash giants and evil spirits. |
|||
2. | Frá þögn Rauma grund hefr þessi ætt komið | 08:32 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Frá þǫgn Rauma grund hefr þessi ætt komið] Frá þǫgn Rauma grund hefr þessi ætt komið, en hvað mun koma? Ég mun draga Njǫrðs æri gegnum fimbulvetrinn, þessa orms nótt, en allstaðar leynast ill augu hins ljúgandi, hins hvíslandi. Skýjar slóð, er það þitt ríki? Ýmis niðr halda krǫftum sínum ok senda Fáfnis hvíta gall frá háum stǫðum í þeirra skýjuðu hǫllum. Landvættir ok svartálfar drekahǫfuðsins, ǫndrgoðs fóstra handbendi, leynist í snjónum með ær ok ill brúna undirstǫll. Morðhaukir, Fenris kindir, manna dólgr, álvar ok óséðir andar, frá ykkr hefr aldrei fengist hjálp. Eins ok ljár hafa skýja grjót hokgið niðr vonir oss um endalok draum-Njǫrun ok sǫkkt oss manna sjót dýpra ok dýpra inn í orma nóttina. Linna leitis, Marnar barna þverrir ok hlunnviggs gæti-Njǫrðr, skaparar þessa kyns, hafa Ragnarǫk loks byrjað? Mun líf á Iðavǫllum sárlega vera brennt burt af hlíðar þangs bitsótt? Sá átta ok einnar mæðra mǫgr endinn koma. Hve hátt heyrðist í ljótir Fornjóts synir. Gerðir þú það, ǫrvar áss? Gegnum vægðarlausa kalda sundvǫrpuði í hrafns ævinni úti hefr Haddingja vals hrókr hvíslað orð frá fjarlægum Hræsvelg með sínum vindórum. Rauð eggjar falla frá hans valvǫndr sverð ok sǫkkva aftr niðr á þennan dimma, frosna undirheim. Enn eitrar illr munnr drekans rætr hins bjarta, lifandi Yggdrasils. Þetta finn ék, þetta man ék, þetta sá ék í draumum við tveggja daga miðlegg. Ék heyri orð frá dauðum grunda dǫglingrglamma ferða trǫð, þar sem Loka mær gefr Níðhǫggi gamalt guldum galga valdi Gauts tafn sem skolaði á fjarlægt svart land illsku ok svika. Úlfs faðir, þinn illsti vilji var aldrei skilinn af Njǫrðungum! Tveggja bági, þú beist ekki bara eina hǫnd. [ENGLISH - From the silence of wooden lands this family has come] From the silence of wooden lands this family has come, but what lies ahead? I shall bring this family through the Fimbulvetr but everywhere lurks the evil eyes of the lying one, of the whispering one. Air, is that your kingdom? Giants keep up their power and send the white death from high homesteads of their clouded sky. Landvættir and Svartálfar of the dragon’s head, Giants helpers, you lurk from afar through the white with mad and evil eyes. Ravens, Wolfs, Álvar and invisible spirits, from you help has never been given. Like a scythe have storms cut down our hope for an end of this dark season and let our farm fall deeper and deeper into the white. Njǫrðr, Þórr and Freyr, creators of this kin, has Ragnarǫkr finally begun? Will life at Iðavellir painfully be burned down by fire? Did Heimdallr see the end come? How loud the song of storms is. Did you made it, Ullr? For long nights, through severe cold storms in the darkness outside, Nidhǫggr has whispered words from far away Hræsvelgr with his wings. Red, dead bodies fall from his blades and sink down, back to this gloomy frozen underworld. Still his dragon’s evil mouth poisons the roots of glowing, living Yggdrasill. This I can feel, this I remember, this I saw in dreams at night. I can hear words from a dead kingdom, where a rotten Queen gives Nidhǫggr old flesh from bodies that were washed on to a far and black shore of evil and deceit. Loptr, your most evil will has never been understood by good men! Fenrisúlfr, you bit not but one hand. |
|||
3. | Ék sé framtíð í ísa broti | 09:35 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Ék sé framtíð í ísa broti] Ék sé framtíð í ísa broti! Ék finn alfrǫðl rísa sem sendir engar kaldar fleygiǫ́rar yfir djúp ríki vǫll brimilsins. Ný kringla er loksins byrjuð. Þessi dimmi vandar jǫtunn ok stǫðug hættan á snjóskriðum hjaðnar meir ok meir ok gefr oss nýja von um að lifa af. Þessi úlfs nótt verðr ekki gleymd, þessi hvísluðu orð verða oss alltaf í minni. Enn ólgar byrmǫrk, enn hungrar braut dýrr dreka í vammlaust líf. En ungt jarðar hár læðist gegnum hvíta dauðann ok nýtt ljós frelsar fróns legg vætti frá ís ok snjó. Margir Draupnis niðjar hurfu til óþekkts útgarðs ǫrvar ássins, mikið fé var hirt af ǫrlǫgunum. Haukstalda gramr gaf svanteigs elda orð til að muna, orð sem binda líf mitt til að leiða þessa ætt. Við byggðum brandnór oss aftr, fundum nýjar slóðir til flóðs mana viðr sem voru eigi minna bitin af ylgjar verrs kalda kjafti. En sumir Viðblinda geltir fylgja eigin vegum inn í Ǫnundarfjǫrð, þetta jarðar skarð hafi slétt mitt. Sumir enda ferðalag lífsins á sanda grunni oss. Eins ok faðir sagði oss, þetta veldr alltaf reiði ok styrjǫld. Allar áttir Ingvifreys voru teknir til ríki Loka-dóttr, mǫrg líf bíða enn eftir að falla fyrir hendi þessarar ókunnugu ok þǫglu vætt. Fetum gamlan stíg aftr til Vatnsfjǫrðs ok endrnýjum kynni. Hátt er nú gjaldið ok hærra en áðr! Svo virðist sem goðorð sé ekki alltaf merki um frið ok auðæfi. Hjaldrs bálregns viðir voru jafnvel í fyrnd fjarðarjarðar endalausra skóga helteknir af hlýðni til veraldlegra goða, til að hlýða skínandi Freyju tór kaldra dreyra mæri. Ék man að mikið hrafns vín rann niðr véttrim þeirra. Ék man að Gungnis vǫ́fuðr var alltaf bakvið tjǫldin þegar ofsi leiddi Heljar sónþollr. En erum fǫst fyrir. Ísa brot færir alltaf nýja þekkingu til þeirra sem hafa hvarma skóga stjǫrnr til að sjá. Látum mána hauðrs hvéls geisla lýsa upp myrka afkima falskra orða. [ENGLISH - I can see a future] I can see a future! I can feel a Sun rising that spreads no cold staves over the deep kingdom of water. A new circle has finally started. The dark storms and the steady danger from snowslides more and more fades away and give us new hope to survive. This winter will be remembered, these whispered words will be remembered. Still the ocean boils, still hungry sisters crave for innocent life. But new grass lurks through the white death and new light sets stoned spirits free from snow and ice. Many a man faded away to the unknown outside of Ullr, many cattle were caught by destiny. My father gave my mother words to remember, words that bind my life to lead this family. We built up our homesteads again and found new paths to neighbors that were not less bitten by the wolf’s cold mouth. But some whales follow their ways into Ǫnundarfjǫrðr. Some end their lifes journey on our beaches. As my father told us, this always starts anger and war. Many great families were taken to Hel’s kingdom, many lives still wait for their end that is caused by this alien and silent soul. We find our way back to Vatnsfjǫrðr and renew words. High is now the amount of goods that we are obliged to transfer! It seems a Goðorð is not always a sign for peace and wealth. Good men were already in the old world of eternal woods taken by a false will to obey material gods. For obeying the shining gold of cold blades. I remember that much Blood ran down their fuller. I remember Óðinn was always at hand when fury led men. But we stay. Spring always brings new knowledge to those who have open eyes to see. Let the sun’s rays illuminate the dark corners of false words. |
|||
4. | Blóð-Þorsteinn eystri | 14:10 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Blóð-Þorsteinn eystri] Blóð-Þorsteinn eystri, sonr Helga, nafn sem mælt er með reiði þessa daga. Víðlinda gelti skolaði á land í héraði oss, þar sem mikla grimma hafið faðmar áss hauðr ok gefr oss líf með dauða dýrsins. Úti á jǫtna vegi lá hann dauðr svo tókum kjǫt hans ok gáfum rest aftr til brims vegar. En er það spurðist út gripu menn að austan gæsina, drápu þrælana á heimleið ok stálu kjǫtinu. Réttlæti hefr aldrei verið í hávegum haft í hǫlða grund oss ísheims ok elris garms. Hliðskjálfar grams bǫl var ávallt nærri þegar gróða var að fá. Hǫgna élviðr sem bjuggu bakvið ríki risa í austri, suðri ok norðri héldu ávallt hlustamunni ok brátungli lokuðu er slíkar fréttir bárust í þeirra glamma ferða trǫð friðar ok heilsu. En munum berjast. Ekkert svar er gefið utan Hugins drekka fyrir dolgbrands dǫkk! Engin þǫgn mun finnast fyrr en fǫlsk galdra fles ok orða ǫ́r eru skorin af hatri sárteins míns. Heimdalar hǫfuð heitir sverð! Eitr mun falla ok reipi festa skógar skæðasǫgn á ný. Blóðs valr, kvánar kyn ok hreggskornir þurfa að læra að Njǫrðr er þeim æðri. Hinir hræðilegu Ǫlvaldi, Iði ok Gangr ganga niðr úr heimilum sínum, hvíslandi rúnir til Gungnis vǫ́fuðr ok fæða bara af sér hernað ok geðveiki. Faðir reyndi alltaf að finna leiðir til að sára sigðr héldust í slíðrum sínum. En hann dó, Jǫtnar ok Ægis dætr tóku hann svo Njarðar niðjar breyttu ǫrlǫgum sínum undir minni hendi. Svo færðum ró ok aldrlok yfir líf þjófanna. Megi Níðhǫggr neyta þeirra sárgeimi ok vættir þeirra eyðast í kǫldum andardrætti Nára nipt! Dísir þínar hurfu í þǫgn. Þér, Þorsteinn Helgason, var gefið svar. Stundum þarf að ná réttlæti með hnefa landi, þó vitrir menn þykist vita að gott líf án óréttlætis sé hverjum frjálsum manni gefið. {ENGLISH - Blóð-Þorsteinn of the East] Blóð-Þorsteinn of the East, son of Helgi, a name that is uttered with anger in these days. A whale was washed ashore in our district, where the great cruel sea embraces the human world and gives them life by this animal’s death. Out on the skirts he lay dead and we took his meat. Gave the rest back to the open sea. But when it became known, accomplices of the east took their chance, slew slaves on their way home and stole that meat from us. Justice has never been praised highly in this our world of fire and ice. Óðinn’s doom was always at hand when a benefit seemed so near. Neighbours, families that live behind the giant kingdom at east, south and north. They always kept their ears and eyes shut when such news reached their world of peace and good health. But we shall struggle and fight. No answer is given but blood for blood! No silence shall rise until false tongues are cut by my blade’s hate. Poison shall drop and ropes shall fasten the father of the snake again. Animals of the Battlefield need to learn that Njǫrðr is superior to them. The dreaded Giants come down from their homesteads, only whispering runes to a hanging god and only give birth to warfare and madness. Father always tried to find ways to let blades stay in their scabbard. But he died, giants and Rán took him so that Njǫrðr’s descendants changed their destiny under my rule. So we brought death and calmness to the thieve’s lives. May their flesh be consumed by Nidhǫggr and their spirits perish by the cold breath of Hel! Your Dísir went away in silence. To you, Þorsteinn Helgason, was given an answer. Sometimes, justice has to be gained by hand, even if wise men believe to know how a fair life without injustice is given to every free men. |
|||
5. | Gylðis kind hefr aldrei dvalist á einum stað | 07:27 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Gylðis kind hefr aldrei dvalist á einum stað] Gylðis kind hefr aldrei dvalist á einum stað. Alfǫðrs sonr sat aldrei þǫgull er illindi komu upp. Svo flæðandi víg-Gǫll eins ok foss á regndǫgum var svar við frið ragna reinvára. Á grænum, hlýjum degi ísa brots varð hlíðar þang blóðugt. Nokkrum þrælum var slátrað er skýja skjǫldr gaf dǫkkri hólmgjǫrð lit dagsins. Ok ekkert orð heyrðist frá Vatnsfirði. Á Hválseyri var fundr kallaðr ok Þorkell Gíslason tók málið upp fyrir aðra. Engir afarkostir voru settir en fé ok illkvittin kvenleg slæða boðuðu það sem koma skal. Vorum hljóðlaus, svo þǫglir mánuðir tóku við. Nýtt líf ok gæfa gaf Njarðar niðjum von um tilheyra hjǫrðinni á ný á þessum tímum syngjandi sverða. En dætr húmsins seint um kvǫld hvísluðu til biturra eyrna að aftr þyrfti að myrða. Bors burr var glottandi meðan nýir sáraflóðshverir lituðu jǫrðina frammi fyrir geirveðrs seiðs galdi Vamms stríðkviðjendrs! Glaumsniðjar, Hymis áttrunnr var hlæjandi í gegnum víðan landa heiminn meðan eltum flýjandi hraunskjǫldunga ok vorum þeim sem þurftu að aldrtila. Hrafnblóts góði, þessi vápnboði flaug frá háum blǫðum. Aldrei á að treysta óþekktum orðvegum ok þannig urðu lygar raunveruleiki Gandvíks mellu vina sem sækja hefnd fyrir kjǫt. Fyrir Viðblinda svín sem fundum á oss eigin jǫtna dólgs móðr. Hrungnis haussprengir, megir þú granda óvinum sem senda bǫlvanir yfir jǫtna vegi. Vorum dregin á ný inn í Vandils jǫrmungrund banvænna deila ok vígaferla, sársauka ok reiði. Njǫrðr, Þór ok Freyr, hjálp! Njǫrðr, Þór ok Freyr, verið með oss. Njǫrðr, Þór ok Freyr, hjálp. Njǫrðr, Þór ok Freyr, látið Herjans æði ekki leiða oss í gegnum þessa daga. [ENGLISH - The wolf has never stayed at one place] The wolf has never stayed at one place. Þórr never sat silent when trouble arose. So flooding blood like a great cascade on rainy days was an answer to Heimdallr’s peace. On a green warm day of spring, grass turned to clammy soil. Several slaves were slaughtered when the sun gave the dark sea the colour of day. And no word was heard from our Góði. At Hválseyri a meeting was convoked and Þorkell Gíslason took up the case for others. No final answer was given but goods and an effeminate veil for deeds that should come. We stayed silent, so months of silence followed. New life and fortune gave Njǫrðr’s kin hope of being accepted again in these times of singing swords. But as daughters of dusk on a late day whispered to angry ears, killing needed to be done again. Óðinn was grinning while new fountains of blood spilled on the ground before Þórr’s hands! Giants were laughing through the wide valleys when we pursued the fleeing warriors and gave death to them, to those who needed. Óðinn, this blood flew from high edges. Unknown ways of words are never to be trusted and so lies became reality for people who seek revenge for meat. For a whale that we found on our very land. Þórr, may you smash our foes who send curses over the mountains. We were taken again into a maelstrom of deadly feuds, of pain and anger. Njǫrðr, Þórr and Freyr, help. Njǫrðr, Þórr and Freyr, be with us! Njǫrðr, Þórr and Freyr, help! Njǫrðr, Þórr and Freyr, let Óðinn’s mania not lead us in these days. |
|||
6. | Samkoma um sumar var sett á Þingeyri | 08:33 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Samkoma um sumar var sett á Þingeyri] Samkoma um sumar var sett á Þingeyri fyrir hanga heimþingaðar mót ok hatr. Hve fjarri guðirnir voru oss. Bræðr voru útlægir gerðir, til skóggǫngu dæmdir. Galdrs hapt arma farmr, þín svikula tunga var sigrsæl þessa myrku sumardaga. Hafa Goða varnendr eigi hegnt þér fyrir fyrirlitningarorð þín? En vilji þinn lifir. Svo bræðr á brims lakki sigla, fylgja dýrðarkalli í hinni gǫmlu Engla ættjǫrð ok Írlandi. Eylúðrs níu brúðir fylgja þeim, skartandi hvítum kórónum, dúks bǫl bar þær með bláum skýja gráti. Dyggar Ægis dætr sem senda hríðar skær til fjarlægra stranda frægðar ok feigðar. Sundvǫrpuðir sem eru bræðr undirheima flóðs ásynju. Margir vitrir menn með lærðar tungr sǫgðu oss sǫgr af fjarlægjum ríkjum. Fólki með álnir í suðri, af gunnum fyrir fé ok vegsemd í norðri. Af lǫngum viðar Heljar sjǫtum í Lade þar sem faðir oss eitt sinn bjó. Miklum steinhúsum í suðri þar sem skildir eru gerðir úr Ægis eldi ok sverð úr leggjar íss. Samþykkjar søkkvir, linns blóði. Af framandi nykra borg langt í suðri, þar sem aðeins mistr leiðir sunda skjær á staði hunangs ok víns. Langt, langt handan hins djúpa, djúpa ríkis þessa jǫkla akrs. Fyrir ykkr, bræðr, virtust hin kǫldu jarðar skaflof Orkneya lands svo nærri, hin grýtta strǫnd svo bjóðandi. En þið dóuð, bræðr. Teknir af Hropts hyrr í bardaga ok Blóðughadda á sjó, teknir til ríkja sem verða mér ókunn á lífi. Báleygs viðr, sævar rǫðuls, hvað mun verða um þetta hlíðþang er hafið horfið frá þessum heimi? Hveðrungs mær, gef þá aftr! Hermóðr, sigðis látrs, stefnir þú niðr á við? Aldrlok eru allt sem ég skynja. Fjǫrtal er allt sem ég sé. Dauðinn hefr vafið ǫrmum sínum um Njarðar megir frá deginum sem það fæddist í þennan heim. [ENGLISH - A meeting at Þingeyri in summertime was set] A meeting at Þingeyri in summertime was set for killing and hate. Brothers were outlawed and sent to the woods. Loptr, your cheating tongue was successful in these dark days of summer. Have the gods not punished you for your speech of contempt? But your spirit lives. So my brothers entered a ship to sail and followed the call for glory in old England and Ire. Waves followed them by wearing white crowns, winds carried them with blue rainclouds. Waves that loyally send ships to far away shores of fame and death. Winds that are brothers to the underworld of Rán. Many wise men with learned tongues told us stories of far away kingdoms. Of rich people down south, of battles for goods and glory up north. Long wooden halls at the place at lade where our grandfather once lived. Great stone-walled houses down south where shields are made of gold and swords of silver. Of foreign sea animals to the far west, where only fok leads ships to places of honey and wine. Far, far over the deep, deep kingdom of Rán. For you, brothers, the cold grey stones of the Orkneys seemed so near, the rocky beach so easy to enter! But you died, brothers. You were taken by Óðinn in battle and Rán at sea, taken to kingdoms unknown to me in life. Valbrand, Gísli, what shall become of this family now that you are gone from this world? Hel, give them back! Hermóðr, are you on your downward way? Death is everything I feel. Death is everything I see. Death has embraced Njǫrðr’s kin since the day it was born to this world. |
|||
7. | Mjök erum tregt tungu | 03:59 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Mjǫk erum tregt tungu] Mjǫk erum tregt tungu at hræra eðr loptvætt ljóðpundara, era nú vænt um Viðrs þúfi né hógdrægt ór hugar fylgnsi. Era auðþeystr, því at ekki veldr hǫfugligr, ór hyggju stað fagnafundr Friggjar niðja ár borinn ór jǫtunheimum. Opt kemr mér mána bjarnar í byrvind bræðraleysi, hyggjumk um er hildr þróask, nysumk hins ok hygg at því. Hverr mér hugaðr á hlíð standi annarr þegn við óðræði. Þarf ek þess opt of þvergǫrum, verð ek varfleygr er vinir þverra. Mjǫk hefir Rán ryskt um mik, em ek ofsnauðr at ástvinum, sleit marr bǫnd minnar ættar, snaran þátt af sjálfum mér. Veiztu um þá sǫk sverði of rækak, var ǫlsmiðr allra tíma, hroða vágs bræðr ef vega mættak, færa ek andvígr Ægis mani. En mér fens í fǫstrum þokk hrosta hilmir á hendi stendr, máka ek upp jǫrðu grímu, rýnnis reið, réttri halda. Mjǫk er torfyndr sá er trúa knegum of alþjóð Elgar gálga, því at niflgóðr niðja steypir bróðr hrør við baugum selr. [ENGLISH - My tongue is sluggish] My tongue is sluggish for me to move, my poem’s scales ponderous to raise. The god’s prize is beyond my grasp, tough to drag out from my mind’s haunts. Since heavy sobbing is the cause - how hard to pour forth from the mind’s root the prize that Njǫrðr’s prokeny found, borne of old from the world of giants. My lack of brothers often enters my thoughts where the winds of moon-bear rage, I think of the others as the battle grows, scout around and wonder which other valiant warrior stands by my side in the peril; I often need him when facing foes. When friends dwindle I am wary to soar. The sea-goddess has ruffled me, stripped me bare of my loved ones. The ocean severed my family’s bonds, the tight knot that ties me down. If by sword I might avenged that deed, the brewer of waves would meet her end. Smite the wind’s brother that dashes the bay, do battle against the seagod’s wife. But the lord of the sea, brewer of storms, seems to oppose me, his mind set. I cannot hold my head upright, the ground of my face, my thoughts’ steed every since the raging surf of heat. It is rare to find one to trust amongst men who dwell beneath Óðinn’s gallows. |
|||
8. | Svo lengi sem Sutrs ætt ok ásmegir aðhafast, mun þessi jörð í ringulreið elta | 09:11 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Svo lengi sem Sutrs ætt ok ásmegir aðhafast, mun þessi jörð í ringulreið elta] Svo lengi sem Sutrs ætt ok ásmegir aðhafast, mun þessi jǫrð í ringulreið elta er ulfs hnitbróðir hreyfir við landa heimi ok jǫtuns hals undum. Engin lǫng orð þarf að heyra til að sjá hvernig orðanna sannindi myrða von oss um friðsæld. Flóðs ásynja blóði var aðeins hjálparhella, Hliðskjalfar harri aðeins áhorfandi. Erlendir menn gáfu ráð ok voru drepnir af þeim sem við tǫldum vini. En dalar éls askr verðr að dveljast þar sem hjarta salr er, þó hefndarhugr í gollor hǫll ǫskri eftir orrustu. Á þessum kǫldu dǫgum þarf stutt að fara til misgerðamanna. Svo við lituðum skítug gólf rauð aftr með stolti ok fljúgandi undafleinum ok hylltum ok glǫddum Sígtý. Sonr Þorsteins eystra missti hǫfuð! Banda vinr, þér heilsum við á þessum blóðugu tímum ofsa ok ótta. Megir þú dveljast, megir sjá. Blóð-Þorsteinn, til þín sendi ék þessi skilaboð. Þig mun dolgsvǫlu barma elta. Hve langt, hve djúpt skalt þú nú skríða í þínum sverða sverrifǫrðr laufa tára ok bensævar ranna! Sverða svip-Hlakkar, hjǫrgaldrs Njǫrðr, færðu storma, láttu hafsjó brjóta þeirra hús. Vilja bróðir, blástu Yggs ærum þínum geðveiki í brjóst. Megi fjandmenn oss blindast af þinni dalnauð ok heila borg. En úlfa gráðar eyðir sendi engin orð. Þǫglir dagar ok vikr fylgdu ok enn heyrðist ekkert svar. Aðeins vandar jǫtunn sagði sína hljóðlátu sǫgu ok kuldinn kom með hljóðlausar snjóflygsr á land oss. Vetrinn kom ok valtr, sviksamr friðr hvíslaði gegnum vindinn ok ǫldrnar. Óǫruggt fellr hǫfuð mitt niðr af óvissu um hvað muni gerast á þessum dǫgum tómsins. [ENGLISH - As long as gods act, this world spins on in circles] As long as gods act, this world spins on in circles as the snake stirs up the land and sea. No long words need to be heard to see how the word’s truth kills our hope for peace. Rán was just a helper. Óðinn just a watcher. Foreign men gave advice and got killed by people we knew as friends. But a brave man has to stay where the heart is, even if revenge in that man’s heart screams out for battle. In these already cold days no long was need to be traveled to people who did wrong. So we reddened a muddy floor again with pride and flesh slicing swords, hailed Óðinn and gave him joy. Þorsteinn the east’s son lost his head! Þórr, to you we hail in these bloody times of anger and fear. May you stay, may you watch. Blód-Þorsteinn, to you I send this message. To you death shall follow. How far, how deep you now shall creep in your sea of blood and entrails! Njǫrdr, bring storms to let water break into their houses. Óðinn, let your madness enrich the minds of warriors who fight for you. May our foes be blinded by your hand and spirit. But Blóð-Þorsteinn sent no words. Silent days and weeks followed and still no answer was heard. Only the Wind tells his quiet song and the coldness comes with soundless snowflakes back to this land of ours. No words were sent, no contact was given since men were sent to Hel and Niflheimr. The winter comes and an unstable and false peace whispers through winds and waves. Insecure my head falls down for not knowing what will happen in this days of nothingness. |
|||
9. | Fjörbann var mér alltaf við hlið er ófriðr kom upp | 11:30 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Fjǫrbann var mér alltaf við hlið er ófriðr kom upp] Fjǫrbann var mér alltaf við hlið er ófriðr kom upp. Ægis hestr sǫkk til botns, íss gunns skjaldar vindr féllu líkt ok Báleygs viðr ok ferðuðust til Yggs setrs. En aldrei þekktist orrusta sem útrýmdi ǫldu elds vápn áðr en frægð hennar fæddist. Bræðr drukku drykk bláfoldar skafls ok voru faðmaðir af hennar dætrum áðr en Dvalins hanga biðkvæn tók þá í sitt eilífa, kalda, hǫrmulega ríki. Eins ok Valkastar veðrbliks herði var sendr í helferð af blindni Baldrs andskota ok geðveiki Fenris fǫðr. En deilr enda aldrei, deilr enda aldrei. Landvættir hvísla, hafa hvíslað með reiðum rǫddum skapadóm oss síðan ǫldu vegr var hlýr ok jarðar haddr grænn. Nú kemr hið vægðarlausa, hvíta aftr úr sjónum. Úr fjarlægð lýsa viðar hundar dalinn upp ok afhjúpa menn of marga til að telja. Rauðar ok brúnar birtast flíkr þeirra í þessari heiðskýru, kǫldu húns nótt ok hræða þá oddregns æski Nirði sem enn anda. Mikill fjǫldi kyndla úr fjarska færir aldrei góðar fréttir. Ok hungr bergrisa bróðr var ávallt botnlaust er grimmd manna var leidd af guð einskis góðs. Ragna reinvári, Belja dolgr, þú vakir yfir velferð annarra staða en oss. Svo birkisóttin flýgr að þǫkum oss svo útjaðrar dalsins skína eins ok brennandi, sǫkkvandi skip við hrauð í himin upp glóðum hafs. Vein deyjandi lífs mæta hlátri bergrisans! Fé ok þrælar æpa er þakið fellr niðr. Sjónbraut mín, svefna ker, blindast af brennandi birtu ok aldrhnigna hjarta borg fellr niðr í þessum miskunnarlausa hita. Synir surts, húsbrjótar, bergrisa bræðr, viðar hrotgarmar, hví var Ýmir klofinn svo snemma til að skapa þetta grimma Hárs víf? Ék sá aðeins unga syni mína tvo flýja frá Hǫ́alfs bana áðr en lungun stǫðvuðu sitt verk. Gaf minn Hropts hyrðreini aftr til þessa fjandsamlega Dúrnis niðja sals að neðan. Eytt af elris sveiti, gekk veginn í Múspellsheim. Yfirgaf þennan stað ráðabruggs ok ranglætis vinar Hænis. Horfinn frá Svǫlnis ekkju sem var stjórnað af illgjǫrnum óvinum ok goðum. [ENGLISH - Death was always at my side when trouble arose in these days] Death was always at my side when trouble arose in these days. Ships sank to the ground, warriors fell like trees and travelled to a hall of shields. But there has never been a battle that killed a family who’s legacy ended even before it began! Brothers drank the drink of Rán and were embraced by her daughters before Hel took them into her cold and rotten kingdom eternally. Just as Baldr that was sent to the Helvegr by Hǫðr’s blindness and Loptr’s insanity. But a feud never ends, but a feud never ends. Landvættir whisper. Whispered with angry voices our doom since times when oceans were warm and grassed lands green. Now the merciless white came back from the sea. From afar, torches illuminate the valley and reveal men too many to count. Red and brown their garments appear in this cloudless cold night and scare those of Njǫrðr’s kin who still live. A great number of torches at night never bring good news from afar. And Surtr’s hunger was always endless when men’s fury was led by the god of no good. Heimdallr, Freyr, you watch other place’s welfare than ours. So the torches fly to our roofs and let the outskirts of these valleys shine like a burning, sinking ship at a waveless dawntime. Screams of dying life meet the giant’s laughter! Sheep and slaves yelled as the roof fell down. My eyes became blind by the burning light and my aged body sank down in this inexorable heat. Sons of Surtr, Giants of flames, why was Ymir cleaved so early to create this cruel world? I only saw my two young sons flee from the flames. Then the lungs stopped their work; Gave my body back to this hostile world below. Consumed by fire, I followed the way to Muspellheimr. For leaving this place of Loptr’s intrigues and inequity. Gone from a world that was ruled by ill-willed enemies and gods. |
|||
01:17:46 |
Fragments - A Mythological Excavation
Members | |
---|---|
Band members | |
Helrunar | |
Alsvartr | Drums, Bass |
Skald Draugir | Vocals, Vocals (choirs) |
Discordius | Guitars, Vocals (choirs) |
Árstíðir lífsins | |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals, Vocals (choirs), Songwriting, Lyrics, Translation |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Vocals, Vocals (choirs), Songwriting |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Georg | Vocals |
Guest/Session | |
Hildr Valkyrie | Vocals (female) |
Sveinn | Keyboards |
Ísak Ríkharðsson | Violin |
Pétur Björnsson | Violin |
Guðbjartur Hákonarsson | Viola |
Hrafnhildur Marta Guðmundsdóttir | Cello |
Miscellaneous staff | |
Markus Stock | Recording, Mixing, Mastering |
Markus Stock | Mixing, Mastering |
Ch. Duis | Layout |
Tracks | |||
---|---|---|---|
Disc 1 | |||
1. | Helrunar - Οἶνος πρὸ τοῦ Πολυφήμου | 15:02 | Show lyrics |
"πῶς ἂν ἔπειτ’ Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην, ὃς περὶ μὲν νόον ἐστὶ βροτῶν, περὶ δ’ ἱρὰ θεοῖσιν ἀθανάτοισιν ἔδωκε, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν; ἀλλὰ Ποσειδάων γαιήοχος ἀσκελὲς αἰὲν Κύκλωπος κεχόλωται, ὃν ὀφθαλμοῦ ἀλάωσεν, ἀντίθεον Πολύφημον." (Homer, Odyssee, 1. Gesang, 65-70) Unsere Ruder schlugen das graue Salz fremder Gezeiten. Ein Spiegel zähen Wolkenbleis. Wo ist Heimat in all diesem Meer? Wo sind Gesang der Zikaden und dunkler Erde kühle Schatten von ungezähmtem wildem Wein und thronendem Zypressenhain? Wie sie wollten wir sein und waren nur Gesträuch am Wellenhang. Was ist der Krieger wenn niemand seine Taten singt? Wie gering ist sein Tod, unbeweint (in der Fremde) "ἔνθα κατεπλέομεν, καί τις θεὸς ἡγεμόνευε νύκτα δι’ ὀρφναίην, οὐδὲ προὐφαίνετ’ ἰδέσθαι· ἀὴρ γὰρ περὶ νηυσὶ βαθεῖ’ ἦν, οὐδὲ σελήνη οὐρανόθεν προὔφαινε, κατείχετο δὲ νεφέεσσιν." (Homer, Odyssee, 9. Gesang, 142-145) Und siehe, das Auge schließt den Leib. Und wir Totgeborgenen sind Fleisch und Blut und Blut und Milch und Fleisch, Hirn und Gebein. Was bleibt wenn alles überfließt? Fleisch und Milch, Milch und Fleisch und Wein. Wir tranken und tranken und blieben doch sterblich, konnten nicht rühren den Stein des ἄρχων. Wir kamen als Gäste und wurden Vieh. Ein Erbe des Kρόνος bewohnt den chthonischen Leib wie ein Höhlengeruch verloschener Glut. Ein stetes Verschlingen, ein lautes Vergessen. Nur ein ewiges Jetzt bleibt. (Und siehe, das Auge ist hungrig) Die starrende Stirn zerrt nach kronischer Manier die Jungen zum Schlund. Das Innere tränkt den Grund. Und bitter brachten wir den Wein, er war dunkel wie gebärende Erde, schattenkühl schläfernd wie Zikadensang, herb wie verloschene Höhlenglut. Tückisch rauschte er wie all das Meer ein leises Lotosvergessen. Singend schenkten wir ein und zerrten den Ölbaumpfahl. Oἶνος πρὸ τοῦ Πολύφημον! Wein, Wein für Polyphem! "ὣς τοῦ ἐν ὀφθαλμῷ πυριήκεα μοχλὸν ἑλόντες δινέομεν, τὸν δ’ αἷμα περίρρεε θερμὸν ἐόντα. πάντα δέ οἱ βλέφαρ’ ἀμφὶ καὶ ὀφρύας εὗσεν ἀυτμὴ γλήνης καιομένης· σφαραγεῦντο δέ οἱ πυρὶ ῥίζαι." (Homer, Odyssee, 9. Gesang, 387-390) Und in der Frühe erschien uns Ἠώς blutfingrig als die stygische Erde uns als Herde gebar. Ein leeres Auge rachsucht uns im grauen Salz. Doch wir sind viele. Und wir sind niemand. |
|||
15:02 | |||
Disc 2 | |||
1. | Árstíðir lífsins - Vindsvalarmál | 19:42 | |
(loading lyrics...) | |||
19:42 |
Fragments - A Mythological Excavation
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Helrunar | |
Alsvartr | Drums, Bass |
Skald Draugir | Vocals, Vocals (choirs) |
Discordius | Guitars, Vocals (choirs) |
Árstíðir lífsins | |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals, Vocals (choirs), Songwriting, Lyrics, Translation |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Vocals, Vocals (choirs), Songwriting |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Georg | Vocals |
Guest/Session | |
Hildr Valkyrie | Vocals (female) |
Hrafnhildur Marta Guðmundsdóttir | Cello |
Ísak Ríkharðsson | Violin |
Pétur Björnsson | Violin |
Sveinn | Keyboards |
Guðbjartur Hákonarsson | Viola |
Miscellaneous staff | |
Markus Stock | Recording, Mixing, Mastering |
Markus Stock | Mixing, Mastering |
Ch. Duis | Layout |
Tracks | |||
---|---|---|---|
Side A | |||
1. | Helrunar - Οἶνος πρὸ τοῦ Πολυφήμου | 15:02 | Show lyrics |
"πῶς ἂν ἔπειτ’ Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην, ὃς περὶ μὲν νόον ἐστὶ βροτῶν, περὶ δ’ ἱρὰ θεοῖσιν ἀθανάτοισιν ἔδωκε, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν; ἀλλὰ Ποσειδάων γαιήοχος ἀσκελὲς αἰὲν Κύκλωπος κεχόλωται, ὃν ὀφθαλμοῦ ἀλάωσεν, ἀντίθεον Πολύφημον." (Homer, Odyssee, 1. Gesang, 65-70) Unsere Ruder schlugen das graue Salz fremder Gezeiten. Ein Spiegel zähen Wolkenbleis. Wo ist Heimat in all diesem Meer? Wo sind Gesang der Zikaden und dunkler Erde kühle Schatten von ungezähmtem wildem Wein und thronendem Zypressenhain? Wie sie wollten wir sein und waren nur Gesträuch am Wellenhang. Was ist der Krieger wenn niemand seine Taten singt? Wie gering ist sein Tod, unbeweint (in der Fremde) "ἔνθα κατεπλέομεν, καί τις θεὸς ἡγεμόνευε νύκτα δι’ ὀρφναίην, οὐδὲ προὐφαίνετ’ ἰδέσθαι· ἀὴρ γὰρ περὶ νηυσὶ βαθεῖ’ ἦν, οὐδὲ σελήνη οὐρανόθεν προὔφαινε, κατείχετο δὲ νεφέεσσιν." (Homer, Odyssee, 9. Gesang, 142-145) Und siehe, das Auge schließt den Leib. Und wir Totgeborgenen sind Fleisch und Blut und Blut und Milch und Fleisch, Hirn und Gebein. Was bleibt wenn alles überfließt? Fleisch und Milch, Milch und Fleisch und Wein. Wir tranken und tranken und blieben doch sterblich, konnten nicht rühren den Stein des ἄρχων. Wir kamen als Gäste und wurden Vieh. Ein Erbe des Kρόνος bewohnt den chthonischen Leib wie ein Höhlengeruch verloschener Glut. Ein stetes Verschlingen, ein lautes Vergessen. Nur ein ewiges Jetzt bleibt. (Und siehe, das Auge ist hungrig) Die starrende Stirn zerrt nach kronischer Manier die Jungen zum Schlund. Das Innere tränkt den Grund. Und bitter brachten wir den Wein, er war dunkel wie gebärende Erde, schattenkühl schläfernd wie Zikadensang, herb wie verloschene Höhlenglut. Tückisch rauschte er wie all das Meer ein leises Lotosvergessen. Singend schenkten wir ein und zerrten den Ölbaumpfahl. Oἶνος πρὸ τοῦ Πολύφημον! Wein, Wein für Polyphem! "ὣς τοῦ ἐν ὀφθαλμῷ πυριήκεα μοχλὸν ἑλόντες δινέομεν, τὸν δ’ αἷμα περίρρεε θερμὸν ἐόντα. πάντα δέ οἱ βλέφαρ’ ἀμφὶ καὶ ὀφρύας εὗσεν ἀυτμὴ γλήνης καιομένης· σφαραγεῦντο δέ οἱ πυρὶ ῥίζαι." (Homer, Odyssee, 9. Gesang, 387-390) Und in der Frühe erschien uns Ἠώς blutfingrig als die stygische Erde uns als Herde gebar. Ein leeres Auge rachsucht uns im grauen Salz. Doch wir sind viele. Und wir sind niemand. |
|||
Side B | |||
2. | Árstíðir lífsins - Vindsvalarmál | 19:42 | |
(loading lyrics...) | |||
34:44 |
Þættir úr sǫgu norðrs
Members | |
---|---|
Band members | |
Árni | Drums, Viola, Cello, Vocals, Vocals (choirs) |
Georg | Vocals, Vocals (choirs), Lyrics |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals, Vocals (choirs) |
Guest/Session | |
Sveinn | Keyboards, Horns, Effects |
Guðbjartur | Violin, Viola |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Þórsdrápa I | 06:36 | |
(loading lyrics...) | |||
2. | Þórsdrápa II | 07:27 | |
(loading lyrics...) | |||
3. | Hrafns þáttr réttláta | 08:52 | Show lyrics |
Ástvinamissir Hrafns hins réttláta gerðisk í síðustu ljóstýru ungs naðra deyðis, tíma furðulegra harðinda ok bitrar hungrsneyðar í fjǫrðinum oss. Hví þurfti hann at deyja? Vei, þokan liggr yfir skarar háfjǫllum sem fylgjask með oss, mǫnnum jafnt ok fé; ok þokan liggr yfir feigðarboða sem svanvangs ǫndr spilar á þessum tímum. Hver meðal Hrópts mǫgra sendir oss þetta hyggju stríð? Með hans lífdvala felli kom ný ǫld meginsára fáreldingar. Daginn sem faðir oss, afi ok eiginmaðr dó var nótt vaxandi mána. Sumum fannsk skammarlegt at svo virðulegr maðr, nafn- tokaðr hófsmaðr, skyldi ekki hafa fallit í bardaga heldr vera fórnarlamb launmorðs, með sverðs eggja spor nǫðru. Hann var á hadds mjallar hristi er hann var stunginn með hrafna veigar hníf skít-ugrar þjónshandar – en hinn fláraði hugr var einhvers annars. Vit þekkjum hina sǫnnu morðingja, oss hǫtuðu heiptmegi. Týr, hví lét Hrafn nornirnar gráta? At deyja í beði holdfúa ok andask í hryllilegum sótthitadraumum? Megi Hliðskjáldar harri sýna honum þá virðingu sem hann á fyllilega skilit. Fyrir oss, hann ættingja, er einungis harmr – ok einlæg ósk um hefnd. Hrafn var vitr bóndi, með óviðjafnanlega orðheppni, glæsibrag ok sanngjarna tungu. Sem faðir ok hǫfðingi var hann réttlátr ok ǫrlatr, ok hans mesta vopn var sjálfsagi. Hver einn ok einasti maðr í landsfjórðingnum vissi þat. Hans orðstír sem gerðardómsmaðr var framúrskarandi, svo hans óvinir ok öfundarmenn voru óteljandi. Goðarnir óttuðusk hann. Eigi at síðr sóttu margir í leiðsögn hans. Vit suma var hann góðlegr, vit suma strangr. Aðeins veikustu ok illviljuðustu hugar tǫluðu niðrandi um hann. En þegar hann fyrst þorði at ásaka ǫmrlegan flokk goðanna um sviksemi ok barda-gafýsn var hann lǫgsóttr á þinginu. Ok orð urðu særandi sem vopn. En enginn úrskurðr var felldr. Daginn sem vit grófum hann var loftit þykkt af hlátrar banni. Okkar kyn hafði þurft at þola svo margt. Hans greftrun ok moldbúa hús voru verð hans mannvirðingar. Minningarhátíðin var lǫng. En hvassir krunkandi gokgar náhaukanna at ofan settu sitt ógnvænlega mark á atburðinn. Starandi aug-naráð þeirra hræ. Þegar voldugt rǫðuls rann mun loks þrá að senda hennar bjǫrtu geisla á þessi hrjóstrugu lǫnd ok rauðu regnhǫll, mun hugardrungi oss kannski dvína. Ok skuggarnir sem skríða um þennan bǫlvaða kaupstað munu draga tjǫldin frá lǫngun oss til a hefna heiptgjarns hugar. Ok megi þá sverð oss skera niðr fjandmennina, megi hefnd oss vera jafn vægðarlaus ǫndum þeirra ok þeirra græðgi, valdavilji ok fjandskapr. Þetta er hvorki tími miskunnar né samninga, þetta er nýr tími Glaums niðja, kveðandi nás orð gegn okkar kyni – ný hrælinns forshefnd stendr andspænis oss. | |||
22:55 |
Þættir úr sǫgu norðrs
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Árni | Drums, Viola, Cello, Vocals, Vocals (choirs) |
Georg | Vocals, Vocals (choirs), Lyrics |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals, Vocals (choirs) |
Guest/Session | |
Guðbjartur | Violin, Viola |
Sveinn | Keyboards, Horns, Effects |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Þórsdrápa I | 06:36 | |
(loading lyrics...) | |||
2. | Þórsdrápa II | 07:27 | |
(loading lyrics...) | |||
3. | Hrafns þáttr réttláta | 08:52 | Show lyrics |
Ástvinamissir Hrafns hins réttláta gerðisk í síðustu ljóstýru ungs naðra deyðis, tíma furðulegra harðinda ok bitrar hungrsneyðar í fjǫrðinum oss. Hví þurfti hann at deyja? Vei, þokan liggr yfir skarar háfjǫllum sem fylgjask með oss, mǫnnum jafnt ok fé; ok þokan liggr yfir feigðarboða sem svanvangs ǫndr spilar á þessum tímum. Hver meðal Hrópts mǫgra sendir oss þetta hyggju stríð? Með hans lífdvala felli kom ný ǫld meginsára fáreldingar. Daginn sem faðir oss, afi ok eiginmaðr dó var nótt vaxandi mána. Sumum fannsk skammarlegt at svo virðulegr maðr, nafn- tokaðr hófsmaðr, skyldi ekki hafa fallit í bardaga heldr vera fórnarlamb launmorðs, með sverðs eggja spor nǫðru. Hann var á hadds mjallar hristi er hann var stunginn með hrafna veigar hníf skít-ugrar þjónshandar – en hinn fláraði hugr var einhvers annars. Vit þekkjum hina sǫnnu morðingja, oss hǫtuðu heiptmegi. Týr, hví lét Hrafn nornirnar gráta? At deyja í beði holdfúa ok andask í hryllilegum sótthitadraumum? Megi Hliðskjáldar harri sýna honum þá virðingu sem hann á fyllilega skilit. Fyrir oss, hann ættingja, er einungis harmr – ok einlæg ósk um hefnd. Hrafn var vitr bóndi, með óviðjafnanlega orðheppni, glæsibrag ok sanngjarna tungu. Sem faðir ok hǫfðingi var hann réttlátr ok ǫrlatr, ok hans mesta vopn var sjálfsagi. Hver einn ok einasti maðr í landsfjórðingnum vissi þat. Hans orðstír sem gerðardómsmaðr var framúrskarandi, svo hans óvinir ok öfundarmenn voru óteljandi. Goðarnir óttuðusk hann. Eigi at síðr sóttu margir í leiðsögn hans. Vit suma var hann góðlegr, vit suma strangr. Aðeins veikustu ok illviljuðustu hugar tǫluðu niðrandi um hann. En þegar hann fyrst þorði at ásaka ǫmrlegan flokk goðanna um sviksemi ok barda-gafýsn var hann lǫgsóttr á þinginu. Ok orð urðu særandi sem vopn. En enginn úrskurðr var felldr. Daginn sem vit grófum hann var loftit þykkt af hlátrar banni. Okkar kyn hafði þurft at þola svo margt. Hans greftrun ok moldbúa hús voru verð hans mannvirðingar. Minningarhátíðin var lǫng. En hvassir krunkandi gokgar náhaukanna at ofan settu sitt ógnvænlega mark á atburðinn. Starandi aug-naráð þeirra hræ. Þegar voldugt rǫðuls rann mun loks þrá að senda hennar bjǫrtu geisla á þessi hrjóstrugu lǫnd ok rauðu regnhǫll, mun hugardrungi oss kannski dvína. Ok skuggarnir sem skríða um þennan bǫlvaða kaupstað munu draga tjǫldin frá lǫngun oss til a hefna heiptgjarns hugar. Ok megi þá sverð oss skera niðr fjandmennina, megi hefnd oss vera jafn vægðarlaus ǫndum þeirra ok þeirra græðgi, valdavilji ok fjandskapr. Þetta er hvorki tími miskunnar né samninga, þetta er nýr tími Glaums niðja, kveðandi nás orð gegn okkar kyni – ný hrælinns forshefnd stendr andspænis oss. | |||
22:55 |
Þættir úr sǫgu norðrs
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Árni | Drums, Viola, Cello, Vocals, Vocals (choirs) |
Georg | Vocals, Vocals (choirs), Lyrics |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals, Vocals (choirs) |
Guest/Session | |
Guðbjartur | Violin, Viola |
Sveinn | Keyboards, Horns, Effects |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Þórsdrápa I | 06:36 | |
(loading lyrics...) | |||
2. | Þórsdrápa II | 07:27 | |
(loading lyrics...) | |||
3. | Hrafns þáttr réttláta | 08:52 | |
(loading lyrics...) | |||
22:55 |
Aldafǫðr ok munka dróttinn
Members | |
---|---|
Band members | |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals (choirs) |
Árni | Drums, Viola, Cello, Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Guest/Session | |
Sveinn | Keyboards, Horns, Samples |
Guðbjartur Hákonarsson | Violin, Viola |
Teresa Dröfn Njarðvik | Narration |
Miscellaneous staff | |
Markus Stock | Mixing, Mastering |
Tracks | |||
---|---|---|---|
Disc 1 | |||
1. | Kastar heljar brenna fjarri ofan Ǫnundarfirðinum | 12:11 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Kastar heljar brenna fjarri ofan Ǫnundarfirðinum] Kastar heljar brenna fjarri ofan Ǫnundarfirðinum ok fylgir manna dolgs hungri, glóandi ásýndum. Níðhǫggr, þetta er máltíð þín. Bræðr tveir, Hǫskuldr ok Sigfús, synir Aðalsteins, hafa undan. Ǫrlǫg svanfolda sólar hǫkta enn þótt slokkni fjarðar elgs vangs hæsta sjarna. Baugar Baldrs sem grasbítr, auðr sem bú, víðsbál sem fjara, marka bǫl, allt til heljar sent. Þá, gunnr alls viðars hers við Vindsvals kǫldu hendr, Himintǫrgu vargr tekr úlfs bága mála, gengr með kǫst heljar at mǫrkunum. Vindahlés hjálms fyllr, þú ert vitni mitt á þessari grettis sótt hrægeitungs flugs. Þessi heila borg er tekin, sá fyrri álfoldar eldr slokknaðr ok minna Alda garðs hyrja skýja grjót af hjǫrlegi útþynntr. Markar meinþjófi hefi ek þǫgn gefit ok með markar bǫli farit um svá erfa megi landrif þetta. Landvætti skal leiða fyrir mín bráu tungl. Dæla dróttinn harla ok hrekktir á brott af Úlfljóts lǫgmætu vitneskju þeir ungu synir hjarna háturns sem berjask sín á milli um skarar fjǫll. Hjarar Baldr, Héðins snót, hverri lýsheims eisu skal fylgja? Hvert skulu Niptir leiða oss á hvítum sléttum lígalla? Víðisbǫl svarar skerandi hjlóði ok dregr Hǫskuldar freðit glaumberg inn um handrar tjǫlg aldrslita. Ránar miskunnarlausu dætr eru eins nærri ok hafa verit brimis draugi fjǫlð hrafnára fyrr. En þetta unga hold flýr myrkrit. Manns hǫnd dregr hans sævar bál úr ægis hirð, aptr til landa heims skóga. Ragna kunnfára siglir heim til alls viðar hers. Aptr til fjarðjarðar arfleið hafnar fýra. En gullhringa geymir, kaldr af langri leiðar þvengs sútar gǫrgu, finnr lýs bæjar log at hálsi ormsins. Í þǫgn ok í laun, Sigfúss heyrir sǫgur um nýtt upphaf foldar beina af vǫrum Þorvalds Konráðssonar ins víðfǫrla. [ENGLISH - Fire burns from afar over the Ǫnundarfjǫrðr] Fire burns from afar over the Ǫnundarfjǫrðr and supports Surtr’s hunger with a glowing presence. Níðhǫggr, this is your meal. Two brothers, Hǫskuldr and Sigfúss, sons of Aðalsteinn, are able to flee. The family’s fate lives on, but all other life extinguishes at the fjord’s highest star. Kin and animals, wealth and home, ground and shore, spirits and ghosts, all sent to the underworld. As the fire is fought by Vindsvalr’s cold hands, Blóð-Þorsteinn overtakes the scorched ground by walking with a torch at it’s borders. Heimdallr, you are my witness in these winters of raven flights. The land is taken, it’s former owner extinguished and my son’s deadly rain of headless blood outweighed. With fire I have given silence and with fire I walk to inherit this earth. Landvættir shall be led by my fearless eyes. Homeless and chased away by Úlfljótr’s lawful knowledge, young sons of Aðalsteinn fight themselves over giant heads. Killed father, burned mother, what sprit shall we follow? To where will the norns guide us in white plains of death? The wind answers with a howling sound and drags Hǫskuldr’s freezing body into the fjord’s arm of roaring death. Rán’s merciless daughters are as near as they were to grandfather’s spirit many years ago. But this young flesh flees from the dark. A human hand drags his blue body out of Ægir’s kingdom, back to worlds of wood. This ship sails back to the old wooden kingdom. Back to Norway’s lineage of the family. But the second son, cold from a long and lonesome winter walk, finds a foster family at the dragon’s neck. In silence and hidden, Sigfúss listens to stories about a new beginning of the world told by Þorvaldr Konráðsson inn víðfǫrli. |
|||
2. | Knǫrr siglandi birtisk á lǫngu bláu yfirborði | 08:16 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Knǫrr siglandi birtisk á lǫngu bláu yfirborði] Knǫrr siglandi birtisk á lǫngu bláu yfirborði inna ótǫldu bituls skokra ofan ægis rǫmmu raust systra. Markar myrkaurriði, þetta eru þín marfjǫll. Rekinn af hamra vífs byrs hauðtjǫldum, lauks glæsidýr ber Hǫskuld til Gauts vina at Hlǫðum. Jarðar þráðs undgerðir ok háir eru grundvellir hvar hann er sendr. Orma fellis gjálfars grundar grand undir ok grimmar minningar hrekja burt allan ánægjuvott úr andliti hans er Hákon jarl Sigurðarson Sæmings niðji bauð hann velkominn. Hǫskuldr, óttalaus son Aðalsteins. Þín linna vangs er mér þekkt. Yggjar báls runnr granrækja. Kormákr Ǫgmundarson, skáld Hrungnis ilja þilja askr, mér sagðir margt um ætt þína áðr en faðir minn vart bráð vandar bǫls nærri Aglo ok vegin af inum bráða grundar tyggi Haraldi gráfeld, son Eiríks blóðaxar. Ljós hefr ætíð fundit leið sína til þinnar Hǫgna meyjar víðar oddlǫ́. Þeirra helgu rastar knǫrr roða enga valtýs brúði eina sér. Herjans hattar sút syngr opt sǫngva sína í þinni gunneldu fornu. Dólga fangs buri velkomin með miklum mundarjǫkli frá Birni hofgoða ok Auði af Hofi við Ránarveg. Í Hlés vita várs Auðr býsk til fórnar til at fagna endurkomu. Bors niðja beðja. Fyrir þetta bið ek þik svá: Veiztu, hvé rísta skal? Veiztu, hvé ráða skal? Veiztu, hvé fáa skal? Veiztu, hvé freista skal? Veiztu, hvé biðja skal? Veiztu, hvé blóta skal? Veiztu, hvé senda skal? Veiztu, hvé sóa skal? Þú skalt læra ok bera vort horna hátún þetta blóðarra barr fleina flóðs. Skarpr skal vit þíns morðrǫðull þegar heims dó-mari verðr á leið þinni. Margir bǫðserkjar boðnir, gefa smáa lófu elda áss til Óskar vífs frammi fyrir ǫndvegissúlum bárum af Óðins eiki. Ok á þeim fjarðar degi, þrjá helga hjarðar vísa skal losa við jǫkulhǫfuð falla niðr í vápnlauðra boga. Þrisvar var máls heilsa fyllt, þrisvar sǫðuldýr gefin á bráa vǫllu. Á lǫngum bakka Hristar éls bið endr ok mundar fagrvita grund sitja, dansa, sitja at sumbli, drekka bituls skoks sóknbáru, matask á okhreinum þess í óðri helgun. Þrisvar fjǫrsegi eru fengin mér, þrisvar hugins ferðar verð bjóðr elda lauðri. Róðinn sé ek Bjǫrn hofgoða bera náðahanda glóða á lopt, helgat er birki. Fyrir ísa brots Hugins buru ok friðar komu! Lengi þess orms tregi réð en langt skal þetta Hugins ferðar vetr vera. [ENGLISH - A sailing knǫrr appears on the long blue surface] A sailing knǫrr appears on the long blue surface of the countless white horses above Ægir’s deep labyrinths. Jǫrmungandr, these are your abyssal paths. Driven by dark clouds of the rightous spirits, the ship carries Hǫskuldr to old grounds of Hlaðir. Made of wood and high is the hall where he is sent to. Winter winds and cruel memories wipes away every feeling of joy from his face when he is welcomed by Hákon jarl Sigurðarson, descendent of Sæmingr. Hǫskuldr, fearless son of Aðalsteinn. Your family is known to me, fighter of the winds. KormÁkr Ǫgmundarson, skald of my wise father, told me much about your lineage before my father was consumed by fire at near Aglo and killed by the fierceful king Haraldr gráfeldr, son of Eiríkr blóðøx. A light always found it’s way to your family rings of power. Their hallowed horses redden no gold-gleaming ground from alone. Axes often sing their songs in your lineage of old. Hǫskuldr is welcomed with great treasures by Bjǫrn hofgoði and Auðr from Hof at the waterfall. In the early days of spring, Auðr prepares a sacrifice to welcome the renewal of the seasons. For this I ask you the following: Do you know how to carve? Do you know how to interpret? Do you know how to stain? Do you know how to test out? Do you know how to ask? Do you know how to sacrifice? Do you know how to dispatch? Do you know how to slaughter? You shall learn and bring forth our wisdom in these heavy years of struggle. Sharp be your knowledge’s knife when the white Christ crosses your way. Many guests are invited, giving small golden plates to the ground before the high wooden pillers with reginnaglar. The hall of Bjǫrn is entirely carved with stories of our forefathers. And at the day, three sacred horses loose their watchful heads, falling down in bloodful spirals. Three times the bowl is filled, three times animals given to wooden sculptures. On long banks men and women sit, dance, feast, drink the horse’s blood, eat it’s meat in furious dedication. Three times hearts are given to me, three times blood. Reddened I see Bjǫrn hofgoði holding a golden ring upright, consecrating the assembled. For the new year and peace to come! Long this winter was but long this year shall be. |
|||
3. | Þeir heilags dóms hirðar | 13:42 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Þeir heilags dóms hirðar] Þeir heilags dóms hirðar, Þorvaldr Konráðsson inn víðfǫrli ok Stefnir Þorgilsson, lærðir dróttins hirðmenn sǫgðu hjálma buru mjǫk af þeirri fornu ok miskunnríku trú. Lagar mána askr tók trú, fengu allir skírn ok reistu svá patres dei píslar mark. En sem þeir ferðask snævi þakin lǫnd villutrúar mæta þau herskáru andstefni. Hildi var heygð er dróttins liði var meinat at vera. Bestlu rúðs forsar hoggnir ok ins hvíta krists menn af landi hraktir. Eru þetta endalok tímans í synd ok valdleysi gegn Loka? Hú-mit dregr fram drýsla með hvapta hvítgeira, beitta sem vígleiptr, kalda hvítvǫllu rauða sem glóandi álfrǫðul ok tanna hvarf jafn ógeðfellt sem galdra smiðja elds heima. En at Gautavík í Berufirði hvar hið gamla bú brann til Gauts vina, þar Kristni stýrir ok Klerkageymir eru sendir af Rauma Grundu lands stýranda. Skulu þeir gefa ormsins búk nýja trú ok siði. Á helgum degi Mikjáls erki engils tók Síðu-Hallr við skírn. Armdrósar eisu élrunnr kynnti nokkrum arinkjólum sem eggmóts ljós ǫllum um land allt ina nýju trú, en er neyddr til hólmgǫngu við Þorkel frá Stafafelli. Aðeins Krists marks makt gat geira lundr vegit heiðingjann en á þó meira bǫl í vændum. Fórn mikla gjǫrði Galdra-Héðinn sem ok lagði Unfress ǫ́rr sem hann reið yfir Mýrdalssanda. Á Viðblinda galtar svalteigarrafi birtask kvíðvænlegir undirheimar. Yfirborð þundar beðja opnask ok gleypir heilann Niðar Vargs Lunds þrumseila Várar hval en leyfir dróttins vin til lífs. Þá lostar kuldans hungraða hjǫr eptir Þorvaldi inum veila. Hregg-Mímir liggr á orms váða eiðu frammi fyrir ýta dróttins ástvinar axlar fót. Ryðfjónar gekk reynir randa suðr á landi beðs í boenar smiðju Baldrs sig-tólum halda; siðreynir lét síðan snjallr morðhamar gjalla hauðrs í hattar steðja hjaldrs Vetrliða skaldi. En hafskíðsstafr gefr sína bǫrðu braut til Ránar at Búlandsnesi. Steinunn Refsdóttir, móðir Hofgarða-Refs Gestssonar lét sitt svarðar land fljúga af brand-askers Fálkni. Braut fyr bjǫllu gæti bǫnd rǫ́ku Val Strandar mǫgfellandi mellu mǫ́stalls vísund allan; hlífðit Kristr, þás kneyfði knǫrr, málmfeta varrar; lítt hykk at goð gætti Gylfa hreins at einu. Þórr brá Þvinnils dýri Þangbrands ór stað lǫngu, hristi búss ok beysti barðs ok laust við jǫrðu; munat skíð um sæ síðan sundfært Atals grundar, hregg því at hart tók leggja. [ENGLISH - The missionaries] The missionaries Þorvaldr Konráðsson inn víðfǫrli and Stefnir Þórgilsson, learned monks told the foster family much about the old and mercyful religion. After we started to believe, they baptized all and erected a cross. But as they traveled around snow white lands of profane believers they spotted armed resistance. A fight arose when the missionaries were refused to stay. Men were killed and the white Christ’s supporters driven off land. Is this the end of time in sin and powerlessness against Loki? A dark horizon brings forth demons with blinking teeth, sharp as singing swords, eyes as red as the glowing sun and wide jaws as abhorrent as the abyssal mouth of hell. But to Gautavík in Berufjǫrðr where the old farm burned to the ground, Þangbrandr and Guðleifr Arason are sent by the Norwegian king. They shall give the dragon’s body a new faith and order. On the holy feastday of archangel Michael Siðu-Hallr is baptized. Þangbrandr brings the new faith to several farmers and chieftains around the land, but is forced to a duel by Þorkell from Stafafell. With only the power of his cross he is able to kill the heathen but faces further problems. A great sacrifice is made by Galdra-Héðinn who bewitches Þangbrandr while he rides through Mýrdalssandi. On a cold day the feared underworld appears. The surface of the wet ground opens and swallows Þangbrandr’s horse but leaves him out alive. Then the cold blade’s hunger lusts for Þorvaldr inn veili. Slaughtered he lies on the ground before the preacher’s hands. The tester of shields took his victory-tools south to smite the Balder of weapons in his smithy of prayers; brave battler for faith brought down with a clang his axe of awful death on the anvil of Vetrliði’s head. But Þangbrandr gives his wood to Rán at Bulandsnes. Steinunn Refsdóttir, mother of Hofgarða-Refr Gestsson, let her venomous tongues fly towards the crushed ship’s owner. The shaping gods drove ashore the ship of the keeper of bells the slayer of the son of the giantess smashed Bison on the Seagull’s rest; no help came from Christ when the sea’s horse was crashed; I don’t think God was guarding Gylfi’s reindeer at all. Þorr drove Þangbrandr’s beast of Þvinnil far from it’s place, he shook and shattered the ship and slammed it ashore; never will that oak of Atal’s field be up to seafaring again, the storm, sent by him, smashed it so hard into bits. |
|||
4. | Úlfs veðrit er ið CMXCIX | 08:35 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Úlfs veðrit er ið CMXCIX] Úlfs veðrit er ið níuhundruð nítíu ok níunda ok vargs leifar skulu brátt fylgjask til þessar svarðar rǫðu óttalegra atburða. Lærdómsins prýðir ko eptir tveggja vetra harðindi á verǫld væna af fljú-gandi tungu í fiska dalsmiskunn Þrándheims, nýtt bú foldar valds. Sagði hann Óláfi at djǫfla díki væri Hǫars drífu boða veðrs gefit. Kristr mun aldri ganga um þat heiðar jótr. Brást Óláfr inn versti við, hæðir þann líns kenni ok tekr mála hnǫggvir svartra sandar. Geira hreggr reisir sitt hatrsfulla blóð-kerti. Ok þeir Niðar vargar úr Fjalla Finns ótemju flokk skulu brátt mæta inu skerandi hljóði hræsæ-var bergja blóðorru. Þínar hrapmunna handa skal kljúfa, þína illvegs kiljur skulu falla, þín svarðar strǫnd skal fjúka inn í hyldýpi kvǫl heima tanna garðs. Þinn hugstrandar hallr skal gefinn Hænis hugreynanda aftígum ok þitt sárgeimi gefit Vígi sem hann undan þér rífr helsærðan pung. Iðr munu flæða niðr þorns svíra snerriblóð þar til þinn vágs hyrsenda ǫrlǫg ǫll út þurrkuð af alls dróttins himsins rítar túni réttlætis ok reglu. Aðeins Gizzur hvíti ok Hjalti fá lægt Sogns grams bræði. Kǫld þǫgn trónir yfir norðsæta gætis suðra miði. Enginn grædis elgr skal úthalda, enginn óðar smiðr fer til mímis vinar rúnar. Á þúsundustu úlfs tuggu sigla Gizzur ok Hjalti ásamt Þormóði Krists hirðmanni til at leiða upp norðr ok komu þrem fimmtum fyrir Alþingi at inum vinbǫrðu brunns byggjum suðrs, sem eitt sinn hýstu hella hrǫnn Dúrins niðja sagvorðuða úr vestri. Hér, at Hǫrgeyri byggðu þeir úr við Pétrs knǫrr mikit á fyrrum Svǫlnis ekkju, helguð var sú grund heilǫgum Klemenz. Enginn þǫgn beið er þeir riðu til þings ok reistu hǫlda hjálpar stólpa. Ok þann næsta dag héldu Gizzur hvíti ok Hjalti at Lǫgbergi ok gjǫrðu erindi sitt kunngjǫrt. [ENGLISH - The year is 999] The year is 999 and doom shall soon follow to this soil of fightful events. The missionary arrives after 2 years of struggle in the vivid world of the flying tongues in the summer at Þrándheimr, new home of the king. He tells Ólafr Tryggvason that Iceland is given to the one-eyed wargod of madness. Christ will never walk on that crumbling earth. Ólafr turns frantic, scolds the missionary and takes hostages of the black sand. Ólafr rises his hateful sword. And the descendents of this uncontrollable flock of Óðinn, shall soon meet the crushing sound of the raven’s hunger. Your arms shall be chopped, your legs shall fall, your heads shall fly into the deep depths of the devil’s mouth. Your hearts shall be given to Loki’s consuming spawn and your sprinkling blood given to Vígi as he rips off your lacerated testicles. Guts will flow down Nið until your kin’s fates are wiped away from God’s kingdom of justice and order. Only Gizzur hvíti and Hjalti are able to cool the king’s anger. A cold silence thrones over the king’s words. No ship is able to set sail, no messenger arrives at the black shores. In the year 1000, Gizzur and Hjalti set sail with the priest Þormoðr to lead up north and arrive two weeks before Alþingi at the stormy southern isles, that once were inhabited by revolting slaves from the west. Here, at Hǫrgaeyrr they build a wooden church on formerly heathen ground, dedicated to holy Clemens. No silence awaits when they ride to the assembly and raise crosses. And the next day, Gizzur hvíti and Hjalti went to Lǫgberg, and announced their mission. |
|||
5. | Máni, bróðir Sólar ok Mundilfara | 04:31 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Máni, bróðir Sólar ok Mundilfara] Máni, bróðir Sólar ok Mundilfara sonr reis með myrkum ǫrmum yfir Þingvelli. Úr fjarskanum rennr Ǫxará stríðri Áta jǫrðu yfir efri brún dalsins niðr í láglendit. Allt er þetta nærri Lǫgbergi, þeim æðsta stað réttlætis ok mælsku sem nokkurn tíma prýddi þessa þriðju biðkvǫn án brjálaðs handar tjólgs. Kringum Almannagjá, dalar éls aska búðir uppljó-maðar elris garmi. En þetta vondslot er þǫglara þó blikr af mannaróm heyrisk í fjarska. Þorgeir hylr sitt Heimdallar hjǫrr undir feldi, mælir til ends heima undir ok landvætta þeirra er byggja þann hólmlegg ofan. Einsamall Draupnis dǫggvar hlunnr losar sitt bensævar rann ok ferðask um, leitar svars við spurn þeirri hvert hǫlda grund þessa leið. Fyrr vas hitt, es harra Hliðskjálfar gatk sjalfan, skipt er á gumna giftu, geðskótan vel blóta. Ǫll hefr ætt til hylli Óðins skipat ljóðum, algilda mank, aldar iðju várra niðja, en trauðr, þvít vel Viðris vald hugnaðisk skal-di, legg ek á frumver Friggjar fjón. Verðum flest at forðask fornhaldin skǫp norna; Láta allir ýtar Óðins orð fyr róða. Var Helgi magri á réttri braut at halda bæði Þórr ok munka dróttinn? [ENGLISH - Máni, brother of Sól and Mundilfara] Máni, brother of Sól and son of Mundilfara, rises with dark arms over Þingvellir. From a distance Ǫxará bursts her vivid streams over the upper valley’s edge into the lowlands. All this is near Lǫgberg, the highest place for justice and conciliation that ever was on this ground of no raging royal hand. Around the Almannagjá, the booths of chieftains are lighted by small fires. But this night is more silent and talks are barely audible from afar. Þorgeirr covers his head with a cloak, speaks to dark worlds beneath and landvættir that populate the earth above. In solitude he frees from his body and starts to travel, searching for an answer to the question to where this soil shall be led. It was different in former days, when I could worthily sacrifice to the mind-swift, there is change in the fortunes of men, Lord of Hliðskálf himself. The whole race of men to win Óðinn’s grace has wrought poems. I recall the exquisite works of my forebears, but with sorrow, for well did Viðrir’s power please the poet, do I conceive hate for the first husband of Frigg. We must renounce many an anciently held decree of norns; All mankind casts Óðinn’s clan to the winds. Was Helgi magri right in believing both in Þorr and munka dróttinn? |
|||
47:15 | |||
Disc 2 | |||
1. | Tími er kominn at kveða fyrir þér | 08:35 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Tími er kominn at kveða fyrir þér] Tími er kominn at kveða fyrir þér, Hǫskuldr, kvæði þat er ort var hér áðr inn nýji foldar hallar dróttinn kom heill at Hlǫðum. Þar segir af Hákoni góða, syni Haralds hárfagra ok Þóru Morstrstǫng, greipa glóðar Gerði er Nóregs gætir fékk af Hǫrða-Kára. Jǫfra-dróttinn lésk þá at Fitjum, veginn af þrem breka sunnu ǫskum hálf bróðr hans Eiríks blóðaxar. Hákon þessi var einnig fóstrson Engla ættlanda þengils Aðalsteins, sem lét skíra hann. En vér Óðins eikit at Hlǫðum. Hneigðum ekki voru hei-lu borg. Eitt af skáldum Hákons, Eyvindr Finnsson, gjǫrði svá heldr ekki ok orkti þá kvæði til heiðrs Hákoni góða. Nú þegar nokkrir nǫðru deyðar hafa liðit síðan vígaglaðr jarl Hákon Sigurðarson var veginn af þræli sínum Þormóði Karki at Rimul, víga-Freyr skal vita ǫrlǫg konungs jarls. Hákon-armál [ENGLISH - It is time for me to tell you] It is time for me to tell you, Hǫskuldr, a poem that was composed before the new god came entirely to Hlaðir. It tells of Hákon goði, son of Haraldr hárfagri and Þora Morstrstǫng, a woman he got from Horða-Kari. He died at Fitjar, killed by three sons of his half-brother Eiríkr blóðøx. Hákon was likewise the fosterson of English king Aðalsteinn, who let him baptized. But we people of Hlaðir did not bow our heads. One of Hákon’s skalds, Eyvindr Finnsson, did not as well and composed a poem in honour of Hákon goði. Now that several winters have passed since battle-approved jarl Hákon Sigurðarson was killed by his own slave Þormóðr Karkr at Rimul you shall know about Hákon goði’s destiny. Hákonarmál. |
|||
2. | Norðsæta gætis, herforingja Ormsins langa | 06:10 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Norðsæta gætis, herforingja Ormsins langa] Norðsæta gætis, herforingja Ormsins langa ok vígsburi margs Haddings éls, endi þar líf sitt at sjávar beinum Land-Rǫgnir hvarf at benvargs hreggjum Svǫldrs at ǫldu heimi Wendlanda. Sveinn tjúguskeggr, son Haralds blátǫnn Gorms-sonar, Óláfr sænski, son Eiríks ins sigrsæla ok Einar Hákonarson jarl at Hlǫðum hertóku Óláfs ellifu branda elga með sínum sjátigum ok steyptu vegtaugar jóts grundar tyggi niðr til Ránar dætra. Var sá hergrimmi hjarls dróttinn af úneyttum laufa társ lǫngli drukknan? Dæla dróttins verki at br-jóta aptr ása jaðars andstefni er lokit ok Draupnis dǫggvar hlynr er laus lands ráðanda bræði. Mikill er landstýrandi Hǫrða foldar vǫrðr, en úmyldr konungr. Nú er knǫrr búit, færandi malmdyns hlyn Aðalsteins aptr at vinkers botnum Íslands. Á því fyrra ylgjar tafni grímu galdr fylktisk at leika yggjar bála él við jǫtuns eyki. Eptir lagarmána ok hafs daga Haddingja vals hróka flugs Ánars mær verðr at landa heimi. Fáum fimtum áðr sá geit Týs máli tók við þeim nýja grams róða ok margr breka sunnu askr lét skírask. Hǫrga herr goðabrennir, vargsbrǫðar lǫgsǫgumaðr, réð fyrir guðs ástvinum ok setti reglur strangar gegn hertýgðri blóta fægis andstefni. Mikill hrotta hreggr ríkir á hólmgjarðar nagla. Mǫrg hænahús byggð skjaldaviði úr Haralds haukey, en enginn mið máttr stýrir dróttins liði. Hǫskuldr kemr at garði Kjartans í suðri af orm-sins fálmandi líki. Á siggjar linda fólksstara fangs kringlu mikil fórn var færð. Þrír oksbirnir leystu sitt svarðar strǫnd sem oddbreki þeirra roðar fljóts glóða elris hring ok fyllir steininn. Dreyra fylltir Háars þegnar goða varnendr! Hlóriði, veit oss þursa týs burir. Belja dólgr veit oss sólheima. Hjalma hríðir leid þú þangs lat fyrir oss sjásk hvergi er Krists mark leitar á rauðs uppskeru athǫfn. Því þetta er fyrir fróms legg gjǫrt ok hamra vífs buru forna. [ENGLISH - The king’s life, commander of Ormurin langi] The king’s life, commander of Ormurin langi and good fighter in many battles, found it’s end at sea. Óláfr Tryggvason disappeared at the battle of Svǫldr at the coasts of the Wendlands. Sveinn tjúguskeggr, son of Haraldr blátǫnn Gormsson, Óláfr sænski, son of Eiríkr inn sigrsæli and Eiríkr Hákonarson, earl of Hlaðir, conquered Óláf’s 11 ships by their 70 and brought the sea king beneath Rán’s daughters. Did the fierce king of the useless bow drown? His mission to break the heathen resistance finally comes to an end and Hǫskuldr is released from Óláfr’s anger. A great king he was, but a merciless ruler. Now a knǫrr is set, bringing the son of Aðalsteinn back to the dark clouds of Iceland. In the old year storms gather to play a wild game with sea horses. But after nights and days of raven flights the wooden ground becomes black ground. Some weeks ago this kingless land accepted the new faith and many chieftains were baptized. Heathen Þorgeirr, long time lǫgsǫgumaðr, decided for the Christians and set strong rules against the armed heathen resistance. Great dispute reigns the isle. Many churches are build with wood from Norway, but no central power reigns the followers. Hǫskuldr travels to the farm of Kjartan í suðri of the dragon’s struggling body. In the first days of the old year’s circle, a great sacrifice is made. Three oxes loose their heards as their blood reddens the chieftain’s ring and fills the stone. Bloodful we hail ye! Þorr, bring power to us. Freyr, bring growth to us. Njǫrðr, lead life to us. This sacrifice is for the wooden gods and for a peaceful future of this agitated soil. Fylgjur of ours, do not appear when the cross confronts our ritual of the red harvest. For this is for the earth and gods of old. |
|||
3. | Bituls skokra benvargs hreggjar á sér stað | 08:21 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Bituls skokra benvargs hreggjar á sér stað] Bituls skokra benvargs hreggjar á sér stað at manna ýta sjǫti þessa flein-galdrvala fóðrs. En sem Héðins drífa hefsk ber mannadýrs lund hettu-klæddan at friðbands stað ok mælir gegn þeim vápna hríð. Þá safnisk hvala herr at þessum syn-duga orms váða eiði fallina gilda ok afvega hjal-déls frǫmuðra. Mǫrg hjǫrþings bura hefr miklar mætr á Belja bǫlverðungar fjǫrspilli ok hafask við at hæða hristni fyrir manns mæli. Bǫðgarðar asks fjúkandi hamartrǫll þaggar Jesú þjóms rǫddu ok gunnelda buri veitir svá aldrtilan með sínum hví-nandi meginsára fárelding bengjálfars blágjóðra. Þegar Loka bǫlkveitir ferðask norðr eptir, Sólstillis vinr bróðir Hræstorðar asks fregnir af Hildagarðs hríðum sem fǫðr lýsu þriggjar, aski-askr er neyddr til hefnda ýta dróttins ástvinar aldar lofum. Brunns byrri val aldri án laga ok hjaldr mǫ́s krǫ́s aldri gley-misk. Þinn úhræddr herkju stormr, dýrðar váttr, skal atsótt þá mínar banvænu valdstǫðr mæta sárgeimi þínum. Hǫfnum, hǫlða reifir, hrafnblóts goða nafni, þess‘s ól við lof lýða lóm, ór heiðnum dómi. Mér skyli Freyr ok Freyja, fjǫrð lætk ǫðul Njarðar, lík-nisk grǫm við Grímni, gramr, ok Þór enn ramma; Krist vilk allrar ástar, erum leið sonar reiði, vald es á frægt und foldar eðr, einn ok goð kveðja. En þann næsta márreitar dag þat gamla úlfa ok ara ferðar ár, Rǫðuls tyggja vinr stefndi Krist limu at sækja laga heptenda hinstu ǫnd. Svana dals dǫgun skapa nokkrum síðar fer eski-askr suðr fyrir. Hljǫðvinja myrkbein marka komu kaldrar draum-Njǫrunar ok fylgjandi markar sunnu. Hélaðr skýja grátr faldar jarðrar hadd hertyggðdum dróttins hirðmǫnnum úr Norðr fjǫrðungi. [ENGLISH - A horse fight at the farm takes place in this year] A horse fight at the farm takes place in this year. But as the fight begins a preacher with a cloak appears on the fighting area and speaks about the sinful kind of this game - about the way this gathers demons in this sinful world of fallen moralities and misguided humans. Many of the people are strong believers of Þorr and begin to mock the missionary’s speech. Kjartan’s flying axe ends the preacher’s voice and Helgi Þráinsson delivers the death blow with his singing sword of dead ravens. When Loki’s tongues traveled up north, Sigfúss, brother of Hǫskuldr learns about the killing. As the father of three lights, aski-askr is forced to avenge his death. The island was never lawless and a manslaugther never forgotten. Your fearless spirit, Þjóðrekr, shall be retaliated when my deadly hands meet your executers. I am neutral, patron of heroes, towards the name of the raven-rite’s priest, of him who repaid men’s praise with fraud from heathen times. Against me Freyr and Freyja, last year I abandoned Njǫrðr’s offspring, let fiends ask mercy from Grímnir, will bear fury, and the mighty Þorr; From Christ alone will I beg all love, hateful to me is the son’s anger, he holds famous power under the father of earth and from God. But on the next day in the old year, Sigfúss summoned supporters to bring the assassins the last breath. After several days of reckoning Sigfúss travels down south. The dark earth announces an upcoming cold night and the following day. Frozen rain covers the fields of the armed riders from the Northern quarters. |
|||
4. | Sem lengsk vánar lopts ljósgimu hvarfs dregr nærri | 10:46 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Sem lengsk vánar lopts ljósgimu hvarfs dregr nærri ] Sem lengsk vánar lopts ljósgimu hvarfs dregr nærri, táintautar Týr ok blótmaðr búask til miðsvetrarblóts. En sem hǫrga her at komu á ósa rǫfi Goðs vinr hamrar at brandnóri. Er skjalda almr kennir síns dróttins vinar máls stýri eiskrar, hræva-Gautr rís upp frá ǫlknerri. Bróðir, undrar mik at sjá þik at blóti þessu en dalar éls askr veit allt um selskap þinn við þann dróttins vin sem fékk endi freistað á þrymseilar vǫ́ru. En sem goðsþræll stǫðvar Héðins byrr, vígslu njótr sjálfr hlaut þat banvæna hræ-ljóma hrím. Ærna mælir sá er æva þegir staðlausu stafi; Hraðmælt tunga, nema haldendr eigi, oft sér ógott of gelr. Fróðr þykkisk, sá er flótta tekr, gestr at gest hæðinn; veit-a gǫrla, sá er of verði glissir, þótt hann með grǫmum glami. Eski-askr dregr sinn morðrǫndul. Jafnvel þó Yggjar gǫtva runnr ok fylginautr dróttins hjarðar freistaði þess at stilla milli beggja dólga fangsbura án árangrs. Guðs játari neyðir morðteins meið til hólmgǫngu at lagar beinum sem manna sjót skal eigi saurga með reiðum Hugins drekka. Úr fjarska dísir beg-gja bensævar ranna kveða ǫrlaga malmhríðar spá yfir jǫtna dólgs móðr. Bræðr munu berjask ok at bǫnum verðask. Fyrir Skǫgla borðs skelfihríðina birtisk kona Ægis blika, dóttir hjalpar meinstolpa ok freistar þess at afstýra Yggs gnýhreggi. En ǫrlǫg eru úflúin. Í mestu hvarfi heiðs hyrjar ráðask sy-nir Aðalsteins at hvor ǫðrum bruggnum almdrósar ísum í óðri nadda róðs innu. Eptir fáein hǫgg sker heiptar hvessir djúpt í hjaldrs slíðrs axlar meiði er hann sjálfr særðr at hugins hofi at bǫðvarðar þreytis randar mána valkyrju hlátrs. Svarðar strǫnd grípr í dýrðar vátts fjǫlnis hlið. En sem græðis glóða buri fellir guðs ǫ́rra styrjǫkul skersk víga mætis galdra smiðja ok mætti hann þar sárum bana í sára sogns mágrenni kulnaðs hlíðar þangs. Heit úlfs nótt vætir freðna járna þrumu rauða mjǫll. Saman moldarbúar skjǫgra um draughús inna réttlátu til veislu. Freyju hvarmþeyr lagði undan með jarðar þráðs undgerða alma frá ǫrlagaríkri Gnitaheiði. Sem sýrar grátr skilr við, birkikǫstr er lagðr at hólmhjarðar nagla, sem veitir Freyju tǫri úglaða kveðju. [ENGLISH - As the longest day of the sun’s absence draws near] As the longest day of the sun’s absence draws near, Hǫskuldr and Kjartan prepare for midwinter’s blót. But when guests come at the day, Sigfúss hammers at the house. When Hǫskuldr realises that his brother’s voice screams, he stands up from the table. Brother, I am surprised to see you at this blót but I know about your ties to the man that tried to stop the horses. But as he stopped the fight, he himself received the deadly consequence. Quite enough senseless words are spoken by the man never silent; A quick tongue, unless it’s owner keeps watch on it, often talks itself into trouble. Wise the man seems, who retreats, when no guest is insulting another; the man who mocks others at a feast doesn’t really know whether he’s shooting off his mouth amid enemies. Sigfúss pulls his sword. Even if Kjartan and the escort of Sigfúss tries to intermediate between both brothers they achieve no success. Sigfúss forces Hǫskuldr for a holmgang at the sea as the hall shall not be putrified with angered blood. From afar dísir of both brothers chant fateful words over the earth. Brother will fight brother and be his slayer. Before the battle the wife of Sigfúss, daughter of Þjóðrekr, appears and tries to stop the fight. But a destiny is inescapable: In the most absence of the sun the sons of Aðalsteinn attack each other with their flying swords in a fierce battle. After several blows Sigfúss cuts a deep wound into Hǫskuldr arm while he himself is wounded at his breast from Hǫskuldr’s slicing sword of valkyrie’s laughter. Hǫskuldr stabs Sigfúss in the head. But as he falls Sigfúss’ sword cuts Hǫskuldr’s throat and kills him painfully at battle of yellow grass. Warm blood soaks the frozen ground. Together they wander to the hill of the rightous to feast. Gunnhildr Þjóðreksdóttir fleed with the children from this fateful place. As she leaves, fires are set at the coast, giving her a cheerless farewell. |
|||
33:52 |
Aldafǫðr ok munka dróttinn
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals (choirs) |
Árni | Drums, Viola, Cello, Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Guest/Session | |
Sveinn | Keyboards, Horns, Samples |
Guðbjartur Hákonarsson | Violin, Viola |
Teresa Dröfn Njarðvik | Narration |
Miscellaneous staff | |
Markus Stock | Mixing, Mastering |
Tracks | |||
---|---|---|---|
Disc 1 | |||
Side A | |||
1. | Kastar heljar brenna fjarri ofan Ǫnundarfirðinum | 12:11 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Kastar heljar brenna fjarri ofan Ǫnundarfirðinum] Kastar heljar brenna fjarri ofan Ǫnundarfirðinum ok fylgir manna dolgs hungri, glóandi ásýndum. Níðhǫggr, þetta er máltíð þín. Bræðr tveir, Hǫskuldr ok Sigfús, synir Aðalsteins, hafa undan. Ǫrlǫg svanfolda sólar hǫkta enn þótt slokkni fjarðar elgs vangs hæsta sjarna. Baugar Baldrs sem grasbítr, auðr sem bú, víðsbál sem fjara, marka bǫl, allt til heljar sent. Þá, gunnr alls viðars hers við Vindsvals kǫldu hendr, Himintǫrgu vargr tekr úlfs bága mála, gengr með kǫst heljar at mǫrkunum. Vindahlés hjálms fyllr, þú ert vitni mitt á þessari grettis sótt hrægeitungs flugs. Þessi heila borg er tekin, sá fyrri álfoldar eldr slokknaðr ok minna Alda garðs hyrja skýja grjót af hjǫrlegi útþynntr. Markar meinþjófi hefi ek þǫgn gefit ok með markar bǫli farit um svá erfa megi landrif þetta. Landvætti skal leiða fyrir mín bráu tungl. Dæla dróttinn harla ok hrekktir á brott af Úlfljóts lǫgmætu vitneskju þeir ungu synir hjarna háturns sem berjask sín á milli um skarar fjǫll. Hjarar Baldr, Héðins snót, hverri lýsheims eisu skal fylgja? Hvert skulu Niptir leiða oss á hvítum sléttum lígalla? Víðisbǫl svarar skerandi hjlóði ok dregr Hǫskuldar freðit glaumberg inn um handrar tjǫlg aldrslita. Ránar miskunnarlausu dætr eru eins nærri ok hafa verit brimis draugi fjǫlð hrafnára fyrr. En þetta unga hold flýr myrkrit. Manns hǫnd dregr hans sævar bál úr ægis hirð, aptr til landa heims skóga. Ragna kunnfára siglir heim til alls viðar hers. Aptr til fjarðjarðar arfleið hafnar fýra. En gullhringa geymir, kaldr af langri leiðar þvengs sútar gǫrgu, finnr lýs bæjar log at hálsi ormsins. Í þǫgn ok í laun, Sigfúss heyrir sǫgur um nýtt upphaf foldar beina af vǫrum Þorvalds Konráðssonar ins víðfǫrla. [ENGLISH - Fire burns from afar over the Ǫnundarfjǫrðr] Fire burns from afar over the Ǫnundarfjǫrðr and supports Surtr’s hunger with a glowing presence. Níðhǫggr, this is your meal. Two brothers, Hǫskuldr and Sigfúss, sons of Aðalsteinn, are able to flee. The family’s fate lives on, but all other life extinguishes at the fjord’s highest star. Kin and animals, wealth and home, ground and shore, spirits and ghosts, all sent to the underworld. As the fire is fought by Vindsvalr’s cold hands, Blóð-Þorsteinn overtakes the scorched ground by walking with a torch at it’s borders. Heimdallr, you are my witness in these winters of raven flights. The land is taken, it’s former owner extinguished and my son’s deadly rain of headless blood outweighed. With fire I have given silence and with fire I walk to inherit this earth. Landvættir shall be led by my fearless eyes. Homeless and chased away by Úlfljótr’s lawful knowledge, young sons of Aðalsteinn fight themselves over giant heads. Killed father, burned mother, what sprit shall we follow? To where will the norns guide us in white plains of death? The wind answers with a howling sound and drags Hǫskuldr’s freezing body into the fjord’s arm of roaring death. Rán’s merciless daughters are as near as they were to grandfather’s spirit many years ago. But this young flesh flees from the dark. A human hand drags his blue body out of Ægir’s kingdom, back to worlds of wood. This ship sails back to the old wooden kingdom. Back to Norway’s lineage of the family. But the second son, cold from a long and lonesome winter walk, finds a foster family at the dragon’s neck. In silence and hidden, Sigfúss listens to stories about a new beginning of the world told by Þorvaldr Konráðsson inn víðfǫrli. |
|||
2. | Knǫrr siglandi birtisk á lǫngu bláu yfirborði | 08:16 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Knǫrr siglandi birtisk á lǫngu bláu yfirborði] Knǫrr siglandi birtisk á lǫngu bláu yfirborði inna ótǫldu bituls skokra ofan ægis rǫmmu raust systra. Markar myrkaurriði, þetta eru þín marfjǫll. Rekinn af hamra vífs byrs hauðtjǫldum, lauks glæsidýr ber Hǫskuld til Gauts vina at Hlǫðum. Jarðar þráðs undgerðir ok háir eru grundvellir hvar hann er sendr. Orma fellis gjálfars grundar grand undir ok grimmar minningar hrekja burt allan ánægjuvott úr andliti hans er Hákon jarl Sigurðarson Sæmings niðji bauð hann velkominn. Hǫskuldr, óttalaus son Aðalsteins. Þín linna vangs er mér þekkt. Yggjar báls runnr granrækja. Kormákr Ǫgmundarson, skáld Hrungnis ilja þilja askr, mér sagðir margt um ætt þína áðr en faðir minn vart bráð vandar bǫls nærri Aglo ok vegin af inum bráða grundar tyggi Haraldi gráfeld, son Eiríks blóðaxar. Ljós hefr ætíð fundit leið sína til þinnar Hǫgna meyjar víðar oddlǫ́. Þeirra helgu rastar knǫrr roða enga valtýs brúði eina sér. Herjans hattar sút syngr opt sǫngva sína í þinni gunneldu fornu. Dólga fangs buri velkomin með miklum mundarjǫkli frá Birni hofgoða ok Auði af Hofi við Ránarveg. Í Hlés vita várs Auðr býsk til fórnar til at fagna endurkomu. Bors niðja beðja. Fyrir þetta bið ek þik svá: Veiztu, hvé rísta skal? Veiztu, hvé ráða skal? Veiztu, hvé fáa skal? Veiztu, hvé freista skal? Veiztu, hvé biðja skal? Veiztu, hvé blóta skal? Veiztu, hvé senda skal? Veiztu, hvé sóa skal? Þú skalt læra ok bera vort horna hátún þetta blóðarra barr fleina flóðs. Skarpr skal vit þíns morðrǫðull þegar heims dó-mari verðr á leið þinni. Margir bǫðserkjar boðnir, gefa smáa lófu elda áss til Óskar vífs frammi fyrir ǫndvegissúlum bárum af Óðins eiki. Ok á þeim fjarðar degi, þrjá helga hjarðar vísa skal losa við jǫkulhǫfuð falla niðr í vápnlauðra boga. Þrisvar var máls heilsa fyllt, þrisvar sǫðuldýr gefin á bráa vǫllu. Á lǫngum bakka Hristar éls bið endr ok mundar fagrvita grund sitja, dansa, sitja at sumbli, drekka bituls skoks sóknbáru, matask á okhreinum þess í óðri helgun. Þrisvar fjǫrsegi eru fengin mér, þrisvar hugins ferðar verð bjóðr elda lauðri. Róðinn sé ek Bjǫrn hofgoða bera náðahanda glóða á lopt, helgat er birki. Fyrir ísa brots Hugins buru ok friðar komu! Lengi þess orms tregi réð en langt skal þetta Hugins ferðar vetr vera. [ENGLISH - A sailing knǫrr appears on the long blue surface] A sailing knǫrr appears on the long blue surface of the countless white horses above Ægir’s deep labyrinths. Jǫrmungandr, these are your abyssal paths. Driven by dark clouds of the rightous spirits, the ship carries Hǫskuldr to old grounds of Hlaðir. Made of wood and high is the hall where he is sent to. Winter winds and cruel memories wipes away every feeling of joy from his face when he is welcomed by Hákon jarl Sigurðarson, descendent of Sæmingr. Hǫskuldr, fearless son of Aðalsteinn. Your family is known to me, fighter of the winds. KormÁkr Ǫgmundarson, skald of my wise father, told me much about your lineage before my father was consumed by fire at near Aglo and killed by the fierceful king Haraldr gráfeldr, son of Eiríkr blóðøx. A light always found it’s way to your family rings of power. Their hallowed horses redden no gold-gleaming ground from alone. Axes often sing their songs in your lineage of old. Hǫskuldr is welcomed with great treasures by Bjǫrn hofgoði and Auðr from Hof at the waterfall. In the early days of spring, Auðr prepares a sacrifice to welcome the renewal of the seasons. For this I ask you the following: Do you know how to carve? Do you know how to interpret? Do you know how to stain? Do you know how to test out? Do you know how to ask? Do you know how to sacrifice? Do you know how to dispatch? Do you know how to slaughter? You shall learn and bring forth our wisdom in these heavy years of struggle. Sharp be your knowledge’s knife when the white Christ crosses your way. Many guests are invited, giving small golden plates to the ground before the high wooden pillers with reginnaglar. The hall of Bjǫrn is entirely carved with stories of our forefathers. And at the day, three sacred horses loose their watchful heads, falling down in bloodful spirals. Three times the bowl is filled, three times animals given to wooden sculptures. On long banks men and women sit, dance, feast, drink the horse’s blood, eat it’s meat in furious dedication. Three times hearts are given to me, three times blood. Reddened I see Bjǫrn hofgoði holding a golden ring upright, consecrating the assembled. For the new year and peace to come! Long this winter was but long this year shall be. |
|||
Side B | |||
3. | Þeir heilags dóms hirðar | 13:42 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Þeir heilags dóms hirðar] Þeir heilags dóms hirðar, Þorvaldr Konráðsson inn víðfǫrli ok Stefnir Þorgilsson, lærðir dróttins hirðmenn sǫgðu hjálma buru mjǫk af þeirri fornu ok miskunnríku trú. Lagar mána askr tók trú, fengu allir skírn ok reistu svá patres dei píslar mark. En sem þeir ferðask snævi þakin lǫnd villutrúar mæta þau herskáru andstefni. Hildi var heygð er dróttins liði var meinat at vera. Bestlu rúðs forsar hoggnir ok ins hvíta krists menn af landi hraktir. Eru þetta endalok tímans í synd ok valdleysi gegn Loka? Hú-mit dregr fram drýsla með hvapta hvítgeira, beitta sem vígleiptr, kalda hvítvǫllu rauða sem glóandi álfrǫðul ok tanna hvarf jafn ógeðfellt sem galdra smiðja elds heima. En at Gautavík í Berufirði hvar hið gamla bú brann til Gauts vina, þar Kristni stýrir ok Klerkageymir eru sendir af Rauma Grundu lands stýranda. Skulu þeir gefa ormsins búk nýja trú ok siði. Á helgum degi Mikjáls erki engils tók Síðu-Hallr við skírn. Armdrósar eisu élrunnr kynnti nokkrum arinkjólum sem eggmóts ljós ǫllum um land allt ina nýju trú, en er neyddr til hólmgǫngu við Þorkel frá Stafafelli. Aðeins Krists marks makt gat geira lundr vegit heiðingjann en á þó meira bǫl í vændum. Fórn mikla gjǫrði Galdra-Héðinn sem ok lagði Unfress ǫ́rr sem hann reið yfir Mýrdalssanda. Á Viðblinda galtar svalteigarrafi birtask kvíðvænlegir undirheimar. Yfirborð þundar beðja opnask ok gleypir heilann Niðar Vargs Lunds þrumseila Várar hval en leyfir dróttins vin til lífs. Þá lostar kuldans hungraða hjǫr eptir Þorvaldi inum veila. Hregg-Mímir liggr á orms váða eiðu frammi fyrir ýta dróttins ástvinar axlar fót. Ryðfjónar gekk reynir randa suðr á landi beðs í boenar smiðju Baldrs sig-tólum halda; siðreynir lét síðan snjallr morðhamar gjalla hauðrs í hattar steðja hjaldrs Vetrliða skaldi. En hafskíðsstafr gefr sína bǫrðu braut til Ránar at Búlandsnesi. Steinunn Refsdóttir, móðir Hofgarða-Refs Gestssonar lét sitt svarðar land fljúga af brand-askers Fálkni. Braut fyr bjǫllu gæti bǫnd rǫ́ku Val Strandar mǫgfellandi mellu mǫ́stalls vísund allan; hlífðit Kristr, þás kneyfði knǫrr, málmfeta varrar; lítt hykk at goð gætti Gylfa hreins at einu. Þórr brá Þvinnils dýri Þangbrands ór stað lǫngu, hristi búss ok beysti barðs ok laust við jǫrðu; munat skíð um sæ síðan sundfært Atals grundar, hregg því at hart tók leggja. [ENGLISH - The missionaries] The missionaries Þorvaldr Konráðsson inn víðfǫrli and Stefnir Þórgilsson, learned monks told the foster family much about the old and mercyful religion. After we started to believe, they baptized all and erected a cross. But as they traveled around snow white lands of profane believers they spotted armed resistance. A fight arose when the missionaries were refused to stay. Men were killed and the white Christ’s supporters driven off land. Is this the end of time in sin and powerlessness against Loki? A dark horizon brings forth demons with blinking teeth, sharp as singing swords, eyes as red as the glowing sun and wide jaws as abhorrent as the abyssal mouth of hell. But to Gautavík in Berufjǫrðr where the old farm burned to the ground, Þangbrandr and Guðleifr Arason are sent by the Norwegian king. They shall give the dragon’s body a new faith and order. On the holy feastday of archangel Michael Siðu-Hallr is baptized. Þangbrandr brings the new faith to several farmers and chieftains around the land, but is forced to a duel by Þorkell from Stafafell. With only the power of his cross he is able to kill the heathen but faces further problems. A great sacrifice is made by Galdra-Héðinn who bewitches Þangbrandr while he rides through Mýrdalssandi. On a cold day the feared underworld appears. The surface of the wet ground opens and swallows Þangbrandr’s horse but leaves him out alive. Then the cold blade’s hunger lusts for Þorvaldr inn veili. Slaughtered he lies on the ground before the preacher’s hands. The tester of shields took his victory-tools south to smite the Balder of weapons in his smithy of prayers; brave battler for faith brought down with a clang his axe of awful death on the anvil of Vetrliði’s head. But Þangbrandr gives his wood to Rán at Bulandsnes. Steinunn Refsdóttir, mother of Hofgarða-Refr Gestsson, let her venomous tongues fly towards the crushed ship’s owner. The shaping gods drove ashore the ship of the keeper of bells the slayer of the son of the giantess smashed Bison on the Seagull’s rest; no help came from Christ when the sea’s horse was crashed; I don’t think God was guarding Gylfi’s reindeer at all. Þorr drove Þangbrandr’s beast of Þvinnil far from it’s place, he shook and shattered the ship and slammed it ashore; never will that oak of Atal’s field be up to seafaring again, the storm, sent by him, smashed it so hard into bits. |
|||
4. | Úlfs veðrit er ið CMXCIX | 08:35 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Úlfs veðrit er ið CMXCIX] Úlfs veðrit er ið níuhundruð nítíu ok níunda ok vargs leifar skulu brátt fylgjask til þessar svarðar rǫðu óttalegra atburða. Lærdómsins prýðir ko eptir tveggja vetra harðindi á verǫld væna af fljú-gandi tungu í fiska dalsmiskunn Þrándheims, nýtt bú foldar valds. Sagði hann Óláfi at djǫfla díki væri Hǫars drífu boða veðrs gefit. Kristr mun aldri ganga um þat heiðar jótr. Brást Óláfr inn versti við, hæðir þann líns kenni ok tekr mála hnǫggvir svartra sandar. Geira hreggr reisir sitt hatrsfulla blóð-kerti. Ok þeir Niðar vargar úr Fjalla Finns ótemju flokk skulu brátt mæta inu skerandi hljóði hræsæ-var bergja blóðorru. Þínar hrapmunna handa skal kljúfa, þína illvegs kiljur skulu falla, þín svarðar strǫnd skal fjúka inn í hyldýpi kvǫl heima tanna garðs. Þinn hugstrandar hallr skal gefinn Hænis hugreynanda aftígum ok þitt sárgeimi gefit Vígi sem hann undan þér rífr helsærðan pung. Iðr munu flæða niðr þorns svíra snerriblóð þar til þinn vágs hyrsenda ǫrlǫg ǫll út þurrkuð af alls dróttins himsins rítar túni réttlætis ok reglu. Aðeins Gizzur hvíti ok Hjalti fá lægt Sogns grams bræði. Kǫld þǫgn trónir yfir norðsæta gætis suðra miði. Enginn grædis elgr skal úthalda, enginn óðar smiðr fer til mímis vinar rúnar. Á þúsundustu úlfs tuggu sigla Gizzur ok Hjalti ásamt Þormóði Krists hirðmanni til at leiða upp norðr ok komu þrem fimmtum fyrir Alþingi at inum vinbǫrðu brunns byggjum suðrs, sem eitt sinn hýstu hella hrǫnn Dúrins niðja sagvorðuða úr vestri. Hér, at Hǫrgeyri byggðu þeir úr við Pétrs knǫrr mikit á fyrrum Svǫlnis ekkju, helguð var sú grund heilǫgum Klemenz. Enginn þǫgn beið er þeir riðu til þings ok reistu hǫlda hjálpar stólpa. Ok þann næsta dag héldu Gizzur hvíti ok Hjalti at Lǫgbergi ok gjǫrðu erindi sitt kunngjǫrt. [ENGLISH - The year is 999] The year is 999 and doom shall soon follow to this soil of fightful events. The missionary arrives after 2 years of struggle in the vivid world of the flying tongues in the summer at Þrándheimr, new home of the king. He tells Ólafr Tryggvason that Iceland is given to the one-eyed wargod of madness. Christ will never walk on that crumbling earth. Ólafr turns frantic, scolds the missionary and takes hostages of the black sand. Ólafr rises his hateful sword. And the descendents of this uncontrollable flock of Óðinn, shall soon meet the crushing sound of the raven’s hunger. Your arms shall be chopped, your legs shall fall, your heads shall fly into the deep depths of the devil’s mouth. Your hearts shall be given to Loki’s consuming spawn and your sprinkling blood given to Vígi as he rips off your lacerated testicles. Guts will flow down Nið until your kin’s fates are wiped away from God’s kingdom of justice and order. Only Gizzur hvíti and Hjalti are able to cool the king’s anger. A cold silence thrones over the king’s words. No ship is able to set sail, no messenger arrives at the black shores. In the year 1000, Gizzur and Hjalti set sail with the priest Þormoðr to lead up north and arrive two weeks before Alþingi at the stormy southern isles, that once were inhabited by revolting slaves from the west. Here, at Hǫrgaeyrr they build a wooden church on formerly heathen ground, dedicated to holy Clemens. No silence awaits when they ride to the assembly and raise crosses. And the next day, Gizzur hvíti and Hjalti went to Lǫgberg, and announced their mission. |
|||
42:44 | |||
Disc 2 | |||
Side A | |||
1. | Máni, bróðir Sólar ok Mundilfara | 04:31 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Máni, bróðir Sólar ok Mundilfara] Máni, bróðir Sólar ok Mundilfara sonr reis með myrkum ǫrmum yfir Þingvelli. Úr fjarskanum rennr Ǫxará stríðri Áta jǫrðu yfir efri brún dalsins niðr í láglendit. Allt er þetta nærri Lǫgbergi, þeim æðsta stað réttlætis ok mælsku sem nokkurn tíma prýddi þessa þriðju biðkvǫn án brjálaðs handar tjólgs. Kringum Almannagjá, dalar éls aska búðir uppljó-maðar elris garmi. En þetta vondslot er þǫglara þó blikr af mannaróm heyrisk í fjarska. Þorgeir hylr sitt Heimdallar hjǫrr undir feldi, mælir til ends heima undir ok landvætta þeirra er byggja þann hólmlegg ofan. Einsamall Draupnis dǫggvar hlunnr losar sitt bensævar rann ok ferðask um, leitar svars við spurn þeirri hvert hǫlda grund þessa leið. Fyrr vas hitt, es harra Hliðskjálfar gatk sjalfan, skipt er á gumna giftu, geðskótan vel blóta. Ǫll hefr ætt til hylli Óðins skipat ljóðum, algilda mank, aldar iðju várra niðja, en trauðr, þvít vel Viðris vald hugnaðisk skal-di, legg ek á frumver Friggjar fjón. Verðum flest at forðask fornhaldin skǫp norna; Láta allir ýtar Óðins orð fyr róða. Var Helgi magri á réttri braut at halda bæði Þórr ok munka dróttinn? [ENGLISH - Máni, brother of Sól and Mundilfara] Máni, brother of Sól and son of Mundilfara, rises with dark arms over Þingvellir. From a distance Ǫxará bursts her vivid streams over the upper valley’s edge into the lowlands. All this is near Lǫgberg, the highest place for justice and conciliation that ever was on this ground of no raging royal hand. Around the Almannagjá, the booths of chieftains are lighted by small fires. But this night is more silent and talks are barely audible from afar. Þorgeirr covers his head with a cloak, speaks to dark worlds beneath and landvættir that populate the earth above. In solitude he frees from his body and starts to travel, searching for an answer to the question to where this soil shall be led. It was different in former days, when I could worthily sacrifice to the mind-swift, there is change in the fortunes of men, Lord of Hliðskálf himself. The whole race of men to win Óðinn’s grace has wrought poems. I recall the exquisite works of my forebears, but with sorrow, for well did Viðrir’s power please the poet, do I conceive hate for the first husband of Frigg. We must renounce many an anciently held decree of norns; All mankind casts Óðinn’s clan to the winds. Was Helgi magri right in believing both in Þorr and munka dróttinn? |
|||
2. | Tími er kominn at kveða fyrir þér | 08:35 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Tími er kominn at kveða fyrir þér] Tími er kominn at kveða fyrir þér, Hǫskuldr, kvæði þat er ort var hér áðr inn nýji foldar hallar dróttinn kom heill at Hlǫðum. Þar segir af Hákoni góða, syni Haralds hárfagra ok Þóru Morstrstǫng, greipa glóðar Gerði er Nóregs gætir fékk af Hǫrða-Kára. Jǫfra-dróttinn lésk þá at Fitjum, veginn af þrem breka sunnu ǫskum hálf bróðr hans Eiríks blóðaxar. Hákon þessi var einnig fóstrson Engla ættlanda þengils Aðalsteins, sem lét skíra hann. En vér Óðins eikit at Hlǫðum. Hneigðum ekki voru hei-lu borg. Eitt af skáldum Hákons, Eyvindr Finnsson, gjǫrði svá heldr ekki ok orkti þá kvæði til heiðrs Hákoni góða. Nú þegar nokkrir nǫðru deyðar hafa liðit síðan vígaglaðr jarl Hákon Sigurðarson var veginn af þræli sínum Þormóði Karki at Rimul, víga-Freyr skal vita ǫrlǫg konungs jarls. Hákon-armál [ENGLISH - It is time for me to tell you] It is time for me to tell you, Hǫskuldr, a poem that was composed before the new god came entirely to Hlaðir. It tells of Hákon goði, son of Haraldr hárfagri and Þora Morstrstǫng, a woman he got from Horða-Kari. He died at Fitjar, killed by three sons of his half-brother Eiríkr blóðøx. Hákon was likewise the fosterson of English king Aðalsteinn, who let him baptized. But we people of Hlaðir did not bow our heads. One of Hákon’s skalds, Eyvindr Finnsson, did not as well and composed a poem in honour of Hákon goði. Now that several winters have passed since battle-approved jarl Hákon Sigurðarson was killed by his own slave Þormóðr Karkr at Rimul you shall know about Hákon goði’s destiny. Hákonarmál. |
|||
3. | Norðsæta gætis, herforingja Ormsins langa | 06:10 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Norðsæta gætis, herforingja Ormsins langa] Norðsæta gætis, herforingja Ormsins langa ok vígsburi margs Haddings éls, endi þar líf sitt at sjávar beinum Land-Rǫgnir hvarf at benvargs hreggjum Svǫldrs at ǫldu heimi Wendlanda. Sveinn tjúguskeggr, son Haralds blátǫnn Gorms-sonar, Óláfr sænski, son Eiríks ins sigrsæla ok Einar Hákonarson jarl at Hlǫðum hertóku Óláfs ellifu branda elga með sínum sjátigum ok steyptu vegtaugar jóts grundar tyggi niðr til Ránar dætra. Var sá hergrimmi hjarls dróttinn af úneyttum laufa társ lǫngli drukknan? Dæla dróttins verki at br-jóta aptr ása jaðars andstefni er lokit ok Draupnis dǫggvar hlynr er laus lands ráðanda bræði. Mikill er landstýrandi Hǫrða foldar vǫrðr, en úmyldr konungr. Nú er knǫrr búit, færandi malmdyns hlyn Aðalsteins aptr at vinkers botnum Íslands. Á því fyrra ylgjar tafni grímu galdr fylktisk at leika yggjar bála él við jǫtuns eyki. Eptir lagarmána ok hafs daga Haddingja vals hróka flugs Ánars mær verðr at landa heimi. Fáum fimtum áðr sá geit Týs máli tók við þeim nýja grams róða ok margr breka sunnu askr lét skírask. Hǫrga herr goðabrennir, vargsbrǫðar lǫgsǫgumaðr, réð fyrir guðs ástvinum ok setti reglur strangar gegn hertýgðri blóta fægis andstefni. Mikill hrotta hreggr ríkir á hólmgjarðar nagla. Mǫrg hænahús byggð skjaldaviði úr Haralds haukey, en enginn mið máttr stýrir dróttins liði. Hǫskuldr kemr at garði Kjartans í suðri af orm-sins fálmandi líki. Á siggjar linda fólksstara fangs kringlu mikil fórn var færð. Þrír oksbirnir leystu sitt svarðar strǫnd sem oddbreki þeirra roðar fljóts glóða elris hring ok fyllir steininn. Dreyra fylltir Háars þegnar goða varnendr! Hlóriði, veit oss þursa týs burir. Belja dólgr veit oss sólheima. Hjalma hríðir leid þú þangs lat fyrir oss sjásk hvergi er Krists mark leitar á rauðs uppskeru athǫfn. Því þetta er fyrir fróms legg gjǫrt ok hamra vífs buru forna. [ENGLISH - The king’s life, commander of Ormurin langi] The king’s life, commander of Ormurin langi and good fighter in many battles, found it’s end at sea. Óláfr Tryggvason disappeared at the battle of Svǫldr at the coasts of the Wendlands. Sveinn tjúguskeggr, son of Haraldr blátǫnn Gormsson, Óláfr sænski, son of Eiríkr inn sigrsæli and Eiríkr Hákonarson, earl of Hlaðir, conquered Óláf’s 11 ships by their 70 and brought the sea king beneath Rán’s daughters. Did the fierce king of the useless bow drown? His mission to break the heathen resistance finally comes to an end and Hǫskuldr is released from Óláfr’s anger. A great king he was, but a merciless ruler. Now a knǫrr is set, bringing the son of Aðalsteinn back to the dark clouds of Iceland. In the old year storms gather to play a wild game with sea horses. But after nights and days of raven flights the wooden ground becomes black ground. Some weeks ago this kingless land accepted the new faith and many chieftains were baptized. Heathen Þorgeirr, long time lǫgsǫgumaðr, decided for the Christians and set strong rules against the armed heathen resistance. Great dispute reigns the isle. Many churches are build with wood from Norway, but no central power reigns the followers. Hǫskuldr travels to the farm of Kjartan í suðri of the dragon’s struggling body. In the first days of the old year’s circle, a great sacrifice is made. Three oxes loose their heards as their blood reddens the chieftain’s ring and fills the stone. Bloodful we hail ye! Þorr, bring power to us. Freyr, bring growth to us. Njǫrðr, lead life to us. This sacrifice is for the wooden gods and for a peaceful future of this agitated soil. Fylgjur of ours, do not appear when the cross confronts our ritual of the red harvest. For this is for the earth and gods of old. |
|||
Side B | |||
4. | Bituls skokra benvargs hreggjar á sér stað | 08:21 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Bituls skokra benvargs hreggjar á sér stað] Bituls skokra benvargs hreggjar á sér stað at manna ýta sjǫti þessa flein-galdrvala fóðrs. En sem Héðins drífa hefsk ber mannadýrs lund hettu-klæddan at friðbands stað ok mælir gegn þeim vápna hríð. Þá safnisk hvala herr at þessum syn-duga orms váða eiði fallina gilda ok afvega hjal-déls frǫmuðra. Mǫrg hjǫrþings bura hefr miklar mætr á Belja bǫlverðungar fjǫrspilli ok hafask við at hæða hristni fyrir manns mæli. Bǫðgarðar asks fjúkandi hamartrǫll þaggar Jesú þjóms rǫddu ok gunnelda buri veitir svá aldrtilan með sínum hví-nandi meginsára fárelding bengjálfars blágjóðra. Þegar Loka bǫlkveitir ferðask norðr eptir, Sólstillis vinr bróðir Hræstorðar asks fregnir af Hildagarðs hríðum sem fǫðr lýsu þriggjar, aski-askr er neyddr til hefnda ýta dróttins ástvinar aldar lofum. Brunns byrri val aldri án laga ok hjaldr mǫ́s krǫ́s aldri gley-misk. Þinn úhræddr herkju stormr, dýrðar váttr, skal atsótt þá mínar banvænu valdstǫðr mæta sárgeimi þínum. Hǫfnum, hǫlða reifir, hrafnblóts goða nafni, þess‘s ól við lof lýða lóm, ór heiðnum dómi. Mér skyli Freyr ok Freyja, fjǫrð lætk ǫðul Njarðar, lík-nisk grǫm við Grímni, gramr, ok Þór enn ramma; Krist vilk allrar ástar, erum leið sonar reiði, vald es á frægt und foldar eðr, einn ok goð kveðja. En þann næsta márreitar dag þat gamla úlfa ok ara ferðar ár, Rǫðuls tyggja vinr stefndi Krist limu at sækja laga heptenda hinstu ǫnd. Svana dals dǫgun skapa nokkrum síðar fer eski-askr suðr fyrir. Hljǫðvinja myrkbein marka komu kaldrar draum-Njǫrunar ok fylgjandi markar sunnu. Hélaðr skýja grátr faldar jarðrar hadd hertyggðdum dróttins hirðmǫnnum úr Norðr fjǫrðungi. [ENGLISH - A horse fight at the farm takes place in this year] A horse fight at the farm takes place in this year. But as the fight begins a preacher with a cloak appears on the fighting area and speaks about the sinful kind of this game - about the way this gathers demons in this sinful world of fallen moralities and misguided humans. Many of the people are strong believers of Þorr and begin to mock the missionary’s speech. Kjartan’s flying axe ends the preacher’s voice and Helgi Þráinsson delivers the death blow with his singing sword of dead ravens. When Loki’s tongues traveled up north, Sigfúss, brother of Hǫskuldr learns about the killing. As the father of three lights, aski-askr is forced to avenge his death. The island was never lawless and a manslaugther never forgotten. Your fearless spirit, Þjóðrekr, shall be retaliated when my deadly hands meet your executers. I am neutral, patron of heroes, towards the name of the raven-rite’s priest, of him who repaid men’s praise with fraud from heathen times. Against me Freyr and Freyja, last year I abandoned Njǫrðr’s offspring, let fiends ask mercy from Grímnir, will bear fury, and the mighty Þorr; From Christ alone will I beg all love, hateful to me is the son’s anger, he holds famous power under the father of earth and from God. But on the next day in the old year, Sigfúss summoned supporters to bring the assassins the last breath. After several days of reckoning Sigfúss travels down south. The dark earth announces an upcoming cold night and the following day. Frozen rain covers the fields of the armed riders from the Northern quarters. |
|||
5. | Sem lengsk vánar lopts ljósgimu hvarfs dregr nærri | 10:46 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Sem lengsk vánar lopts ljósgimu hvarfs dregr nærri ] Sem lengsk vánar lopts ljósgimu hvarfs dregr nærri, táintautar Týr ok blótmaðr búask til miðsvetrarblóts. En sem hǫrga her at komu á ósa rǫfi Goðs vinr hamrar at brandnóri. Er skjalda almr kennir síns dróttins vinar máls stýri eiskrar, hræva-Gautr rís upp frá ǫlknerri. Bróðir, undrar mik at sjá þik at blóti þessu en dalar éls askr veit allt um selskap þinn við þann dróttins vin sem fékk endi freistað á þrymseilar vǫ́ru. En sem goðsþræll stǫðvar Héðins byrr, vígslu njótr sjálfr hlaut þat banvæna hræ-ljóma hrím. Ærna mælir sá er æva þegir staðlausu stafi; Hraðmælt tunga, nema haldendr eigi, oft sér ógott of gelr. Fróðr þykkisk, sá er flótta tekr, gestr at gest hæðinn; veit-a gǫrla, sá er of verði glissir, þótt hann með grǫmum glami. Eski-askr dregr sinn morðrǫndul. Jafnvel þó Yggjar gǫtva runnr ok fylginautr dróttins hjarðar freistaði þess at stilla milli beggja dólga fangsbura án árangrs. Guðs játari neyðir morðteins meið til hólmgǫngu at lagar beinum sem manna sjót skal eigi saurga með reiðum Hugins drekka. Úr fjarska dísir beg-gja bensævar ranna kveða ǫrlaga malmhríðar spá yfir jǫtna dólgs móðr. Bræðr munu berjask ok at bǫnum verðask. Fyrir Skǫgla borðs skelfihríðina birtisk kona Ægis blika, dóttir hjalpar meinstolpa ok freistar þess at afstýra Yggs gnýhreggi. En ǫrlǫg eru úflúin. Í mestu hvarfi heiðs hyrjar ráðask sy-nir Aðalsteins at hvor ǫðrum bruggnum almdrósar ísum í óðri nadda róðs innu. Eptir fáein hǫgg sker heiptar hvessir djúpt í hjaldrs slíðrs axlar meiði er hann sjálfr særðr at hugins hofi at bǫðvarðar þreytis randar mána valkyrju hlátrs. Svarðar strǫnd grípr í dýrðar vátts fjǫlnis hlið. En sem græðis glóða buri fellir guðs ǫ́rra styrjǫkul skersk víga mætis galdra smiðja ok mætti hann þar sárum bana í sára sogns mágrenni kulnaðs hlíðar þangs. Heit úlfs nótt vætir freðna járna þrumu rauða mjǫll. Saman moldarbúar skjǫgra um draughús inna réttlátu til veislu. Freyju hvarmþeyr lagði undan með jarðar þráðs undgerða alma frá ǫrlagaríkri Gnitaheiði. Sem sýrar grátr skilr við, birkikǫstr er lagðr at hólmhjarðar nagla, sem veitir Freyju tǫri úglaða kveðju. [ENGLISH - As the longest day of the sun’s absence draws near] As the longest day of the sun’s absence draws near, Hǫskuldr and Kjartan prepare for midwinter’s blót. But when guests come at the day, Sigfúss hammers at the house. When Hǫskuldr realises that his brother’s voice screams, he stands up from the table. Brother, I am surprised to see you at this blót but I know about your ties to the man that tried to stop the horses. But as he stopped the fight, he himself received the deadly consequence. Quite enough senseless words are spoken by the man never silent; A quick tongue, unless it’s owner keeps watch on it, often talks itself into trouble. Wise the man seems, who retreats, when no guest is insulting another; the man who mocks others at a feast doesn’t really know whether he’s shooting off his mouth amid enemies. Sigfúss pulls his sword. Even if Kjartan and the escort of Sigfúss tries to intermediate between both brothers they achieve no success. Sigfúss forces Hǫskuldr for a holmgang at the sea as the hall shall not be putrified with angered blood. From afar dísir of both brothers chant fateful words over the earth. Brother will fight brother and be his slayer. Before the battle the wife of Sigfúss, daughter of Þjóðrekr, appears and tries to stop the fight. But a destiny is inescapable: In the most absence of the sun the sons of Aðalsteinn attack each other with their flying swords in a fierce battle. After several blows Sigfúss cuts a deep wound into Hǫskuldr arm while he himself is wounded at his breast from Hǫskuldr’s slicing sword of valkyrie’s laughter. Hǫskuldr stabs Sigfúss in the head. But as he falls Sigfúss’ sword cuts Hǫskuldr’s throat and kills him painfully at battle of yellow grass. Warm blood soaks the frozen ground. Together they wander to the hill of the rightous to feast. Gunnhildr Þjóðreksdóttir fleed with the children from this fateful place. As she leaves, fires are set at the coast, giving her a cheerless farewell. |
|||
38:23 |
Aldafǫðr ok munka dróttinn
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals (choirs) |
Árni | Drums, Viola, Cello, Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Guest/Session | |
Sveinn | Keyboards, Horns, Samples |
Guðbjartur Hákonarsson | Violin, Viola |
Teresa Dröfn Njarðvik | Narration |
Miscellaneous staff | |
Markus Stock | Mixing, Mastering |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Kastar heljar brenna fjarri ofan Ǫnundarfirðinum | 12:11 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Kastar heljar brenna fjarri ofan Ǫnundarfirðinum] Kastar heljar brenna fjarri ofan Ǫnundarfirðinum ok fylgir manna dolgs hungri, glóandi ásýndum. Níðhǫggr, þetta er máltíð þín. Bræðr tveir, Hǫskuldr ok Sigfús, synir Aðalsteins, hafa undan. Ǫrlǫg svanfolda sólar hǫkta enn þótt slokkni fjarðar elgs vangs hæsta sjarna. Baugar Baldrs sem grasbítr, auðr sem bú, víðsbál sem fjara, marka bǫl, allt til heljar sent. Þá, gunnr alls viðars hers við Vindsvals kǫldu hendr, Himintǫrgu vargr tekr úlfs bága mála, gengr með kǫst heljar at mǫrkunum. Vindahlés hjálms fyllr, þú ert vitni mitt á þessari grettis sótt hrægeitungs flugs. Þessi heila borg er tekin, sá fyrri álfoldar eldr slokknaðr ok minna Alda garðs hyrja skýja grjót af hjǫrlegi útþynntr. Markar meinþjófi hefi ek þǫgn gefit ok með markar bǫli farit um svá erfa megi landrif þetta. Landvætti skal leiða fyrir mín bráu tungl. Dæla dróttinn harla ok hrekktir á brott af Úlfljóts lǫgmætu vitneskju þeir ungu synir hjarna háturns sem berjask sín á milli um skarar fjǫll. Hjarar Baldr, Héðins snót, hverri lýsheims eisu skal fylgja? Hvert skulu Niptir leiða oss á hvítum sléttum lígalla? Víðisbǫl svarar skerandi hjlóði ok dregr Hǫskuldar freðit glaumberg inn um handrar tjǫlg aldrslita. Ránar miskunnarlausu dætr eru eins nærri ok hafa verit brimis draugi fjǫlð hrafnára fyrr. En þetta unga hold flýr myrkrit. Manns hǫnd dregr hans sævar bál úr ægis hirð, aptr til landa heims skóga. Ragna kunnfára siglir heim til alls viðar hers. Aptr til fjarðjarðar arfleið hafnar fýra. En gullhringa geymir, kaldr af langri leiðar þvengs sútar gǫrgu, finnr lýs bæjar log at hálsi ormsins. Í þǫgn ok í laun, Sigfúss heyrir sǫgur um nýtt upphaf foldar beina af vǫrum Þorvalds Konráðssonar ins víðfǫrla. [ENGLISH - Fire burns from afar over the Ǫnundarfjǫrðr] Fire burns from afar over the Ǫnundarfjǫrðr and supports Surtr’s hunger with a glowing presence. Níðhǫggr, this is your meal. Two brothers, Hǫskuldr and Sigfúss, sons of Aðalsteinn, are able to flee. The family’s fate lives on, but all other life extinguishes at the fjord’s highest star. Kin and animals, wealth and home, ground and shore, spirits and ghosts, all sent to the underworld. As the fire is fought by Vindsvalr’s cold hands, Blóð-Þorsteinn overtakes the scorched ground by walking with a torch at it’s borders. Heimdallr, you are my witness in these winters of raven flights. The land is taken, it’s former owner extinguished and my son’s deadly rain of headless blood outweighed. With fire I have given silence and with fire I walk to inherit this earth. Landvættir shall be led by my fearless eyes. Homeless and chased away by Úlfljótr’s lawful knowledge, young sons of Aðalsteinn fight themselves over giant heads. Killed father, burned mother, what sprit shall we follow? To where will the norns guide us in white plains of death? The wind answers with a howling sound and drags Hǫskuldr’s freezing body into the fjord’s arm of roaring death. Rán’s merciless daughters are as near as they were to grandfather’s spirit many years ago. But this young flesh flees from the dark. A human hand drags his blue body out of Ægir’s kingdom, back to worlds of wood. This ship sails back to the old wooden kingdom. Back to Norway’s lineage of the family. But the second son, cold from a long and lonesome winter walk, finds a foster family at the dragon’s neck. In silence and hidden, Sigfúss listens to stories about a new beginning of the world told by Þorvaldr Konráðsson inn víðfǫrli. |
|||
2. | Knǫrr siglandi birtisk á lǫngu bláu yfirborði | 08:16 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Knǫrr siglandi birtisk á lǫngu bláu yfirborði] Knǫrr siglandi birtisk á lǫngu bláu yfirborði inna ótǫldu bituls skokra ofan ægis rǫmmu raust systra. Markar myrkaurriði, þetta eru þín marfjǫll. Rekinn af hamra vífs byrs hauðtjǫldum, lauks glæsidýr ber Hǫskuld til Gauts vina at Hlǫðum. Jarðar þráðs undgerðir ok háir eru grundvellir hvar hann er sendr. Orma fellis gjálfars grundar grand undir ok grimmar minningar hrekja burt allan ánægjuvott úr andliti hans er Hákon jarl Sigurðarson Sæmings niðji bauð hann velkominn. Hǫskuldr, óttalaus son Aðalsteins. Þín linna vangs er mér þekkt. Yggjar báls runnr granrækja. Kormákr Ǫgmundarson, skáld Hrungnis ilja þilja askr, mér sagðir margt um ætt þína áðr en faðir minn vart bráð vandar bǫls nærri Aglo ok vegin af inum bráða grundar tyggi Haraldi gráfeld, son Eiríks blóðaxar. Ljós hefr ætíð fundit leið sína til þinnar Hǫgna meyjar víðar oddlǫ́. Þeirra helgu rastar knǫrr roða enga valtýs brúði eina sér. Herjans hattar sút syngr opt sǫngva sína í þinni gunneldu fornu. Dólga fangs buri velkomin með miklum mundarjǫkli frá Birni hofgoða ok Auði af Hofi við Ránarveg. Í Hlés vita várs Auðr býsk til fórnar til at fagna endurkomu. Bors niðja beðja. Fyrir þetta bið ek þik svá: Veiztu, hvé rísta skal? Veiztu, hvé ráða skal? Veiztu, hvé fáa skal? Veiztu, hvé freista skal? Veiztu, hvé biðja skal? Veiztu, hvé blóta skal? Veiztu, hvé senda skal? Veiztu, hvé sóa skal? Þú skalt læra ok bera vort horna hátún þetta blóðarra barr fleina flóðs. Skarpr skal vit þíns morðrǫðull þegar heims dó-mari verðr á leið þinni. Margir bǫðserkjar boðnir, gefa smáa lófu elda áss til Óskar vífs frammi fyrir ǫndvegissúlum bárum af Óðins eiki. Ok á þeim fjarðar degi, þrjá helga hjarðar vísa skal losa við jǫkulhǫfuð falla niðr í vápnlauðra boga. Þrisvar var máls heilsa fyllt, þrisvar sǫðuldýr gefin á bráa vǫllu. Á lǫngum bakka Hristar éls bið endr ok mundar fagrvita grund sitja, dansa, sitja at sumbli, drekka bituls skoks sóknbáru, matask á okhreinum þess í óðri helgun. Þrisvar fjǫrsegi eru fengin mér, þrisvar hugins ferðar verð bjóðr elda lauðri. Róðinn sé ek Bjǫrn hofgoða bera náðahanda glóða á lopt, helgat er birki. Fyrir ísa brots Hugins buru ok friðar komu! Lengi þess orms tregi réð en langt skal þetta Hugins ferðar vetr vera. [ENGLISH - A sailing knǫrr appears on the long blue surface] A sailing knǫrr appears on the long blue surface of the countless white horses above Ægir’s deep labyrinths. Jǫrmungandr, these are your abyssal paths. Driven by dark clouds of the rightous spirits, the ship carries Hǫskuldr to old grounds of Hlaðir. Made of wood and high is the hall where he is sent to. Winter winds and cruel memories wipes away every feeling of joy from his face when he is welcomed by Hákon jarl Sigurðarson, descendent of Sæmingr. Hǫskuldr, fearless son of Aðalsteinn. Your family is known to me, fighter of the winds. KormÁkr Ǫgmundarson, skald of my wise father, told me much about your lineage before my father was consumed by fire at near Aglo and killed by the fierceful king Haraldr gráfeldr, son of Eiríkr blóðøx. A light always found it’s way to your family rings of power. Their hallowed horses redden no gold-gleaming ground from alone. Axes often sing their songs in your lineage of old. Hǫskuldr is welcomed with great treasures by Bjǫrn hofgoði and Auðr from Hof at the waterfall. In the early days of spring, Auðr prepares a sacrifice to welcome the renewal of the seasons. For this I ask you the following: Do you know how to carve? Do you know how to interpret? Do you know how to stain? Do you know how to test out? Do you know how to ask? Do you know how to sacrifice? Do you know how to dispatch? Do you know how to slaughter? You shall learn and bring forth our wisdom in these heavy years of struggle. Sharp be your knowledge’s knife when the white Christ crosses your way. Many guests are invited, giving small golden plates to the ground before the high wooden pillers with reginnaglar. The hall of Bjǫrn is entirely carved with stories of our forefathers. And at the day, three sacred horses loose their watchful heads, falling down in bloodful spirals. Three times the bowl is filled, three times animals given to wooden sculptures. On long banks men and women sit, dance, feast, drink the horse’s blood, eat it’s meat in furious dedication. Three times hearts are given to me, three times blood. Reddened I see Bjǫrn hofgoði holding a golden ring upright, consecrating the assembled. For the new year and peace to come! Long this winter was but long this year shall be. |
|||
3. | Þeir heilags dóms hirðar | 13:42 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Þeir heilags dóms hirðar] Þeir heilags dóms hirðar, Þorvaldr Konráðsson inn víðfǫrli ok Stefnir Þorgilsson, lærðir dróttins hirðmenn sǫgðu hjálma buru mjǫk af þeirri fornu ok miskunnríku trú. Lagar mána askr tók trú, fengu allir skírn ok reistu svá patres dei píslar mark. En sem þeir ferðask snævi þakin lǫnd villutrúar mæta þau herskáru andstefni. Hildi var heygð er dróttins liði var meinat at vera. Bestlu rúðs forsar hoggnir ok ins hvíta krists menn af landi hraktir. Eru þetta endalok tímans í synd ok valdleysi gegn Loka? Hú-mit dregr fram drýsla með hvapta hvítgeira, beitta sem vígleiptr, kalda hvítvǫllu rauða sem glóandi álfrǫðul ok tanna hvarf jafn ógeðfellt sem galdra smiðja elds heima. En at Gautavík í Berufirði hvar hið gamla bú brann til Gauts vina, þar Kristni stýrir ok Klerkageymir eru sendir af Rauma Grundu lands stýranda. Skulu þeir gefa ormsins búk nýja trú ok siði. Á helgum degi Mikjáls erki engils tók Síðu-Hallr við skírn. Armdrósar eisu élrunnr kynnti nokkrum arinkjólum sem eggmóts ljós ǫllum um land allt ina nýju trú, en er neyddr til hólmgǫngu við Þorkel frá Stafafelli. Aðeins Krists marks makt gat geira lundr vegit heiðingjann en á þó meira bǫl í vændum. Fórn mikla gjǫrði Galdra-Héðinn sem ok lagði Unfress ǫ́rr sem hann reið yfir Mýrdalssanda. Á Viðblinda galtar svalteigarrafi birtask kvíðvænlegir undirheimar. Yfirborð þundar beðja opnask ok gleypir heilann Niðar Vargs Lunds þrumseila Várar hval en leyfir dróttins vin til lífs. Þá lostar kuldans hungraða hjǫr eptir Þorvaldi inum veila. Hregg-Mímir liggr á orms váða eiðu frammi fyrir ýta dróttins ástvinar axlar fót. Ryðfjónar gekk reynir randa suðr á landi beðs í boenar smiðju Baldrs sig-tólum halda; siðreynir lét síðan snjallr morðhamar gjalla hauðrs í hattar steðja hjaldrs Vetrliða skaldi. En hafskíðsstafr gefr sína bǫrðu braut til Ránar at Búlandsnesi. Steinunn Refsdóttir, móðir Hofgarða-Refs Gestssonar lét sitt svarðar land fljúga af brand-askers Fálkni. Braut fyr bjǫllu gæti bǫnd rǫ́ku Val Strandar mǫgfellandi mellu mǫ́stalls vísund allan; hlífðit Kristr, þás kneyfði knǫrr, málmfeta varrar; lítt hykk at goð gætti Gylfa hreins at einu. Þórr brá Þvinnils dýri Þangbrands ór stað lǫngu, hristi búss ok beysti barðs ok laust við jǫrðu; munat skíð um sæ síðan sundfært Atals grundar, hregg því at hart tók leggja. [ENGLISH - The missionaries] The missionaries Þorvaldr Konráðsson inn víðfǫrli and Stefnir Þórgilsson, learned monks told the foster family much about the old and mercyful religion. After we started to believe, they baptized all and erected a cross. But as they traveled around snow white lands of profane believers they spotted armed resistance. A fight arose when the missionaries were refused to stay. Men were killed and the white Christ’s supporters driven off land. Is this the end of time in sin and powerlessness against Loki? A dark horizon brings forth demons with blinking teeth, sharp as singing swords, eyes as red as the glowing sun and wide jaws as abhorrent as the abyssal mouth of hell. But to Gautavík in Berufjǫrðr where the old farm burned to the ground, Þangbrandr and Guðleifr Arason are sent by the Norwegian king. They shall give the dragon’s body a new faith and order. On the holy feastday of archangel Michael Siðu-Hallr is baptized. Þangbrandr brings the new faith to several farmers and chieftains around the land, but is forced to a duel by Þorkell from Stafafell. With only the power of his cross he is able to kill the heathen but faces further problems. A great sacrifice is made by Galdra-Héðinn who bewitches Þangbrandr while he rides through Mýrdalssandi. On a cold day the feared underworld appears. The surface of the wet ground opens and swallows Þangbrandr’s horse but leaves him out alive. Then the cold blade’s hunger lusts for Þorvaldr inn veili. Slaughtered he lies on the ground before the preacher’s hands. The tester of shields took his victory-tools south to smite the Balder of weapons in his smithy of prayers; brave battler for faith brought down with a clang his axe of awful death on the anvil of Vetrliði’s head. But Þangbrandr gives his wood to Rán at Bulandsnes. Steinunn Refsdóttir, mother of Hofgarða-Refr Gestsson, let her venomous tongues fly towards the crushed ship’s owner. The shaping gods drove ashore the ship of the keeper of bells the slayer of the son of the giantess smashed Bison on the Seagull’s rest; no help came from Christ when the sea’s horse was crashed; I don’t think God was guarding Gylfi’s reindeer at all. Þorr drove Þangbrandr’s beast of Þvinnil far from it’s place, he shook and shattered the ship and slammed it ashore; never will that oak of Atal’s field be up to seafaring again, the storm, sent by him, smashed it so hard into bits. |
|||
4. | Úlfs veðrit er ið CMXCIX | 08:35 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Úlfs veðrit er ið CMXCIX] Úlfs veðrit er ið níuhundruð nítíu ok níunda ok vargs leifar skulu brátt fylgjask til þessar svarðar rǫðu óttalegra atburða. Lærdómsins prýðir ko eptir tveggja vetra harðindi á verǫld væna af fljú-gandi tungu í fiska dalsmiskunn Þrándheims, nýtt bú foldar valds. Sagði hann Óláfi at djǫfla díki væri Hǫars drífu boða veðrs gefit. Kristr mun aldri ganga um þat heiðar jótr. Brást Óláfr inn versti við, hæðir þann líns kenni ok tekr mála hnǫggvir svartra sandar. Geira hreggr reisir sitt hatrsfulla blóð-kerti. Ok þeir Niðar vargar úr Fjalla Finns ótemju flokk skulu brátt mæta inu skerandi hljóði hræsæ-var bergja blóðorru. Þínar hrapmunna handa skal kljúfa, þína illvegs kiljur skulu falla, þín svarðar strǫnd skal fjúka inn í hyldýpi kvǫl heima tanna garðs. Þinn hugstrandar hallr skal gefinn Hænis hugreynanda aftígum ok þitt sárgeimi gefit Vígi sem hann undan þér rífr helsærðan pung. Iðr munu flæða niðr þorns svíra snerriblóð þar til þinn vágs hyrsenda ǫrlǫg ǫll út þurrkuð af alls dróttins himsins rítar túni réttlætis ok reglu. Aðeins Gizzur hvíti ok Hjalti fá lægt Sogns grams bræði. Kǫld þǫgn trónir yfir norðsæta gætis suðra miði. Enginn grædis elgr skal úthalda, enginn óðar smiðr fer til mímis vinar rúnar. Á þúsundustu úlfs tuggu sigla Gizzur ok Hjalti ásamt Þormóði Krists hirðmanni til at leiða upp norðr ok komu þrem fimmtum fyrir Alþingi at inum vinbǫrðu brunns byggjum suðrs, sem eitt sinn hýstu hella hrǫnn Dúrins niðja sagvorðuða úr vestri. Hér, at Hǫrgeyri byggðu þeir úr við Pétrs knǫrr mikit á fyrrum Svǫlnis ekkju, helguð var sú grund heilǫgum Klemenz. Enginn þǫgn beið er þeir riðu til þings ok reistu hǫlda hjálpar stólpa. Ok þann næsta dag héldu Gizzur hvíti ok Hjalti at Lǫgbergi ok gjǫrðu erindi sitt kunngjǫrt. [ENGLISH - The year is 999] The year is 999 and doom shall soon follow to this soil of fightful events. The missionary arrives after 2 years of struggle in the vivid world of the flying tongues in the summer at Þrándheimr, new home of the king. He tells Ólafr Tryggvason that Iceland is given to the one-eyed wargod of madness. Christ will never walk on that crumbling earth. Ólafr turns frantic, scolds the missionary and takes hostages of the black sand. Ólafr rises his hateful sword. And the descendents of this uncontrollable flock of Óðinn, shall soon meet the crushing sound of the raven’s hunger. Your arms shall be chopped, your legs shall fall, your heads shall fly into the deep depths of the devil’s mouth. Your hearts shall be given to Loki’s consuming spawn and your sprinkling blood given to Vígi as he rips off your lacerated testicles. Guts will flow down Nið until your kin’s fates are wiped away from God’s kingdom of justice and order. Only Gizzur hvíti and Hjalti are able to cool the king’s anger. A cold silence thrones over the king’s words. No ship is able to set sail, no messenger arrives at the black shores. In the year 1000, Gizzur and Hjalti set sail with the priest Þormoðr to lead up north and arrive two weeks before Alþingi at the stormy southern isles, that once were inhabited by revolting slaves from the west. Here, at Hǫrgaeyrr they build a wooden church on formerly heathen ground, dedicated to holy Clemens. No silence awaits when they ride to the assembly and raise crosses. And the next day, Gizzur hvíti and Hjalti went to Lǫgberg, and announced their mission. |
|||
5. | Máni, bróðir Sólar ok Mundilfara | 04:31 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Máni, bróðir Sólar ok Mundilfara] Máni, bróðir Sólar ok Mundilfara sonr reis með myrkum ǫrmum yfir Þingvelli. Úr fjarskanum rennr Ǫxará stríðri Áta jǫrðu yfir efri brún dalsins niðr í láglendit. Allt er þetta nærri Lǫgbergi, þeim æðsta stað réttlætis ok mælsku sem nokkurn tíma prýddi þessa þriðju biðkvǫn án brjálaðs handar tjólgs. Kringum Almannagjá, dalar éls aska búðir uppljó-maðar elris garmi. En þetta vondslot er þǫglara þó blikr af mannaróm heyrisk í fjarska. Þorgeir hylr sitt Heimdallar hjǫrr undir feldi, mælir til ends heima undir ok landvætta þeirra er byggja þann hólmlegg ofan. Einsamall Draupnis dǫggvar hlunnr losar sitt bensævar rann ok ferðask um, leitar svars við spurn þeirri hvert hǫlda grund þessa leið. Fyrr vas hitt, es harra Hliðskjálfar gatk sjalfan, skipt er á gumna giftu, geðskótan vel blóta. Ǫll hefr ætt til hylli Óðins skipat ljóðum, algilda mank, aldar iðju várra niðja, en trauðr, þvít vel Viðris vald hugnaðisk skal-di, legg ek á frumver Friggjar fjón. Verðum flest at forðask fornhaldin skǫp norna; Láta allir ýtar Óðins orð fyr róða. Var Helgi magri á réttri braut at halda bæði Þórr ok munka dróttinn? [ENGLISH - Máni, brother of Sól and Mundilfara] Máni, brother of Sól and son of Mundilfara, rises with dark arms over Þingvellir. From a distance Ǫxará bursts her vivid streams over the upper valley’s edge into the lowlands. All this is near Lǫgberg, the highest place for justice and conciliation that ever was on this ground of no raging royal hand. Around the Almannagjá, the booths of chieftains are lighted by small fires. But this night is more silent and talks are barely audible from afar. Þorgeirr covers his head with a cloak, speaks to dark worlds beneath and landvættir that populate the earth above. In solitude he frees from his body and starts to travel, searching for an answer to the question to where this soil shall be led. It was different in former days, when I could worthily sacrifice to the mind-swift, there is change in the fortunes of men, Lord of Hliðskálf himself. The whole race of men to win Óðinn’s grace has wrought poems. I recall the exquisite works of my forebears, but with sorrow, for well did Viðrir’s power please the poet, do I conceive hate for the first husband of Frigg. We must renounce many an anciently held decree of norns; All mankind casts Óðinn’s clan to the winds. Was Helgi magri right in believing both in Þorr and munka dróttinn? |
|||
6. | Tími er kominn at kveða fyrir þér | 08:35 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Tími er kominn at kveða fyrir þér] Tími er kominn at kveða fyrir þér, Hǫskuldr, kvæði þat er ort var hér áðr inn nýji foldar hallar dróttinn kom heill at Hlǫðum. Þar segir af Hákoni góða, syni Haralds hárfagra ok Þóru Morstrstǫng, greipa glóðar Gerði er Nóregs gætir fékk af Hǫrða-Kára. Jǫfra-dróttinn lésk þá at Fitjum, veginn af þrem breka sunnu ǫskum hálf bróðr hans Eiríks blóðaxar. Hákon þessi var einnig fóstrson Engla ættlanda þengils Aðalsteins, sem lét skíra hann. En vér Óðins eikit at Hlǫðum. Hneigðum ekki voru hei-lu borg. Eitt af skáldum Hákons, Eyvindr Finnsson, gjǫrði svá heldr ekki ok orkti þá kvæði til heiðrs Hákoni góða. Nú þegar nokkrir nǫðru deyðar hafa liðit síðan vígaglaðr jarl Hákon Sigurðarson var veginn af þræli sínum Þormóði Karki at Rimul, víga-Freyr skal vita ǫrlǫg konungs jarls. Hákon-armál [ENGLISH - It is time for me to tell you] It is time for me to tell you, Hǫskuldr, a poem that was composed before the new god came entirely to Hlaðir. It tells of Hákon goði, son of Haraldr hárfagri and Þora Morstrstǫng, a woman he got from Horða-Kari. He died at Fitjar, killed by three sons of his half-brother Eiríkr blóðøx. Hákon was likewise the fosterson of English king Aðalsteinn, who let him baptized. But we people of Hlaðir did not bow our heads. One of Hákon’s skalds, Eyvindr Finnsson, did not as well and composed a poem in honour of Hákon goði. Now that several winters have passed since battle-approved jarl Hákon Sigurðarson was killed by his own slave Þormóðr Karkr at Rimul you shall know about Hákon goði’s destiny. Hákonarmál. |
|||
7. | Norðsæta gætis, herforingja Ormsins langa | 06:10 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Norðsæta gætis, herforingja Ormsins langa] Norðsæta gætis, herforingja Ormsins langa ok vígsburi margs Haddings éls, endi þar líf sitt at sjávar beinum Land-Rǫgnir hvarf at benvargs hreggjum Svǫldrs at ǫldu heimi Wendlanda. Sveinn tjúguskeggr, son Haralds blátǫnn Gorms-sonar, Óláfr sænski, son Eiríks ins sigrsæla ok Einar Hákonarson jarl at Hlǫðum hertóku Óláfs ellifu branda elga með sínum sjátigum ok steyptu vegtaugar jóts grundar tyggi niðr til Ránar dætra. Var sá hergrimmi hjarls dróttinn af úneyttum laufa társ lǫngli drukknan? Dæla dróttins verki at br-jóta aptr ása jaðars andstefni er lokit ok Draupnis dǫggvar hlynr er laus lands ráðanda bræði. Mikill er landstýrandi Hǫrða foldar vǫrðr, en úmyldr konungr. Nú er knǫrr búit, færandi malmdyns hlyn Aðalsteins aptr at vinkers botnum Íslands. Á því fyrra ylgjar tafni grímu galdr fylktisk at leika yggjar bála él við jǫtuns eyki. Eptir lagarmána ok hafs daga Haddingja vals hróka flugs Ánars mær verðr at landa heimi. Fáum fimtum áðr sá geit Týs máli tók við þeim nýja grams róða ok margr breka sunnu askr lét skírask. Hǫrga herr goðabrennir, vargsbrǫðar lǫgsǫgumaðr, réð fyrir guðs ástvinum ok setti reglur strangar gegn hertýgðri blóta fægis andstefni. Mikill hrotta hreggr ríkir á hólmgjarðar nagla. Mǫrg hænahús byggð skjaldaviði úr Haralds haukey, en enginn mið máttr stýrir dróttins liði. Hǫskuldr kemr at garði Kjartans í suðri af orm-sins fálmandi líki. Á siggjar linda fólksstara fangs kringlu mikil fórn var færð. Þrír oksbirnir leystu sitt svarðar strǫnd sem oddbreki þeirra roðar fljóts glóða elris hring ok fyllir steininn. Dreyra fylltir Háars þegnar goða varnendr! Hlóriði, veit oss þursa týs burir. Belja dólgr veit oss sólheima. Hjalma hríðir leid þú þangs lat fyrir oss sjásk hvergi er Krists mark leitar á rauðs uppskeru athǫfn. Því þetta er fyrir fróms legg gjǫrt ok hamra vífs buru forna. [ENGLISH - The king’s life, commander of Ormurin langi] The king’s life, commander of Ormurin langi and good fighter in many battles, found it’s end at sea. Óláfr Tryggvason disappeared at the battle of Svǫldr at the coasts of the Wendlands. Sveinn tjúguskeggr, son of Haraldr blátǫnn Gormsson, Óláfr sænski, son of Eiríkr inn sigrsæli and Eiríkr Hákonarson, earl of Hlaðir, conquered Óláf’s 11 ships by their 70 and brought the sea king beneath Rán’s daughters. Did the fierce king of the useless bow drown? His mission to break the heathen resistance finally comes to an end and Hǫskuldr is released from Óláfr’s anger. A great king he was, but a merciless ruler. Now a knǫrr is set, bringing the son of Aðalsteinn back to the dark clouds of Iceland. In the old year storms gather to play a wild game with sea horses. But after nights and days of raven flights the wooden ground becomes black ground. Some weeks ago this kingless land accepted the new faith and many chieftains were baptized. Heathen Þorgeirr, long time lǫgsǫgumaðr, decided for the Christians and set strong rules against the armed heathen resistance. Great dispute reigns the isle. Many churches are build with wood from Norway, but no central power reigns the followers. Hǫskuldr travels to the farm of Kjartan í suðri of the dragon’s struggling body. In the first days of the old year’s circle, a great sacrifice is made. Three oxes loose their heards as their blood reddens the chieftain’s ring and fills the stone. Bloodful we hail ye! Þorr, bring power to us. Freyr, bring growth to us. Njǫrðr, lead life to us. This sacrifice is for the wooden gods and for a peaceful future of this agitated soil. Fylgjur of ours, do not appear when the cross confronts our ritual of the red harvest. For this is for the earth and gods of old. |
|||
8. | Bituls skokra benvargs hreggjar á sér stað | 08:21 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Bituls skokra benvargs hreggjar á sér stað] Bituls skokra benvargs hreggjar á sér stað at manna ýta sjǫti þessa flein-galdrvala fóðrs. En sem Héðins drífa hefsk ber mannadýrs lund hettu-klæddan at friðbands stað ok mælir gegn þeim vápna hríð. Þá safnisk hvala herr at þessum syn-duga orms váða eiði fallina gilda ok afvega hjal-déls frǫmuðra. Mǫrg hjǫrþings bura hefr miklar mætr á Belja bǫlverðungar fjǫrspilli ok hafask við at hæða hristni fyrir manns mæli. Bǫðgarðar asks fjúkandi hamartrǫll þaggar Jesú þjóms rǫddu ok gunnelda buri veitir svá aldrtilan með sínum hví-nandi meginsára fárelding bengjálfars blágjóðra. Þegar Loka bǫlkveitir ferðask norðr eptir, Sólstillis vinr bróðir Hræstorðar asks fregnir af Hildagarðs hríðum sem fǫðr lýsu þriggjar, aski-askr er neyddr til hefnda ýta dróttins ástvinar aldar lofum. Brunns byrri val aldri án laga ok hjaldr mǫ́s krǫ́s aldri gley-misk. Þinn úhræddr herkju stormr, dýrðar váttr, skal atsótt þá mínar banvænu valdstǫðr mæta sárgeimi þínum. Hǫfnum, hǫlða reifir, hrafnblóts goða nafni, þess‘s ól við lof lýða lóm, ór heiðnum dómi. Mér skyli Freyr ok Freyja, fjǫrð lætk ǫðul Njarðar, lík-nisk grǫm við Grímni, gramr, ok Þór enn ramma; Krist vilk allrar ástar, erum leið sonar reiði, vald es á frægt und foldar eðr, einn ok goð kveðja. En þann næsta márreitar dag þat gamla úlfa ok ara ferðar ár, Rǫðuls tyggja vinr stefndi Krist limu at sækja laga heptenda hinstu ǫnd. Svana dals dǫgun skapa nokkrum síðar fer eski-askr suðr fyrir. Hljǫðvinja myrkbein marka komu kaldrar draum-Njǫrunar ok fylgjandi markar sunnu. Hélaðr skýja grátr faldar jarðrar hadd hertyggðdum dróttins hirðmǫnnum úr Norðr fjǫrðungi. [ENGLISH - A horse fight at the farm takes place in this year] A horse fight at the farm takes place in this year. But as the fight begins a preacher with a cloak appears on the fighting area and speaks about the sinful kind of this game - about the way this gathers demons in this sinful world of fallen moralities and misguided humans. Many of the people are strong believers of Þorr and begin to mock the missionary’s speech. Kjartan’s flying axe ends the preacher’s voice and Helgi Þráinsson delivers the death blow with his singing sword of dead ravens. When Loki’s tongues traveled up north, Sigfúss, brother of Hǫskuldr learns about the killing. As the father of three lights, aski-askr is forced to avenge his death. The island was never lawless and a manslaugther never forgotten. Your fearless spirit, Þjóðrekr, shall be retaliated when my deadly hands meet your executers. I am neutral, patron of heroes, towards the name of the raven-rite’s priest, of him who repaid men’s praise with fraud from heathen times. Against me Freyr and Freyja, last year I abandoned Njǫrðr’s offspring, let fiends ask mercy from Grímnir, will bear fury, and the mighty Þorr; From Christ alone will I beg all love, hateful to me is the son’s anger, he holds famous power under the father of earth and from God. But on the next day in the old year, Sigfúss summoned supporters to bring the assassins the last breath. After several days of reckoning Sigfúss travels down south. The dark earth announces an upcoming cold night and the following day. Frozen rain covers the fields of the armed riders from the Northern quarters. |
|||
9. | Sem lengsk vánar lopts ljósgimu hvarfs dregr nærri | 10:46 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Sem lengsk vánar lopts ljósgimu hvarfs dregr nærri ] Sem lengsk vánar lopts ljósgimu hvarfs dregr nærri, táintautar Týr ok blótmaðr búask til miðsvetrarblóts. En sem hǫrga her at komu á ósa rǫfi Goðs vinr hamrar at brandnóri. Er skjalda almr kennir síns dróttins vinar máls stýri eiskrar, hræva-Gautr rís upp frá ǫlknerri. Bróðir, undrar mik at sjá þik at blóti þessu en dalar éls askr veit allt um selskap þinn við þann dróttins vin sem fékk endi freistað á þrymseilar vǫ́ru. En sem goðsþræll stǫðvar Héðins byrr, vígslu njótr sjálfr hlaut þat banvæna hræ-ljóma hrím. Ærna mælir sá er æva þegir staðlausu stafi; Hraðmælt tunga, nema haldendr eigi, oft sér ógott of gelr. Fróðr þykkisk, sá er flótta tekr, gestr at gest hæðinn; veit-a gǫrla, sá er of verði glissir, þótt hann með grǫmum glami. Eski-askr dregr sinn morðrǫndul. Jafnvel þó Yggjar gǫtva runnr ok fylginautr dróttins hjarðar freistaði þess at stilla milli beggja dólga fangsbura án árangrs. Guðs játari neyðir morðteins meið til hólmgǫngu at lagar beinum sem manna sjót skal eigi saurga með reiðum Hugins drekka. Úr fjarska dísir beg-gja bensævar ranna kveða ǫrlaga malmhríðar spá yfir jǫtna dólgs móðr. Bræðr munu berjask ok at bǫnum verðask. Fyrir Skǫgla borðs skelfihríðina birtisk kona Ægis blika, dóttir hjalpar meinstolpa ok freistar þess at afstýra Yggs gnýhreggi. En ǫrlǫg eru úflúin. Í mestu hvarfi heiðs hyrjar ráðask sy-nir Aðalsteins at hvor ǫðrum bruggnum almdrósar ísum í óðri nadda róðs innu. Eptir fáein hǫgg sker heiptar hvessir djúpt í hjaldrs slíðrs axlar meiði er hann sjálfr særðr at hugins hofi at bǫðvarðar þreytis randar mána valkyrju hlátrs. Svarðar strǫnd grípr í dýrðar vátts fjǫlnis hlið. En sem græðis glóða buri fellir guðs ǫ́rra styrjǫkul skersk víga mætis galdra smiðja ok mætti hann þar sárum bana í sára sogns mágrenni kulnaðs hlíðar þangs. Heit úlfs nótt vætir freðna járna þrumu rauða mjǫll. Saman moldarbúar skjǫgra um draughús inna réttlátu til veislu. Freyju hvarmþeyr lagði undan með jarðar þráðs undgerða alma frá ǫrlagaríkri Gnitaheiði. Sem sýrar grátr skilr við, birkikǫstr er lagðr at hólmhjarðar nagla, sem veitir Freyju tǫri úglaða kveðju. [ENGLISH - As the longest day of the sun’s absence draws near] As the longest day of the sun’s absence draws near, Hǫskuldr and Kjartan prepare for midwinter’s blót. But when guests come at the day, Sigfúss hammers at the house. When Hǫskuldr realises that his brother’s voice screams, he stands up from the table. Brother, I am surprised to see you at this blót but I know about your ties to the man that tried to stop the horses. But as he stopped the fight, he himself received the deadly consequence. Quite enough senseless words are spoken by the man never silent; A quick tongue, unless it’s owner keeps watch on it, often talks itself into trouble. Wise the man seems, who retreats, when no guest is insulting another; the man who mocks others at a feast doesn’t really know whether he’s shooting off his mouth amid enemies. Sigfúss pulls his sword. Even if Kjartan and the escort of Sigfúss tries to intermediate between both brothers they achieve no success. Sigfúss forces Hǫskuldr for a holmgang at the sea as the hall shall not be putrified with angered blood. From afar dísir of both brothers chant fateful words over the earth. Brother will fight brother and be his slayer. Before the battle the wife of Sigfúss, daughter of Þjóðrekr, appears and tries to stop the fight. But a destiny is inescapable: In the most absence of the sun the sons of Aðalsteinn attack each other with their flying swords in a fierce battle. After several blows Sigfúss cuts a deep wound into Hǫskuldr arm while he himself is wounded at his breast from Hǫskuldr’s slicing sword of valkyrie’s laughter. Hǫskuldr stabs Sigfúss in the head. But as he falls Sigfúss’ sword cuts Hǫskuldr’s throat and kills him painfully at battle of yellow grass. Warm blood soaks the frozen ground. Together they wander to the hill of the rightous to feast. Gunnhildr Þjóðreksdóttir fleed with the children from this fateful place. As she leaves, fires are set at the coast, giving her a cheerless farewell. |
|||
01:21:07 |
Heljarkviða
Members | |
---|---|
Band members | |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Organ, Vocals, Vocals (choirs), Effects |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs) |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs), Lyrics, Translation |
Guest/Session | |
Teresa Dröfn Njarðvik | Vocals (female), Lyrics, Translation |
Miscellaneous staff | |
Árni Bergur | Mixing, Mastering |
Christopher Duis | Artwork |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Heljarkviða I: Á helvegi | 19:59 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Á helvegi] Fleygði Óðinn ok í folk of skaut, þat var enn folkvíg fyrst í heimi (Vǫluspá 24) Hófusk svá leggja aldr ok naðrs ógn með ásynjum sem ok Háars þegnum líkum. Farit hefi ek blóðgum brandi svá at mér benþiðurr fylgði, ok gjallanda geiri; gangr var harðr af víkingum. Gjǫrðum reiðir róstu rann eldr of sjǫt manna, ek lét blóðga búka í borghliðum sæfask (Egils saga, ch. 48) Roðit vas sverð, en sverða sverð-Rǫgnir mik gerði. Vǫ́ru reynd í rǫndum rangálkn fyrir ver handan. Blóðug hygg ek í blóði blóðgǫgl of skǫ stóðu. Sárfíkinn hlaut sára sárgammr enn ǭ þramma. (Gunnlaugs saga ormstungu, ch. 13) Hér holmleggjar viðr er á vargs verðra hjardrlandi. Þrumugnýr bersk úr veðra hǫll jǫtun vegs. Geirs dróttinn, Yggjar valbygg færir at limláta glamm! Njóts rann, þín ǫrva drífa ræðr fyrir Svǫlnis ekkju. Váfaðar váðir inna níu, Gauts gǫtvar inna níu, víkinga máni inna níu, megi hrafns víns hreggr færa á glatan augna tungskæðra orma. Bǫrðumk ek einn við níu, en við ellifu tysvar, svá fingum val vargi; varð ek einnbani þeira. Skiptumsk hart af heiptum hlífar skelfiknífum. Lét ek af Emblu aski eld valbasta kastat. (Egils saga, ch. 80) En er ofnir tónar úr Nornanna skjálftafullum hvítum hǫrpum hleypa dísum gǫndum, bersk gunnhvata glamr at svá vakni hjartasalir óttaligrar bǫlrannar. Svá urðu draum-Njǫrvar. Eldingaflaugar Bors burs þruma leidd af rǫmmu afli skorinna Sverða sverrifjarða. Mín lungnatorg, mín gollarhǫll, byrgðar stallar af gunngjǫrnum eski, drifið hjararflóði. Sárgammr varð sóknbára, brátungl at fjarlagi. Svá urð draum-Njǫrvar. Mundilfari, dóttir þín horfin. Ýmir, þinn beinkofi hulinn sjónarbergi eggjabrodds hjara. Viðar morð heyrða þá glamm hlátr valkyrja at ofan ok kring. En aðrir áttu þar valfall. Svá bǫðgerðar eski stilliliga renna niðr Árnars mæri undir. Kǫld ok dimm her-Gauts vin skal oss færa helvegar til. Gegnum Gnitaheiðar litlausra yndisheima ulfs tuggvum sǫkkti sem ok fǫrumǫnnum. Sjá Yggdrasils rætr þjrár, orð Hrímþursa ok Mennskra manna óma kring ver setrs fram fyr sjónum. Ofar dynr hljóðan frá rǫmmum raustum systra. Sem byrmǫrk af kvikynda sýndusk sú vápn. Vína heitir ein, ǫnnur Vegsvinn, þriðja Þjóðnuma, Nyt ok Nǫt, Nǫnn ok Hrǫnn, Slíð ok Hríð, Sylgr ok Ylgr, Víð ok Ván, Vǫnd ok Strǫnd, Gjǫll ok Leiftr, þær falla gumnum nær, er falla til Heljar heðan. (Grímnismál 28) Sal sá hann standa sólu fjarri Nástrǫndu á norðr horfa dyrr; falla eitrdropar inn um ljóra, sá er undinn salr orma hryggjum. (Vǫluspá 38) Níðhǫggr rífr ok tætir hjarta stíga sundr meðan blá half en half með hǫrundar lit Loka eignardóttir býðr vargs leifum til hennar Eljúðna, alla hǫðla grunn ofan. Hel nefnisk þat land er fjǫlbyggt vápnefldri rotinni valbráð. Haldi Hel því er hefir uns Naglfar skríðr. [ENGLISH - On the Road to Hel] Óðinn short a spear, huled it over the host; that was still the first war in the worlds. (Vǫluspá 24) And so death and madness began to reign gods and humans alike. I have wielded a blood-stained sword and howling spear; the bird of carrion followed me when the Vikings pressed forth; In fury we fought battles, fire swept through men’s homes I made bloody bodies slump dead by city gates. (Egils saga, ch. 48) My sword was stained with gore, but the Óðinn of swords Sword-swiped me too; on shields shield-giants were tried overseas. I think there stood blood-stained blood-goslings in blood round my brain. Once more the wound-eager wound-raven wound-river is fated to wade. (Gunnlaugs saga ormstungu, ch. 13) Here I am on the battle ground of battle grounds. Thunder roars from the home of the giants. Óðinn, bring the slashing sound of chopped extremities! Óðinn, your spear of madness reigns this blood soaked ground. Axes of the nine, swords of the nine, blood streams of the nine, may Óðinn bring doom to the flying eyes of the serpent’s doomed tongue. I fought alone with nine, and twice with eleven. I fed the wolf with corpses, killed them all myself. Fiercely we swapped blades that shiver through shields. From the tree of my arm I tossed the plated fire of death. (Egils saga, ch. 80) But when the spinning music from the Norn’s osseous white harps starts to let our Dísir wander, the changing sounds of fate begin to awaken the old soul of feared Hel in pleasance. And so the night became. The nightning of Þórr’s thunders is led by a strong force of cutting axes. My lungs my throat, the shoulders of the axe-wielding ash tree, all filled with spilling blood. Wounds become seas, eyes became dead. And so the night became. Mundilfara, your daughter vanished. Ýmir, your body was no longer visible to the eyes of the mountain-etched sword blade. I hear the fierce laughter of Valkyries from above and from aside. But others are chosen. So we slowly start to sink into the blood-wetted ground below. Cold and dark the foul earth let us pass to the netherworlds below. Through fields of colourless and poisonous lands we sink and wander alike. Yggdrasill’s three roots we see, the words of Hrímþursar and Menskir menn aside the devastated lands that lie before us. From afar the roaring sound of insidious rivers is heard. Streams of bestial weapons they are. Vina is one’s name another Vegsvinn, a third Þjóðnuma, Nyt and Nǫt, Nǫnn and Hrǫnn, Slíðr and Hríð, Sylgr and Ylgr, Víðr and Ván, Vǫnd and Strǫnd, Giǫll and Leiftr, they fall close to men, and flow down from here to Hel. (Grímnismál 28) A hall he saw standing far from the sun, on Nástrǫnd, its doors look north; drops of poison fall in through the roof-vents, the hall is woven of serpent’s spines. (Vǫluspá 38) Níðhǫggr rips and tears victims asunder while the half rotten queen welcomes new doomed warriors in her dark hall, all fallen in worlds above. Hel this land is called, populated by countless sword-bladed decaying bodies. Let Hel hold what she has until Naglfar sails. |
|||
2. | Heljarkviða II: Helgrindr brotnar | 23:59 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Helgrindr brotnar] Óðins sonr andvana at Haðars hǫndum ok Lopts vilja, eftir sitja sigtíva synir ok heimakyn veglaus í svalheimi ofan. Bragar kvónar hvarma hrynregns herjar á mellu dólgs móðr æ síðan ok fjǫrtál magnask krafti með sorta gullslegins alar Forseta. Stála æski-Baldr kom heim. Nú hrings setr liggr frammi fyr inni sem blá half en half með hǫrundar lit sitr at Eljúðnum, skjálfti er markaðr þessu kalda votlendi aldrstila. Þá er Sleipnir snart Helgrindr, þá er hjaraflóð gjǫll rísa ok hylja eyðilendr með dǫkkrauðu eitri, þá er Nástǫnd ber ofgótt fǫlra gunnhvata náa. Þpa er Helgrindr brotnar niðr! Herþruma ok dolgeisa í dǫkkvandi regns hátunni, flækt i Ýmis skýja slóð, afhjúpa grimm ǫrlǫg guma! Fyllisk fjǫrvi feigra manna, rýðr ragna sjǫt rauðum dreyra; svǫrt verða sólskin um sumur eftir, veðr ǫll válynd. (Vǫluspá 41) Gól of ásum Gullinkambi, sá vekr hǫlða at Herjafǫðrs; en annarr gelr fyr jǫrð neðan sótrauðr hani at sǫlum Heljar. (Vǫluspá 43) Hvellt hljóð klýfr þá níu heima sem þyngsk bǫnd bresta sundr ok kveldríðu stóð Varðrúnar viggja renna undan viðþolslaust. Garmr er sá nefndr, sem frá vatnsmynni Gnipahellis tveggja bági rennr til at færa at fjǫrslit þess eineygða áss gunnhvata óðann ok hans herlið frá Valhǫllu. Nú skelfr Jarðar hals ok linns blóðar miklask upp eftit, linna ei Ratatǫski at færa hergamms orð at Níðhǫggi. Jólna sumbl renna saman ok dolga fangs barr bersk hvor við annan. Nú hefsk Herjans tuggu leikr. Nú rís vagna græðir. Nú blæs ragna reinvári í sitt Gjallarhorn ok skilr við Himinbjǫrg hinsta sinni. Hrymr ekr austan, hefisk lind fyrir, snýsk Jǫrmungandr í jǫtunmóði; ormr knýr unnir, en ari hlakkar, slítr nái niðfǫlr, Naglfar losnar. (Vǫluspá 50) En Fenrisúlfr ferr með gapandi munn, ok er inn neðri kjǫftr við jǫrðu, en in efri við himin. Eldar brenna ór augum hans ok nǫsum. Miðgarðsormr blæss svá eitrinu, at hann dreifir loft ǫll ok lǫg, ok er hann á aðra hlið úlfinum. (Gylfaginning 51) Frá austri ok frá suðri, frá bǫlrǫnn ok frá illskáu hermagni Niflheljar undirheima, Lokabǫrn ok Surts ætt, ǫll magna grimmiligt élregn umlykjandi glatan. Troða halir helveg, en himinn klofnar. (Vǫluspá 52) Hropts hjalmeldar gildar ok kvikyndi, Vana guðir ok Ymis niðjar, goð ok frumberi uppskorna visku, Einherjar at Valhǫll ok blóðorra bǫrr frá svǫrtum strǫndum, allir valbráð þeirrar miklu orrustu við Ragnarǫk. Ok þá skar Surtr Bifrǫst Surtarloga, dǫkkva slegin brátungl Marnars fǫðr, skipar at hrótgarmi ok mélar þau bensævar rǫnn sem dreyfask um jǫtna dolgs móðr. Sól tér sortna, sígr fold í mar, hverfa af himni heiðar stjǫrnur; geisar eimi ok aldrnari, leikr hár hiti við himin sjalfan. (Vǫluspá 57) En nú nýr elds heimr rís. Æsir snúa aftr ok Yggjar brúðr skal græn á ný verða. En þá er Níðhǫggr snýr aftr, sá allra landa endiseiðr, flýgr hann yfir vǫllu ok ber rauðs eggjar á vindǫr sinni. Valbráð ulfs tugga mun skjǫgra helvegar manns mjǫtvið á ný. Niðurum ok þvert á lífs heima, niðurum í hrollkalda dauða heima. [ENGLISH - Helgrindr bursts asunder] Baldr died by Hǫðr’s hands and Loki’s will, leaving gods and humans lost in worlds above. Rivers of tears bursting into lands ever since and mischief gains power by darkening the golden-shielded halls of Forseti. Baldr came home. Now he lies before the half-rotten queen of the snake hall, shivering engraved in this cold and wet lands of death. This is when Sleipnir touches Helgrindr. This is when sword-filled Gjǫll rises and covers the wastelands with dark-red poison. This is when Nástrǫnd is most filled with bleak-faced corpses of shielded sword-arms. This is when Helgrindr bursts asunder! Thunder and lightning in dark clouds, entangled in Ýmir’s brain, unveil the bleak future of mankind! The corpses of doomed men fall, the gods’ dwellings are reddened with crimson blood; sunshine becomes black the next summer all weather is vicious. (Vǫluspá 41) Golden-comb crowed for the Æsir, he wakens the warriors at the Father of Hosts’; and another crows down below the earth, a sooty-red cock In the halls of Hel. (Vǫluspá 43) A roaring sound shatters the nine worlds as the heaviest wrist bursts asunder and the wolf of wolves starts to run without resistance. Garmr he is called, from the water’s mouth at Gnipahellr he runs to bring death to the one-eyed god of war-madness and his army from Valhǫll. Now Yggdrasill trembles and snakes gorge their way upwards, giving Ratatǫskr no chance to bring the eagle’s words down to Niðhǫggr. Words collide and brothers slay each other. Now axes start to play their game. Now waters starts to rise. Now Heimdallr blows Gjallahorn and leaves Himinbjǫrg forever. Hrymr drives from the east, he has his shield before him, Jǫrmungandr writhes in giant rage; the serpent churns the waves, the eagle shrieks in anticipation, pale-beaked he tears the corpse, Naglfar breaks loose. (Vǫluspá 50) Fenris shall advance with gaping mouth, and his lower jaw shall be against the earth, but the upper against heaven. Fires blaze from his eyes and nostrils. Jǫrmungandr shall blow venom so that he shall sprinkle all the air and water, and shall be on one side of the Wolf. (Gylfaginning 51) From the east and from the south, from Hel and from Niflhel fierceful armies of the underworlds, Children of Loki and Muspell’s people, all raise the furious storm of impending doom. Men tread the road to Hel, and the sky spits apart. (Vǫluspá 52) Æsir and beasts, Vanir and giants, gods and primordial harvester of wisdom, worriors at Valhǫll and murderers from the black sands, all die in the furious battle of Ragnarǫk. And then Surtr cuts Bifrǫst with Surtalogi, darkens the thrown eyes of Þjazi, commands the hasty one and smashes all remaining bodies to the scourged ground below. The sun turns black, earth sinks into the sea, the bright stars vanish from the sky; steam rises up in the conflagration, a high flame plays against heaven itself. (Vǫluspá 57) But a new sun rises. Æsir return and the earth becomes all green again. But when Niðhǫggr returns, the flying serpent, he flies over the plain and carries corpses on his wings. Slain people will wander the path to Hel again. Downwards and reversed to worlds alive, downwards to gloomy worlds of death. |
|||
43:58 |
Heljarkviða
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Organ, Vocals, Vocals (choirs), Effects |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs) |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs), Lyrics, Translation |
Guest/Session | |
Teresa Dröfn Njarðvik | Vocals (female), Lyrics, Translation |
Miscellaneous staff | |
Árni Bergur | Mixing, Mastering |
Christopher Duis | Artwork |
Tracks | |||
---|---|---|---|
Side A | |||
1. | Heljarkviða I: Á helvegi | 19:59 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Á helvegi] Fleygði Óðinn ok í folk of skaut, þat var enn folkvíg fyrst í heimi (Vǫluspá 24) Hófusk svá leggja aldr ok naðrs ógn með ásynjum sem ok Háars þegnum líkum. Farit hefi ek blóðgum brandi svá at mér benþiðurr fylgði, ok gjallanda geiri; gangr var harðr af víkingum. Gjǫrðum reiðir róstu rann eldr of sjǫt manna, ek lét blóðga búka í borghliðum sæfask (Egils saga, ch. 48) Roðit vas sverð, en sverða sverð-Rǫgnir mik gerði. Vǫ́ru reynd í rǫndum rangálkn fyrir ver handan. Blóðug hygg ek í blóði blóðgǫgl of skǫ stóðu. Sárfíkinn hlaut sára sárgammr enn ǭ þramma. (Gunnlaugs saga ormstungu, ch. 13) Hér holmleggjar viðr er á vargs verðra hjardrlandi. Þrumugnýr bersk úr veðra hǫll jǫtun vegs. Geirs dróttinn, Yggjar valbygg færir at limláta glamm! Njóts rann, þín ǫrva drífa ræðr fyrir Svǫlnis ekkju. Váfaðar váðir inna níu, Gauts gǫtvar inna níu, víkinga máni inna níu, megi hrafns víns hreggr færa á glatan augna tungskæðra orma. Bǫrðumk ek einn við níu, en við ellifu tysvar, svá fingum val vargi; varð ek einnbani þeira. Skiptumsk hart af heiptum hlífar skelfiknífum. Lét ek af Emblu aski eld valbasta kastat. (Egils saga, ch. 80) En er ofnir tónar úr Nornanna skjálftafullum hvítum hǫrpum hleypa dísum gǫndum, bersk gunnhvata glamr at svá vakni hjartasalir óttaligrar bǫlrannar. Svá urðu draum-Njǫrvar. Eldingaflaugar Bors burs þruma leidd af rǫmmu afli skorinna Sverða sverrifjarða. Mín lungnatorg, mín gollarhǫll, byrgðar stallar af gunngjǫrnum eski, drifið hjararflóði. Sárgammr varð sóknbára, brátungl at fjarlagi. Svá urð draum-Njǫrvar. Mundilfari, dóttir þín horfin. Ýmir, þinn beinkofi hulinn sjónarbergi eggjabrodds hjara. Viðar morð heyrða þá glamm hlátr valkyrja at ofan ok kring. En aðrir áttu þar valfall. Svá bǫðgerðar eski stilliliga renna niðr Árnars mæri undir. Kǫld ok dimm her-Gauts vin skal oss færa helvegar til. Gegnum Gnitaheiðar litlausra yndisheima ulfs tuggvum sǫkkti sem ok fǫrumǫnnum. Sjá Yggdrasils rætr þjrár, orð Hrímþursa ok Mennskra manna óma kring ver setrs fram fyr sjónum. Ofar dynr hljóðan frá rǫmmum raustum systra. Sem byrmǫrk af kvikynda sýndusk sú vápn. Vína heitir ein, ǫnnur Vegsvinn, þriðja Þjóðnuma, Nyt ok Nǫt, Nǫnn ok Hrǫnn, Slíð ok Hríð, Sylgr ok Ylgr, Víð ok Ván, Vǫnd ok Strǫnd, Gjǫll ok Leiftr, þær falla gumnum nær, er falla til Heljar heðan. (Grímnismál 28) Sal sá hann standa sólu fjarri Nástrǫndu á norðr horfa dyrr; falla eitrdropar inn um ljóra, sá er undinn salr orma hryggjum. (Vǫluspá 38) Níðhǫggr rífr ok tætir hjarta stíga sundr meðan blá half en half með hǫrundar lit Loka eignardóttir býðr vargs leifum til hennar Eljúðna, alla hǫðla grunn ofan. Hel nefnisk þat land er fjǫlbyggt vápnefldri rotinni valbráð. Haldi Hel því er hefir uns Naglfar skríðr. [ENGLISH - On the Road to Hel] Óðinn short a spear, huled it over the host; that was still the first war in the worlds. (Vǫluspá 24) And so death and madness began to reign gods and humans alike. I have wielded a blood-stained sword and howling spear; the bird of carrion followed me when the Vikings pressed forth; In fury we fought battles, fire swept through men’s homes I made bloody bodies slump dead by city gates. (Egils saga, ch. 48) My sword was stained with gore, but the Óðinn of swords Sword-swiped me too; on shields shield-giants were tried overseas. I think there stood blood-stained blood-goslings in blood round my brain. Once more the wound-eager wound-raven wound-river is fated to wade. (Gunnlaugs saga ormstungu, ch. 13) Here I am on the battle ground of battle grounds. Thunder roars from the home of the giants. Óðinn, bring the slashing sound of chopped extremities! Óðinn, your spear of madness reigns this blood soaked ground. Axes of the nine, swords of the nine, blood streams of the nine, may Óðinn bring doom to the flying eyes of the serpent’s doomed tongue. I fought alone with nine, and twice with eleven. I fed the wolf with corpses, killed them all myself. Fiercely we swapped blades that shiver through shields. From the tree of my arm I tossed the plated fire of death. (Egils saga, ch. 80) But when the spinning music from the Norn’s osseous white harps starts to let our Dísir wander, the changing sounds of fate begin to awaken the old soul of feared Hel in pleasance. And so the night became. The nightning of Þórr’s thunders is led by a strong force of cutting axes. My lungs my throat, the shoulders of the axe-wielding ash tree, all filled with spilling blood. Wounds become seas, eyes became dead. And so the night became. Mundilfara, your daughter vanished. Ýmir, your body was no longer visible to the eyes of the mountain-etched sword blade. I hear the fierce laughter of Valkyries from above and from aside. But others are chosen. So we slowly start to sink into the blood-wetted ground below. Cold and dark the foul earth let us pass to the netherworlds below. Through fields of colourless and poisonous lands we sink and wander alike. Yggdrasill’s three roots we see, the words of Hrímþursar and Menskir menn aside the devastated lands that lie before us. From afar the roaring sound of insidious rivers is heard. Streams of bestial weapons they are. Vina is one’s name another Vegsvinn, a third Þjóðnuma, Nyt and Nǫt, Nǫnn and Hrǫnn, Slíðr and Hríð, Sylgr and Ylgr, Víðr and Ván, Vǫnd and Strǫnd, Giǫll and Leiftr, they fall close to men, and flow down from here to Hel. (Grímnismál 28) A hall he saw standing far from the sun, on Nástrǫnd, its doors look north; drops of poison fall in through the roof-vents, the hall is woven of serpent’s spines. (Vǫluspá 38) Níðhǫggr rips and tears victims asunder while the half rotten queen welcomes new doomed warriors in her dark hall, all fallen in worlds above. Hel this land is called, populated by countless sword-bladed decaying bodies. Let Hel hold what she has until Naglfar sails. |
|||
Side B | |||
2. | Heljarkviða II: Helgrindr brotnar | 23:59 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Helgrindr brotnar] Óðins sonr andvana at Haðars hǫndum ok Lopts vilja, eftir sitja sigtíva synir ok heimakyn veglaus í svalheimi ofan. Bragar kvónar hvarma hrynregns herjar á mellu dólgs móðr æ síðan ok fjǫrtál magnask krafti með sorta gullslegins alar Forseta. Stála æski-Baldr kom heim. Nú hrings setr liggr frammi fyr inni sem blá half en half með hǫrundar lit sitr at Eljúðnum, skjálfti er markaðr þessu kalda votlendi aldrstila. Þá er Sleipnir snart Helgrindr, þá er hjaraflóð gjǫll rísa ok hylja eyðilendr með dǫkkrauðu eitri, þá er Nástǫnd ber ofgótt fǫlra gunnhvata náa. Þpa er Helgrindr brotnar niðr! Herþruma ok dolgeisa í dǫkkvandi regns hátunni, flækt i Ýmis skýja slóð, afhjúpa grimm ǫrlǫg guma! Fyllisk fjǫrvi feigra manna, rýðr ragna sjǫt rauðum dreyra; svǫrt verða sólskin um sumur eftir, veðr ǫll válynd. (Vǫluspá 41) Gól of ásum Gullinkambi, sá vekr hǫlða at Herjafǫðrs; en annarr gelr fyr jǫrð neðan sótrauðr hani at sǫlum Heljar. (Vǫluspá 43) Hvellt hljóð klýfr þá níu heima sem þyngsk bǫnd bresta sundr ok kveldríðu stóð Varðrúnar viggja renna undan viðþolslaust. Garmr er sá nefndr, sem frá vatnsmynni Gnipahellis tveggja bági rennr til at færa at fjǫrslit þess eineygða áss gunnhvata óðann ok hans herlið frá Valhǫllu. Nú skelfr Jarðar hals ok linns blóðar miklask upp eftit, linna ei Ratatǫski at færa hergamms orð at Níðhǫggi. Jólna sumbl renna saman ok dolga fangs barr bersk hvor við annan. Nú hefsk Herjans tuggu leikr. Nú rís vagna græðir. Nú blæs ragna reinvári í sitt Gjallarhorn ok skilr við Himinbjǫrg hinsta sinni. Hrymr ekr austan, hefisk lind fyrir, snýsk Jǫrmungandr í jǫtunmóði; ormr knýr unnir, en ari hlakkar, slítr nái niðfǫlr, Naglfar losnar. (Vǫluspá 50) En Fenrisúlfr ferr með gapandi munn, ok er inn neðri kjǫftr við jǫrðu, en in efri við himin. Eldar brenna ór augum hans ok nǫsum. Miðgarðsormr blæss svá eitrinu, at hann dreifir loft ǫll ok lǫg, ok er hann á aðra hlið úlfinum. (Gylfaginning 51) Frá austri ok frá suðri, frá bǫlrǫnn ok frá illskáu hermagni Niflheljar undirheima, Lokabǫrn ok Surts ætt, ǫll magna grimmiligt élregn umlykjandi glatan. Troða halir helveg, en himinn klofnar. (Vǫluspá 52) Hropts hjalmeldar gildar ok kvikyndi, Vana guðir ok Ymis niðjar, goð ok frumberi uppskorna visku, Einherjar at Valhǫll ok blóðorra bǫrr frá svǫrtum strǫndum, allir valbráð þeirrar miklu orrustu við Ragnarǫk. Ok þá skar Surtr Bifrǫst Surtarloga, dǫkkva slegin brátungl Marnars fǫðr, skipar at hrótgarmi ok mélar þau bensævar rǫnn sem dreyfask um jǫtna dolgs móðr. Sól tér sortna, sígr fold í mar, hverfa af himni heiðar stjǫrnur; geisar eimi ok aldrnari, leikr hár hiti við himin sjalfan. (Vǫluspá 57) En nú nýr elds heimr rís. Æsir snúa aftr ok Yggjar brúðr skal græn á ný verða. En þá er Níðhǫggr snýr aftr, sá allra landa endiseiðr, flýgr hann yfir vǫllu ok ber rauðs eggjar á vindǫr sinni. Valbráð ulfs tugga mun skjǫgra helvegar manns mjǫtvið á ný. Niðurum ok þvert á lífs heima, niðurum í hrollkalda dauða heima. [ENGLISH - Helgrindr bursts asunder] Baldr died by Hǫðr’s hands and Loki’s will, leaving gods and humans lost in worlds above. Rivers of tears bursting into lands ever since and mischief gains power by darkening the golden-shielded halls of Forseti. Baldr came home. Now he lies before the half-rotten queen of the snake hall, shivering engraved in this cold and wet lands of death. This is when Sleipnir touches Helgrindr. This is when sword-filled Gjǫll rises and covers the wastelands with dark-red poison. This is when Nástrǫnd is most filled with bleak-faced corpses of shielded sword-arms. This is when Helgrindr bursts asunder! Thunder and lightning in dark clouds, entangled in Ýmir’s brain, unveil the bleak future of mankind! The corpses of doomed men fall, the gods’ dwellings are reddened with crimson blood; sunshine becomes black the next summer all weather is vicious. (Vǫluspá 41) Golden-comb crowed for the Æsir, he wakens the warriors at the Father of Hosts’; and another crows down below the earth, a sooty-red cock In the halls of Hel. (Vǫluspá 43) A roaring sound shatters the nine worlds as the heaviest wrist bursts asunder and the wolf of wolves starts to run without resistance. Garmr he is called, from the water’s mouth at Gnipahellr he runs to bring death to the one-eyed god of war-madness and his army from Valhǫll. Now Yggdrasill trembles and snakes gorge their way upwards, giving Ratatǫskr no chance to bring the eagle’s words down to Niðhǫggr. Words collide and brothers slay each other. Now axes start to play their game. Now waters starts to rise. Now Heimdallr blows Gjallahorn and leaves Himinbjǫrg forever. Hrymr drives from the east, he has his shield before him, Jǫrmungandr writhes in giant rage; the serpent churns the waves, the eagle shrieks in anticipation, pale-beaked he tears the corpse, Naglfar breaks loose. (Vǫluspá 50) Fenris shall advance with gaping mouth, and his lower jaw shall be against the earth, but the upper against heaven. Fires blaze from his eyes and nostrils. Jǫrmungandr shall blow venom so that he shall sprinkle all the air and water, and shall be on one side of the Wolf. (Gylfaginning 51) From the east and from the south, from Hel and from Niflhel fierceful armies of the underworlds, Children of Loki and Muspell’s people, all raise the furious storm of impending doom. Men tread the road to Hel, and the sky spits apart. (Vǫluspá 52) Æsir and beasts, Vanir and giants, gods and primordial harvester of wisdom, worriors at Valhǫll and murderers from the black sands, all die in the furious battle of Ragnarǫk. And then Surtr cuts Bifrǫst with Surtalogi, darkens the thrown eyes of Þjazi, commands the hasty one and smashes all remaining bodies to the scourged ground below. The sun turns black, earth sinks into the sea, the bright stars vanish from the sky; steam rises up in the conflagration, a high flame plays against heaven itself. (Vǫluspá 57) But a new sun rises. Æsir return and the earth becomes all green again. But when Niðhǫggr returns, the flying serpent, he flies over the plain and carries corpses on his wings. Slain people will wander the path to Hel again. Downwards and reversed to worlds alive, downwards to gloomy worlds of death. |
|||
43:58 |
Heljarkviða
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Organ, Vocals, Vocals (choirs), Effects |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs) |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs), Lyrics, Translation |
Guest/Session | |
Teresa Dröfn Njarðvik | Vocals (female), Lyrics, Translation |
Miscellaneous staff | |
Árni Bergur | Mixing, Mastering |
Christopher Duis | Artwork |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Heljarkviða I: Á helvegi | 19:59 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Á helvegi] Fleygði Óðinn ok í folk of skaut, þat var enn folkvíg fyrst í heimi (Vǫluspá 24) Hófusk svá leggja aldr ok naðrs ógn með ásynjum sem ok Háars þegnum líkum. Farit hefi ek blóðgum brandi svá at mér benþiðurr fylgði, ok gjallanda geiri; gangr var harðr af víkingum. Gjǫrðum reiðir róstu rann eldr of sjǫt manna, ek lét blóðga búka í borghliðum sæfask (Egils saga, ch. 48) Roðit vas sverð, en sverða sverð-Rǫgnir mik gerði. Vǫ́ru reynd í rǫndum rangálkn fyrir ver handan. Blóðug hygg ek í blóði blóðgǫgl of skǫ stóðu. Sárfíkinn hlaut sára sárgammr enn ǭ þramma. (Gunnlaugs saga ormstungu, ch. 13) Hér holmleggjar viðr er á vargs verðra hjardrlandi. Þrumugnýr bersk úr veðra hǫll jǫtun vegs. Geirs dróttinn, Yggjar valbygg færir at limláta glamm! Njóts rann, þín ǫrva drífa ræðr fyrir Svǫlnis ekkju. Váfaðar váðir inna níu, Gauts gǫtvar inna níu, víkinga máni inna níu, megi hrafns víns hreggr færa á glatan augna tungskæðra orma. Bǫrðumk ek einn við níu, en við ellifu tysvar, svá fingum val vargi; varð ek einnbani þeira. Skiptumsk hart af heiptum hlífar skelfiknífum. Lét ek af Emblu aski eld valbasta kastat. (Egils saga, ch. 80) En er ofnir tónar úr Nornanna skjálftafullum hvítum hǫrpum hleypa dísum gǫndum, bersk gunnhvata glamr at svá vakni hjartasalir óttaligrar bǫlrannar. Svá urðu draum-Njǫrvar. Eldingaflaugar Bors burs þruma leidd af rǫmmu afli skorinna Sverða sverrifjarða. Mín lungnatorg, mín gollarhǫll, byrgðar stallar af gunngjǫrnum eski, drifið hjararflóði. Sárgammr varð sóknbára, brátungl at fjarlagi. Svá urð draum-Njǫrvar. Mundilfari, dóttir þín horfin. Ýmir, þinn beinkofi hulinn sjónarbergi eggjabrodds hjara. Viðar morð heyrða þá glamm hlátr valkyrja at ofan ok kring. En aðrir áttu þar valfall. Svá bǫðgerðar eski stilliliga renna niðr Árnars mæri undir. Kǫld ok dimm her-Gauts vin skal oss færa helvegar til. Gegnum Gnitaheiðar litlausra yndisheima ulfs tuggvum sǫkkti sem ok fǫrumǫnnum. Sjá Yggdrasils rætr þjrár, orð Hrímþursa ok Mennskra manna óma kring ver setrs fram fyr sjónum. Ofar dynr hljóðan frá rǫmmum raustum systra. Sem byrmǫrk af kvikynda sýndusk sú vápn. Vína heitir ein, ǫnnur Vegsvinn, þriðja Þjóðnuma, Nyt ok Nǫt, Nǫnn ok Hrǫnn, Slíð ok Hríð, Sylgr ok Ylgr, Víð ok Ván, Vǫnd ok Strǫnd, Gjǫll ok Leiftr, þær falla gumnum nær, er falla til Heljar heðan. (Grímnismál 28) Sal sá hann standa sólu fjarri Nástrǫndu á norðr horfa dyrr; falla eitrdropar inn um ljóra, sá er undinn salr orma hryggjum. (Vǫluspá 38) Níðhǫggr rífr ok tætir hjarta stíga sundr meðan blá half en half með hǫrundar lit Loka eignardóttir býðr vargs leifum til hennar Eljúðna, alla hǫðla grunn ofan. Hel nefnisk þat land er fjǫlbyggt vápnefldri rotinni valbráð. Haldi Hel því er hefir uns Naglfar skríðr. [ENGLISH - On the Road to Hel] Óðinn short a spear, huled it over the host; that was still the first war in the worlds. (Vǫluspá 24) And so death and madness began to reign gods and humans alike. I have wielded a blood-stained sword and howling spear; the bird of carrion followed me when the Vikings pressed forth; In fury we fought battles, fire swept through men’s homes I made bloody bodies slump dead by city gates. (Egils saga, ch. 48) My sword was stained with gore, but the Óðinn of swords Sword-swiped me too; on shields shield-giants were tried overseas. I think there stood blood-stained blood-goslings in blood round my brain. Once more the wound-eager wound-raven wound-river is fated to wade. (Gunnlaugs saga ormstungu, ch. 13) Here I am on the battle ground of battle grounds. Thunder roars from the home of the giants. Óðinn, bring the slashing sound of chopped extremities! Óðinn, your spear of madness reigns this blood soaked ground. Axes of the nine, swords of the nine, blood streams of the nine, may Óðinn bring doom to the flying eyes of the serpent’s doomed tongue. I fought alone with nine, and twice with eleven. I fed the wolf with corpses, killed them all myself. Fiercely we swapped blades that shiver through shields. From the tree of my arm I tossed the plated fire of death. (Egils saga, ch. 80) But when the spinning music from the Norn’s osseous white harps starts to let our Dísir wander, the changing sounds of fate begin to awaken the old soul of feared Hel in pleasance. And so the night became. The nightning of Þórr’s thunders is led by a strong force of cutting axes. My lungs my throat, the shoulders of the axe-wielding ash tree, all filled with spilling blood. Wounds become seas, eyes became dead. And so the night became. Mundilfara, your daughter vanished. Ýmir, your body was no longer visible to the eyes of the mountain-etched sword blade. I hear the fierce laughter of Valkyries from above and from aside. But others are chosen. So we slowly start to sink into the blood-wetted ground below. Cold and dark the foul earth let us pass to the netherworlds below. Through fields of colourless and poisonous lands we sink and wander alike. Yggdrasill’s three roots we see, the words of Hrímþursar and Menskir menn aside the devastated lands that lie before us. From afar the roaring sound of insidious rivers is heard. Streams of bestial weapons they are. Vina is one’s name another Vegsvinn, a third Þjóðnuma, Nyt and Nǫt, Nǫnn and Hrǫnn, Slíðr and Hríð, Sylgr and Ylgr, Víðr and Ván, Vǫnd and Strǫnd, Giǫll and Leiftr, they fall close to men, and flow down from here to Hel. (Grímnismál 28) A hall he saw standing far from the sun, on Nástrǫnd, its doors look north; drops of poison fall in through the roof-vents, the hall is woven of serpent’s spines. (Vǫluspá 38) Níðhǫggr rips and tears victims asunder while the half rotten queen welcomes new doomed warriors in her dark hall, all fallen in worlds above. Hel this land is called, populated by countless sword-bladed decaying bodies. Let Hel hold what she has until Naglfar sails. |
|||
2. | Heljarkviða II: Helgrindr brotnar | 23:59 | Show lyrics |
[ICELANDIC - Helgrindr brotnar] Óðins sonr andvana at Haðars hǫndum ok Lopts vilja, eftir sitja sigtíva synir ok heimakyn veglaus í svalheimi ofan. Bragar kvónar hvarma hrynregns herjar á mellu dólgs móðr æ síðan ok fjǫrtál magnask krafti með sorta gullslegins alar Forseta. Stála æski-Baldr kom heim. Nú hrings setr liggr frammi fyr inni sem blá half en half með hǫrundar lit sitr at Eljúðnum, skjálfti er markaðr þessu kalda votlendi aldrstila. Þá er Sleipnir snart Helgrindr, þá er hjaraflóð gjǫll rísa ok hylja eyðilendr með dǫkkrauðu eitri, þá er Nástǫnd ber ofgótt fǫlra gunnhvata náa. Þpa er Helgrindr brotnar niðr! Herþruma ok dolgeisa í dǫkkvandi regns hátunni, flækt i Ýmis skýja slóð, afhjúpa grimm ǫrlǫg guma! Fyllisk fjǫrvi feigra manna, rýðr ragna sjǫt rauðum dreyra; svǫrt verða sólskin um sumur eftir, veðr ǫll válynd. (Vǫluspá 41) Gól of ásum Gullinkambi, sá vekr hǫlða at Herjafǫðrs; en annarr gelr fyr jǫrð neðan sótrauðr hani at sǫlum Heljar. (Vǫluspá 43) Hvellt hljóð klýfr þá níu heima sem þyngsk bǫnd bresta sundr ok kveldríðu stóð Varðrúnar viggja renna undan viðþolslaust. Garmr er sá nefndr, sem frá vatnsmynni Gnipahellis tveggja bági rennr til at færa at fjǫrslit þess eineygða áss gunnhvata óðann ok hans herlið frá Valhǫllu. Nú skelfr Jarðar hals ok linns blóðar miklask upp eftit, linna ei Ratatǫski at færa hergamms orð at Níðhǫggi. Jólna sumbl renna saman ok dolga fangs barr bersk hvor við annan. Nú hefsk Herjans tuggu leikr. Nú rís vagna græðir. Nú blæs ragna reinvári í sitt Gjallarhorn ok skilr við Himinbjǫrg hinsta sinni. Hrymr ekr austan, hefisk lind fyrir, snýsk Jǫrmungandr í jǫtunmóði; ormr knýr unnir, en ari hlakkar, slítr nái niðfǫlr, Naglfar losnar. (Vǫluspá 50) En Fenrisúlfr ferr með gapandi munn, ok er inn neðri kjǫftr við jǫrðu, en in efri við himin. Eldar brenna ór augum hans ok nǫsum. Miðgarðsormr blæss svá eitrinu, at hann dreifir loft ǫll ok lǫg, ok er hann á aðra hlið úlfinum. (Gylfaginning 51) Frá austri ok frá suðri, frá bǫlrǫnn ok frá illskáu hermagni Niflheljar undirheima, Lokabǫrn ok Surts ætt, ǫll magna grimmiligt élregn umlykjandi glatan. Troða halir helveg, en himinn klofnar. (Vǫluspá 52) Hropts hjalmeldar gildar ok kvikyndi, Vana guðir ok Ymis niðjar, goð ok frumberi uppskorna visku, Einherjar at Valhǫll ok blóðorra bǫrr frá svǫrtum strǫndum, allir valbráð þeirrar miklu orrustu við Ragnarǫk. Ok þá skar Surtr Bifrǫst Surtarloga, dǫkkva slegin brátungl Marnars fǫðr, skipar at hrótgarmi ok mélar þau bensævar rǫnn sem dreyfask um jǫtna dolgs móðr. Sól tér sortna, sígr fold í mar, hverfa af himni heiðar stjǫrnur; geisar eimi ok aldrnari, leikr hár hiti við himin sjalfan. (Vǫluspá 57) En nú nýr elds heimr rís. Æsir snúa aftr ok Yggjar brúðr skal græn á ný verða. En þá er Níðhǫggr snýr aftr, sá allra landa endiseiðr, flýgr hann yfir vǫllu ok ber rauðs eggjar á vindǫr sinni. Valbráð ulfs tugga mun skjǫgra helvegar manns mjǫtvið á ný. Niðurum ok þvert á lífs heima, niðurum í hrollkalda dauða heima. [ENGLISH - Helgrindr bursts asunder] Baldr died by Hǫðr’s hands and Loki’s will, leaving gods and humans lost in worlds above. Rivers of tears bursting into lands ever since and mischief gains power by darkening the golden-shielded halls of Forseti. Baldr came home. Now he lies before the half-rotten queen of the snake hall, shivering engraved in this cold and wet lands of death. This is when Sleipnir touches Helgrindr. This is when sword-filled Gjǫll rises and covers the wastelands with dark-red poison. This is when Nástrǫnd is most filled with bleak-faced corpses of shielded sword-arms. This is when Helgrindr bursts asunder! Thunder and lightning in dark clouds, entangled in Ýmir’s brain, unveil the bleak future of mankind! The corpses of doomed men fall, the gods’ dwellings are reddened with crimson blood; sunshine becomes black the next summer all weather is vicious. (Vǫluspá 41) Golden-comb crowed for the Æsir, he wakens the warriors at the Father of Hosts’; and another crows down below the earth, a sooty-red cock In the halls of Hel. (Vǫluspá 43) A roaring sound shatters the nine worlds as the heaviest wrist bursts asunder and the wolf of wolves starts to run without resistance. Garmr he is called, from the water’s mouth at Gnipahellr he runs to bring death to the one-eyed god of war-madness and his army from Valhǫll. Now Yggdrasill trembles and snakes gorge their way upwards, giving Ratatǫskr no chance to bring the eagle’s words down to Niðhǫggr. Words collide and brothers slay each other. Now axes start to play their game. Now waters starts to rise. Now Heimdallr blows Gjallahorn and leaves Himinbjǫrg forever. Hrymr drives from the east, he has his shield before him, Jǫrmungandr writhes in giant rage; the serpent churns the waves, the eagle shrieks in anticipation, pale-beaked he tears the corpse, Naglfar breaks loose. (Vǫluspá 50) Fenris shall advance with gaping mouth, and his lower jaw shall be against the earth, but the upper against heaven. Fires blaze from his eyes and nostrils. Jǫrmungandr shall blow venom so that he shall sprinkle all the air and water, and shall be on one side of the Wolf. (Gylfaginning 51) From the east and from the south, from Hel and from Niflhel fierceful armies of the underworlds, Children of Loki and Muspell’s people, all raise the furious storm of impending doom. Men tread the road to Hel, and the sky spits apart. (Vǫluspá 52) Æsir and beasts, Vanir and giants, gods and primordial harvester of wisdom, worriors at Valhǫll and murderers from the black sands, all die in the furious battle of Ragnarǫk. And then Surtr cuts Bifrǫst with Surtalogi, darkens the thrown eyes of Þjazi, commands the hasty one and smashes all remaining bodies to the scourged ground below. The sun turns black, earth sinks into the sea, the bright stars vanish from the sky; steam rises up in the conflagration, a high flame plays against heaven itself. (Vǫluspá 57) But a new sun rises. Æsir return and the earth becomes all green again. But when Niðhǫggr returns, the flying serpent, he flies over the plain and carries corpses on his wings. Slain people will wander the path to Hel again. Downwards and reversed to worlds alive, downwards to gloomy worlds of death. |
|||
43:58 |
Saga á tveim tungum I: Vápn ok viðr
Members | |
---|---|
Band members | |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Organ, Vocals, Vocals (choirs), Songwriting |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs), Songwriting, Lyrics |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Miscellaneous staff | |
Markus Stock | Mastering, Mixing |
Christopher Duis | Artwork |
Jóhanna Ólafsdóttir | Photography |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Fornjóts synir ljótir at Haddingja lands lynláðum | 04:52 | |
(loading lyrics...) | |||
2. | Sundvǫrpuðir ok áraþytr | 04:40 | |
(loading lyrics...) | |||
3. | Morðbál á flugi ok klofin mundriða hjól | 07:15 | |
(loading lyrics...) | |||
4. | Líf á milli hveinandi bloðkerta | 10:16 | |
(loading lyrics...) | |||
5. | Stǫng óð gylld fyr gǫngum ræfi | 11:05 | |
(loading lyrics...) | |||
6. | Siðar heilags brá sólar ljósi | 04:50 | |
(loading lyrics...) | |||
7. | Vandar jǫtunn reisti fiska upp af vǫtnum | 08:47 | |
(loading lyrics...) | |||
8. | Fregit hefk satt | 03:21 | |
(loading lyrics...) | |||
9. | Haldi oss frá eldi, eilífr skapa deilir | 14:48 | |
(loading lyrics...) | |||
01:09:54 |
Saga á tveim tungum I: Vápn ok viðr
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Organ, Vocals, Vocals (choirs), Songwriting |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs), Songwriting, Lyrics |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Miscellaneous staff | |
Markus Stock | Mastering, Mixing |
Christopher Duis | Artwork |
Jóhanna Ólafsdóttir | Photography |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Fornjóts synir ljótir at Haddingja lands lynláðum | 04:52 | |
(loading lyrics...) | |||
2. | Sundvǫrpuðir ok áraþytr | 04:40 | |
(loading lyrics...) | |||
3. | Morðbál á flugi ok klofin mundriða hjól | 07:15 | |
(loading lyrics...) | |||
4. | Líf á milli hveinandi bloðkerta | 10:16 | |
(loading lyrics...) | |||
5. | Stǫng óð gylld fyr gǫngum ræfi | 11:05 | |
(loading lyrics...) | |||
6. | Siðar heilags brá sólar ljósi | 04:50 | |
(loading lyrics...) | |||
7. | Vandar jǫtunn reisti fiska upp af vǫtnum | 08:47 | |
(loading lyrics...) | |||
8. | Fregit hefk satt | 03:21 | |
(loading lyrics...) | |||
9. | Haldi oss frá eldi, eilífr skapa deilir | 14:48 | |
(loading lyrics...) | |||
01:09:54 |
Saga á tveim tungum I: Vápn ok viðr
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Organ, Vocals, Vocals (choirs), Songwriting |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs), Songwriting, Lyrics |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Miscellaneous staff | |
Markus Stock | Mastering, Mixing |
Christopher Duis | Artwork |
Jóhanna Ólafsdóttir | Photography |
Tracks | |||
---|---|---|---|
Disc 1 | |||
Side A | |||
1. | Fornjóts synir ljótir at Haddingja lands lynláðum | 04:52 | |
(loading lyrics...) | |||
2. | Sundvǫrpuðir ok áraþytr | 04:40 | |
(loading lyrics...) | |||
3. | Morðbál á flugi ok klofin mundriða hjól | 07:15 | |
(loading lyrics...) | |||
Side B | |||
4. | Líf á milli hveinandi bloðkerta | 10:16 | |
(loading lyrics...) | |||
5. | Stǫng óð gylld fyr gǫngum ræfi | 11:05 | |
(loading lyrics...) | |||
38:08 | |||
Disc 2 | |||
Side A | |||
1. | Siðar heilags brá sólar ljósi | 04:50 | |
(loading lyrics...) | |||
2. | Vandar jǫtunn reisti fiska upp af vǫtnum | 08:47 | |
(loading lyrics...) | |||
Side B | |||
3. | Fregit hefk satt | 03:21 | |
(loading lyrics...) | |||
4. | Haldi oss frá eldi, eilífr skapa deilir | 14:48 | |
(loading lyrics...) | |||
31:46 |
Saga á tveim tungum I: Vápn ok viðr
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Organ, Vocals, Vocals (choirs), Songwriting |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs), Songwriting, Lyrics |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Miscellaneous staff | |
Markus Stock | Mastering, Mixing |
Christopher Duis | Artwork |
Jóhanna Ólafsdóttir | Photography |
Tracks | |||
---|---|---|---|
Disc 1 | |||
Side A | |||
1. | Fornjóts synir ljótir at Haddingja lands lynláðum | 04:52 | |
(loading lyrics...) | |||
2. | Sundvǫrpuðir ok áraþytr | 04:40 | |
(loading lyrics...) | |||
3. | Morðbál á flugi ok klofin mundriða hjól | 07:15 | |
(loading lyrics...) | |||
Side B | |||
4. | Líf á milli hveinandi bloðkerta | 10:16 | |
(loading lyrics...) | |||
5. | Stǫng óð gylld fyr gǫngum ræfi | 11:05 | |
(loading lyrics...) | |||
38:08 | |||
Disc 2 | |||
Side A | |||
1. | Siðar heilags brá sólar ljósi | 04:50 | |
(loading lyrics...) | |||
2. | Vandar jǫtunn reisti fiska upp af vǫtnum | 08:47 | |
(loading lyrics...) | |||
Side B | |||
3. | Fregit hefk satt | 03:21 | |
(loading lyrics...) | |||
4. | Haldi oss frá eldi, eilífr skapa deilir | 14:48 | |
(loading lyrics...) | |||
31:46 |
Aldrnari
Members | |
---|---|
Band members | |
Carpe Noctem | |
Helgi | Drums, Percussion |
Andri | Guitars |
Alexander | Vocals, Lyrics |
Tómas | Guitars |
Árni | Bass |
Árstíðir lífsins | |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Organ, Vocals, Vocals (choirs) |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Miscellaneous staff | |
Artem Grigoryev | Artwork |
Schwadorf | Mixing, Mastering |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Árstíðir lífsins - Hvers Viðar Bani | 22:53 | Show lyrics |
Hyrr sé ek brenna, en hauð loga. Ek hreinsa allt, ek birti sýn. Ek er köstr heljar, limdolgr ok vandar böl. Ek er hvers viðar bani. Minn markar meinþjófr ljóslifandi, minn lindar váði svá bjartleitr, ber ek morðröðla Surtar sefa mér í skauti. Bjartleikr er ek lifanda, ösgrúi er ek hverfanda, ey lifi þótt hræstorðar buri til Heljar sendi. Hétumk hrótgarmr, hétumk birkisótt, fýriskógar garmr ok hlíðar þangs bitsótt. Eldr heitumk með mönnum, en með ásum funi, kallak vág vanir, frekan jötnar, en forbrenni dvergar, kallak hröðuð í helju. Storðar úlfr, alls viðar herr, Hamdi framdi, Geirum eirum, Gotna flotna; Hreytir neytir, Hodda brodda, Brendiz endiz, Báli stáli. Ek veit, að ní neitar. Nytju logs, því er flytja, Meiðar geirings, vinds bróðir, fjarðloga runni. Ek, flytjandi himins eisna Ymis höfuðs! Ek, hvílandi naðrs ógn! Ek, færandi ok gefandi jafnt. Böðgerðar ask veit ek standa, Fljóts glóða elri veit ek felldan, böðserkja bjarkir bitnar váru hrækerti mínu ok skjalda almar fólgnir bitri Hel. Þú es hvers viðar bani, glæðis glóða börr vel öll vitum, tekin váru fjöld hjarar fjörva forðum. Við vitum hvar markar meinþjófr dvelr. Salr er á háu, Hindafjalli, allr er hann útan, eldi sveipinn, þann hafa horskir, halir of görvan, ór ódökkum Ógnar ljóma. Máni skínn af mæni, Moldar hofs um foldir, Alla stund, emðan endiz, Ævi lands ok sævar. Veit ek fielaga fljótum, Fróns prýði vel þjóna; þeim vitu eigi ýtar auðið lífs nie dauða. Þat er fyr elda, er éarn dreyma. Svalinn heitir, hann stendr sólu fyrir, skjöldr, skínandi goði; björg ok brim, ek veit, at brenna skulu, ef hann fellr í frá. Stála éls börr erumk, fjölð í baugstalls lundi, en tafn eitt allt saman. Hart flugu hjálmreyr erumk, skerpt með ísarni og borinn af elris sveita bræðrum. Fleina tíva við vitum, eru várir bræðr. Utan eitt laufa tár. Branna brennu Baldr hét hann, bjartaztr tíva, sigri ræntur af Baldrs andskota ok til Heljar gengin. Dauði hans safnar rekkum við glóða garm. Myrk eru hin kommandi vindflota brot: Æsirnar tóku lík Baldrs ok fluttu til sævar. Þá var borit út á skipit lík Baldrs, ok er þat sá kona hans, Nanna Nepsdóttir, þá sprakk hon af harmi ok dó. Var hon borin á bálit ok slegit í eldi. Ok meir þaðan menvörð bituls dolgrögni dró til dauðs skokkr. Sýnir ek skapa ok fram leiði Múspells syni Eld, Eimni, Loga, Brandingja, ok Surt hinn þrúðugazta. Skelfr Yggdrasils, alskr standandi, ymr it aldna tré, en jötunn losnar; hræðask allir á helvegum, áðr Surtar þann, sefi of gleypir. Surtr ferr sunnan með sviga lævi, skínn af sverði sól valtíva. Þér, vígleptir manna dólgar, knúnir mætti, keyrið ólgandi freyrunga sóknbáruna að þöglum Ymis niðja hlátri. Þér, hiti Múspellsheims ok leiftr hrings hnitsólar, ok hlíðar þangs bitsótt! Spretta kámir klettar, knýr víðis böl hlíðir, aurr tekr upp at færask undarligr ór grundu. Hörgs munu höldar margir, himinn rifnar þá, lifna, rignir mest, at regni røkkr, áðr heimrinn søkkvisk, røkkr, áðr heimrinn søkkvisk. |
|||
2. | Carpe Noctem - Hrækyndill | 22:33 | Show lyrics |
Úr hjarta hringiðunnar sprettur hinn fyrsti eldur frumvera sem logar lífsins bál Án vits né sinnu brennur hún hömlulaust óseðjandi hungur í lífsins vegna eld eldsins vegna Vél án tilgangs en haglega gerð af þremur násmiðum geymir í iðrum sér logandi hryðju frumjötuns Úr morknum rekaviði á svartri ströndu mótuðu þeir þig Þú ert offur bálsins skurðgoð sem þjáist með hverjum anda Með þulu voru þræddar festar logans sem fæðir þig Alúðlega heftir hann þig með fölskum vonarorðum Alelda af lífsins loga þú dansaðir þig til ösku brennandi líkneski Þú brannst dýrlega skínandi öskrandi lifandi Svartur himinninn sindraði af ösku þinni í eina nótt Allt verður að sömu mold Skerðu lykil úr myrkri brennimerktan með innsigli haturs og fyrirlitningar á rekaviðnum sem fæðir þig Vefðu loga um hendi þér slitinn úr rótum anda þíns stolinn úr smiðju násmiða alinn á blóði þinu Bergmálið áður hunsað og grafið í hávaða og styr mun leiða þig um auðnina sem umlykur þig Áður en kulnuð glóð verður aftur vakin til ólgandi lífs verður höfuð ormsins sem étur sjálfan sig afskorið Lausnarorðin renna af tungu þinni leyndardómurinn sem þú varðveittir frá logandi augum og heldur þér vakandi í vitskertri martröð Elfur rennur úr vitum þínum rætur spretta úr svartri eðju og kæfa stjórnlaust bál með þessum fagnaðarsöng: „Eldur sem fæðir sem elur af sér yl og brennir með sóti á enni þér hitann og heiftina sem slítur festi og fjötra sem brýtur bein og gnístir tönnum flettir húð og spinnur garn úr iðrum eftir stendur aska sem man gleðina og þjáninguna fýkur ok þekur jörðina Regn sem fellur sem ummyndar súrt og eitrað nærir fræ í moldu keyrir undnar rætur sem leita rótfestu og breyra svörtum sand í eitrað haf grænt víti sem drekkir minnisvörðum í illgresi óminni ýviðarins þorstinn sem mun gnísta og blæða blómstra og fæða glóðina Stríð sem deyfir sem deyðir neistann sem knýr vítishryðjuna sem spýr og hrækir og rekur vélina og drepur vilja til lausnar en stormar sem geisa ala orma höggvandi rætur afsprengi kyrrðar og moldar afættur sem eitra og naga og veita lausn“ |
|||
45:26 |
Aldrnari
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Carpe Noctem | |
Helgi | Drums, Percussion |
Andri | Guitars |
Alexander | Vocals, Lyrics |
Tómas | Guitars |
Árni | Bass |
Árstíðir lífsins | |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Organ, Vocals, Vocals (choirs) |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs) |
Miscellaneous staff | |
Artem Grigoryev | Artwork |
Schwadorf | Mixing, Mastering |
Tracks | |||
---|---|---|---|
Side A | |||
1. | Árstíðir lífsins - Hvers Viðar Bani | 22:53 | Show lyrics |
Hyrr sé ek brenna, en hauð loga. Ek hreinsa allt, ek birti sýn. Ek er köstr heljar, limdolgr ok vandar böl. Ek er hvers viðar bani. Minn markar meinþjófr ljóslifandi, minn lindar váði svá bjartleitr, ber ek morðröðla Surtar sefa mér í skauti. Bjartleikr er ek lifanda, ösgrúi er ek hverfanda, ey lifi þótt hræstorðar buri til Heljar sendi. Hétumk hrótgarmr, hétumk birkisótt, fýriskógar garmr ok hlíðar þangs bitsótt. Eldr heitumk með mönnum, en með ásum funi, kallak vág vanir, frekan jötnar, en forbrenni dvergar, kallak hröðuð í helju. Storðar úlfr, alls viðar herr, Hamdi framdi, Geirum eirum, Gotna flotna; Hreytir neytir, Hodda brodda, Brendiz endiz, Báli stáli. Ek veit, að ní neitar. Nytju logs, því er flytja, Meiðar geirings, vinds bróðir, fjarðloga runni. Ek, flytjandi himins eisna Ymis höfuðs! Ek, hvílandi naðrs ógn! Ek, færandi ok gefandi jafnt. Böðgerðar ask veit ek standa, Fljóts glóða elri veit ek felldan, böðserkja bjarkir bitnar váru hrækerti mínu ok skjalda almar fólgnir bitri Hel. Þú es hvers viðar bani, glæðis glóða börr vel öll vitum, tekin váru fjöld hjarar fjörva forðum. Við vitum hvar markar meinþjófr dvelr. Salr er á háu, Hindafjalli, allr er hann útan, eldi sveipinn, þann hafa horskir, halir of görvan, ór ódökkum Ógnar ljóma. Máni skínn af mæni, Moldar hofs um foldir, Alla stund, emðan endiz, Ævi lands ok sævar. Veit ek fielaga fljótum, Fróns prýði vel þjóna; þeim vitu eigi ýtar auðið lífs nie dauða. Þat er fyr elda, er éarn dreyma. Svalinn heitir, hann stendr sólu fyrir, skjöldr, skínandi goði; björg ok brim, ek veit, at brenna skulu, ef hann fellr í frá. Stála éls börr erumk, fjölð í baugstalls lundi, en tafn eitt allt saman. Hart flugu hjálmreyr erumk, skerpt með ísarni og borinn af elris sveita bræðrum. Fleina tíva við vitum, eru várir bræðr. Utan eitt laufa tár. Branna brennu Baldr hét hann, bjartaztr tíva, sigri ræntur af Baldrs andskota ok til Heljar gengin. Dauði hans safnar rekkum við glóða garm. Myrk eru hin kommandi vindflota brot: Æsirnar tóku lík Baldrs ok fluttu til sævar. Þá var borit út á skipit lík Baldrs, ok er þat sá kona hans, Nanna Nepsdóttir, þá sprakk hon af harmi ok dó. Var hon borin á bálit ok slegit í eldi. Ok meir þaðan menvörð bituls dolgrögni dró til dauðs skokkr. Sýnir ek skapa ok fram leiði Múspells syni Eld, Eimni, Loga, Brandingja, ok Surt hinn þrúðugazta. Skelfr Yggdrasils, alskr standandi, ymr it aldna tré, en jötunn losnar; hræðask allir á helvegum, áðr Surtar þann, sefi of gleypir. Surtr ferr sunnan með sviga lævi, skínn af sverði sól valtíva. Þér, vígleptir manna dólgar, knúnir mætti, keyrið ólgandi freyrunga sóknbáruna að þöglum Ymis niðja hlátri. Þér, hiti Múspellsheims ok leiftr hrings hnitsólar, ok hlíðar þangs bitsótt! Spretta kámir klettar, knýr víðis böl hlíðir, aurr tekr upp at færask undarligr ór grundu. Hörgs munu höldar margir, himinn rifnar þá, lifna, rignir mest, at regni røkkr, áðr heimrinn søkkvisk, røkkr, áðr heimrinn søkkvisk. |
|||
Side B | |||
2. | Carpe Noctem - Hrækyndill | 22:33 | Show lyrics |
Úr hjarta hringiðunnar sprettur hinn fyrsti eldur frumvera sem logar lífsins bál Án vits né sinnu brennur hún hömlulaust óseðjandi hungur í lífsins vegna eld eldsins vegna Vél án tilgangs en haglega gerð af þremur násmiðum geymir í iðrum sér logandi hryðju frumjötuns Úr morknum rekaviði á svartri ströndu mótuðu þeir þig Þú ert offur bálsins skurðgoð sem þjáist með hverjum anda Með þulu voru þræddar festar logans sem fæðir þig Alúðlega heftir hann þig með fölskum vonarorðum Alelda af lífsins loga þú dansaðir þig til ösku brennandi líkneski Þú brannst dýrlega skínandi öskrandi lifandi Svartur himinninn sindraði af ösku þinni í eina nótt Allt verður að sömu mold Skerðu lykil úr myrkri brennimerktan með innsigli haturs og fyrirlitningar á rekaviðnum sem fæðir þig Vefðu loga um hendi þér slitinn úr rótum anda þíns stolinn úr smiðju násmiða alinn á blóði þinu Bergmálið áður hunsað og grafið í hávaða og styr mun leiða þig um auðnina sem umlykur þig Áður en kulnuð glóð verður aftur vakin til ólgandi lífs verður höfuð ormsins sem étur sjálfan sig afskorið Lausnarorðin renna af tungu þinni leyndardómurinn sem þú varðveittir frá logandi augum og heldur þér vakandi í vitskertri martröð Elfur rennur úr vitum þínum rætur spretta úr svartri eðju og kæfa stjórnlaust bál með þessum fagnaðarsöng: „Eldur sem fæðir sem elur af sér yl og brennir með sóti á enni þér hitann og heiftina sem slítur festi og fjötra sem brýtur bein og gnístir tönnum flettir húð og spinnur garn úr iðrum eftir stendur aska sem man gleðina og þjáninguna fýkur ok þekur jörðina Regn sem fellur sem ummyndar súrt og eitrað nærir fræ í moldu keyrir undnar rætur sem leita rótfestu og breyra svörtum sand í eitrað haf grænt víti sem drekkir minnisvörðum í illgresi óminni ýviðarins þorstinn sem mun gnísta og blæða blómstra og fæða glóðina Stríð sem deyfir sem deyðir neistann sem knýr vítishryðjuna sem spýr og hrækir og rekur vélina og drepur vilja til lausnar en stormar sem geisa ala orma höggvandi rætur afsprengi kyrrðar og moldar afættur sem eitra og naga og veita lausn“ |
|||
45:26 |
Aldrnari
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Carpe Noctem | |
Helgi | Drums, Percussion |
Andri | Guitars |
Alexander | Vocals, Lyrics |
Tómas | Guitars |
Árni | Bass |
Árstíðir lífsins | |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Organ, Vocals, Vocals (choirs) |
Stefán | Guitars, Bass, Piano, Vibraphone, Vocals, Vocals (choirs) |
Miscellaneous staff | |
Artem Grigoryev | Artwork |
Schwadorf | Mixing, Mastering |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Árstíðir lífsins - Hvers Viðar Bani | 22:53 | Show lyrics |
Hyrr sé ek brenna, en hauð loga. Ek hreinsa allt, ek birti sýn. Ek er köstr heljar, limdolgr ok vandar böl. Ek er hvers viðar bani. Minn markar meinþjófr ljóslifandi, minn lindar váði svá bjartleitr, ber ek morðröðla Surtar sefa mér í skauti. Bjartleikr er ek lifanda, ösgrúi er ek hverfanda, ey lifi þótt hræstorðar buri til Heljar sendi. Hétumk hrótgarmr, hétumk birkisótt, fýriskógar garmr ok hlíðar þangs bitsótt. Eldr heitumk með mönnum, en með ásum funi, kallak vág vanir, frekan jötnar, en forbrenni dvergar, kallak hröðuð í helju. Storðar úlfr, alls viðar herr, Hamdi framdi, Geirum eirum, Gotna flotna; Hreytir neytir, Hodda brodda, Brendiz endiz, Báli stáli. Ek veit, að ní neitar. Nytju logs, því er flytja, Meiðar geirings, vinds bróðir, fjarðloga runni. Ek, flytjandi himins eisna Ymis höfuðs! Ek, hvílandi naðrs ógn! Ek, færandi ok gefandi jafnt. Böðgerðar ask veit ek standa, Fljóts glóða elri veit ek felldan, böðserkja bjarkir bitnar váru hrækerti mínu ok skjalda almar fólgnir bitri Hel. Þú es hvers viðar bani, glæðis glóða börr vel öll vitum, tekin váru fjöld hjarar fjörva forðum. Við vitum hvar markar meinþjófr dvelr. Salr er á háu, Hindafjalli, allr er hann útan, eldi sveipinn, þann hafa horskir, halir of görvan, ór ódökkum Ógnar ljóma. Máni skínn af mæni, Moldar hofs um foldir, Alla stund, emðan endiz, Ævi lands ok sævar. Veit ek fielaga fljótum, Fróns prýði vel þjóna; þeim vitu eigi ýtar auðið lífs nie dauða. Þat er fyr elda, er éarn dreyma. Svalinn heitir, hann stendr sólu fyrir, skjöldr, skínandi goði; björg ok brim, ek veit, at brenna skulu, ef hann fellr í frá. Stála éls börr erumk, fjölð í baugstalls lundi, en tafn eitt allt saman. Hart flugu hjálmreyr erumk, skerpt með ísarni og borinn af elris sveita bræðrum. Fleina tíva við vitum, eru várir bræðr. Utan eitt laufa tár. Branna brennu Baldr hét hann, bjartaztr tíva, sigri ræntur af Baldrs andskota ok til Heljar gengin. Dauði hans safnar rekkum við glóða garm. Myrk eru hin kommandi vindflota brot: Æsirnar tóku lík Baldrs ok fluttu til sævar. Þá var borit út á skipit lík Baldrs, ok er þat sá kona hans, Nanna Nepsdóttir, þá sprakk hon af harmi ok dó. Var hon borin á bálit ok slegit í eldi. Ok meir þaðan menvörð bituls dolgrögni dró til dauðs skokkr. Sýnir ek skapa ok fram leiði Múspells syni Eld, Eimni, Loga, Brandingja, ok Surt hinn þrúðugazta. Skelfr Yggdrasils, alskr standandi, ymr it aldna tré, en jötunn losnar; hræðask allir á helvegum, áðr Surtar þann, sefi of gleypir. Surtr ferr sunnan með sviga lævi, skínn af sverði sól valtíva. Þér, vígleptir manna dólgar, knúnir mætti, keyrið ólgandi freyrunga sóknbáruna að þöglum Ymis niðja hlátri. Þér, hiti Múspellsheims ok leiftr hrings hnitsólar, ok hlíðar þangs bitsótt! Spretta kámir klettar, knýr víðis böl hlíðir, aurr tekr upp at færask undarligr ór grundu. Hörgs munu höldar margir, himinn rifnar þá, lifna, rignir mest, at regni røkkr, áðr heimrinn søkkvisk, røkkr, áðr heimrinn søkkvisk. |
|||
2. | Carpe Noctem - Hrækyndill | 22:33 | Show lyrics |
Úr hjarta hringiðunnar sprettur hinn fyrsti eldur frumvera sem logar lífsins bál Án vits né sinnu brennur hún hömlulaust óseðjandi hungur í lífsins vegna eld eldsins vegna Vél án tilgangs en haglega gerð af þremur násmiðum geymir í iðrum sér logandi hryðju frumjötuns Úr morknum rekaviði á svartri ströndu mótuðu þeir þig Þú ert offur bálsins skurðgoð sem þjáist með hverjum anda Með þulu voru þræddar festar logans sem fæðir þig Alúðlega heftir hann þig með fölskum vonarorðum Alelda af lífsins loga þú dansaðir þig til ösku brennandi líkneski Þú brannst dýrlega skínandi öskrandi lifandi Svartur himinninn sindraði af ösku þinni í eina nótt Allt verður að sömu mold Skerðu lykil úr myrkri brennimerktan með innsigli haturs og fyrirlitningar á rekaviðnum sem fæðir þig Vefðu loga um hendi þér slitinn úr rótum anda þíns stolinn úr smiðju násmiða alinn á blóði þinu Bergmálið áður hunsað og grafið í hávaða og styr mun leiða þig um auðnina sem umlykur þig Áður en kulnuð glóð verður aftur vakin til ólgandi lífs verður höfuð ormsins sem étur sjálfan sig afskorið Lausnarorðin renna af tungu þinni leyndardómurinn sem þú varðveittir frá logandi augum og heldur þér vakandi í vitskertri martröð Elfur rennur úr vitum þínum rætur spretta úr svartri eðju og kæfa stjórnlaust bál með þessum fagnaðarsöng: „Eldur sem fæðir sem elur af sér yl og brennir með sóti á enni þér hitann og heiftina sem slítur festi og fjötra sem brýtur bein og gnístir tönnum flettir húð og spinnur garn úr iðrum eftir stendur aska sem man gleðina og þjáninguna fýkur ok þekur jörðina Regn sem fellur sem ummyndar súrt og eitrað nærir fræ í moldu keyrir undnar rætur sem leita rótfestu og breyra svörtum sand í eitrað haf grænt víti sem drekkir minnisvörðum í illgresi óminni ýviðarins þorstinn sem mun gnísta og blæða blómstra og fæða glóðina Stríð sem deyfir sem deyðir neistann sem knýr vítishryðjuna sem spýr og hrækir og rekur vélina og drepur vilja til lausnar en stormar sem geisa ala orma höggvandi rætur afsprengi kyrrðar og moldar afættur sem eitra og naga og veita lausn“ |
|||
45:26 |
Saga á tveim tungum II: Eigi fjǫll né firðir
Members | |
---|---|
Band members | |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Effects, Vocals, Vocals (choirs) |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Miscellaneous staff | |
Schwadorf | Mixing, Mastering |
Christopher Duis | Layout |
Rakel Erna Skarphéðinsdóttir | Photography |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Ek býð þik velkominn | 06:10 | |
(loading lyrics...) | |||
2. | Bróðir, var þat þín hǫnd | 03:53 | |
(loading lyrics...) | |||
3. | Sem járnklær nætr dragask nærri | 10:09 | |
(loading lyrics...) | |||
4. | Gamalt ríki faðmar þá grænu ok svǫrtu hringi lífs ok aldrslita | 07:59 | |
(loading lyrics...) | |||
5. | Um nætr reika skepnr | 05:54 | |
(loading lyrics...) | |||
6. | Heiftum skal mána kveðja | 05:30 | |
(loading lyrics...) | |||
7. | Er hin gullna stjarna skýjar slóðar rennr rauð | 08:43 | |
(loading lyrics...) | |||
8. | Um nóttu, mér dreymir þursa þjóðar sjǫt brennandi | 08:19 | |
(loading lyrics...) | |||
9. | Ek sá halr at Hóars veðri hǫsvan serk Hrísgrísnis bar | 17:40 | |
(loading lyrics...) | |||
01:14:17 |
Saga á tveim tungum II: Eigi fjǫll né firðir
Members | |
---|---|
Original line-up | |
Band members | |
Árni | Drums, Percussion, Viola, Cello, Effects, Vocals, Vocals (choirs) |
Stefán | Guitars, Bass, Vocals, Vocals (choirs) |
Marsél | Vocals, Vocals (choirs), Narration |
Miscellaneous staff | |
Schwadorf | Mixing, Mastering |
Christopher Duis | Layout |
Rakel Erna Skarphéðinsdóttir | Photography |
Tracks | |||
---|---|---|---|
1. | Ek býð þik velkominn | 06:10 | |
(loading lyrics...) | |||
2. | Bróðir, var þat þín hǫnd | 03:53 | |
(loading lyrics...) | |||
3. | Sem járnklær nætr dragask nærri | 10:09 | |
(loading lyrics...) | |||
4. | Gamalt ríki faðmar þá grænu ok svǫrtu hringi lífs ok aldrslita | 07:59 | |
(loading lyrics...) | |||
5. | Um nætr reika skepnr | 05:54 | |
(loading lyrics...) | |||
6. | Heiftum skal mána kveðja | 05:30 | |
(loading lyrics...) | |||
7. | Er hin gullna stjarna skýjar slóðar rennr rauð | 08:43 | |
(loading lyrics...) | |||
8. | Um nóttu, mér dreymir þursa þjóðar sjǫt brennandi | 08:19 | |
(loading lyrics...) | |||
9. | Ek sá halr at Hóars veðri hǫsvan serk Hrísgrísnis bar | 17:40 | |
(loading lyrics...) | |||
01:14:17 |
Band ascii art
........................................................................................................................ ............;+:......................................................................................................... ..........,S?:.......................................................................................................... .........:?;............................................................................................................ ........:;,:;........................................................................................................... .........+S@@%,......................................................................................................... ........?S+%@@*...........,;?%;............................................................:?%+..................:;..... .......??..:@@?...........S@@@#+....:+****%:..................................,++.........?@@@@*...............?#@@?.... ......*+....#@#:.........:@%:S@@,.;**++*%S@#?:.,,::::.................,++....,*;.........,#S,?@@;.............;@S*@@S... ....,::....*@@@,.........;@#..%+,+;....:::?@@@#S%%%S?...............,%#@S...,:...........;@#:.?*..............?@?.+@*... .........:%S#@@,..;:..:..?@#,.:*##,...:+*:::;S@%....,,...,;...:...:.:S@@S...,:;,*%%;;+??.*@@;...,,..::....,:..%@S.,+.... ........+%;.#@@*?#@#:?@%+#@@?*#@@S*%SS#@?....+#@%,:%S#**%#@?;S@*+?:...%@S.,%#@S*?#@#S%@@:;@@*,?S#+.;#@*;?%##:.%@#:...... ......;S?...#@@;;S@@??S#?S@#+?%@@S**?:?@%,.*#?*#@S?+#@;:+#@@*?#S+,....%@%.::*@?..+@@:.+%,*@@*+;#@;,S@@S*::?@%.S@#,...... ....;S#+...:@@@;.,S@:....,#@+.:@@*....?@,.:@#..:##..S@:..:#S..........%@%...*@;..,##:::,..%@?..S@;.,%@;....S@::#@;...... ...*@@?....%@@@%..S@;..,,.S@;.:@@+....?@*.,##,..?@*.S@,..:@S...,,.....*@%...+@?...;@####%,*@+..S@:..S@*.,..%@%.##,...... ...*@@@?+++;?@@@S%@@S*?*,.#@?..%@#+;;*%@@%*S@#**%?,.S@%+;;@@?*?;......;@@%?*?@#?*,:@#:.::.?@S..?@%*+%@S*:..?@%,#@+...... ....;?%S?:...+?*+:;?*;,...%@#...;???+,,?;,.,*?*+;...?S*;..+?*:.........+??;.,*;,...S@;....*@@:.*S*;.+*,....+@*.S@%...... ..........................+@@+.....................................................?@,....:@@*.............?S,.*@@,..... ..........................,S@S,....................................................%%......%@#,...........+%,..,S@?..... ...........................+@@:...................................................*S,......:#@+........,,::.....*@#,.... .................:.........;@?...................................................,,........,#%.........,,.......*@*..... .................:*:.....,;%;....................................................,*:.....,;%*.........:*:.....,+%:...... ..................:+*****;:.......................................................,+*++++;:,...........:+*++**:,........ ........................................................................................................................ ........................................................................................................................
;++++**????*++*****???%%%%%%%%%%%%??%%%%%%SSSSSSSSSSSSSSSS%SSS##SSSS#####SS%%%%%SS%%%%%%S####S%?*+++++;;;;;;;++++++++++; ;;;++**??%%?*******??%SS%%%%%%%%SSS%%%%%%SSSSSSSSSSSSS%%%%SS####SS#######SSSS%%%%%%%%SSS####SS?**+++++++++***??****+;;;; ;;;+++**??????%%?*???%%SSSSSS%SS#SS#SSSSSSSSSSSSSSSSSSSSSS##################SS%%%%SS%%%SSSS%??*****?????%%%??*****+;;;;: *+++++***??????%%%%%??%%SS##SSS#############SS##SSSSSSSSSSS################SSS%%%%%%SSSSSS%%????%SSSSSSSS%?*+;;::,,..,.. *???**????%%%??%%SSSS%%%SS###SSSSS####@@@#########SSSSSSSSSS###########@@@#SSS%%%%SS#####SS%%%SS#####%?+;:,............. **??????%%%%S%?%%%SS#SSS######################@@@###SSSSSSSS######@@S%%SS##SSSSSSS#@@###SSSS###@#%*+:,.................. *??%%%?%%%%%%S%%%%SSS####################@@@@@@@@@#####SSSSS########?++++*?%%%****?*++?S##S%%*+;:,,..................... +**?%%%%%SSSSSSSSS########@###########@@@@@##@@@@@@@@###SS#########S*++++++++;;:::::,::+++:,,,,,,,,..................... ++***???%%%%%SS##########################@@@###@@@@@@#############S*++++++++;;;:::::,::,,,,,,,,......................... *****????%%%%SSSS#########@@@########@@##@@@@@#@@@@@@@@@@@######SS%*+++++;;;;;;:::::,::,,,,,,,,,.,...................... ***????%%%%%SSSSSS##########@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@##%****+*++;+;;;;;:::::::::,,,,,,,,,,,,..................... *?????%%%%SSSSSS###########@@@@@#######SSSSSSSSSS%%S###SSSS%%%*+***+++;;;**+;::::::,,:,,...,............................ ??*??%%%%SSSSS#S???*+++**?%S?***++++;;;;;:;;;;***;;?%%%%*;+%%?*+**+++;;;;+;;*::::,:,,,,,,.,,..,,........................ ;,..,::::::;;;;;:,,,,:::::::::::::;;;::;*+:::;;++:+%?%S%*++?%?*++*++;;;;++;;*+:,,,,,,,,,,,,............................. .............,,,,,:::::::::::::::::::::+*;::::;;;:+%?%%*+:,;;+*+++++;;;++*+++++:,,,,,.,,.,,,,....,,...,................. ...........,,,,,,::::::::::::::::::,::::::;:::;;;:?%?S?:,,,:,:+++++;;;;;;+++:;+;,,,,,,,,.,,,,,,,,,,,,................... ...........,,,,,,::::::::::::,,:::,:,,,,,::::;:;;:?%%S+:.,::,,;+++;;::;;+**++;:::,,,,,,,,,,,,,.....,.................... .........,,,,,,,:::::::,,::::::::;::..,.,,,,;;;;;;%%SS;,..,:,,;*+++;::::::::;;,:,,,,,,,,,,,.,.,...,,,.,................. .........,,,,,,,,,:::::::::::::;;;;:,,...,,,+****?SSSS;...,.,;*++;;;;::::,,:**,,,,,,,,,,,,,..,,,,,,,.................... ...,,,,..,,,,,,,,,::::::,,::::::;;;:;:.,.,;*??%%S%%SS%;......:;;;::;::::;:,,+*:,,,,,,,,,,,,,,,...,,,.................... ........,...,:::,::::::,,,,;;:::*%+,,;?+.:??%%?***?????*,.:;,.:+*+;:::,:;,,,;*;,,.,,,,,,,,,,,...,,,...,,,,.............. ............,,,,,::,,,,,:::;??%SS#;.+SS*.*SSS?::,,,,,,,,..:S*.,*%S*:;;;+;,;,,:;:::::::::::,.,,,....,,...,,.............. .......,,,..,,:;;;:::,,,,,,,;%SSSS:.*SS+.+++*+:::,,,,,,,...;+.,???*;::+?;,;,,:,:++,,,.:::::,:::,,,,,.,::::,,,,.......... ....,...,,,..,,:::::;;;:,,,::*??**:.*%S:,?*;,,,::,,,,:++:..;+..++;***;;;:,,,,::::,,,,,,,,::::::::;:,,,::::,,,,,,........ :;+++++++;,......,,,,,;++**??????*,,;++::*;,,,,,,,,,,,,::..;*:;+;::;;:::++;:;;:::;;;:::::,,,,::,.,,,,................... ::;;++:,.............,,:;;;;;+++*,.,,,,,,.,,,,,,,,,..,:;+;;++++++;::::;;;;;;:::::+;;;;:::,::,,..............,........... ,:;;:....................,,::;;;:.,,,,,,,.,........,.:;;::::,,,,,::,::,,:,:,.,,.,::;;;++;;:,,..,,,.....,,..,,........... ,::,..............,..........,::..................,:,,.............,,.........,,,,,,:::;:,..,..,........................ .,,...........................,..,....,,,;::,,,,,::,.....,,,,,,..,:::,,..............,,,....,,.......................... ,::,,,,,.,,...................,:;;,,;+;:,;+;;;;;;;;;;;;;:::::;::;+;;:,,,.............,,....,,,,,,....................... .::::,,,,...............,,,;::;::,..,+;,,;;:::::,,,,,,,,,,,,,,,,,:;;;;:,.................,,,............................ ..,......................,,,...,,,,.:;;:,:,,,,.,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,:::,.,,.........,,,,,.............................. ...........................,;;;;;;,.:;;:..............,,,,,,,,,,,,,,.,,,,............................................... .........................,;******+:.:+*:............,,,,,,,,,,,.,,,,,,,................................................. .......................:;+*?**??**:,,::............,,,.,,,,,,,,,,,...................................................... ....,,,,.............,;+**?*******+;,...................,..,,,...........,,..,,,,,,,.................................... ....:::::,,,....,,,::++++*****+++++:,.....................,.....,,.,..,,,:,,,,....,,,,.................................. ...,::::::,,,,,:::;;;++++***+++++*+,............................,,,:,,:::::::::,.,,,,,,:::;:,........................... ...,,,,:::::,,:::;:;;;++++++++++;;;,...,..........................,,,,,,,,,:::,:,..,,,,,::;:;:,,........................ ..,,,,,,,,,,,,:::::::::::;;;;;;;;;:::,,,,...........................,,,,,,,,,,,,,,,,,,......,,,,........................
..............................................................................................................................................................,..................... .......................................,,........................................................................................................................................... .......................................................................................,,.,............................,;::,,,,,.................................................... ....................................................,:..........................,*+::;.+?+%:...........................:,,::,,::.,.................................................. ..............................................,,::;;;:,,,,,,,,,.................:+*+*:;*+*%*........................,..,,,;;:,,.,:,.,.......:,...................................... ...........................................,:;::,,:::,,,.,,,,................,:;*S;?:,?*++?*,,,...........................,,,,,,,,,,;:,,,..,+,...................................... .....................................:+:,:,:;;;;;;:,..,;+;;,.................;%*%?+;.,;*;;;+*++,............................,:;;:::,:;;:;,:::,::,...,;:............................. .....................................,,::::;::;;:,....,:;::,................:;?%?+*....,+,.+?%#;............................:;;:::.,::::;;+;,.,,.,:;;,.............................. .......................................,,;:;+:::::,.,,,,...................;?*++;*;.....,,.,;?S%:...........................:;+::,::,..,;;;;,..,*+:,................................ ..................................,:+,,;,,;++:,,,,,,;++;;,.................+?+?:,,,.....,+:,.;%%+.........................,.:++;;;;;;,:+;;:::;*++:.................................. .................................,,:*;;+;+;,::;:::::;:;;+:;,...............+%*;.:+:,.....,:+::*S?.........................,:;+;:,,:+;;;::,.,::?+.................................... ............................:*,..,,:+:*+;,,;;;+;..,:;:..,,,,...............,?S;.;+;,.......:,;+??,........................;+;:,.,..:;:;::,,+;;;::,.................................. .............................:;,,,...:+;:++;:+;+*::,.:::,...................+%*..*,..........;;?*............................,;;;,.,,,:,,::;,.,,,;.................................. ................................:;:...,..:+;+;;+*;:,,+;*:...................;#?,,,...,*?,....,?*+........................,;::,,::....,,:;;,,:;;;,,.................................. .................................:;::.::.;:,,:;:,....,,,,,..................,+S++,..,*S@%...,*?+;.....................,:::;:;::........,...,;;:,..,:?;.............................. ...................................:+,+,.::,.,.,....,,,,,.,,.,,:............;%?%?;..+*?@@?..+*S%;....................,::;:,..,::;;;+++;;;;::::;+?S##*............................... ..........................,,.........,;,,;.....,,...::,:,:;:,:;:.............+##S?+:?+S@#@;?S@%,.......................,:;+??%%??%%SS##@#@@@@@@@S?;,................................ ..........................:%?+::,,,,:;+*%S%%SSSS%%*+;;::;:.,,.................:S@S#S*?S#@#S@@*.....................:;+%*;+%@SSSSS@@@#@@@###%%*;,.............,...................... ...........................:?#@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@%%???????+;;:,,..............,%#@@#S#@@@@@*..................,;+?+;*@*S%@#S%%*;;+:::;:,,.......................................... .............................,:+??**+*#S??%%?S##@@#@@##??*?*?%%*;,..............,#S#@@#@@@@S................,;+S%**?+#@@#%*,.........,,,,,,,,....................................... ........................,,,,...................,,+??S#@@@?*?:++?S?;,.............:#%#@@@@@@+..............:+*???#?%@#@S;,:,.,..,:::,.:;+++:;:,...................................... ...........,.......;*;:::;+**++;,.::::;::;::::;;:::..,*?%@%S??:,;*#S+,............*@@#@@@@@,............,*?:?;?*###?+:.,:;;:,,,,,:,.,:;;;;.......................................... ...........:;++:,,.,+???*?????**+;?%%%*?%??*****;+;;+,...;?%@@S%*,**?S+,..........,#@@@@@@S...........,;?++?*%#@@#+..,,,,,,::::,,,,.:;::::,......................................... ............,;?%??*+;;*??S%%%%?**??*?*;;;;;:;+*??*+;+;:,,,..+#@##S#%?%SS:..........*@@@@@@%..........,*+.;S@@@@?;,.::::..,,:,;?*???*;;+;,........................................... .......,.......:?SS#%??%?%%??%%**;:,...,:;+++???*?*+;++;;*;,.,;#@@#S?*?S#*,........:@@@@@@?.........+??%?%@@@@?.....,,::,,,:.;+????%**+++;:,........................................ ......,??+;:,....,;?%??%%%???*;,....:*%%%%%??????**+++*++;;*+:.:?#@#S##S%S%,.......,@@@@@@?........+#++#@@@@%;..,,.::,,..........,;**??%%%*++:...................................... .......:?%%%*?*;:,.:***%%%??;.....:%###SSS%%*?%?*++*****+;++*+*:.:@@@@@#?*SS:......,@@@@@@?......,?%S###@@@#:...:*::,:,............,+%???S#%*+::.................................... ........:*???%SS%?%??*?S@#*,....,?S#S###S%%???S?*+:::,::;;;;++*::,;S@@#%?%?%%;.....,@@@@@@%.....,%S*?%@@@@%:....,,,....,,,,.........,:*??*?%%?%*+,.................................. .........,+?%##S#@#S%???S%,....:SSSS??%%%?**+;**?*?*;:,......::,,..,S@@@@@@SS%;....:@@@@@@#,....*S*?S#@@@%......,....:++;*++;:.........,+*****???*+:................................ ..........,+?SS%S#S%S%?%S,....,S@SSS????%????+:,:;;;+*++;:,.........,?@@@@@##S?;...;@@@@@@@+...;%%?%@@@@%:..........,+;;;+?%%?+,.........:+***++++++*;,............................. ............:???%SS%%%?S?.....%#S@@@%*;+;:;++++,...;%@S?**+*,.........*@@@##S#%%;::%@@@S?@@@+:+??S#@@@@?...........,***;;;+%*%S%;..........:*?**++:,,::,............................ .............,++*?%S%%*S*....;@S?SS%S?+,.......,..+@@@#%*;;%?,.........+#@@@######@@@@@*:?@@@@###@@@@@@:...,:,,....;*+S;;?S@S?###+,,,,......,;**+;++,............................... ..............,:+**???*S*....*#SSS???*%?*:,......+@@@@#+,::?#;........,:+@@@@#@@@@###SS;?+?%**S@@@@@@@%;:::::,,,...*+;;;?##?%?S?#?+:;::::,:,,.,+***+;:,............................. ................,+?*?**??,...?%?%%???%????*;....?@@@@@%:;;:?#+......,:++?#@@@@#S@#S?;++*SS++*#@@@@@@@@?*;,.........:*;;:+S#+%*?%%SS%:,:;;+*?**+;+;;;++::,........................... .................,:**;*?%+...*%??%%?????%???*;.+@@@@@@@?;;;*%*.....,;+?%S@@@##???S##@#;+*+*;S@@@@@@@@@@#%?+;:,,.....+++:;S??%??%%%%@S:..,:;+?????**;::,::........................... ...................,;;+?%%;..+??%%*;;+*?????**;#@@@@@@@S;+;;?*;++*?SSS%%%%S@SS**;+?*S%:*S#%?;S@@@@@@@@@@@@@@@@#SS%*;+*;;+%*%%S%?%S###%:....,:+*****?*+:,............................ ...........:::.......,:+??%*,,?S??*+;:,,;++**+S@@@@@@@#@%*+:?S%#@@@@@#%%S#@@#%???***SSS@@@@@@@#SSS#@#@@@@#@@@@@S?+,.+;:;+%?S%%?%??%%%S?:.....,:++++**?*+;::,........................ ...........,;+++::,...,:;*?%*:;%??*::;::,..,,;#@@@@#@@@@#++*%S,,,+???%S@@@@@@###SS*+?S@SS#@#%??SS#@@#S**?+,:;:,.....*;*+?S%SS%+??S%?SS#?,.......,:;+;+******;:,..................... ..............,+?**+::,..:**??*%%**+,..,,....?@@@@##S@@@#?+**%?......:%#@@@@@@@?#@##S?%####*%SS@%%@@#%**:*.........,S%%%S%#@#??S%@S*%SS@?,........,:++++++*?+**,,................... ................;+*+:;*+;::;***???*+:.,.....;@@@@@###@@@@#%*+%%+,,..,+?%@@@@@@#S##?#@@S##@@@@#%?S@@@S#S%;*:,.......*?*+S%S#@#S%#%?S#%SS?#?..........,++;;;:;+****;:................. ..................,;;+??*??*******?*+:*+:...S@@@@@@@@@@@@@#%;**%+*;,.:;*S?S@@@#S??S@#@SS*?S#@@@@@@@@#?#S;:........;+;;+SS#S?##S#%S?#@S#%?%*,....:.....;;:+,.,,:;;+*+;,.............. ....................,;??*?%????*?****++*+;.;@@@@@@@@@@@####?%;?%?+***;;,;+S%@@@#?SS##@#+:;;###@@@@@@@?*#.........:*,?*?@##S?#@@@#@@%%@%%S%S+......,;;,::;;,,.....,,:+;.............. ......................:+*?%?%%%??**+*;++;+,%@@@@@@@@@##S%##?*;+?S;;;+?*;.*;;?@@@@@@@@#?,,;;%#@@@@@#%S::+........,?:;+?###%%?S@@@@#@@S%SS?SS?,.....::::::;;;:,,...................... ........................,;+?%%???***+;?:*,?@@@@@@@@@@SS#S@@#S%+*%?.,:;*+;*,.;S@@@@@@S**+,,;SS@@@@#?:;.:.........+*+;+%@@#%?%@@@@@@S#@SS%S##%*.......:,..,:;+;:,..................... ...........................:*?%??**?*+%:#,*@@@@@@@@@@@@@@SS##S?*%S:...,++;,:::?%@@##?*+%+,?#*#@@@;.............++:+:%@@@#%S@@@@@@@@@@SSS%S@##:.............:;;:,.................... .............................,;*+**+*;*,*+;@@@@@@@@@@#@@@#SSS##*?#%,.....,..,,.*##@##%?*+:*SS#@@S+;,..........;?**?S@@#@@@#@@@@@@@##@@SSS%%SS?.......,;,.....,:;;:,................. .................................,,;%++,:*;@@@@@@@@@@@@@@@S%S@@S*%S%:........,+?*?#@?+SS:,+#S#@@?+%??+;,....,+%??%@@@@@@@@@@@@@@@@@@###@%%S#%#;.......:;........,;+;,............... ...................................+%;,..:+@@@@@#@@@@@@@@@SS#@S%??%%S+...,;+*??+;?S@@S?+;+%S@@@S+,:;++?**+:+%%SSS#@#@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@#S%@@#S,........,;:........,:,.............. ...................................**;....;@@@@@@@@@@@@@@@@#@@@#S#??SS*:+**;+,.,.+%*@S****?%S@@+:....,::+;+*%S#@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@#@#SS##*.........,:,........................ ...................................;S:....?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@##%S?+;::....,..+??##?*++?S@@%?:....,,....,,;*%%@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@SS#SS@#:...........,,,,.................... ....................................*;....*@@@@@@@@@@@@@#@@@@@@@@@?;:......,,..:,;*%S@@@#%@@@@??,..............:?##@@@@@@@@@@@#@@@@@@@@@@@##@#S#%.............::,,.................. ....................................,*.....*@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@#+:..............:%?%##SSS####%*,...............;S#@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@#S#@@*..............,:,,................ .....................................+:.....+@@@@@@@@@@@@#@@@@@S:+,...........,...*%?SSS%S#%SS%;.,:,....,......:+?@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@##S@@#@+...............,,................ .....................................*%,.,;+.;#@@@@@@@@@@S@@@@S:,+.......,:;:,,...,*?%S%S##S%%*,.,,,....:;;,.,,*??%%S@@@@@@#@@@@@@@@@#@@#@@S##S##S?................................. ....................................:@@*.,::,,,?@@@@@@@@@@@@#*:,.,.....,;;,,.......,*%?%%%##%*;...........:??%+%S%%*+S@@@@@@@@@@@@@@@@@@S%%##@SS@SS,................................ ....................................;@@#;,.::;..;S@@@@@@@@S+,........,;?,...........+**+%%+*?*:..........,+*@*+*?%%?;;?#@@@@@@@@@@@@@@@@#SS%@####@@?................................ ....................................%@@@#:..,;:.:+?#@@@#?:.........,:+%?...:*;......++?++*??;+,......,*%,:*+@:,,:;+?*:;?@@@@@@@@@@@@@@@@@@S%####@##S,............................... ...................................;@##@@#,.,:,;:,;*%#*,.......,,,;**##:,..;?;.......*;+++:%,+.......,+*+?**@#+;;+;*+;;,;#@@@@@@@@@@@@@@@@#?%SS###@#*............................... ...................................%@@@@@@S,..,+:,:;+:::......:+;+*S@@S+;;,.,,,,.:;:;*:+;+++::..,..,+?++??%@#@@*,;:;;:::,:S@@@@@@@@#@@#@@@@#%#S#@#@S?,.............................. ..................................;@@@@@@@@S,...,+*:.,:.....:+++*%@@@@@?*+*;;;;,:+?%*;;*:;*:::.:?*;:;*+*%?S#S@@@%:,;:;;:+:;S@@@@@@@@@@@@@@@#S@#@###@?;.............................. ..................................S@@@@@@@@@#+...:.......,:;++?S@@@@@@@@#;+++*??S#*?++++*;?+*+**+?#@S####SSSS@@@@#*:.,,;;;::%@@@@@@@@@@@@@@@S?S@@@##?*.............................. .................................+@@@@@@@@@@@@S+,......,:;*??SS@@@@@@@@@#*+:+;;;**;++?+;+??*?%*+*S#S####@#%S@@@@@@@S+..:;:,,,:?#@@@@@@@@@@@@@#%#@@@#S?:............................. ................................,#@@@@@@@@@@@@@@#?+,,,+?%##S%S%@##@@@@@@@%*:**:+*+*?;?*+;?*+***??S?%SS#@#%?S@@@@@@@@@S:...:;::.,?@@@@@@@@@@@#@@S#@@@@S*,............................ ................................+@@@@@@@@@@@@@#@#S%%%%#@@@S%%###S@@@@@@@@?%?*?**?*++*+*%+:?%;++???SS###@S%S%#@@@@@@@@@S:..;,.:,..:#@@@#@@@@@@@#S#@@@@S*;............................ ...............................,#@@@@@@@@@@@@@#@#SSS%S@@@S@SSSS%S@@@@@@@@%%?+?%#S#%S#%S?:,?%S**?;.+@@@@@@#%#SS@#@@@@@@@S::..:;;...,?@@#S#@@@@@#S%@@@@@?+,........................... ...............................+@@@@@@@@@@@@@@#@S#S%S@@@S%%#@#SS#@@@@@@@@#?S%?%%#S??*++?S%?*++++?+.#@@@@@#S@#%?%%S##@@@@%;..,,:+:,..*@@#?S@#@@#S#?#@@S#++........................... ..............................,S@@@@@@@#@@@#S#%SSSS%S@#SS%??%%###@@@@@#@@@##S?%%#:,,;;:;@##,....+?;++%#@@#%@@#%S@S%S##@@@S*:,..:++;,.+@@#?#@S#@##@%#@@@??,.......................... ..............................+@@@@@@@@#@@@S%S#%%%#SS#S%*?;;SS##@#@@@@@@@@@?*;+?S+:*%%S##+###%?*++?...,+S@S#@@@S#S#@@@S####S*;;,,:,;,.+@@#S@@%S#S##?#@##**.......................... .............................,#@@@@@@@@@@@S%S%%##S@##@@*?+:.:*#@@#@@@@@@@%+;++;%SS##@@@@#:#@@@#*+#S*:.,,,;SS##@SS?%S#S%?%?SS::+**;,:,:,;S@S%#S%?#%SS##SSS%,......................... .............................*@@@@@@@@@@@SSS@#S@#SS?#%??;,...:#S@*#@@@@#;:+:;?#@@@#SS%S@#:#@%+;?##@@#%;::.:?SS@@#S%S##%%%;;?;..,;*%+::.:;?####@#S#%S##SSS*+......................... ............................,@@@@@@@@@@#%?##S###SS+%**?:......;*+,#@%*%,,+:;%SSS#@@###@@%;+::?#@@@@@@##?:..,;#S@@%####%S%;.,,.....:%%+,+:.,,::;*?#@#@SS#S*%,........................ ............................%@@@@@@@@#@%%#@@#@@#%*?+??,...........;+:?,.:,+S@#%SS####%%??%?SS?%#@@@#@###S+..,+S##+*?#%:,,...........**:,....,,,:;;++?#S#S%%+........................ ...........................;@@@@@@@@@@S?#@#@##%+?***+,.......,:::::;?+,,.;S######SSS+*S##@S@@@S;S##S@@#@@@+;;:::::+;;:;;++;:.........+;...,:;;:*@S#S%S@%#SS?,....................... ..........................,#@@@@@@@@@#SSS@@#?%??*+,........,;+;,;::::::::*SSS@@##S#;;#@@S;;@@#@;+###@@#S*:,.,,...,%@##%%?*???*:......,;+,.,:++;.*@@@##@S%##S*....................... ..........................?@@@@@@@@@#?*S@@%*%??*:.........,?+++;;;++;;,..,.,:?##@?S.S@@@%.,#@@@*:@#@S?:..,;+%+...,;?%##@@#S%%SS?:......:*:,++:+;:%##@@S@S@@S?;...................... .........................+@@@@@@@@@#?S%S#S%?*++,..........+?***+;+*S%?+;,*%+..,;%SS;*@@@?..?@@%:?@?+++,;*%##?,:,...,;+?%S#@@@#SS%+......,;:;+:*:;,+###SS%#@#**...................... ........................:@@@@@@@@@S%%S;###%*,...........,+??;,.......:;*;,?#%:...:+***?S;..*S*+*?::+?S###S*;:;*;.....,;+*?S#@@@##?;.......,:::;;;;:*%#@S#%@#%%;..................... ........................%@@@@@@@@%*%@;*##%;,..........,;*+,.....,;+*+;,...,:*S?,.,.,;*+++;:++;;++?S#S%+:,..,::,,.......,+**%@@@@@??,...........,:;+;*@##@#S@#%*,.................... .......................+@@@@@@@#S+%#%++*:,..........:+;:...........,;?S?;,...:?%+*%*:::,,,,:;*S@@@S+,,;;;,.....,........,;+*?#@@@%%;.............,:+@@S#S#S#S??;.................... ......................:@@@@@@@@@*%@#?:............,;;,................,*#S+,...:?%?%SS??+*?%#@@#%*:,;;;:..,,;+;:.,;:......,;**S@@@%+...............,+S######@#?%,................... .....................,%@@@@@@@#?S@*+;..........,.,+:....................:?S%+,...,*%%SS#S%S%@@?;?%,,...:+;::;:...,:,.......:+**S@@@;.................,*%##@@@##?+................... .....................*@@@@@@@@SS@;...............*;..........,,,..,,,....,;?SS*,....:;++**?%@*,?S*,.,:;;,..,,:+?%S%S*;......,;*?S@#,...................,*@@#@@@%%,.................. ....................:@@@@@@@@@#?:...............,%....,;:,...,:::,,;:,,....,;?S#?;:?*+**?%#@S*,;*::.,,,,;?%%?***?S#@@#,.......:*?#@:.....................*@##@@#?*.................. ....................%@@@@@@@S;:.................;S,..:,,+;,......,.:,;:......:+?SS?%%#@##@#%?S:.,,:;*?%%?+:,,?S%*::::,,........;*%@*......................+#@%@@SS:................. ...................:@@@@%S%?,...................,#%;:;+;,,,::,,......,.....,,:,++*%#SS?S@@@???%+*##S?;:,,..,,+;::;;;;;,........,*%##,......................;S**@@#?................. ...................%@@@*,+;,.....................?@#%?*++;:,,,,,...........,;+*,;****?*?%#S?*+S@#?:..:;;**;**??%*++............,?%%S;............,,...........,?@@#;................ ..................,@@S*..........................,?@@SS?*+:::,,:,,...,..,....,;:.+;:,.,*?S??*%S+,.:;;+??%SS@@###%?+:,,.........,%%%S+............:*?+:..........+@##,............... ..................;#?;............................,?@###%%*;;:,:::,..,::;,,....,::,.,+*%S??+?+,:;+?%?%@@@@##@#SSSSS*;,..,;:;++*%###S,..............;SS?;,........;#@?............... ..................,,................................+@@@#@#S%*;;;;:,,..........,:::.,%SS?++%*:;;;**?%#@@@@@##%%%%?*????++;??S#@#@@S:................,?S%S+,.......:?S,.............. .....................................................;#@@@##@#SS?*+++;::,.,?**+**??**?S?*%@@S%??++++++++*?%%SSS%%%%??%?%#S###@#S#%:..................,??S@S:........,............... ......................,,,,,,,,,:::::::,,::::::,.......:%@@@#S#@@@@S%%??**+:+;+++*****%S##@@%;::;*?*?*+;::,.,,,,,:;;;;;+**%SSS#S%*,....................:%?@@#:....................... ...................,+;;;;;;;;:::;:::+++;+;;:;::.........;#@@@@#####@@@@@##S%%%%%%SS##@@@#%+:;+S@#SS##???*???*:,;??%***???%SS#%*:.......................?%S##%,...................... ....................,::;;;;;;::::;++**++**++;;::,:,......,?@@@@@@@##@@@@@@@@@@@@@@@@@@#?++*?%S#@@@#%***??**+*%S#@@@@@@@@@SS#;..........................+%%S##;...................... ..................,:::;::;;;;::::::,;;;;;+;;;:,,,,,........;S@@@@@@@@@@#@@@@@@@@@@@@#%+;;*%@@@#%?*+++++++++*?%%%%*%?SSS%?S*,...........................*%%#@@?...................... ...................,:+:*+:;;*;;;:;;;;;+;+++++;:,............:S######@@@@@@@@@@@@@@#?*:+%#@@#%?+:;;++;;;;+;++*;;;+*++?++%#S,...........................,SS#@@@%...................... .....................,:;++;*?+;;+*+++;****++*++**+:::,,,,,,.:??%#@@#@@@@@@@@@@@@#SS?SS@@@@#SS%?%%%?**+;+*****???%?%S#SSSSS,...........................*S%%###*...................... .........................,.**+?%S@SS##@##@#####%?*+;;;++++;,,%???%S##@@@@@@@@@#S%%#@@@@@@@###@@@@@@@@@@@@@@@##S%S%S#S%%*+?,.........................,*%%%S##S,...................... ..........................;*S#@#SS#@@@@@##@@##@S*+;::;:;;;;;,*????***?SS#@#SS#S#S@#@@@@SS?%S%*?SSS##@@@#S#@@@@@@#S???*+++?,........................:?%%%S##S:....................... ......................:;++*+%S##SS#######@#@@S%*+;;:::;:;;:;:;:++*?**?SSSSS?????SSS##%%%?%S%?*%%S%%%%S#SS%SS#S#@@S#+;++++*:.....................,;?%%S#@##S:........................ ....................,,,:+%#S%?*#@@@SSSSS####@#SS%+;;::;;;,..,*;::::;+##%%%?**S??%%?%%%?????*+**?%??%%%%%SSSS%?%SS%*;+++++*:......,:,.......,,:;+?%SS###S%+,......................... ....................+*+*S@@@##S#@@@@@@@####%%%S@#S*;;;;;;,,.,+;;+;+*%%S?**???S%%%?*+***???*++**??**++***??%%%%*?%SS?*;;;+*:......,;?%%%??????%%%?SSS#%*;,........................... .....................,+?SS@@#@@@@@##@@@@#@##S%#@@#%%;;+;,;;:,++???%%??%%??%%%?%SSSS#%%%%%?%##@####SSS???***?S%+***%S@?;++*;.........:+?%SS#####?????+,.....:;:,::::................. .................,..:,::..;+*@@@@@@@###@#@####@#S#S%++?+:+*;.+SS%?*?**????%%#S%%S#S#SS%%%?%S@@@@@@@@@@@#S%?*%%;*?*S@#S?+++:.............,,:::::,,.......,:,,::,:,................... .................+:,*,:++....:?#@@@@@@###@#S##@@SS?%%*++;;::+?@S??*%%?%???S%#%?????%??%S%?%%S##@@@@@@@@@@##S%?***%S%%?%S**:................:;;::,,,,,,:;:,,,:::;,................... .................,;;;+..;;;*;*%###@@@@#####SS##@SS?*::,,:;+**?#?**+%%%%%?**++;++;;++***??%%?%??%#@@@@@@@@@@@@%%?*#%+???##S?+:,.......,::;+?%%*++;:::;;;;:,,,::::,................... .....................:;,;+:S@@@@#S#@#@@##SSS%#%**+;:.,;**?????S++*%???+;++;:,::;:;;;++**???%%**?%#@@@@@@@@@@@@#?%%*+*??S@@@#%?+:.,:;;++;;;?%%?*??***?:;++:,,;;;:,.,,................ ......................,::;+%*;%??SSSS#@#SSS*%S;,..,;**?%%S%??*%*+S%*%:,,,,,,;;;+;;;;;++**???%??????%#@@@@@@@@@@@%%?*;;;%@@@@@S%%**+;+*??**+%S%%%%%*?*++??*+::::;;::,................ ........................,,:;**%%S####S#@#%?%%?+,,;**??%%%?*+;::+;;?%:.........,::;::;++;+**??**??%%?%#@@@@@@@@@@S??S?+*@@@@@@S%%?%S#@@#S%SSS@#SSS%%#%????*:::::,..,,................ ......................,,,+*+**%%?SS%%#S##%?%*++;***?%%??**;;::::,.,:.....,......,:;:;;;+;;+****????S%?SS@@@@@@@@@@%S@%@@@@@@@@#SS%??S@@@@@@@@@@@@@@@#%%+:.,,,,,,:::,................ ......................::::;*%S?%%S##%%%%##S%??**%SSS????*+;:?+;,:+:.:+.,*++.+,.::.,;;:+*+;:;***?????S%%SS#S@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@%?*?S@@@@@@@@@@@##***+**%;;+::,................... ......................,:;;;+#S#%S?#@######S?*???SSS%??**+;;,*+;.+*:,*,.+*:,:?::?,,;**:+**;;;***???%%S#SS##@@@#@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@#S%%??#@@@@@@@@@@%?**?*++;,:.:;+;:,............... ...................,,,::;;;;;??+%S#@@@@@#SS+;+%%?%%?*++?++;;::,,:::,,,,:,..::..:,,:,;;+**;;+****??%%%%SS##@SSS#@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@##%*%@@@@@@@@%;;*+*:::,.,+:+;:,................ ...................,;:,,,,+??%SS#@@@@#@@##?**?S#S%?+++?;+;*?+:,?,++.++....;+++++;::+:;++;;;;+**??%%#S%%S@@@@@S#S#@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@#S%SS####@#?%?%?*+:::::;+,................... .....................,::++%#@@@@@@@@@@@@@@######%**+;??*?;**+;:*::.,?:,,,:*;+:?+;,%;+;+++++**??%%###SSSSS##@@@#@#%%S%%SSSS##@@@@@@@@@@@@@@@S???*???%???*++;;+,,,,,.................. ....................,:;;;;;;++*%SS%###@@#####S%?**+**;;*****+*+++*++;;++++;++;;:,.,,,,:;;;;;++;+**+*++*++*???????????*????%S%?%?%S##S@@@%*%%#S%%?*+;;:;+++;+*??++;.................. ...................................,,,::,,.........,,,,,,,,,,,,,,,,,,...................,,,,,:;;:;;;;;;::++;:::,,,.........,.,::+*?**?%?:.,,++*+++++++;;....,,,,,,.................. ...................................................,.......,..............,,...................................................,....................................................
Here you can inquire, learn, read lyrics, find collection albums, cassettes, vinyl, cd's. This database makes it easy to find objects to buy in a store such as ebay, amazon, alibaba, etc.